POLSKIE PRAWO OCHRONY ŚRODOWISKA

WYKŁAD I

12 grudnia 2010 – zerówka

bdb – 8-9 pkt

db+ - 7 pkt

db – 5-6 pkt

dst+ - 3,5-4,5 pkt

dst – 2,5-3 pkt

·         Ustawa prawo ochrony środowiska.

·         Ustawa o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie.

WYKŁAD II

W zamierzchłych czasach regulacje dotyczące ochrony środowiska służyły realizacji interesów monarchy. Dotyczyły takich aspektów jak:

-          możliwości korzystanie ze złóż i kopalni

-          możliwości połowu zwierzyny w lasach

-          możliwości wyrębu drzew

Dopiero od lat 60 ubiegłego wieku możemy mówić o rozwoju regulacji, której celem jest ochrona środowiska.

Prawo ochrony środowiska na dzień dzisiejszy nie może być traktowane jako odrębna gałąź prawa. Jest to spowodowane tym, że w zakresie norm dotyczących ochrony elementów środowiska nie możemy mówić o jednolitej, odrębnej od innych metodzie regulacji tych stosunków. Biorąc natomiast pod uwagę fakt, że przeważająca część norm tego prawa wykazuje cechy właściwe metodzie regulacji prawa administracyjnego. Prawo to traktowane jest najczęściej jako dział prawa administracyjnego.

Z punktu dydaktycznego możemy wyróżnić zewnętrzne i wewnętrzne źródła prawa ochrony środowiska.

Zewnętrznymi źródłami prawa ochrony środowiska są:

-          akty prawa międzynarodowego

-          akty prawne UE

Do wewnętrznych źródeł prawa ochrony środowiska zaliczamy:

-          Konstytucje

-          Ustawy

-          Rozporządzenia

-          Akty prawa miejscowego

Z uwagi na zawarcie ochrony środowiska wśród zadań państwa polskiego, które zostały wymienione w art.5 Konstytucji, prawodawca nadał ochronie środowiska bardzo wysoką rangę wśród zadań państwa polskiego.

Art.3 pkt.50 Prawo ochrony środowiska

Z uwagi na to, że ochrona środowiska musi być regulowana zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju coraz częściej mówi się o prawie gospodarowania środowiska.

Definicję zrównoważonego rozwoju zawarto w art.3 pkt.50 Prawo ochrony środowiska.

Na gruncie przepisów Konstytucji wprost zostało wyrażone prawo do informacji o stanie środowiska.

Na gruncie przepisów Konstytucji może konstruować prawo do środowiska postrzegane jako refleks obowiązków władz publicznych w zakresie ochrony środowiska.

Na prawo do środowiska składają się liczne uprawnienia np.:

-          prawo żądania wspierania działań na rzecz środowiska

-          prawo do informacji o stanie środowiska

-          prawo żądania wykonywania przez władze publiczne dzialań służących ochronie środowiska

WYKŁAD III

1.      Zasady prawa ochrony środowiska.

2.      Postępowanie kompensacyjne / Handel emisjami.

3.      Odpowiedzialność cywilna w ochronie środowiska.

Środowisko – art.3 pkt.39 (katalog otwarty elementów środowiska)

„ rozumie się przez to ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchnię ziemi, kopaliny, wody, powietrze, krajobraz, klimat oraz pozostałe elementy różnorodności biologicznej, a także wzajemne oddziaływania pomiędzy tymi elementami”

Ochrona środowiska – art.3 pkt.13 (racjonalne korzystanie ze środowiska)

„rozumie się przez to podjęcie lub zaniechanie działań, umożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej; ochrona ta polega w szczególności na:

a)  racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju,

b)  przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom,

c)  przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego”

Zasadami prawa ochrony środowiska są:

-          zasada zrównoważonego rozwoju

-          zasada „zanieczyszczający płaci” (art.7)

-          zasada prewencji i przezorności (art.6)

-          zasada dostępu społeczeństwa do informacji

-          zasada powszechnego korzystania z informacji

-          zasada komplementarnej ochrony środowiska (art.5)

Która z zasad ma kluczowe znaczenie z punktu widzenia ochrony środowiska?

ZASADA PREWENCJI

Co się stało z art.9 i art.11?