M.K.Baxter - Rzeczywistość piekła.pdf - książki i dzieła religijne - kwasimodo

A Divine Revelation of Hell

Polish

by Mary K. Baxter

Dedykacja

Książka ta dedykowana jest dla chwały

Boga Ojca,

Boga Syna oraz

Boga Ducha Świętego,

bez których napisanie tej książki nie byłoby możliwe.

Mary Kathryn Baxter

Rzeczywistość piekła

Przedmowa

Marchus Bach powiedział, że książki można traktować jako „umysłowe dzieci" Podobnie. Jak naturalne potomstwo,

książki pojawiają się na świecie przypadkowo lub celowo i rozpoczynają własne życie. Ich doświadczanie świata

śmiało można porównać do doświadczeń prawdziwych dzieci. Znają wszystkie ludzkie uczucia, jednak bez wątpienia

książki skrycie obawiają się, że pewnego dnia mogą zostać odłożone na półkę i zapomniane. Wierzę, że Duch

Święty, w przeciwieństwie do innych publikacji, stworzył tę książkę, aby jej poselstwo było stale aktualne. Przeżycia i

prawda w niej zawarta są sprawą najwyższej wagi dla ciała Chrystusa. Wierzę, że Boże namaszczenie spocznie nad

tą książką i usłuży każdemu, kto zgłębi jej zawartość. Jako pastor Mary Kathryn Baxter w pełni popieram jej służbę

oraz tę książkę. Modlę się, aby Bóg umożliwił szerokie rozpowszechnienie tego poselstwa, oraz aby tysiące ludzi

poznało Chrystusa jako Pana i Zbawiciela.

Dr.T.L.Lowery

National Church of God

Senior Pastor

Wprowadzenie

Zdaję sobie sprawę, że bez ponadnaturalnej mocy Pana Jezusa Chrystusa książka

ta, ani żadna podobna traktująca o życiu po śmierci, nie mogłaby powstać. Jezus

sam posiada klucze piekła i zapłacił cenę. abyśmy mogli wejść do nieba. Pisanie tej

książki było długim, samotnym i żmudnym doświadczeniem. Książka ta czekała na

światło dzienne kilka lat, gdyż objawienie od Pana na ten temat przyszło do mnie w

1976 roku. Przez osiem miesięcy przelewałam tę wizję na papier. Przez kilka

następnych lat powstawał szkic książki, a potem sprawdzałam zgodność tego

objawienia z Biblią. Książkę ukończyłam pisać w zimie, na przełomie 1982 i 1983

roku. Widzę teraz, że Pan przygotowywał mnie do napisania tej książki od

najmłodszych lat, kiedy jako dziecko śniłam o Bogu. Po nowo narodzeniu

odczuwałam wielką miłość do straconych oraz pragnienie ratowania ludzkich dusz.

W roku 1976 powiedział, że zostałam wybrana do specjalnego zadania. Powiedział:

„Moje dziecko, ukażę ci się, abyś mogła pomóc ludziom wyjść z ciemności do

światłości. Zostałaś wybrana, aby zarejestrować i opisać rzeczy, o których ci

opowiem i pokażę. Zamierzam ludziom objawić rzeczywistość piekła, aby wielu

zostało zbawionych i pokutowało, zanim nie będzie zbyt późno. Ja, Pan Jezus

Chrystus, zabiorę twoją duszę z ciała i przeniosę do piekła, nieba oraz innych

miejsc, które chcę objawić światu".

Powołanie Kathryn

„ Urodziłaś się, aby napisać i powiedzieć o tym, co ci pokazałem i powiedziałem,

gdyż rzeczy te są prawdziwe. Twym powołaniem jest pokazać światu, że piekło

istnieje, i że Ja, Jezus, zostałem posłany przez Boga, aby wybawić ludzi od tych

tortur".

1. W piekle

W maju 1976 roku, w czasie, gdy modliłam się w domu, odwiedził mnie Pan Jezus

Chrystus. Modliłam się w duchu od wielu dni, gdy nagle poczułam prawdziwą Bożą

obecność. Jego moc i chwała wypełniły cały dom. Jaskrawe światło zalało pokój, a

słodkie i cudowne uczucie spłynęło na mnie. Światło przepływało falami,

przesuwając się i przechodząc jedno w drugie. Było to niesamowite zjawisko.

Usłyszałam wtedy głos Pana mówiącego do mnie. Powiedział: „Jestem Jezus

Chrystus, twój Pan. Chcę dać ci objawienie, aby przygotować świętych na Mój

powrót i przywieść wielu do sprawiedliwości. Moce ciemności są realne, a wyroki

Moje prawdziwe. Moje dziecko, zabiorę cię do piekła, przez Mojego Ducha, i

pokażę wiele rzeczy, o których świat również powinien wiedzieć. Ukażę ci się wiele

razy; zabiorę twego ducha z ciała i zabiorę cię do piekła. Chcę, abyś napisała

książkę i opowiedziała w niej o wizjach i wszystkich rzeczach, które ci pokażę. Ty i

Ja przejdziemy razem przez piekło. Zanotuj te rzeczy , które były, są i nadejdą.

Słowa Moje są prawdziwe, wierne i pewne. Jestem, który Jestem i nie ma nikogo

poza Mną". „Drogi Panie - zawołałam - co chcesz, abym uczyniła?" Cała moja istota

chciała wołać do Jezusa, widząc Jego obecność. Poczułam spływającą na mnie

miłość. Była to najpiękniejsza, najspokojniejsza, najradośniejsza i najpotężniejsza

miłość, jakiej kiedykolwiek doświadczyłam. Uwielbienie Boga zaczęło wypływać ze

mnie. W tej chwili chciałam oddać Mu całe moje życie, być używaną przez Niego

wprowadzeniu grzeszników do Boga, by wyratować ich od wiecznej śmierci.

Wiedziałam przez Jego Ducha, że Tym, który był razem ze mną w pokoju, był

prawdziwie Jezus Chrystus, Syn Boga. Nie potrafię wyrazić Jego boskiej

obecności, lecz wiem, że wiem, że to był Pan. „Oto, Moje dziecko" - powiedział

Jezus - „zamierzam wziąć cię przez Mojego Ducha do piekła, abyś mogła

zarejestrować jego realność, abyś mogła powiedzieć całej ziemi, że piekło jest

prawdziwe; by wyrwać straconych z ciemności do światłości ewangelii Jezusa

Chrystusa". Nagle moja dusza została zabrana z mego ciała. Razem z Jezusem

wyszliśmy z pokoju i wznieśliśmy się w górę, w kierunku nieba. Wiedziałam, co się

ze mną działo. Widziałam poniżej mego męża i dzieci śpiących w domu. Wyglądało

to tak, jakbym umarła, a moje ciało pozostało w łóżku, podczas gdy duch mój

wznosił się w gorę z Jezusem poprzez dach. Wydawało się, jak gdyby cały dach

odsunął się na bok. Mogłam zobaczyć moją rodzinę śpiącą w swych łóżkach.

Poczułam dotknięcie Jezusa, kiedy powiedział: „Nie bój się, będą bezpieczni". On

znał moje myśli. Najlepiej jak potrafię staram się opowiedzieć wam, krok po kroku,

co widziałam i czułam. Niektórych rzeczy nie rozumiałam. Pan Jezus wyjaśnił mi

znaczenie większości z nich, lecz kilka rzeczy pozostało dla mnie niezrozumiałych.

Wiedziałam to wtedy, jak i wiem to teraz, że rzeczy te naprawdę działy się i tylko

Bóg mógł mi je pokazać. Chwała Jego świętemu imieniu! Ludzie uwierzcie mi,

piekło jest prawdziwe. Byłam zabierana tam wiele razy w czasie przygotowywania

tego sprawozdania. Wkrótce znaleźliśmy się wysoko w górze. Odwróciłam się i

spojrzałam na Jezusa. Był pełen chwały i mocy, i bił od Niego wielki pokój. Ujął

moją dłoń i powiedział; „Kocham cię. Nie bój się, gdyż jestem z tobą". Zaczęliśmy

wznosić się coraz wyżej i ponownie spojrzałam na Ziemię w dole. W wielu

miejscach wychodziły z niej wielkie wiry, które kręciły się i przesuwały wokół

jednego punktu. Wznosiły się one wysoko ponad Ziemią i wyglądały jak olbrzymi,

skradający się złodziej. Wiry wychodziły z całej Ziemi. „Co to jest?" - spytałam Pana

Jezusa, gdy zbliżyliśmy się do jednego z nich. „To są bramy piekła" -odpowiedział.

„Wejdziemy do piekła przez jedną z nich". Natychmiast weszliśmy do jednego z

wirów. W środku wyglądał jak tunel, który stale wirował i wirował. Otoczyła nas

głęboka ciemność a razem z nią doszedł nas odór tak straszny, że aż mi dech

zaparło. Wzdłuż boków tunelu były po wszczepiane w ściany jakieś żywe formy.

Ciemne, szare kształty poruszały się i wołały do nas, gdy przechodziliśmy.

Wiedziałam, że były złe, choć nikt mi tego nie powiedział. Formy te mogły się

poruszać, lecz ciągle były przyczepione do ściany. Dochodził od nich straszliwy

odór. Skrzeczały na nas przeraźliwym głosem. Poczułam niewidzialną, złą moc

poruszającą się wewnątrz tunelu. Czasami w ciemności mogłam rozpoznać te

kształty. Brudna mgła skrywała większość z nich. „Panie, co to jest?" - zapytałam,

przywierając mocno do ręki Jezusa. „To są złe duchy gotowe być zwymiotowane na

ziemię, na rozkaz szatana". Gdy schodziliśmy tunelem, złe duchy śmiały się i

krzyczały za nami. Próbowały nas dotknąć, lecz nie mogły z powodu mocy Jezusa.

Powietrze było całkowicie skażone i zanieczyszczone, i tylko obecność Jezusa

powstrzymywała mnie od krzyku na widok tej makabry. Moje wszystkie zmysły były

aktywne; mogłam słyszeć, czuć, widzieć, odczuwać a nawet posmakować zło w

tym miejscu. Mało tego, moje zmysły wyostrzyły się, a fetor i nieczystość prawie

doprowadzały mnie do choroby. Krzyki wypełniały powietrze, gdy zbliżaliśmy się do

podstawy tunelu. Zewsząd dochodziły nas przenikliwe wołania. W powietrzu unosiły

się dźwięki każdego rodzaju. Wokół odczuwałam strach, śmierć i grzech. Moje

nozdrza wypełniał odór, jakiego jeszcze nigdy nie czułam. Była to woń gnijącego

ciała i dochodziła do mnie zewsząd. Nigdy przedtem na ziemi nie odczuwałam

takiego zła, ani nie słyszałam takich krzyków rozpaczy. Wkrótce odkryłam, że były

to krzyki zmarłych, i że cale piekło wypełnione było ich zawodzeniem. Poczułam

podmuch złego wialni. Zaczęła wciągać nas jakaś siła. Światła jak błyskawice, lub

jak światła stroboskopu penetrowały czarną ciemność, rzucając szare cienie na

ściany. Przede mną mogłam zaledwie rozpoznać zarysy czegoś. Byłam

wstrząśnięta, kiedy zdałam sobie sprawę, że był to wielki wąż, który pełzał wokół

nas. Kiedy rozejrzałam się dokoła, dostrzegłam wiele innych węży podobnych do

niego. Jezus zwrócił się do mnie: „Wkrótce wejdziemy do lewej nogi piekła.

Zobaczysz tam wielkie przygnębienie, wielki smutek i horror nie do opisania.

Trzymaj się blisko mnie, a wzmocnię cię i ochronię podczas tej podróży. Rzeczy,

które zobaczysz, są ostrzeżeniem. Książka, którą napiszesz, wyratuje wiele dusz

od piekła. Wszystko to, co zobaczysz, jest prawdziwe. Nie bój się, gdyż będę z

tobą". Po jakimś czasie znaleźliśmy się na końcu tunelu. Wkroczyliśmy do piekła.

Spróbuję najlepiej jak potrafię powiedzieć, co widziałam i opisać po kolei, czego

Bóg pozwolił mi doświadczyć. Przed nami, jak okiem sięgnąć, w powietrzu latały

różne formy, które rzucały się na wszystkie strony. Przestrzeń wypełniały jęczące

dźwięki i żałosne zawodzenia. Przed nami widziałam przyćmione światło, w

kierunku którego zaczęliśmy się posuwać. Drogę, po której szliśmy, pokrywał

suchy, brudny pył. Wkrótce stanęliśmy u wejścia do małego, czarnego tunelu. Kilku

rzeczy nie mogę przelać na papier, gdyż były zbyt straszne, by je opisać. Strach w

piekle był prawie namacalny. Wiedziałam, że gdybym nie była z Jezusem, nie

miałabym drogi powrotu. Pisząc tą książkę wiele rzeczy nie rozumiałam do końca,

lecz Pan, który wie wszystko pomógł mi zrozumieć większość z tego, co

zobaczyłam. Pozwól, że cię ostrzegę - nie idź tam! Jest to straszliwe miejsce tortur,

niewyobrażalnego bólu i wiecznego przygnębienia. Twoja dusza będzie wiecznie

żywa. Ona jest wieczna. Ty jesteś prawdziwa ty i twoja dusza pójdzie do nieba albo

do piekła. Wy, którzy mówicie, że piekło jest tutaj, na ziemi - macie rację,

rzeczywiście jest. Piekło znajduje się w środku Ziemi i pełne jest dusz dręczonych

M.K.Baxter - Rzeczywistość piekła.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: