RÓŻANIEC - rozważania.doc

RÓŻANIEC – rozważania

Radosne Tajemnice Różańca

I. Zwiastowanie
Dzieje zbawienia w Nowym Testamencie rozpoczynają się od Tajemnicy Wcielenia Słowa. Syn Boży staje się Człowiekiem, Słowo staje się Ciałem za sprawą Ducha Świętego w łonie Dziewicy Maryi poślubionej mężowi imieniem Józef. Tak więc odkupienie dokonuje się naprzód przez rodzinę (Jan Paweł II).
Homilię wygłoszoną w Kielcach podczas IV pielgrzymki do Ojczyzny, Ojciec Święty rozpoczął od słów Ewangelii: Oto Matka Twoja i Twoi bracia (Mt 12,47). Słowa wypowiedziane przez kogoś z rzeszy słuchającej nauczania Chrystusa, przypominają Mu o rodzinie. Przyszedł na świat jak każdy człowiek On, Syn Człowieczy - poczęła i wydała Go na świat Matka. Jej dziewicze macierzyństwo było osłonięte zstąpieniem Ducha Świętego.
Fakt, że odkupienie dokonuje się przez rodzinę, że Odkupiciel żyje i działa przez rodzinę, dodaje nowej mocy i blasku IV przykazaniu: Czcij ojca swego i matkę swoją.

II. Nawiedzenie
W spotkaniu Maryi i Elżbiety dokonuje się spotkanie Starego i Nowego Przymierza. Również na gruncie IV przykazania wzajemne przenikają się oba Testamenty. W homilii na temat tego przykazania Ojciec Święty podkreśla najpierw dziedzictwo Starego Testamentu: Jest ono pierwszym wśród przykazań, które łączą stosunek do Boga ze stosunkiem do człowieka, przykazania pierwszej tablicy i przykazania drugiej... Już to samo wskazuje na kluczowe znaczenie rodziny... Rodzina bowiem znajduje się u podstaw wszystkich ludzkich wspólnot... I myśl, którą koniecznie trzeba zapamiętać: słowa IV przykazania z równą siłą odnoszą się do rodziców: <pamiętaj, abyś prawdziwie zasługiwał na tę cześć>. Bądź godny imienia ojca! Bądź godna imienia matki! Te słowa odnoszą się tak do rodziców młodych, jak Maryja i Józef, jak i do starszych, jak Elżbieta i Zachariasz.

III. Narodzenie
Już od początku swego pontyfikatu Jan Paweł II głosił: Jezus z Nazaretu, Syn Człowieczy, narodzony z Maryi Dziewicy, przyszedł objawić ludzkości Ojcostwo Boga..., aby przywrócić ogromnej ludzkiej rodzinie Ojcostwo Boga...
Na pytanie: Czy trzeba było przywracać ludzkości Ojcostwo Boga? Ojciec Święty odpowiada: Wiemy z rodzimego doświadczenia, że zło pierworodne, które drzemie w duszy każdego człowieka, a które u podstaw łączy się z odrzuceniem Bożego Ojcostwa szczególnie często, szczególnie łatwo daje o sobie znać poprzez naruszenie ładu moralnego małżeństwa i rodziny... Odkupieńczy czyn Syna współistotnego Ojcu przywraca ludzkości Boże Ojcostwo. Przywraca też ludzkość Ojcostwu Boga. Niech czyn ten dokonuje się w rodzinie i przez rodzinę.

IV. Ofiarowanie
Maryja i Józef - ewangeliczni małżonkowie - ofiarują Bogu Syna, który był dla nich największym darem Boga. Prawie każda rodzina zostaje tym największym darem obdarowana i powinna ten dar docenić. Ojciec Święty, tak mówił na ten temat podczas pielgrzymki do Ojczyzny w 1991 roku: Czcij ojca i matkę - powiada czwarte przykazanie Boże. Ale, żeby dzieci mogły czcić swoich rodziców, muszą być uważane i przyjmowane jako dar Boga. Dar to trudny niekiedy do przyjęcia, ale zawsze dar bezcenny... (Dziecko) jest ludzką osobą, zatem ma prawo do tego, aby rodzice nie skąpili mu daru z samych siebie, choćby wymagałoby to od nich szczególnego poświęcenia... Podstawą prawdziwej miłości do dziecka jest autentyczna miłość między małżonkami... Kiedy małżonkowie starają się o to, ażeby samych siebie składać sobie wzajemnie w darze, kształtują w sobie w ten sposób prawdziwe postawy rodzicielskie.
Tajemnica ofiarowania jest uświęconym przez Boga polem realizowania się każdego małżeństwa i każdej rodziny.

V. Znalezienie
Nawet w Świętej Rodzinie pojawiały się trudności i sytuacje kryzysowe. Taką sytuacją było zagubienie dwunastoletniego Jezusa w drodze powrotnej z pielgrzymki do Jerozolimy. Ojciec Święty mówił o kryzysach współczesnych rodzin: Ten kryzys nie ominął rodziny, nie ominął on, niestety, polskiej rodziny! Powoduje tyle obrazy Boga, jest przyczyną wielu nieszczęść i zła. Dlatego jest przedmiotem szczególnej wrażliwości i szczególnej troski Kościoła. Za cyframi wszak, za analizami i opisami stoi tu zawsze żywy człowiek, tragedia jego serca, tragedia jego powołania. Rozwody... wysoka liczba rozwodów. Trwałe skłócenia i konflikty w wielu rodzinach... Dochodzi też do zamykania się rodziny wyłącznie wokół własnych spraw... Znika czasem prawdziwa więź wewnątrz samej rodziny: brakuje niekiedy głębszej miłości nawet między rodzicami i dziećmi, czy wśród rodzeństwa. A ile rodzin choruje i cierpi na skutek nadużywania alkoholu...
Lekarstwem na wszelkie kryzysy jest odnalezienie Jezusa i Jego łaski. I wołam do was, bracia i siostry, abyście rozpalili na nowo Boży charyzmat małżonków i rodziców, jaki jest w was przez sakrament małżeństwa.

Radosne tajemnice Różańca

Zwiastowanie
Maryja, która za sprawą Ducha Świętego poczęła pod swoim sercem Syna Bożego, w tajemniczy sposób godzi dwa powołania. Jest dziewicą, ale jednocześnie staje się matką. Jej dziewictwo było potrzebne Duchowi Świętemu, aby pomogła począć Tego, który jest Synem Bożym. Jej małżeństwo z Józefem było konieczne, by Wcielonemu Synowi Bożemu stworzyć warunki życia i rozwoju w ludzkiej rodzinie. Obecność Boga w rodzinie sprawia, że jest ona święta. Bóg jest w niej obecny od pierwszego momentu przez sakrament małżeństwa. Łączy małżonków i przez cały czas jest więzią między nimi. Módlmy się o poszanowanie sakramentalnej świętości każdej rodziny.
Nawiedzenie
Nawiedzenie domu Elżbiety przez Maryję. Zadziwia wielka radość obu matek oczekujących narodzin. Tak ma być. Radością powinno być każde nowe życie, które w rodzinie bierze początek. Dzisiaj za bardzo podkreśla się radość, jaką dwojgu ludziom daje wzajemna miłość. Za mało ceniona jest jednak radość, która pochodzi z owoców tej miłości. Módlmy się o otwarcie naszych rodzin na nowe życie. Niech oczekiwanie na narodzenie dziecka będzie przyczyną wielkiej radości dla matki, ojca, babci, dziadka, dla rodzeństwa, a przede wszystkim dla mającego się narodzić, jeśli czuje ono, że oczekiwane jest z wielką miłością.
Narodzenie
W tej tajemnicy przeżywamy jakże ubogie narodzenie Jezusa, ale nie zabrakło pieluszek, i co najważniejsze, nie zabrakło miłości. Do pielęgnacji i wychowania dziecka potrzebne są różne rzeczy, ale tak naprawdę najbardziej potrzebna jest miłość. Módlmy się o to, aby w naszych rodzinach nie zabrakło troski i miłości do dzieci.
Ofiarowanie
Wypełniając nakaz prawny Maryja z Józefem dają do zrozumienia, że Jezusa otrzymali nie dla siebie, lecz dla całego świata. W tajemnicy ofiarowania ukazują swoją gotowość podzielenia się tym wspaniałym darem Boga. O tym muszą pamiętać wszyscy rodzice. Dziecko nie jest ich własnością. Rozważanie tej radosnej tajemnicy, niech przygotuje rodziców do radosnego złożenia tego daru, bo radosnego dawcę miłuje Bóg (2 Kor 9, 7).
Znalezienie
W życiu Świętej Rodziny pojawia się problem. Z bólem serca Maryja i Józef szukają dwunastoletniego Jezusa. Skoro nawet Świętej Rodziny nie ominęły kłopoty, to tym bardziej nie ominą one zwykłych rodzin, które dopiero o świętość się starają. Tajemnica znalezienia jest tajemnicą radosną, bo ukazuje ona, jak przy wzajemnym szacunku oraz miłości rodziców i dziecka, można rozwiązywać problemy. Módlmy się za dorastających i dojrzewających do odpowiedzialności, członków naszych rodzin.

Rozważania różańcowe

Tajemnice Radosne

I - Zwiastowanie NMP

To wszystko przyszło z zewnątrz i było darem Boga. To była wielka inicjatywa miłości ze strony Pana Boga. Otwartość Maryi i jej dyspozycyjność sprawiły, że dar Boży nie został zmarnowany. Maryja przyjęła ten dar i dzisiaj dzieli się nim z nami. Każdy ma swoje zwiastowanie i do każdego Pan Bóg wysyła anioła z dobrą nowiną o zbawieniu. Trzeba rozpoznać chwilę zwiastowania i przyjąć Boże przesłanie adresowane tylko do mnie.
Módlmy się o otwartość i gotowość na przyjęcie Bożych darów w naszym życiu. O dyspozycyjność na Boże wezwanie

II - Nawiedzenie św. Elżbiety

Wszystko, co jest życiem, rodzi się w spotkaniu. Życie duchowe - jeszcze bardziej niż cielesne. Nawiedzenie Elżbiety przez Maryję, jest równocześnie nawiedzeniem Jana Chrzciciela przez Jezusa. To wielkie spotkanie zaowocuje objawieniem się Miłości. Z intymności tych dwóch kobiet narodzi się wielkie umiłowanie
Módlmy się o czystość i piękno wszystkich naszych spotkań i kontaktów. Aby rodziło się z nich dobro, które zwycięża zło.

III - Narodzenie Jezusa

To wielkie ryzyko Miłości. Wyszedł na spotkanie człowieka jako małe dziecko. Poszedł daleko, jakby za daleko, nie obawiając się, że człowiek tego może nie zrozumieć, ani pojąć. Opowiedział o sobie dużo, jakby za dużo, a człowiek do dzisiaj nie wie, co może z tą prawdą zrobić. Odsłonił nam swoją intymność, wewnętrzne życie Trójcy, które jest Miłością, ukazał nam Ojca i Ducha Świętego. Stoimy nieporadni wobec Tajemnicy, która nas przekracza i przeraża, a równocześnie pociąga i fascynuje.
Módlmy się o wrażliwość na przychodzącego Boga. Przyjdzie pod postacią czterech ewangelicznych ubogich: dziecka, starca, chorego i cudzoziemca. Nie odtrącajmy ich.

IV - Ofiarowanie w świątyni

Wszystko, cokolwiek mamy i posiedliśmy, od Niego mamy. Jakże żałosne są próby zatrzymania czegokolwiek dla siebie. Oddajemy Mu wszystko co nasze, a przede wszystkim samych siebie, abyśmy już więcej nie żyli tylko dla siebie, ale dla Tego, który za nas umarł i zmartwychwstał. Żyć tylko dla siebie to śmierć, żyć dla Niego to żyć naprawdę.
Módlmy się o wolność od samych siebie, o dyspozycyjność naszą dla Bożych wezwań, aby życie nasze miało sens większy niż my sami jesteśmy w stanie mu go nadać

V - Znalezienie w świątyni

Przez całe życie szukamy Jezusa, szukamy Go nie wiedząc nawet o tym. Szukamy Go, bo szukamy tej Wielkiej Miłości, której głód i potrzeba wpisane są w nasze serca. Niespokojne jest nasze serce, jeśli nie zazna Miłości. Ona jest pokarmem i oddechem ludzkiego serca. Bóg jest miłością. Musimy Go poszukiwać i znajdować.
Módlmy się, aby przez mądrość i prostotę serca każdy człowiek znalazł w swoim życiu miłość i spotkał Jezusa.

Tajemnice światła

I - Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Miłość jest światłem, które z chwilą chrztu świętego oświeca nasze wnętrze. To tajemnicze działanie objawiającej się Miłości. Chrzest Chrystusa jest początkiem objawiania się Trójcy. Nasz chrzest jest fundamentem naszego życia z Chrystusem. Przez chrzest zostaliśmy z miłości wrzuceni w przestrzeń Bożą. Dalszym ciągiem życia świadomego, musimy tę naszą przynależność potwierdzać.
Módlmy się, aby całe nasze życie dorosłe było konsekwencją chrztu świętego

II - Objawienie siebie na weselu w Kanie Galilejskiej

Przemiana wody w wino to wewnętrzna przemiana każdego z nas, dokonana przez Chrystusa. Bo tak jak woda w stągwiach nie wytrzymała gorąca emanującego z rąk Chrystusa i zaczęła się przemieniać, tak i my, stągwie wypełnione wodą winniśmy się przemieniać w pobliżu Chrystusa. Musimy się do Niego zbliżyć, musimy Go zaprosić do swojego życia. Wtedy On dokona cudu
Módlmy się o dobrą przemianę dla nas wszystkich

III - Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

Królestwo Boże jest w nas, a nie na zewnątrz. Dlatego potrzebujemy nawrócenia do tej Objawiającej się Miłości. Jej głos i Jej wołanie nie mogą pozostać bez odpowiedzi. Nie można nie odpowiedzieć Miłości. Odpowiadamy Jej całym naszym życiem.
Módlmy się, abyśmy byli zdolni odpowiedzieć Miłości.

IV - Przemienienie na górze Tabor

Zobaczyć światła Taboru. Być z tymi, których Jezus zabrał ze sobą. Zobaczyć to wszystko i już nigdy nie wątpić. Zwątpienie jest chorobą duszy. Zwątpienie poraża, obezwładnia, zabrania dostępu. Próbując dać sobie radę z codziennością i żyć z dnia na dzień, żyjemy ciągłym wspomnieniem miłości i czekaniem na Miłość. Apostołowie zobaczywszy światła Taboru byli już innymi ludźmi.
Módlmy się o dobrą pamięć o doznanej Miłości i cierpliwość w czekaniu na Miłość.

V - Ustanowienie Eucharystii

Aby żyć, trzeba jeść. Aby żyć wiecznie, trzeba spożywać pokarmy wieczności. Takim pokarmem jest Słowo Boże i Eucharystia. Kto ich nie pożywa, nie ma życia w sobie. Eucharystia to również zamieszkiwanie Miłości w człowieku. Trzeba pozwolić zamieszkać Miłości w sobie. Eucharystia jest pokarmem Miłości.
Módlmy się, aby Miłość gościła między nami

Tajemnice bolesne

I - Modlitwa w Ogrójcu

Modlitwa w Ogrójcu jest jak zwiastowanie. Podobnie jak zwiastowaniu Maryi towarzyszy ogromna samotność i ten fundamentalny akt decyzyjny, od którego wszystko zależy. Tak samo i teraz, podczas modlitwy w Ogrójcu. Samotność i decyzja. Jakże małe są inne sprawy i troski! Raz trzeba zdecydować: Jestem do Twojej dyspozycji. Wszystko inne jest już tylko konsekwencją. Nawet nie decydując, decyduję przecież. Przed daniem odpowiedzi Bogu nie da się uciec.
Módlmy się, aby nasza odpowiedź Bogu była zawsze pozytywna.

II - Biczowanie

Ciało drży przed konsekwencjami decyzji pójścia za Jezusem. Ciało boi się na wyrost. Ciało jest słabe, ale duch się wstydzi. Ciało płaci rachunki za ducha. Wielkie wybory kosztują ciało i wyniszczają. Ale ciało jest sługą. Ciało jest instrumentem, narzędziem słusznej sprawy. Dlatego ciało zostaje ubiczowane. Musi znać swoje miejsce. Wiedzą o tym artyści i święci. Odwrócenie porządku jest zawsze utratą godności.
Módlmy się o właściwą hierarchię wartości w naszym życiu osobistym i społecznym.

III - Cierniem ukoronowanie

Grzech Adama jest w nas. Wszystko potrafi zepsuć nasza pycha. Egoizm i egocentryzm potrafią zepsuć i zeszpecić nawet najlepsze dzieło. Trzeba być świadomym obecności tego wroga, który jest w nas samych. Trzeba być czujnym, aby nie zniszczył naszej służby wartościom. Tyle jest człowieka w człowieku, na ile stanie się bezinteresownym darem z siebie samego dla Boga, dla innych, dla sprawy.
Módlmy się o wielkość człowieczeństwa w ludziach, w nas samych

IV - Droga Krzyżowa

Pójść za Chrystusem. Na dobre i na złe. Pójść w każdej sytuacji za Miłością, którą jest On sam. Pójść za Chrystusem to pójść za Miłością. Miłość kosztuje. Miłość zadaje rany. Miłość jest wymagająca. Ale nie pragniemy miłości, która nic nie kosztuje, która nie wymaga, która jest tylko użyciem i egoizmem. Pragniemy tej miłości, która drogo kosztuje i dlatego pójście za Chrystusem jest takie trudne. Tutaj bowiem słyszymy potrójne pytanie Chrystusa skierowane do Piotra: czy kochasz? czy kochasz mnie? czy kochasz mnie bardziej? I podobnie jak Piotr całym swoim życiem dajemy pozytywną odpowiedź. Nie zależnie od ceny, jaka przychodzi na płacić.
Módlmy się o siłę podążania za Miłością.

V - Śmierć na Krzyżu

Żyć z Chrystusem, cierpieć z Chrystusem, umrzeć z Chrystusem. To znaczy również zwyciężyć z Chrystusem. To znaczy przede wszystkim powstać z martwych i zwyciężyć śmierć. To znaczy już więcej nie umierać, ale żyć wiecznie. Na krzyżu Miłość zwyciężyła. Pod krzyżem stała Matka Boża, uosobienie zwyciężającej Miłości.
Módlmy się o ostateczne zwycięstwo miłości w życiu każdego z nas.

Tajemnice chwalebne

I - Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Chrystus powstał z martwych. Żyjemy tą tajemnicą wiary codziennie, kiedy podnosimy się z naszych upadków i słabości. Kiedy mimo wszystko dźwigamy się, aby się nie poddać i żyć nadzieją. Kiedy zło zwyciężamy dobrem. Kiedy miłością zwyciężamy nienawiść. W przemijającym kształcie doczesności budujemy wieczne trwanie w miłości przy Chrystusie
Módlmy się o zwycięstwo życia nad śmiercią w każdym z nas na co dzień.

II - Wniebowstąpienie

Wniebowstąpienie Pana Jezusa każe nam, idącym za Nim, wstępować do nieba. Zanim dostąpimy Chrystusowego nieba, mamy obowiązek czynić niebo w sobie i wokół siebie. Kiedy w imię Chrystusa przebaczamy sobie wzajemnie winy i urazy, stwarzamy w sobie i wokół siebie prawdziwe niebo, które jest przedsionkiem nieba w wieczności. Tego nieba nie można już będzie utracić.
Módlmy się o siłę do przebaczania naszym winowajcom, do nie wypominania bliźnim ich przewinień

III - Zesłanie Ducha Świętego

To wielkie święto miłości i twórczości. Ogromne wylanie ognia i płomieni. Czujemy się ogarnięci tym ciepłem i porwani w wir twórczości, która nas uskrzydla i wynosi. Entuzjazm i pasja czynią ludzi na podobieństwo Boga Stworzyciela. Przypomina się cała Trójca Przenajświętsza i bezkresne możliwości w Miłości i twórczości.
Módlmy się o łaskę uczestnictwa w miłości i twórczości Bożej

IV - Wniebowzięcie Maryi

To konsekwencja Niepokalanego Poczęcia. Coś, co jest bez grzechu, nie przemija, nie rozpada się. Owoce łaski i kontemplacji trwają wiecznie. Nie ulegają dezaktualizacji albo destrukcji. Wyobraźnia ludowa rozwinęła tę prawdę wcześniej niż uczoność. Radosny pogrzeb Maryi nie jest wcale pogrzebem, ale pochodem triumfalnym do domu Ojca. Wśród radosnego śpiewu i muzyki weselnej, wśród kwiatów i tańca odprowadzamy Maryję do domu Ojca. Ona nas poprzedza, a tęsknota staje się miarą naszej miłości.
Módlmy się o łaskę życia bez grzechu dla nas wszystkich

V - Ukoronowanie Matki Bożej na Królową nieba i ziemi

Ukoronować Maryję w swoim sercu bardziej niż w obrazie czy figurze. Bardziej miłością, niż złotem i szlachetnymi kamieniami. Bardziej dobrymi czynami niż więdnącymi kwiatami. Ukoronować to znaczy wywyższyć, dać pierwszeństwo naprawdę, a nie na pokaz. Wywyższamy Maryję, bo ona w swym życiu wywyższyła Chrystusa. Ona Go podniosła, kiedy był bardzo małym Dzieckiem. Ona Go podtrzymała, kiedy został zdjęty z krzyża.
Módlmy się, aby całe nasze życie było jednym wielkim wywyższeniem Chrystusa

Rozważania tajemnic różańca

Tajemnice Radosne

Zwiastowanie

Z naszej perspektywy to radosny moment, bo oznacza zbawienie. Ale dla Maryi mogło to być wydarzenie napawające niepewnością i lękiem: macierzyństwo wydawało się nieprawdopodobne, ludzkie języki ostre, przyszłość niepewna. Tylko ufność, jaką pokładała w Bogu, pozwoliła Jej przezwyciężyć wątpliwości.

Nawiedzenie

Maryja rozradowała się w Bogu, doświadczyła, jak wiele Mu zawdzięcza. Dlatego umiała wyśpiewać Mu swój hymn uwielbienia. Wśród trudnych doświadczeń potrafiła dostrzec obecność Boga, który jest wierny swoim obietnicom. Żywa wiara i miłość broniły Ją przed zniechęceniem.

Narodzenie

W Betlejem Maryja i Józef mieli wiele powodów do niepokoju: oznaki bliskiego porodu, brak miejsca, ludzka obojętność... Józef nie tracił jednak głowy: zorganizował to, co mógł, a Bogu i Maryi to wystarczyło. Miłość i zaufanie do Boga lepiej budują poczucie bezpieczeństwa niż komfort i środki materialne.

Ofiarowanie

Ofiarę rozumiemy jako dobrowolną stratę, ale też kojarzy nam się ona z cierpieniem. Maryja rozumiała ją jako powierzenie Bogu tego, co miała najcenniejszego, oddanie w Jego opiekę najdroższego skarbu - swego pierworodnego Syna. Zaowocowało to poczuciem bezpieczeństwa i radością, pomimo perspektywy cierpienia.

Znalezienie

Coroczna pielgrzymka do Jerozolimy była trudem, ale i radosnym przeżyciem wiary. W religijnym uniesieniu nieobecność Jezusa mogła ujść uwadze Rodziców. Przysporzyło Im to wielkiej troski, ale i radości odnalezienia. I odsłoniła się przed nimi tajemnica: Jezus przedłożył więź z Bogiem ponad więzi rodzinne, sprawy Ojca ponad sprawy ludzi.

Tajemnice Radosne

Chrzest w Jordanie

Chrzest w Jordanie objawia światu Mesjasza: najpierw Jezus utożsamił się z każdym grzesznym człowiekiem i jako jeden z nas zstąpił do wody, a następ-niejako Syn Boży przyjął świadectwo Ojca i namaszczenie Ducha Świętego. Mógł więc reprezentować i pojednać obie strony rozdzielone przez grzech człowieka.

Objawienie w Kanie Galilejskiej

Wesele w Kanie obrazuje ludzką kondycję: nawet wina nie możemy sobie zapewnić pod dostatkiem, nie mówiąc o innych rzeczach, których brak odczuwamy bardziej dotkliwie. Ale nasza ludzka niewystarczalność wciąż styka się z hojnością Boga, który chce nam pomóc, jeśli tylko my zechcemy Mu zaufać i z Nim współpracować.

Głoszenie Królestwa Bożego

Spośród wielu dobrych czynów: uzdrowień, oczyszczeń, rozmnożeń, wskrzeszeń, Jezus na pierwszym miejscu stawiał głoszenie Dobrej Nowiny. Człowiek potrzebuje pokarmu i zdrowia, ale jeszcze bardziej potrzebuje prawdy, nadziei, wiary. To jest pokarm dla duszy. Mamy go na wyciągnięcie ręki w Jego słowie: wystarczy brać, czytać i wierzyć.

Przemienienie

Błogosławieni, którzy nie widzieli. Ale Bóg powołuje także tych, którym dane jest zobaczyć, zrozumieć i uwierzyć, aby mogli się tym doświadczeniem dzielić i odważnie świadczyć o Bogu. Każdemu, kto jest gotów podjąć trud duchowej wędrówki, Bóg daje radość obcowania ze sobą i umocnienie w wierze.

Ustanowienie Eucharystii

Eucharystia jest nie tyle pamiątką, ile żywym, bezpośrednim uobecnieniem tajemnicy zbawienia, które dokonało się przed wiekami w Jerozolimie. Poprzez Eucharystię przeżywaną z wiarą Chrystus daje nam dostęp do siebie, daje nam źródło siły do podejmowania trudnych zadań w doczesności, daje nam pokarm na drogę do wieczności.

Tajemnice Bolesne

Modlitwa w Ogrójcu

Najpierw agonalny lęk na myśl o męce. Potem Jezus bezbronny wydaje się w ręce ludzi. Uniżał się od samego początku: od zwiastowania, przez narodzenie w Betlejem, ucieczkę do Egiptu, trud nauczania, opór ludzi. Teraz Jego uniżenie osiąga punkt kulminacyjny: zamiast czci i wyrazów miłości - osamotnienie, zdrada, policzkowanie, więzienie.

Biczowanie

Ludzka grzeszność, pogarda dla człowieka i pogarda dla Boga uzewnętrzniają się w najbardziej bezpośredni sposób: przez bicie. Ale także w sposób bardziej wyrafinowany: przez oszczerstwa, wrogość, niesprawiedliwy wyrok... Wszystko po to, by pozbyć się Boga, usprawiedliwić swoje nieprawości i kłamstwa. Na przekór temu Chrystus daje milczące świadectwo prawdzie.

Cierniem ukoronowanie

Nie taka korona, nie ten strój i nie te "hołdy" -wszystko powinno wyglądać zupełnie inaczej. Król wszechświata, przez któr...