Ćwiczenia w podwieszeniu i systemie ciężarkowo bloczkowym
1.Rodzaje ćwiczeń w podwieszeniu w systemie ciężarkowo bloczkowym:
a) Ćwiczenia czynne w odciążeniu
b) Ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem
c) Ćwiczenia czynne z oporem
d) Ćwiczenia samowspomagane
a) Ćwiczenia czynne w odciążeniu - Polegają na samodzielnym wykonywaniu ruchów w określonym stawie, w pełnym zakresie ruchomości, w warunkach odciążenia odcinka ciała wykonującego ruch.
Odciążenie można uzyskać poprzez:
o podwieszenie ćwiczonej kończyny (UGUL, SET)
o ręka terapeuty
o zmniejszenie tarcia o podłoże (maty, rolki itp.)
o zanurzenie pacjenta w wodzie
Wskazania:
o zaniki siły mięśniowej (+1, 2, +2 w skali Lovetta)
o niepełny zrost kostny (lub niepewny), odwapnienie
o zmiany chorobowe powierzchni stawowych (stany zwyrodnieniowe)
Przeciwwskazania:
o ostry stan zapalny stawu
o ostry stan zapalny tkanek okołostawowych
o ostry stan zapalnych żył
o podwyższona ciepłota ciała
Cel ćwiczeń:
o przeciwdziałanie zanikom mięśniowym
o zapobieganie przykurczom mięśni
o zwiększenie zakresu ruchu w stawie
Podwieszenie osiowe – zasady:
o punkt zawieszenia ćwiczonej kończyny znajduje się prostopadle nad osią ruchu w danym stawie
o ruch odbywa się w płaszczyźnie poziomej – pozycja musi być dobrana tak, by ruch całej kończyny odbywał się w płaszczyźnie równoległej do podłoż
W warunkach pełnego odciążenia kończyny:
o podwieszki zakłada się tak, by poszczególne części kończyny były oddzielnie i niezależnie oraz całkowicie odciążone
o podwieszenie dokonuje się w kierunku od stawu, w którym odbywa się ruch na obwód
o odwieszenia dokonuje się w kierunku odwrotnym
W warunkach pełnego zrównoważenia kończyny:
o punkt zaczepienia linek znajduje się prostopadle nad stawem
o ruch odbywa się tylko w określonym stawie, co wymaga zastosowania stabilizacji odcinków bliższych
Ø Podwieszenie pozaosiowe – zasady:
1) Punkt zaczepienia linek połączonych z podwieszkami nie znajduje się w osi stawu, w którym odbywa się ruch
2) Oś ruchu jest przesunięta w stosunku do osi stawu, w którym odbywa się ruch w kierunku:
¢ Dogłowowym – utrudnia ruchy w obu kierunkach, ale tylko w zakresach zewnętrznych
¢ Odgłowowym – ułatwia ruchy w zakresach zewnętrznych
¢ Bocznie, zgodnie z kierunkiem ruchu – ułatwia dany ruch, równocześnie utrudniając ruch w str. przeciwną
¢ Bocznie, przeciwnie do kierunku ruchu – utrudnia dany ruch, ułatwia ruch w stronę przeciwną
3) Ruch odbywa się po wycinku koła. Występuje w nim:
¢ Moment wznoszenia kończyny – ruch z dodatkowym obciążeniem
¢ Moment opadania kończyny – ruch wspomagany (wzrost zakresu ruchu
¢ Ćwiczenia w odciążeniu w wodzie
Odczuwanie masy ciała w %
Zanurzenie ciała
Poziom zanurzenia
kobiety
mężczyźni
16%
Staw skokowy
84
39%
kolana
56
63
48%
Kolce biodrowe
47
54
68%
poziom neutralny
Wyrostek mieczykowaty
26
35
88%
obojczyk
12
14
94%
żuchwa
8
b) Ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem - Polegają na wykonywaniu przez kończynę lub jej część ruchów w pełnym zakresie ruchomości w warunkach pełnego odciążenia i zrównoważenia, z dodatkowym oporem, z założenia mniejszym niż ciężar części obwodowej kończyny
Ø Cel:
o uzyskanie przyrostu siły mięśniowej
Ø Wskazania:
o osłabienie siły mięśniowej (+2, 3, +3 w skali Lovetta)
o zmiany chorobowe powierzchni stawowych
Ø Przeciwwskazania:
o takie jak przy ćwiczeniach w odciążeniu
Ø Ćwiczenia wykonuje się najczęściej w podwieszeniu osiowym stosując obciążenie ciężarkiem. Alternatywnie za pomocą sprężyn, taśm Thera Band, oporu ręcznego.
Ø 2 – 8 min na jedną grupę mięśniową
Ø Technika ćwiczeń:
o Podwieszenie – pozycje do ćwiczeń i sposób zakładania podwieszek taki sam jak w ćwiczeniach z obciążeniem
o Stabilizacja – stabilizacja obręczy oraz odcinków bliższych ćwiczonej kończyny
o Obciążenie – poza podwieszkami, mającymi za zadanie odciążenie kończyny, zakłada się układ przenoszący obciążenie.
· Mankiet na kończynę (połączony jest z ciężarem przez bloczek kierunkowy). Zakłada się go w połowie długości odcinka kończyny.
o Bloczek kierunkowy i bloczek dodatkowy:
¢ Bloczek kierunkowy umieszcza się na bocznej ścianie UGULa tak, by linka połączona z mankietem znajdowała się dokładnie w płaszczyźnie ruchu
¢ Bloczek kierunkowy musi być tak umieszczony, by obciążenie było największe w środkowym zakresie ruchu. W połowie zakresu ruchu linka łącząca mankiet z obciążeniem powinna być ułożona prostopadle do osi długiej ćwiczonego odcinka ciała sektory
¢ W stawach, które mają obszerny zakres ruchu, ich zakres ruchu został podzielony na 2 sektory (I i II). Umiejscowienie bloczka kierunkowego dobiera się oddzielnie dla każdego sektora ruchu
¢ Bloczek dodatkowy umieszcza się na siatce sufitowej dla swobodnego ruchu ciężarka
Współczynnik Browna-Fischera
Część ciała
Udział w % ciężaru ciała
głowa
7
tułów
43
ramię
3
przedramię
2
ręka
1
udo
podudzie
5
stopa
c) Ćwiczenia czynne z oporem - Pokonuje się opór zewnętrzny i siłę grawitacji
Ø Sposoby wykonywania ćwiczeń:
o system ciężarkowo – bloczkowym (UGUL, SET)
o hantle, sprężyny, taśmy
o fotel do ćwiczeń z oporem, rotory
o środowisko wodne
o aparaty do ćwiczeń izokinetycznych
o ciężar własnego ciała, napięcia
Ø Ćwiczenia oporowe mogą mieć charakter:
o lokalny
o regionalny
o ogólny
Ø O wielkości wysiłku decyduje:
o wielkość oporu
o liczba powtórzeń
...
Czarrna69