Marian Kowalski - Wołanie mew [FRAGMENT].pdf - books FRAGMENTY - monibor

MARIAN KOWALSKI

WOŁANIE MEW

Wydawnictwo RW2010 Poznań 2012

Redakcja Joanna Ślużyńska

Korekta zespół RW2010

Redakcja techniczna zespół RW2010

e-wydanie I

ISBN 978-83-63111-84-7

Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie całości al-

bo fragmentu – z wyjątkiem cytatów w artykułach i recen-

zjach – możliwe jest tylko za zgodą wydawcy.

Aby powstała ta książka, nie wycięto ani jednego

drzewa.

RW2010, os. Orła Białego 4 lok. 75, 61-251 Poznań

Dział handlowy: marketing@rw2010.pl

Zapraszamy do naszego serwisu: www.rw2010.pl

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment

pełnej wersji całej publikacji.

Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj .

Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie

rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez

NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym można

nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji . Zabronione są

jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej

zgody

NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej

od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu .

Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie

internetowym Nexto.pl .

Janinie Jadwidze – żonie

Marioli Aris – córce

Rozdział pierwszy

1 W czerwcowy ranek Inga Bral, odziana w błękitny dres,

wybiegła – podobnie jak w inne dni wolne od wczesnych

zajęć – na ścieżkę joggingową. Oddychając spokojnie, bez

większego wysiłku, poruszała się rytmicznie, lekko, praw-

ie nie dotykając ziemi; płoszyła mewy – natrętne żółtono-

gie ptaszyska z ostrymi dziobami, którymi wydłubywały

spomiędzy płyt chodnikowych jakieś okruchy. Żarłoczne,

krzykliwe, świdrujące koralikami oczu, hałaśliwie

trzepocząc skrzydłami, raz po raz wzlatywały nad głowę

kasztanowłosej. Wówczas ta drobnokoścista dziewczyna o

długiej szyi, jakby pochodziła z tajlandzkiego plemienia

Karen-Padong, pochylała się nieco, by uniknąć ptasich

pazurów. A potem jej wąskie dłonie znów równomiernie

4/49

płynęły przez sine powietrze, przesycone zapachem

świeżo skoszonej trawy.

Ładna dziewczyna rozpędzająca o poranku ptaki

bardzo rozbawiła śledzącego ją zza drzew bezszyjnego

pokurcza, jednookiego Zboczka, parkowego podglądacza;

ślinił się, chichotał w rękaw, zarzucał głową poszukującą

spoczęcia na karku, znów się ślinił, rżał. I on miał miejsce

na tym świecie, w tym parku, tak blisko kasztanowłosej

dziewczyny.

Zatrzymała ją radiowa reporterka w rozciągniętym w

ramionach wełnianym blezerze koloru dojrzałego owocu

kiwi. Podciągnęła szerokie rękawy, wysunęła przed siebie

dyktafon na całą długość chudej ręki.

– Dwa pytania – narzucała się zdyszanym głosem,

pożerając oczami swą ofiarę z mewią nieustępliwością. –

Czy instytucje rządowe są zobowiązane chronić

stanowiska pracy dla swoich obywateli przed emigranta-

mi? Jesteśmy tolerancyjni wobec innych wyznań? Co

sądzisz o noszonych czadorach, burkach? Jak bronić się

przed terroryzmem? Gdzie jest miejsce dla Romów? Który

problem z wymienionych cię interesuje? Co wywołuje

twój niepokój o przyszłość? – Z agresywną gwałtownością

Marian Kowalski - Wołanie mew [FRAGMENT].pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: