Cornick Nicola - 02 - O krok od skandalu.pdf - Damy z Midwinter - agata21v

Nicola Cornick

od skandalu

HARLEQUIN

Toronto • Nowy Jork • Londyn

Amsterdam • Ateny • Budapeszt • Hamburg

Madryt • Mediolan • Paryż

Sydney • Sztokholm • Tokio • Warszawa

Rozdział pierwszy

Wrzesień, 1803

Przeholowała.

Deborah Stratton niecierpliwie zabębniła palcami w list

leżący na blacie orzechowego biurka. Doskonale wiedziała,

co zawiera, a mimo to przeczytała go po raz trzeci i znów się

zdenerwowała. Jej ojciec, lord Walton, napisał go w pozornie

miłym stylu. Z równowagi wyprowadziło Deborah przesłanie

ukryte między wierszami.

„Ucieszyłem się na wieść o zaręczynach. Jednak narzeczo

ny nieco zwleka z poproszeniem mnie o zgodę na ubieganie

się o twoją rękę. Zbliżający się ślub twojego brata wydaje się

idealną sposobnością do przedstawienia owego dżentelmena

rodzinie, tak by mógł, aczkolwiek poniewczasie, uzyskać mo

je pozwolenie."

Deb zmarszczyła czoło. Zgadzała się w duchu, że sposob

ność byłaby istotnie doskonała, gdyby nie pewien problem.

Nie mogło dojść do prezentacji, ponieważ narzeczony nie ist

niał. Był jedynie wytworem wyobraźni. Uznała, że to jedyny

sposób, żeby ojciec przestał wtrącać się w jej sprawy.

Od pewnego czasu lord Walton usiłował zmusić młod-

szą córkę do powrotu do rodzinnego domu, do Bath.

Ojcowskie listy stawały się coraz bardziej natarczywe. Pisał,

że nie jest stosowne, by młoda wdowa o pozycji Deborah

mieszkała wyłącznie z damą do towarzystwa. Zdecydowa

nie lepiej dla niej, jeśli wróci pod rodzinny dach i zajmie

należne sobie miejsce w wytwornym towarzystwie Bath.

Nie mówiąc o wydatkach związanych z utrzymywaniem

osobnego domu.

Prawdę mówiąc, nie była to prośba czy rada, lecz żądanie,

które lord Walton mógł z łatwością wymusić w dowolnym

momencie, cofając Deborah wypłatę pieniędzy. Wiedziała

o tym, toteż w desperacji odpisała mu natychmiast, wyjaśnia

jąc, że niedawno zaręczyła się z pewnym dżentelmenem z Suf-

folk i wolałaby pozostać w Midwinter Mallow. List, który leżał

przed nią, nadszedł odwrotną pocztą.

„Z niecierpliwością czekamy na spotkanie z wami obojgiem

za dwa miesiące na ślubie Guya..."

Deb odsunęła list i umościła się w fotelu. Wiedziała, że jest

wszystkiemu winna. Sama wpakowała się w kłopoty. Stało się

tak, jak przepowiedziała jej dama do towarzystwa, pani Ain-

tree - podstęp obrócił się przeciwko Deborah.

Wstała i przeszła do pokoju śniadaniowego, gdzie przy

stole siedziała Clarissa Aintree, pogrążona w lekturze lokal

nej gazety. Ta dama w nieokreślonym wieku, niegdyś guwer-

nantka Deborah, była przyzwyczajona do gwałtownego tern- ,

peramentu swojej podopiecznej. Odłożyła gazetę i upiła łyk

herbaty, obrzucając wyraźnie wzburzoną Deborah lekko roz

bawionym spojrzeniem.

- Przypuszczam, że ojciec nie odpowiedział na twój list tak,

jakbyś sobie życzyła? - spytała.

- Istotnie! - Deborah zajęła swoje miejsce i nalała sobie

drugą filiżankę czekolady. Następnie zamyśliła się i westchnę

ła, opierając podbródek na ręku.

- Myślałam, że papa tak ucieszy się z moich zaręczyn, że

zgodzi się, abym została w Midwinter, tymczasem zażyczył

sobie poznać narzeczonego i polecił mi przyjechać z nim na

ślub Guya!

Pani Aintree wymruczała coś, co zabrzmiało jak: „a nie

mówiłam".

Deborah wstała, przeszła przez pokój i stanęła przy oknie.

- Pamiętam o tym, że mnie ostrzegałaś, Clarrie, ale myśla

łam. .. - Urwała. - Och, jestem taka zła!

- Na siebie?

- Tak! I na Olivię! To ona napisała w liście do ojca, że tutej

sza okolica jest niebezpieczna.

- To przecież prawda - zauważyła pani Aintree.

- Wiem o tym! Jednak gdyby 01ivia nie ostrzegła papy, nie

wzywałby mnie do domu.

Pani Aintree jadła tost. Żuła go dokładnie i powoli. Po

chwili powiedziała:

- Twój ojciec nie jest głupi, Deborah. Jestem pewna, że

doskonale zdaje sobie sprawę z groźby francuskiej inwazji

w hrabstwie Suffolk.

Deb wiedziała, że to prawda i że to niesprawiedliwe oskar

żać siostrę, 01ivię Marney. Mimo to była niezadowolona.

- Tak, ale Liv wspomniała o rosnącym przemycie i o po

głoskach, że w okolicy działają szpiedzy i... och, o całym

mnóstwie innych okoliczności, które mogły zaniepokoić pa

pę. Miała świadomość, że od pewnego czasu szukał pretekstu,

aby ściągnąć mnie do domu. Gdybym nie znała jej lepiej, mo

głabym pomyśleć, że zrobiła to umyślnie!

- To niegodne ciebie - powiedziała spokojnie pani Ain-

Cornick Nicola - 02 - O krok od skandalu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: