LoveGame r.1-10.pdf

S pis tre

ROZDZIAŁ 1. A miało być tak pięknie

........................................................................................... 2

.................................................................................................... 12

ROZDZIAŁ 3. Witamy w Mason

................................................................................................. 19

ROZDZIAŁ 4. Niepoprawnie niegrzeczny chłopiec

......................................................................... 24

ROZDZIAŁ 5. Absolutely terrible life

........................................................................................... 35

ROZDZIAŁ 6. Keep your eyes on fire

............................................................................................ 42

.......................................................................................................... 52

ROZDZIAŁ 8. Wielkie rozterki małego człowieka

.......................................................................... 61

................................................................................................... 73

ROZDZIAŁ 10. Karma powraca…

.............................................................................................. 81

ROZDZIAŁ 2. Zbrodnia i kara

ROZDZIAŁ 7. Surprises…

ROZDZIAŁ 9. Happy birthday!

ROZDZIAŁ 1. A miało być tak pięknie

No tak, kolejny dzień. W sumie to nie nowość, ale zawsze jestem zaskoczona. Trochę

dziwne, lecz w końcu to ja. Oj, sorry, zapomniałabym się przedstawić, rano tak

mam...jestem Kathleen Amanda Devon, ale wszyscy mówią mi Kat. Mam 16 lat i w

tym roku zaczęłam ogólniak w LA. Mam bogatą rodzinkę i wielki dom. Ale o tym

później.

Otworzyłam oczy. Ilość słońca w moim pokoju mnie powaliła. Nie dość, że moja

siedziba jest najbardziej oświetloną to jeszcze nie zaciągnęłam zasłon i słońce poraziło

mnie po oczach. Zwlekłam się z łóżka na podłogę i zaspana poczłapałam do łazienki.

Pomieszczenie to było dość duże, podzielone na kilka sekcji. W jednej znajdował się

zaszklony prysznic (wybrałam taki, bo zawsze wiem, jeśli ktoś [czyt.brat albo

rodzicielka] wtargnie, gdy się relaksuję)z ogromną wanną. W drugiej części była

umywalka z sedesem i w ostatniej taka jakby przebieralnia. Szybko weszłam do tej

trzeciej i rozebrałam się, złapałam ręcznik i wpakowałam się pod prysznic. Po

dłuższym czasie zwarta i gotowa owinęłam się ręcznikiem i podeszłam do lustra

(musiałam zobaczyć jak bardzo zmieniłam się przez noc). Przez jakiś czas

przyglądałam się swojemu odbiciu. Moja twarz miała lekko sercowaty kształt. Zdobiły

ją oczy koloru błękitu i długie, ciemne włosy. Sięgały one do pasa i ( co bardzo mnie

cieszyło) w ogóle się nie kręciły. Cerę miałam aksamitną (opalenizną raczej się

pochwalić nie mogłam), ale za to nie potrzebowałam nakładać na siebie kilogramów

''tapety'', nie posiadałam nawet grama trądziku. Wzrost mój to jakże chwalebne 170cm.

Moja brzoskwiniowa karnacja w takim mieście jak Los Angeles była...hmm, unikalna,

że tak powiem. No, ale co zrobić, jeśli wygląda się jak dziewczyna surfera. (Wow,

moja wewnętrzna autoironia nawet mnie zadziwia). Po kilku minutach nie

zauważyłam żadnych zmian i postanowiłam umyć zęby.

Gdy wykonałam poranną toaletę udałam się do mojej własnej, prywatnej garderoby.

-Co by tu wybrać, dżinsy i t-shirt, a może sukienkę? - Wypowiadałam swoje myśli na

głos (taki nawyk), zastanawiając się co przyodziać, kiedy usłyszałam moją komórkę.

Rzuciłam się na łóżko, gdzie leżała i odebrałam połączenie. - Hej Florka! Co tam?

-Tak się zastanawiam czy nie udałabyś się ze mną na plażę? No wiesz, ładna pogoda i

nie mam co robić. - Usłyszałam piskliwy głosik mojej kochanej przyjaciółki Flory

Fenix, wysokiej i szczupłej szatynki o falowanych włosach i oczach w odcieniu

czekolady. Była bardzo zgrabna i wesoła. Przez okres 16 lat, jaki spędziłam w tym

mieście była jedyną osobą, z którą rozumiałam się bez słów. Po prostu przyjaciółka

idealna.

-Czemu nie. Ok. To o której? Uprzedzę moich mentorów vel rodziców i mogę

wyruszać. A idzie ktoś z nami?

-Hmmm...może po obiedzie? Przyjdę. A co do towarzystwa to nie wiem. Zaprosiłam

Deryla Nilsona, ale nie wiem, czy będzie.

- Floro Margaret Fenix, czy ja o czymś nie wiem?! Kiedy go poznałaś i czemu mi nic

nie powiedziałaś? - dopytywałam się mojej ''prawie siostry'', bo od kiedy nie mówiła

mi o swoim prywatnym życiu? Jestem w szoku!

- No sorki Kat, nie było kiedy...nie gniewaj się. - Tu prawdopodobnie zrobiła minę jak

kot ze Shreka. (Jej typowy chwyt)

-Ok. To po obiedzie. I nie rób tej miny!

-Zawsze wiesz o mojej mimice. Kamery masz, czy co? Ok. Muszę kończyć. Do

zobaczenia.

- Ja cię tylko dobrze znam. Pa!

No to problem już rozwiązany ( Flora zawsze podsuwa mi różne pomysły – cóż, nawet

nieświadomie). Powróciłam do 'szafy'. Ubrałam się w białe bikini i niebieską sukienkę

na ramiączkach. Do tego białe japonki, ręcznik i gotowa. A teraz na śniadanie.

Schodząc po schodach natknęłam się na mojego jakże zabawowego brata Timmiego.

Prawdopodobnie wczoraj balował i dopiero wrócił.

- Znowu zabalowałeś? - Zapytałam.

- Cicho moja wredna kopio, głowa mi pęka! - No tak, znowu mi wypomina, że jestem

jego bliźniaczką. Zawsze musi to robić?

- Zapamiętaj to! NIE BYŁEŚ MOIM PIERWOWZOREM. - Fuknęłam. - Tylko

niektóre detale mamy podobne.

Tim był chłopakiem szczupłym i wysokim, miał zielone oczy i jasnobrązowe włosy,

bardziej przypominał matkę, ja zaś ojca. No i Timothy lubił imprezy wszelkiego

rodzaju, mi były obojętne.

- Co nie zmienia faktu, że jestem starszy – Odpowiedział z szyderczym uśmiechem na

swojej szczupłej twarzy.

- Taaa, tylko pół godziny – denerwował mnie już – a zapomniałam, miałam zawołać

mamę – moje usta wygięły się w kpiącą podkówkę – mam…- nie zdążyłam nic więcej

rzec, gdyż mój „kochany” przystawił swoją dłoń do moich ust i mnie tym samym

„zatkał”.

- Nie wołaj jej Kat, będę miał przerąbane – błagał potulnie jak baranek.

- Ok, ale… - spojrzałam na niego chytrym wzrokiem, lecz ubiegł moje ultimatum.

- Poczekaj najpierw ja złożę propozycję – zaoferował – zróbmy imprezę, jak rodzice

wyjadą na weekend.

- Hmm… zastanowię się – daj mi chwilę.

- Dobra, czekam… - po około pięciu sekundach – Już? – Nie ma co, cierpliwość to

jego drugie imię.

- Ok. Wchodzę w to – uśmiechnęłam się szeroko, on zaś uniósł brew – I niech ci

będzie, nie postawię warunku.

- Dzięki! Kocham Cię młoda! Lecę kaca zażegnać. – pobiegł do swojego pokoju.

- Taaa, idź i nie wracaj – powiedziałam do siebie i udałam się do kuchni, by coś zjeść.

Złapałam miskę, wsypałam płatki i zalałam mlekiem. Gdy kończyłam jeść do

pomieszczenia wkroczyła mama.

- Cześć córciu! Wybierasz się gdzieś? – zapytała.

Miała twarz o kształcie trójkąta, szeroki uśmiech, brązowe oczy i szczupły nos.

Wzrostu miała 1.80 ( zanim nas urodziła pracowała jako modelka). Długie, prawie

czarne, kręcone włosy i głos słowika.

- Tak mamo. Idę z Florą na plażę. Nie masz nic przeciw?

- Nie, absolutnie. – Zawsze byłam spokojnym dzieckiem i mogłam robić, co chciałam,

a mój brat wręcz przeciwnie.

- Weź brata, zawiezie was swoim autem. – Wszystko przez to, że nie mam samochodu,

a on natomiast pechowo miał czerwone volvo C70.

- Dobrze mamo. Kiedy będę miała swoje auto? – Zapytałam z nadzieją.

- No nie wiem. – Odpowiedziała podejrzanie. – W 17 urodziny? – OMG za dwa

miesiące. – Kocham cię – Odparłam z nieukrywaną radością i wybiegłam zawołać

brata.

Miał pokój obok mojego, ale nigdy tam nie wchodziłam. Zaburzyłabym mu karmę.

Zapukałam. – Tim! Masz ze mną jechać na plażę. – Otworzył drzwi zdziwiony. –

Znowu mentorka kazała? – Spytał. Przytaknęłam. – Daj mi 10 minut i jedziemy.

Po jakimś czasie wyszedł w spodenkach hawajkach i jakimś topie. Ponownie wyglądał

jak surfer. Już wiem, po co mu ten sport.

--------------------------------

Po niezbyt długiej jeździe dotarliśmy na miejsce. Od razu zauważyłam moją

przyjaciółkę. Była ubrana podobnie jak ja…telepatia?...I stał przy niej bardzo

przystojny, wysoki brunet. Ubrany był w brązową koszulkę z krótkim rękawem i (ku

mojemu zaskoczeniu) w takie same spodenki jak mój bliźniak.

Gdy podeszliśmy bliżej, uśmiechnięta Flora szepnęła coś swojemu koledze. Po chwili

już nas zapoznawała.

- Kat to jest właśnie Deryl Nilson, mój chłopak. – Wskazała na swojego towarzysza.

- Deryl poznaj Kat, moją najlepszą przyjaciółkę i Tima. – Podali sobie dłonie, a ja już

wiedziałam, co się szykuje. Musiałam się powstrzymać, żeby nie parsknąć śmiechem.

Zaczęliśmy luźną rozmowę, a raczej Deryl zaczął.

- A więc Tim, Kat jest twoją dziewczyną? – No ja nie mogę. Spojrzałam na mojego

brata i w tym samym momencie zaczęliśmy się śmiać bez opamiętania. W końcu

Timmy przez łzy wyksztusił. – Tak…od…poczęcia. – I znowu zaczął się śmiać. Flora

jak mogła powstrzymywała się od śmiechu, ale na nieszczęście mojego towarzysza,

piła sok gdy przemówił. Tak więc cała zawartość jej buzi wylądowała dokładnie na

nim. Chłopak mojej ‘prawie siostry’ patrzył na tę scenę zdezorientowany i

zszokowany.

- Czy ja o czymś nie wiem? – Spytał i to tylko pogorszyło nasz napad śmiechu. Flora

prawie się zadławiła, łzy płynęły po jej policzkach i ogólnie wyglądała zabawnie.

Deryl za to spiekł raka i czekał. Więc po prostu mu powiedziałam.

- Mówiąc poważnie to – Wskazałam na zalanego łzami Timothego – nie jest mój

chłopak, nie daj Boże. Jest to mój brat, a dokładniej bliźniak. – W tym momencie

chłopak jeszcze bardziej się zestresował, a szczęka opadła mu do kolan. Za to mój brat

leżał w najlepsze na ziemi i rechotał.

Po tym incydencie, gdy już się uspokoiliśmy, przeszliśmy do rozmowy. Trwała ona

dosyć długo. Rozmawialiśmy głównie o muzyce i moich kochanych zespołach: Muse,

Panic at the disco i Good Charlotte. Najczęściej słucham rocka, zdarza się też pop. W

momencie, w którym Deryl zapytał o rap, powiedziałam wprost „nienawidzę”. Mój

kochany klon postanowił powiadomić ich o imprezie. – Deryl, Flora czujcie się

zaproszeni na bibkę u nas w przyszłym tygodniu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: