PRZEKŁADNIE:
Typy przekładni:1) zębata- kształtowe bezpośrednie 2) łąńcuchowa- kształtowee cięgnowe, 3) pasowa- cierne cięgnowe 4) cierne- cierne bezpośrednie. Podział wg ułożenia osi 1) równoległe 2) kątowe 3) wichrowate. Podział wg położenia 1) zwalniające-redurtory na/nb>1 2) przyspieszające-multiplikatory na/nb<1.
Przełożenie kinematyczne i geometryczne: iab=wa/wb=na/nb, , Va=(p·Da·na)/60 , , Vb=(p·Db·nb)/60, , za·t=p·Da , , zb·t=p·Db , , Sprawność przekładni à hab=Mb/(iab·Ma).
PRZEKŁADNIE CIĘGNOWE:
1)pasowe-składają się one z co najmniej dwóch kół o gładkiej powierzchni i opasującego je cięgna w postaci jednego lub szeregu ułożonych pasów. W wyniku napięcia pasa między nim a kołami powstaje tarcie pozwalejące przenieść mom obr Zalety:1) tania i prosta konstrukcja 2) płynność ruchu i cichobieżność 3) dolność łagodzenia zmian obc i drgań 4) swoboda w doborze rozstawu osi 5) możliwość różnego ustawienia osi wałów 6) możliwość zmiany przełożenia 7) zabezpieczenie innych mechanizmów od nadmiernego przeciążenia 8) mała wrażliwość na dokładność montażu Wady :1) duże rozmiary 2) znaczne obc wałów i łożysk 3) niestałość przełożenia 4) wrażliwość pasa na szkodliwy wpływ otoczenia 5) niezbyt wysoka sprawność. Materiały na pasy: 1) skóry wołowe, 2) guma (kilka warstw tkaniny wulkanizowanej tkaniany) 3) tkane z impregnowanej tkaniny bawełnianej lub z włukien sztucznych, 4) z tworzyw sztucznych (mogą być z wtopionymi linkami stalowymi).
OBCIĄŻENIA (wzór EULER’A) P=Sa-Sb gdzie Sa,b- obc użyteczne P=(1000·N)/V [N], , ema=Sa/Sb, , a=j1,j2, , N-moc przenoszona przez przekładnię[kW] V-prędkość obwodowa [m/s] j-kąt odchylenia cięgna od prostej łączącej osie kół Q=√[Sa2+Sb2+2·Sa·Sb·cosg ßobc kół , ,tgq=[(Sa-Sb)/(Sa+Sb)]·tg(g/2) , , Poślizgiem sprężystym pasa nazywamy stos różnicy prędkości obu cięgien do prędkości cięgna czynnego:à x=(Va-Vb)/Va , , Wsp napęduà j=P/(Sa+Sb)=(Sa-Sb)/(Sa+Sb) , ,
jgr=(0,4-0,6) dla pasów płaskich, jgr=(0,5-0,7) dla p, klinowych, x=0,01-0,02 , Dla przeciętnych war pracy sprawność h=0,96-0,98 z pasem płaskim dla pasów płaskich h=0,95-0,96 z rolką napinającą lub z wieńcem klinowym. Dzięki lepszemu sprzężeniu pasa klinowego z kołem możliwe jest zmniejszenie kąta opasania zwiększenie przełożenia zmniejszenie rozstawu osi oraz zmniejszenie nacisku na koła a-kąt rozwarcia rowka na kole. m’=m/sinm/2 , , V»10[m/s](4-25)
Lp-dł pasa Lp=p·(D1+D2)/2+(D2-D1)·p·g/180+2·a·cosg , , j1=180-2·g , , j2=180+2·g , , sing=(D2-D1)/2·a Wzór przybliżony à Lp=2·a+p·(D1+D2)/2+[(D2-D1)]2/4·a , gdzie a- odległość osi kół. (D1+D2)/2+50≤a≤2(D2+D1), ,Moc przenoszona àN=(z·N1·kl· kj)/ kt , , gdzie z-liczba pasów klinowych pracujących równolegle N1-moc przenoszona przez jeden pas klinowy średniej długości przy kątach opasania 180 i przy pracy bez przeciążeń kl- wsp uwzględniający liczbę okresów zmian obc pasa w jednostce czasu(zal od dł pasa) kl=f(Lp), kj- wsp uwzględniający kąt opasania mniejszego koła rowkowego kj=f(j1), kt- wsp uwzględniający trwałość pasa klinowego kt=f(T) , De=D1·k1 ßśrednica skuteczna koła (walcowej części powierzchni) , Powierzchnia skuteczna pasa jest to miejsce geometryczne linii zamkniętych pasa nie zmieniających swoich długości przy nawijaniu pasa na koło rowkowe. Najmniejszy jest pasek Z później A,B,C,D i największy E. Wszystkie paski mają kąt wierzchołkowy zawsze równy aw=40o w przekroju wyprostowanej części pasa.
Składa się z dwu lub więcej kół uzębionych i opasającego je giętkiego cięgna, złożonego z szeregu ogniw łączonych przegubowo. Zalety: pewna swoboda w ustaleniu odległości osi, 2) zdolność łagodzenia szrpnięć, 3) wyższa sprawność niż przekładni pasowej. 4) stałość przełożenia, 5) niewielkie obciążenia wałów i łożysk, 6) możność napędzania kilku wałów. Wady 1) duży koszt, 2) nierównomiernoość ruchu, 3) hałas 4) konieczność smarowania 5) warunek konieczny- równoległość wałów. Rodzaje łańcuchów tulejkowe, sworzniowe, rolkowe, zębate, płytkowe.
D1-koło napędzające
D2- koło napędzane
S1=S2*emf1
S1-S2=T- siła użyteczna
dawiddd93