Kryminalistyczna idnetyfikacja czlowieka Historia.pdf

(1068 KB) Pobierz
QPrint
Szkoþa Policji w Katowicach
Prawo i Psychologia
Wybrane zagadnienia kryminalistyki
dla policjantw prewencji
Kryminalistyczna identyfikacja czþowieka -
rys historyczny
(wybrane zagadnienia)
Opracowanie:
nadkom. dr Jerzy GĢsiorowski
Zakþad Prawa i Psychologii
Wydawnictwo
Szkoþy Policji w Katowicach
2004
117992206.001.png
2
3
Spis treĻci
Wstħp
5
Rozdziaþ I
System kryminalistycznej identyfikacji czþowieka Î zarys oglny
7
Rozdziaþ II
Kryminalistyczna identyfikacja czþowieka 11
1. Okaleczanie, piħtnowanie i tatuowanie w systemie kar mutylacyjnych 11
2. Naukowe metody identyfikacji sprawcw przestħpstw i ich
praktyczne zastosowanie 16
2.1. Opis osoby (portret pamiħciowy) 19
2.2. Antropometria kryminalna 25
2.3. Fotografia kryminalistyczna 29
2.4. Prosopometria 36
2.5. Daktyloskopia 37
2.6. Modus operandi sprawcw przestħpstw 51
2.7. Dossiers sprawcw przestħpstw 58
3. Podsumowanie 59
Bibliografia
61
4
5
Wstħp
W zespole Ļrodkw, ktrymi na przestrzeni dziejw posþugiwaþy siħ organa
Ļledcze w Ļciganiu sprawcw przestħpstw, decydujĢcĢ rolħ speþniaþy metody ich
identyfikowania i dlatego teŇ kryminalistyka zawsze duŇo uwagi poĻwiħcaþa wþaĻnie
tej problematyce.
PoczĢtkw tego typu dziaþaı doszukiwaę siħ naleŇy juŇ w czasach
zamierzchþych. ChociaŇ na przestrzeni dziejw identyfikacja sprawcw przestħpstw
przybieraþa rŇne formy (czħsto niehumanitarne), to jednak pozytywniejszĢ ich ocenħ
odnieĻę naleŇy do niekiedy znakomitych wprost Î na owe czasy Î umiejħtnoĻci
zbierania i rejestrowania danych o przestħpcach i osobach podejrzanych oraz
o rzeczach i rozmaitych sposobach popeþniania przestħpstw.
PrbujĢc przeĻledzię ewolucjħ metod wykrywczych oraz ĻciĻle z nimi
zwiĢzanych metod i technik identyfikacji sprawcw przestħpstw stwierdzię moŇna
pewnĢ prawidþowoĻę Î liczne sposoby, ktre naleŇĢ do jak najbardziej wspþczesnych,
byþy juŇ znane przed wieloma wiekami. Z tej teŇ przyczyny rozwj dziejowy metod
identyfikacyjnych oraz sþuŇb rozpoznawczych zawsze absorbowaþ kryminalistykw;
problematyce tej poĻwiħcali czħsto wiele uwagi nawet najwybitniejsi z nich
wychodzĢc z zaþoŇenia, Ňe nie ma dobrej znajomoĻci Ļwiata wspþczesnego bez
wiedzy o jego rodowodzie historycznym.
Wiedza z zakresu historii metod identyfikacyjnych oraz sþuŇb rozpoznawczych
nie jest wprawdzie przedmiotem wymaganym przez programy szkolenia sþuchaczy
kursw podstawowych i specjalistycznych w szkolnictwie resortowym MSWiA, to
jednak jest przydatna dla peþnego zrozumienia istoty zagadnienia. W zwiĢzku
z powyŇszym w niniejszej pracy przestawiþem szereg metod i technik
identyfikacyjnych, poczynajĢc od najstarszych, jak okaleczanie, piħtnowanie
i tatuowanie, ktre przez wiele wiekw funkcjonowaþy w systemie kar mutylacyjnych.
DuŇo miejsca poĻwiħciþem rwnieŇ ksztaþtujĢcym siħ na przeþomie XVIII Î
XIX wieku naukowym metodom identyfikacji sprawcw przestħpstw, jak: opis osoby
(portret pamiħciowy), antropometrii kryminalnej, fotografii kryminalistycznej, badaniu
uzħbienia (prosopometrii), daktyloskopii, modus operandi sprawcw przestħpstw oraz
ich dossiers. Opis ten wzbogacony zostaþ wieloma przykþadami ilustrowanymi
kopiami dokumentw, zdjħciami i licznymi tekstami (cytatami) zaczerpniħtymi
z literatury przedmiotu.
Zagadnienia te przedstawione zostaþy na tle rozwoju jednej z istotniejszej
dziedziny wiedzy policyjnej, jakĢ jest kryminalistyka, jednak w kontekĻcie dziaþaı
podejmowanych w celu identyfikacji sprawcw przestħpstw, gdyŇ na przestrzeni
dziejw organy Ļcigania w celu wykrywania przestħpstw i ich sprawcw zawsze
korzystaþy ze Ļrodkw i metod oraz mniej lub bardziej sprawnego systemu
organizacyjnego okreĻlajĢcego sposb funkcjonowania i zakres kompetencji tych
sþuŇb. Od najdawniejszych teŇ czasw wĻrd nich funkcjonowaþy takie, ktre
zajmowaþy siħ i zajmujĢ obecnie w sposb najbardziej bezpoĻredni samym
ujawnieniem faktu popeþnienia przestħpstwa, jego wykryciem i ujħciem sprawcy oraz
takie, do obowiĢzkw ktrych naleŇaþo (i naleŇy obecnie) ich identyfikacja.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin