czystość rasy.pdf

(28 KB) Pobierz
(Microsoft Word - czysto\234\346 rasy)
Wielka krowa III Rzeszy
3 metry długo Ļ ci i 2 metry wysoko Ļ ci w kł ħ bie. Waga: 800 do 1000 kg. Pot ħŇ ny kark, masywna
klatka piersiowa, olbrzymie i ostro zako ı czone rogi rozrastaj Ģ ce si ħ ku bokom - takie zwierz ħ budzi
groz ħ i szacunek. Cho ę ostatni tur, Ň yj Ģ cy na ziemiach polskich, padł w 1627 roku, marzenie o tym,
by wskrzesi ę do Ň ycia ten symbol siły i wytrzymało Ļ ci nie umiera.
Ekologiczna III Rzesza
Cho ę brzmi to mo Ň e groteskowo, ekologia dla hitlerowców była spraw Ģ pierwszorz ħ dnej wagi.
Obsesja czysto Ļ ci rasy nie dotyczyła jednak wył Ģ cznie ludzi: tak Ň e kraina zwierz Ģ t była dla
twórców III Rzeszy niezwykle wa Ň nym elementem tworzenia nowego, „doskonałego” Ļ wiata.
Jednym z ulubie ı ców Hitlera był Lutz Heck – przed wybuchem wojny pełni Ģ cy funkcj ħ dyrektora
berli ı skiego ZOO, oraz jego brat Heinz, zarz Ģ dzaj Ģ cy Ogrodem Zoologicznym im. Hellabruna w
Monachium. Całkowite oddanie braci idei hitleryzmu szybko pozwoliło im zaj Ģę kluczowe
stanowiska w otoczeniu Wodza.
W latach 30. Lutz Heck bywał cz ħ stym go Ļ ciem w Polsce. Odwiedzał warszawski ogród
zoologiczny, bywał w Białowie Ň y, gdzie wielokrotnie zwiedzał puszcz ħ . We wrze Ļ niu 1939, tu Ň po
zbombardowaniu, warszawskie ZOO trafiło pod „kuratel ħ ” Hecka. Zwierz ħ ta, które prze Ň yły
wojenny atak (zarówno te z Warszawy, jak i innych polskich rezerwatów oraz naukowych
placówek badawczych) zostały wywiezione na tereny Niemiec. Naukowiec zoolog przekonał
swoich przeło Ň onych, Ň e drog Ģ eksperymentu doprowadzi do odrodzenia zwierz ħ cia, które nie bez
przyczyny uznawane było za najlepszy symbol Rzeszy.
Nowy Lepszy Tur
Marzenie o odrestaurowaniu wybitego trzysta lat wcze Ļ niej gatunku nie opuszczało braci Heck od
połowy lat 20. XX wieku. Od dziesi ħ ciu lat ju Ň pracowali z Eugeniuszem Fischerem, dyrektorem
Instytutu Antropologii, Genetyki i Eugeniki Instytutu Cesarza Wilhelma w Berlinie. Na kartach
historii Fischer wsławił si ħ „naukowymi” teoriami o wy Ň szo Ļ ci ras, pracami nad sterylizacj Ģ i
eutanazj Ģ ; był doradc Ģ do spraw czysto Ļ ci rasy, w swoim instytucie wyszkolił m.in. Josefa
Mengele. Pomi ħ dzy Ļ wiatem ludzi a zwierz Ģ t postawił niecodzienn Ģ paralel ħ – uwa Ň ał, Ň e
udomowienie ras zwierz ħ cych obni Ň yło ich „pi ħ kno, dobro i braterstwo” i to samo dotyczy ę musi
człowieka, który w swym krwiobiegu nosi pi ħ tno innej, „gorszej” rasy. O Ň ywienie mitycznego tura
miało by ę wi ħ c w istocie symbolicznym aktem odrodzenia Nowego Człowieka.
W niemieckiej mitologii tur od zawsze reprezentował sił ħ , moc i nadludzk Ģ wytrzymało Ļę .
Ekranizuj Ģ cy XII-wieczn Ģ narodow Ģ sag ħ film Fritza Langa „Nibelungi” z 1924 roku był
ulubionym obrazem Goebbelsa, sam Hitler za Ļ podobno regularnie płakał podczas kinowych
seansów. Powoływani na nowo do niemieckiej Ļ wiadomo Ļ ci bohaterowie mitycznych Nibelungów
Ļ wi ħ c Ģ tryumfy, do ko ı ca lojalni w swej zem Ļ cie i bezgranicznej wierno Ļ ci wobec wielkiego
wodza, a główny bohater sagi wyposa Ň ony jest w budz Ģ ce groz ħ turze rogi. Sam Lang stanowczo
odci Ģ ł si ħ od hitlerowskich interpretacji swego dzieła, w 1933 roku opu Ļ cił ojczyzn ħ i osiadł w
Stanach Zjednoczonych (gdzie szybko zyskał miano doskonałego re Ň ysera), jednak bohater jego
filmu, Zygfryd, na cał Ģ dekad ħ stał si ħ Ň ywym uosobieniem nieubłaganej mocy i brutalnej siły.
Heck próby wykreowania tura podj Ģ ł ju Ň w 1927 roku. Usiłował krzy Ň owa ę Ň ubra z bizonem
ameryka ı skim, z Kanady sprowadzał tak Ň e bizony i doprowadzał je do krzy Ň ówek z udomowionym
bydłem. Osobist Ģ sympati Ģ darzył Hecka Goering – zapalony my Ļ liwy, który naukowcowi do bada ı
oddał rezerwat w Schorfheide. Tam metod Ģ krzy Ň ówek wstecznych prowadzono próby uzyskania z
Ň nych ras formy po ŇĢ danej. Eksperymentowano z hiszpa ı skim, u Ň ywanym do corridy dzikim
bydłem, z dzikim bydłem z Camargue (delta Rodanu), bydłem z kantonu Vaud (tzw. walecznymi
krowami), zrabowanymi jeszcze z Polski kucykami szetlandzkimi oraz ko ı mi arabskimi i
Przewalskiego. Wykorzystywane było równie Ň długowłose bydło szkockie i w ħ gierskie bydło
stepowe. Byki Ň ubrów kojarzone były z krowami bizonów ameryka ı skich; tak otrzymana
krzy Ň ówka dalej parowana była z Ň ubrami bykami, tak aby w powstałej mieszance zwi ħ kszy ę
„zawarto Ļę Ň ubra w Ň ubrze”.
Chorowite mutanty
Efekt jednak daleki był zadowalaj Ģ cego. W wyniku krzy Ň ówek Heck otrzymał ostatecznie
chorowite, wymagaj Ģ ce dokarmiania zim Ģ stadko zwierz Ģ t, przypominaj Ģ ce tura z wygl Ģ du (cho ę o
znacznie krótszych rogach), jednak o kruchych ko Ļ ciach, pozbawione siły i umiej ħ tno Ļ ci
przetrwania. Dziwaczny (cho ę nie dorównuj Ģ cy fantazj Ģ pomysłowi hitlerowców wysłania
ekspedycji naukowej do Tybetu w poszukiwania praprzodków rasy aryjskiej) pomysł okazał si ħ
fiaskiem: jednym z wielu, z jakimi po przegranej wojnie musiały zmierzy ę si ħ Niemcy.
Mimo to pomysł restytucji tura nie upadł. Pierwszy raz podniesiony ju Ň w 1835 roku, w
opublikowanym w czasopi Ļ mie "Przyjaciel ludu czyli tygodnik potrzebnych i po Ň ytecznych
wiadomo Ļ ci" artykule anonimowego autora, powrócił w Polsce w 2006 roku. Naukowcy z Katedry
Biochemii i Biotechnologii Akademii Rolniczej w Poznaniu oraz Instytutu Genetyki Człowieka
PAN zainicjowali wówczas powstanie Polskiej Fundacji Odtworzenia Tura (PFOT), która przy
pomocy DNA z eksponatów muzealnych (a konkretnie - z materiałów genetycznych, pobranych ze
szcz Ģ tków kopalnych) zamierza przywróci ę zwierz ħ polskim puszczom. ņ e jest to mo Ň liwe,
przekonuj Ģ do Ļ wiadczenia naukowców z innych krajów. Tzw. klonowanie ratunkowe powiodło si ħ
ju Ň kilka razy. W 2001 roku do lasów europejskiego na Sardynii, Korsyce i Cyprze powrócił
muflon (Ovis orientalis musimon), za Ļ ameryka ı ska firma Advanced Cell Technologies z
powodzeniem „o Ň ywiła” gatunek azjatyckiego gaura (Bos gaurus) oraz bantenga (Bos javanicus).
Nadal próbuje si ħ te Ň odtworzy ę wymarły niemal dziesi ħę lat temu gatunek hiszpa ı skiej kozicy
bucardo (Capra pyrenaica pyrenaica). Jak oceni ę te eksperymenty? Oby dla powstaj Ģ cych w ten
sposób zwierz Ģ t nie zabrakło miejsca w istniej Ģ cych warunkach przyrodniczych.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin