Fryderyk-Holderlin-wiersze.pdf

Hölderlin

Wiersze

Kraków 1999

Friedrich

Księgi czasów

Panie! Panie!

Ośmielam się

Zaśpiewać Tobie

Trwżny hymn.

Tam w górze

W niebios wszystkich najwyższym niebie,

Wysoko ponad gwiazdą Syriusza,

Wysoko ponad wierzchołkiem Uranu.

Gdzie od prapoczątku

Wędruje święty Serafin

W czci głębokiej, uroczyście,

Wł sanktuarium Niewyrażalnego.

Tam, w owym sanktuarium, jest księga,

A w księdze tej spisano

Nieskończone szeregi

Wszystkich dni ludzkiego żywota.

Tam zapisano:

Krajów pustoszenie, ludów wyniszczanie,

I obcych wojsk masakry,

I królów mordujących

Wraz z końmi ich i wozami,

Jeźdźcami i bronią,

Z berłem w dłoni;

I jadowitych tyranów,

Okrutnym kolcem

Przeszywających głęboko serce niewinności.

I straszliwe potopy,

Pochłaniające nabożnych,

Pochłaniające grzesznych,

Rozszarpujące domostwa

Winnych i niewinnych.

I ogień trawiący

Pałace i wieże

Ze spiżowymi bramami,

Z ogromnymi murami,

Rozsypującymi się w mgnieniu oka.

Ziemię rozpękłą,

Która siarczystą paszczą

W ciemność dymiącą

Ojca, dzieci,

Matkę, niemowlę,

Boleśnie rzężących,

Śmiertelnie skowyczących,

Wchłaniała.

Tam zapisano:

Ojcobójstwo! Bratobójstwo!

Niemowląt uduszonych siność!

Okrutnie! Okrutnie!

I talerz soczewicy z domieszką

Trucizny zżerającej trzewia

Dobremu, oddanemu przyjacielowi.

Kaleki z zapadłymi oczami,

Hańbiącej onanii

Piekielne ofiary -

Kanibalów

Ludzkim mięsem utuczonych,

Szczątki ludzkie ogryzających,

Z czaszek ludzkich żłopiących

Dymiącą jeszcze krew.

Wściekłe okrzyki bólu

Zarzynanych

Pod nożem płatającym ciało.

Wroga ryk radosny

Podnieconego wonią,

Która ciepło dymi

Z trzewi.

Tam zapisano

Rozpacz czarną,

Na powrozie wiszącą o północy,

Jeszcze w mękach walczącą o życie

Duszę - w obliczu rozwierającego się piekła.

Tam zapisano

Ojca porzucającego

Żonę i dzieci głodujące,

Który w odurzeniu rzuca się

W słodkie, wabiące ramiona rozpusty,

Który zasług pozbawiony,

Honoru wyzbyty,

Pogrążony w nędzy

Przez oszusta,

W szmatach włóczęgi

Wędruje drogą,

Jałmużny szukając

Dla okaleczonego ciała.

Tam zapisano

Dziewczyny różowej pogodnej

Przedśmiertną gorączkę;

Matek rąk załamywanie,

Gromem rażonego młodzieńca,

Dzikie nieme znieczulenie

(Przerwa w odczuwaniu)

Straszniejsze jest, straszniejsze!

To wszystko, wszystko w księdze zapisane,

Straszniejsze, straszniejsze!

O, okrutny rodzaju człowieka!

O, okrucieństwo rodzaju ludzkiego!

Sędziowie! Sędziowie!

Czemu nie wytępi ognistym mieczem

Całego okrucieństwa na ziemi

Aił śmierci?

Sprawiedliwy, spójrz, wyrok

Dosięga nabożnych, grzeszników

Potopy, pożary

I wszystkie sądy ziemskie.

Lecz spójrz, milczę -

To niech będzie dla ciebie pieśnią pochwalną!

Który kierujesz

Mądrą, rozumną, wszechwładną ręką

Brwą zmiennością czasów.

ów rw)

Alleluja, alleluja,

Ten, który myślą stwarza

Barwny wir czasów,

Miłością jest!!!

Ułysz to, niebo i ziemio!

Nijętą jest miłością!

W sanktuarium jest księga,

Zaś w księdze zapisano

Nieskończone szeregi

Wszystkich dni ludzkiego żywota -

Tam zapisano

Jezusa Chrystusa śmierć na krzyżu!

Syna bożego śmierć na krzyżu!

Ba żego na tronie, śmierć na krzyżu!

By zbawić cały świat,

Rozkoszą anielską obdarzyć

Swoich wiernych -

Serafinów, Cherubinów

Podziw oniemiały

W rozległych obszarach niebios -

Milkną głosy harf

Ledwie dyszy świat wokół sanktuarium.

Zachwyt - zachwyt

Nad dziełem Syna,

Który zbawia

Upadły okrutny ród.

Tam zapisano:

Ten, który skonał,

Jezus Chrystus,

Który w grocie skalnej strząsnął z siebie śmierć!

Wystąpi w boskiej potędze wszechmocy!

By, żywym - żywym będąc,

Zawołać kiedyś do ludzkiego prochu:

Wróćcie, dzieci ziemi!

Teraz głos puzonu

Wzywa nieprzejrzane ludzkie mrowie -

W górę, na sąd! Na sąd!

Po zapłatę, którą odważą

Sprawiedliwości szale!

Czy jęczysz jeszcze teraz, o nabożny,

Pod ludzkości brzemieniem?

I ty szyderco, czy szydzisz jeszcze

Beztroskim pląsaniem

Z wyroków straszliwych?

Tam zapisano

Ludzkości dzieła ogromne,

Wspaniale przemierzające

Głębiny mórz!

Wędrowców oceanu! Zwycięzców burz!

Prędko z wiatrów pomocą

Po nigdy nie widzianych morzach

Z dala od ludzi i lądów

Z dumnie szumiącymi żaglami

Z groźnymi masztami krążących.

Pogromców Lewiatana,

Kpiących z gór lodowych,

Odkrywców światów

Nie znanych od początku istnienia.

Tam zapisano

Błogosławieństwo ludów,

Dostatek chleba,

Szczęśliwość

Powszechną

I radość na ziemi.

Tam zapisano

Błogosławieństwo ludów,

Dostatek chleba

Szczęśliwość ziemi

Dookoła -

Powszechną radość,

Spływającą

Z rąk szczodrobliwych

Władcy.

Do róży

Wiecznie niesie w swoim łonie,

Słodka pól władczyni,

Mnie i ciebie, cicha, wielka

Życiodajna wciąż natura;

Różo, spójrz, nasz urok więdnie,

Burze ogołocą mnie i ciebie,

Jednak wieczne ziarno wkrótce

W nowy kwiat się nam rozwinie.

Do Neuffera

Serce braterskie, idę ku tobie jak rosisty poranek,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: