Mistrzowie Kina Amerykańskiego – Klasycy
HOWARD HAWKS
-osobiste piętno reżyserii / autor filmowy
-sam uważał się za sprawnego rzemieślnika / sceptycyzm wobec własnej twórczości
- scenarzysta lub współscenarzysta oraz producent reżyserowanych przez siebie filmów, często nie firmował ich własnym nazwiskiem
Historia życia:
-podczas studiów dorabiał przy produkcji filmów, zastąpił nieobecnego reżysera
-kierowca rajdowy i pilot – pasja
-był inżynierem, konstruował auta wyścigowe i samoloty
- 1922 – przyjaciel I.Tallberg (z MGM) polecił Hawksa swojemu koledze z Paramount ->Hawsk został szefem w dziale scenariuszy, odszedł do MGMu, bo chciał być reżyserem, tam też ceniono jego talent doboru materiału
- 1925 – przeszedł do Foxa, tam dopiero mógł w pełni zająć się realizacją filmów
Filmy nieme:
-1926 – pierwszy film wg. własnego scenariusza – „Droga do chwały” (w 1936 nakręcił film dźwiękowy pod takim samym tytułem, ale o zupełnie odmiennej tematyce)
- „Fig Leaves” – komedia satyryczna / relacje damsko-męskie w raju odgrywające się Nowym Jorku
motywy:
- KOBIETY – silne, niezależne, pewne siebie, znające swoje miejsce. „W społeczeństwie patriarchalnym, szansą dla kobiet są sztuki przedstawiające, w ramach których same siebie czynią spektaklem, mogą zachować niezależność i zrealizować swoje plany” musza być dobre w tym co robią – profesjonalizm
„Dzewczyna Piętaszek” 1940
„Tylko Aniołowie mają skrzydła” 1939
-palenie papierosów – urasta do rangi rytuału, określa relacje między bohaterami, uwypukla cechy charakteru
Przełom dźwiękowy: (trudna próba dla Hawksa)
-„W sercu lotnika” miał problemy z dialogami
-„Ostatnia sprawa Trenta” – aktorzy nie mieli odpowiednich głosów, film zrealizowano jako niemy / detektywistyczny
-„Patrol” - pierwszy film dźwiękowy / tematyka lotnicza, I Wojna Światowa
Kryminalne historie:
- różnorodność
-problem wspólny: niebezpieczni dla społeczeństwa, neurotyczni indywidualiści, którzy nie spełniają norm etycznych i moralnych (władza, pieniądze, skrywane popędy seksualne)
„Człowiek z blizną”
-Niezależna produkcja H.Hawksa i H.Hughesa
-Wszedł do kin w 1932 (problemy z dystrybucją, ze względu na niejednoznaczną wymowę moralną i stosunek do przemocy)
-Po raz pierwszy w filmie użyty pistolet maszynowy Thomson
-negocjacje z Haysem – dodanie podtytułu „Shame of a Nation”, zapewnienia komisarza policji, o dydaktycznym charakterze filmu
- swobodna trawestacja historii Ala Capowe
-Tony Camonte – bohater filmu, łamie wszystkie prawa, pnąc się po szczeblach kariery
- kazirodcze niemal przywiązanie do siostry
- 28 morderstw
-krytycyzm Hawksa wobec brutalnego kapitalizmu ameryk. / kariera gangstera jest typowo kapitalistyczna – historia wzlotu i upadku
- wrażliwość na sprawy społeczne
„Scarface” Hawksa, „Wróg Publiczny”Wellmana i „Mały Cezar” LeRoya kodyfikują gatunek filmu gangsterskiego!
-gloryfikacja przemocy i zbrodni, jednak u Hawksa nie jest to pozbawione rysu artystycznego, plastyka obrazu – kontrasty świetlne, dominacja mroku
-motyw blizny, neon reklamowy „The Word is Yours”
“Wielki Sen”1946
-Kwintesencja czarnego kryminału/ na podstawie debiutanckiej powieści R.Chendlera, -Faulkner napisał scenariusz
-role pierwszoplanowe – H.Bogart i L.Bacall
-typowe dla Hawksa sardoniczne poczucie humoru „Chciała mi siąść na kolanach, chociaż stałem”
-atmosfera przestępstwa i zepsucia
-dobre tempo akcji
-Hawks aktorki obsadzał tylko raz, aktorów miał ulubionych: John Wayne, Cary Grant
Bogart do Hawksa „Nie jestem przystojny, ale charakter mam wypisany na twarzy, a to kosztowało mnie mnóstwo whisky”
Klasycyzm Westernów:
5 westernów zrealizował
-bohater w sytuacji krańcowej, poddawany presji, oś dramaturgiczna jest pytanie „podoła zadaniu, czy się podda”
-Hawks humanizuje bohaterów / w przeciwieństwie do Forda, który idealizuje
-bohaterowie noszą w sobie doświadczenie klęski
-historie o dojrzewaniu moralnym
„Rzeka czerwona”
„Rio Bravo” 1959
Film przygodowy (banalny i najlepszy f.przyg.Hawksa
- „Mężczyzna ma działać a nie mówić, kobieta zaś powinna kochać mężczyznę i cenić za jego dokonania i profesjonalizm”
-stał się rozwiązaniem modelowym dla wielu filmów wojennych
Styl Hawksa:
àProstota fabuł, subtelne opowieści o ludzkich słabościach
àŁączenie elementów tragicznych z komicznymi
àCzarne poczucie humoru.
àBohaterowie są lakoniczni, działają nie mówią(jak sam Hawks)
àJego kunszt polega na oszczędności w używaniu środków formalnych i użyteczności ich stosowania.
àZASADA UMIESZCZANIA KAMERY NA WYSOKOSCI OCZY(po to najbardziej klarowne)
àDbałość o klarowność przedstawienia.
àUnikanie retrospekcji i futorospekcji - czas teraźniejszy, bo jest najklarowniejsza historia wtedy.
àHawks- inteligencja pragmatyczna- środki jakich używa są takie jak on.
àRozrachunek z fetyszami Ameryki: seks, młodość i sukces.
àPracował dla wszystkich 7 wytworni: Fox, Warner(WB), Columbia, RKO, MGM, Universal, Paramount.
àCzuwał nad wszystkim, Az po moment montażu
Kalietis