GOŃCZY BOŚNIACKI SZORSTKOWŁOSY BARAK.pdf
(
47 KB
)
Pobierz
untitled
Wzorzec FCI nr 155
/01.04.1996/F
GOŃCZY BOŚNIACKI SZORSTKOWŁOSY BARAK
(Bosanski Ostrodlaki Gonič Barak)
Pochodzenie:
Bośnia.
Data publikacji oryginalnego wzorca:
15.01.1973
Użytkowość:
Dobry pies gończy, odporny i wytrwały, obdarzony
dźwięcznym głosem, często o głębokim tonie.
Klasyfikacja FCI:
grupa 6 Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne.
sekcja 1.2. Średnie psy gończe.
Podlega próbom pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Rasa ta została zarejestrowana przez FCI 19 czerwca 1965 roku (wzorzec
Nr 155) pod nazwą „Pies gończy illiryjski”. W aktualnym wzorcu, poza
kilkoma uzupełnieniami i uściśleniami, została zmieniona nazwa rasy
na „gończy bośniacki szorstkowłosy - Barak”.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Pies mocny o długim, kosmatym włosie; głowa długa, średniej szeroko-
ści, wyraźne kosmate brwi; spojrzenie poważne, ale radosne. Maść pod-
stawowa żółto-czerwona lub ziemisto-szara z białymi znaczeniami
w dolnych partiach kończyn.
ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:
Temperament
żywy; pies odważny i wytrwały.
WAŻNE PROPORCJE:
Długość tułowia jest o 10 % większa od wysokości w kłębie.
GŁOWA:
Widziana z profilu - wyraźny guz potyliczny, czoło lekko wypukłe, stop
łagodny, grzbiet nosa prosty. Kufa prostokątna, porośnięta obfitymi wąsa-
mi i brodą. Widziana z góry - średnio szeroka i zwężająca się w kierunku
nosa. Kufa nieco dłuższa od czaszki. Długość głowy wynosi około 20 - 25
cm.
Mózgoczaszka:
Czaszka
: łuki brwiowe bardzo wyraźnie zaznaczone. Bruzda czołowa
średnio rozwinięta, wyczuwalna przy omacywaniu.
Stop
łagodny.
Trzewioczaszka:
Nos
szeroki, czarny lub ciemnobrązowy; nozdrza dobrze rozwinięte.
1
Kufa
mocna, długa, głęboka, szersza u nasady, zwężająca się w stronę
wierzchołka nosa.
Wargi
dość grube, ale dobrze napięte.
Szczęki/uzębienie:
zęby mocne, uzębienie kompletne, zgryz nożycowy.
Oczy
duże, owalne, brązowe; o inteligentnym i wesołym wyrazie.
Uszy
osadzone na średniej wysokości, średniej długości, szerokie, obwi-
słe, nieco grube, na końcach cieńsze i zaokrąglone.
SZYJA:
Z profilu wyraźnie widoczna linia osadzenia głowy na szyi. Szyja uko-
śnie noszona. Jej obwód zwiększa się ku przedpiersiu. Muskularna.
Skóra napięta, elastyczna, pokryta gęstym włosem.
TUŁÓW:
Linia górna
łagodnie opada w stronę zadu.
Kłąb
średnio zaznaczony.
Grzbiet
szeroki i muskularny.
Okolica lędźwiowa
krótka i dobrze umięśniona.
Zad
lekko spadzisty, szeroki, zwłaszcza u suk. Kości biodrowe są zale-
dwie widoczne.
Klatka piersiowa
długa, średniej szerokości z lekko zaokrąglonymi żebra-
mi; sięga do łokci. Przedpiersie umiarkowanie szerokie.
Brzuch
lekko podciągnięty.
OGON:
Dobrze osadzony, grubszy u nasady, zwężający się ku końcowi, sięga do
stawu skokowego lub nieco poniżej. Noszony lekko sierpowato wygięty
ku górze. Obficie owłosiony.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie
widziane od przodu i z boku o prawidłowej posta-
wie.
Łopatki
długie, ukośne i muskularne.
Ramię
długie i muskularne.
Łokcie
umiarkowanie przylegające do tułowia.
Kąt łopatkowo-ramienny
powinien wynosić 90
O
.
Przedramię
pionowe, proste, muskularne i mocne.
Nadgarstek
mało widoczny.
Śródręcze
krótkie, pionowe lub lekko ukośnie ustawione, w stosunku do
pionu tworzy kąt do 10
O
.
Łapy
kocie o zwartych palcach, twardych opuszkach, mocnych i dobrze
pigmentowanych pazurach.
2
Kończyny tylne
widziane z boku i z tyłu o prawidłowej postawie.
Uda
średniej długości, szerokie, muskularne.
Podudzie
mocne, długie, ukośnie ustawione, szerokie, muskularne.
Staw skokowy
mocny, o prawidłowej postawie.
Śródstopie
prostopadłe do podłoża, krótkie i mocne.
Łapy:
jak przednie.
RUCH:
Długi i pewny krok.
SKÓRA:
Średniej grubości, elastyczna, napięta, dobrze pigmentowana, porośnię-
ta gęstym włosem.
SZATA:
Włos
długi, kosmaty, nastroszony z obfitym podszerstkiem.
Umaszczenie:
maść podstawowa może być pszeniczno-żółta, pomarań-
czowo-żółta, szara lub z czarnym nalotem. Często spotykane są
białe znaczenia na głowie (gwiazdka, strzałka), na podgardlu, na
spodniej stronie szyi, na przedpiersiu, na klatce piersiowej, na
spodnich partiach kończyn i końcu ogona. Umaszczenie może być
dwukolorowe i trójkolorowe.
WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane
jako wady i oceniane w zależności od stopnia ich nasilenia.
POWAŻNE WADY:
Głowa zbyt szeroka lub zbyt ciężka.
Zgryz cęgowy.
Niedostateczna pigmentacja oka i widocznych śluzówek.
Uszy pofałdowane lub stojące.
Podgardle słabo wyrażone.
Grzbiet wygarbiony lub łękowaty.
Klatka piersiowa zbyt szeroka lub zbyt wąska.
Delikatny kościec.
Słaba muskulatura.
Nieprawidłowa postawa i ukątowanie kończyn.
Łapa zajęcza.
Niedostatecznie zwarte palce; wilcze pazury.
Nieprawidłowe proporcje pomiędzy poszczególnymi partiami ciała.
3
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
Nietypowa głowa, wyjątkowo ciężka.
Wierzchołek nosa i widoczne śluzówki z plamami depigmentacji.
Oznaki niedorozwoju uzębienia (braki zębowe) i szczęk.
Oczy zbyt jasne lub różnobarwne.
Beczkowata lub krowia postawa tylnych kończyn.
Ogon zakręcony lub noszony na bok.
Włos zbyt długi, wełnisty, falisty lub kręcony.
Umaszczenie inne niż wymienione we wzorcu, zwłaszcza maść czekola-
dowa i czarna.
Niedostateczna lub przesadna wysokość w kłębie.
Wyraźna dysproporcja pomiędzy różnymi partiami ciała, a zwłaszcza
między wysokością w kłębie a długością tułowia.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie
umieszczone w mosznie.
4
Plik z chomika:
AnnaQr
Inne pliki z tego folderu:
RHO DE SIAN RID GE BACK.pdf
(44 KB)
PORCELAINE.pdf
(41 KB)
POITEVIN.pdf
(46 KB)
PE TIT BAS SET GRIF FON VENDÉEN.pdf
(46 KB)
OTTERHOUND.pdf
(45 KB)
Inne foldery tego chomika:
Grupa 1 - Owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła
Grupa 10 - Charty
Grupa 2 - Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy
Grupa 3 - Teriery
Grupa 4 - Jamniki
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin