Kaonoh David, Okala Bray, Low Douglas - Kahuna(2).rtf

RELIGIA KAHUNÓW Z HAWAJÓW



DAVID KAONOH I OKALA BRAY I DOUGLAS LOW



czesc pierwsza
slowo wstepne

Jest to pierwszy opis hawajskiej religii przedstawiony przez wtajemniczonego
kaplana. Duchowe tradycje winny byc objasniane przez znawców zanim my, laicy
bedziemy je osadzac. Max Freedom Long wykonal dedektywistyczna prace
dowodzac, ze huna jest wazna dla swiata. Jest on powazany i kochany przez
wielu Hawajczyków. Tak wiec teraz mozna opowiedziec cala historie.

Niektórzy ludzie spogladaja pod powierzchnie zycia. Mniej wciaz przyglada
sie sercu natury, czlowieka i Boga.

Naszym przywilejem jest przedstawienie madrosci Davida Bray szerokiej
publicznosci. W tych staro-hawajskich opowiesciach nie tylko pojawia sie
cudowny folklor, lecz takze klucz do podstaw duchowej natury czlowieka.
Przyszla nauka ponownie odkryje prawa psychiki, a przyszla teologia nauczy
sie jezyka aniolów.

Douglas Low

wstep

POJECIE KAHUNY

Stawia sie pytanie: kto to jest kahuna? Pytanie to pojawia sie czesto nawet
dzisiaj. Niewielu nowoczesnych ludzi moze na nie odpowiedziec. Kahuna jest
kaplanem lub kaplanka, duchowym nauczycielem. Kahuni dzialaja jako ludzkie
pomosty miedzy duchowym swiatem i jego prawami a swiatem materialnym z jego
nieszczesciami, smutkami i problemami.

Oryginalnie, kahuna bylo slowem okreslajacym osobe bedaca czlonkiem grupy
wyuczonego zawodu. Kahuna jest zlepkiem slów: kahu, uhonorowany lub wielki
sluzacy, który opiekuje sie czlowiekiem lub majatkiem oraz na, oznaczajace
cisze i spokojna wolnosc od namietnosci. Kahuna równiez zawiera ka,
odpowiednik angielskiego the oraz huna oznaczajace ukryta wiedze lub madrosc
ukryta i chroniona jak skarb. Huna jest tajemnica i kluczem do czegos
ukrytego. Tak wiec kahuna jest kaplanem, który osiagnal spokój i
dostojenstwo w dzialaniu tak, ze bogowie powierzaja mu utrzymanie tajemnic
natury chronionych podczas uzywania wiedzy w pomaganiu ludzkosci.

Kahuna byl postacia znana wszystkim Polinezyjczykom, podobna do dzisiejszego
lekarza. W starozytnych Hawajach, kahuna byl podstawowa czescia zycia
ludnosci i struktury socjalnej. Hawajczycy polegali na jego radach w
sprawach waznych dla ich pomyslnosci. Wlasciwie kahuna mógl byc sedzia,
lekarzem lub glowa kosciola. W kazdym razie byl ekspertem w swojej
dziedzinie. Kahuni musieli byc inteligentni i pobierali dluga nauke. Byli
potega za plecami wodza.

W dzisiejszych czasach, wielu ludzi slyszalo o kahunie Anaana
An-nah-ah-nah ), który mógl wymodlic smierc dla czlowieka. Niektórzy kahuni
ulegli pokusie zawisci i wladzy. Posiedli znajomosc trucizn, hipnozy oraz
glebszych sekretów natury. Ten typ kahuny, na szczescie, pojawia sie raz na
ogromna ilosc nauczonych ludzi dzialajacych dla dobra ludzkosci i prawdy.

PRAWDZIWE ALOHA

By zostac kahuna, czlowiek poznaje wszystko, co zwiazane jest z rzeczami
materialnymi w zyciu, jego negatywna strona. Musi poznac harmonie i jednosc
jakie sa w nim, w Bogu, w ludzkosci. Musi zyc w zgodzie z sekretnym
znaczeniem Aloha :

A, ala, uwazna czujnosc

L, lokahi, praca w jednosci

O, oiaio, prawdziwa uczciwosc

H, haahaa, pokora

A, ahonui, cierpliwa wytrwalosc

Aloha dla dawnych Hawajczyków znaczylo: Bóg jest w nas. Oznacza to: zbliz
sie, badz w jednosci i harmonii z rzeczywistym soba, Bogiem i ludzkoscia;
badz uczciwy, prawdomówny, cierpliwy, skromny, dobry dla kazdej formy zycia.
Kahuni musieli sie tego uczyc. Gdy sie juz nauczyli, odnajdywali Boga.
Postrzegali nature w postaci stworzonej przez Boga. Piekno w naturze
odnajduje sie w kwiatach, drzewach, kazdej rzeczy zyjacej na ziemi, w morzu,
w powietrzu oraz w ogniu. Wedlug tego sposobu myslenia, nawet kamienie,
glazy i ziemia niosa w sobie zycie.

Kahuni postrzegali piekno podczas, gdy wielu z nas tworzy ohyde w swoich
sercach i nazywa zycie grzechem. Grzech jest stworzony przez jazn i nie
miesci sie w boskim prawie. Kahuni, od samego poczatku, uczyli sie byc
nieustraszonymi i pokonywac watpliwosci. Strach wywoluje emocjonalny zamet.
Watpliwosc wywoluje emocjonalny zamet. Gdy umyslem rzadzi zamet, mówimy, ze
materia kontroluje umysl, co prowadzi do zburzenia domu, utraty przyjaciól,
katastrofy w interesach. Strach i watpliwosc wytwarza falszywych bozków.
Sily ciemnosci otaczaja cie i zamieszkuja w tobie. Kahuni ucza uwalniania
sie od szatana, zwanego Milu, poprzez pokonywanie strachu i watpliwosci.

Ta ksiazka opowiada moja historie zycia jako kahuny. Wywodze sie ze starej
tradycji. Wielu przede mna bylo wiekszymi niz ja jestem. Swiat poszukuje
prawdy, to jest powód, dla którego ja opowiadam te historie.

Niech was blogoslawi Najwyzsza Moc.

David Kaonohiokala Bray
KAHUNA LAPA'AU - UZDRAWIAJACY KAPLAN NA HAWAJACH

Jakiego typu kahuna jestes? Wielokrotnie zadawano mi to pytanie. Wiekszosc
ludzi uwaza kahune za czarownika, kahuna Anaana, który ma moc rzucania
uroków i wymodlenia smierci. Pochodze z rodziny, której czlonkowie sa
kaplanami od 25 pokolen. Byli oni Po'okahuna, kaplanami obeznanymi z kazdym
stopniem nauki Kahuny. Mieli moc uzdrawiania przez modlitwe i wiare. Mieli
moc przepowiadania oraz interpretacji znaków. Kahuni w mojej rodzinie byliby
pogardzani, gdyby byli czarownikami. Czarownik jest najnizszym Kahuna i zna
jedynie podstawy. Po'okahuna musial znac modlitwy i praktyki czarownika w
celu ochrony siebie i swoich pacjentów, lecz nie uzywal tej wiedzy z
wyjatkiem dzialania na rzecz dobra.

Jestem Kahuna Lapaau ( lah-pah-ah-oo ), kahuna uzdrowicielem. Nie posluguje
sie lekarstwami lecz modlitwa i wiara. Calkiem naturalne bylo dla mnie
stanie sie kahuna, gdyz urodzilem sie w rodzinie kahunów. Jednakze, nie chce
byscie mysleli, ze wszyscy czlonkowie rodziny kahunów zostawali kahunami.
Tylko ci, którzy posiadali dar bozy byli ksztalceni na kaplana. Kaplani
dawnych Hawajów czesto mogli zobaczyc taki dar bozy u nowonarodzonego
dziecka badajac linie czy to na dloni, czy na stopie. Takie dziecko bylo
przygotowywane do kaplanstwa od wczesnych lat. Dla naznaczonego dziecka
normalnym bylo dziedziczenie po ojcu kahunie i wiekszosc kaplanów nalezala
do rodzin kaplanskich. Kahuna nie rozpoczynal nauki swojego syna do czasu,
gdy ten nie wykazal, ze jest naznaczony przez bogów na kaplana. Syn musial
miec cierpliwosc i pokorne usposobienie. Musial miec to, co my, Hawajczycy
nazywamy ike ( ee-kay ), duchowa moc, która moze byc przekazywana innym. Ike
jest moca, która daje mi mozliwosc leczenia przez wiare.

Jestem dumny, ze pochodze z rodziny Po'okahuna; moja rodzina sluzyla królom
Wielkiej Wyspy przez 25 pokolen. Jestem z piatej generacji po Wielkim
Kaplanie Holoae, który byl z Kamehameha - Zwyciezca Bitwy na Mokuoaki, która
zapoczatkowala kariere Kamehameha. Holoae ulozyl wrózby i zinterpretowal
znaki na poczatku bitwy. Znaki przepowiedzialy zwyciestwo Kamehameha.

Holoae mial dwie wnuczki, które byly znanymi Kahunkami w swoich czasach.
Byly to: Kailianu i Mahiai. Obie zyly, gdy bylem chlopcem. Moja rodzina
wywodzi sie od Namahana, córki Holoae. Jako dziecko zostalem adoptowany
przez moja Ciotke Luika i wychowywalem sie w domu obok Wielkiej Ciotki
Kailianu. Mama Luika byla kahunka i ja uczylem sie od nich obu. Moja ksiega
hawajskich modlitw pochodzi od Ciotki Kailianu.

Mama Luika nie chciala bym zostal Kahuna. Próbowala ukrywac swoje praktyki
przede mna, twierdzac, ze stare zwyczaje hawajskie gina, a ja musze uczyc
sie nowych. Ona chciala bym byl nowoczesny, wiec poslala mnie do Szkoly dla
Chlopców Kamehameha gdzie moglem poznac angielski i stac sie chrzescijaninem
Nauczylem sie kochac Biblie i szanowac jej nauki, lecz wciaz kochalem
staro-hawajskich bogów. Wydaje mi sie, ze zostalem przeznaczony na Kahune
wbrew Mama Luice. Mialem otwarte uszy i oczy na wszystko, co dzialo sie w
moim domu i z czego nauczylem sie szacunku dla bogów Hawajów. Wielka Ciotka
Kailianu sympatyzowala ze mna i dodawala odwagi. Mama Luika madrze
stwierdzila, ze musze przezwyciezyc mój temperament i udowodnic, ze mam w
sobie boskie swiatlo.

KAHUNA, SYN KAMEHAMEHA

Pierwszym, wielkim kahuna w moim zyciu byl syn Kamehameha Zwyciezcy. Byl
mistrzem kahuna, Po'okahuna. Nazywal sie Ka-iwi-kua-moo-a-ke-kua-okalani. Zn
aczy to Ostoja Niebiansko Narodzonego Wodza, w nawiazaniu do Kamehameha.
Nazywany byl Kuamoo ( Kua-moh-oh ). Kuamoo urodzil sie okolo 1805 roku w
Kohala ( pólnocny-zachód Wielkiej Wyspy ) w poblizu swiatyni Auhukini. Jego
matka byla kaplanka zwana Maunakalika. Nalezala do rodziny kaplanów Holoae.

Gdy Kuamoo sie urodzil, Kamehameha dal matce okreslone przedmioty w celu
uznania swojego syna. Jednym byla laska z twardego drewna. Laska ta zwana
byla: Kauwila-nui-namakea-o-kalani ( Blyskawica z Czterech Rogów Nieba ).
Gdy Maunalika potrzebowala pozywienia, dawala laske synowi i wysylala go do
zarzadcy Kamehameha. Gdy zarzadca zobaczyl nadchodzacego Kuamoo, wolal: oto
nadchodzi syn naszego Pana. Laska miala duchowa moc pochodzaca od króla
Kamehameha.

DUCHOWA MOC PELE

Hawajczycy wierzyli, ze Kamehameha posiada wielka moc pochodzaca od bogów,
szczególnie od Pele ( Pell-ee ). Wiedzieli, ze Kamehameha byl ulubiencem
bogów. To poparcie dalo mu panowanie nad wyspami. Gdy Kuamoo stal sie
dorosly, osiagnal stopien mistrza kahuny, a laska uwazana byla za zródlo
jego mocy.

Jako chlopiec znalem Kuamoo. Byl wtedy bardzo starym czlowiekiem i
zamieszkal w Honolulu obok naszego, rodzinnego domu. Byl z nami spokrewniony
przez malzenstwo z Mahiai, siostra mojej Wielkiej Ciotki Kailianu. Znalem go
jako wspanialego gawedziarza a nie jako kahune. Gdy po raz pierwszy
zobaczylem laske Kauwila, zamarzylem by któregos dnia stala sie moim
najwiekszym skarbem.

Wielcy wodzowie w starozytnych Hawajach posiadali tak wiele zon i dzieci, ze
mieli system uznawania swoich dzieci tak, by one mogly zawsze poznac swojego
ojca. Kamehameha Zwyciezca dal swemu synowi Kuamoo dwa podarki, które mialy
moc kaplanska. Pierwsza byla laska, która Kuamoo uzywal do przekazywania
kaplanskich mocy. Druga byla para piór.

SWIETE PIÓRA EKAU

Kamehameha nosil owe pióra gdy uczestniczyl w ceremoniach w swiatyni.
Nazywane byly: Swiete Pióra Ekau. Jedno pióro reprezentowalo Ekau, przodka z
poczatku czasu. Drugie reprezentowalo Nahula'a Ekau, pierwsza matke. Kuamoo
byl mistrzem Kahuna i te pióra uzywal w czasie modlitwy. Kuamoo, w czasie
modlów mógl odczuwac obecnosc swoich przodków poprzez pióra. Trzymal je
zawiazane w tkanine tapa nad swoimi drzwiami. Od czasu do czasu rozwiazywal
zawiniatko i znajdowal male piórka, dzieci piór Ekau. Odlatywaly, gdy
zawiniatko bylo otwierane. Nikt nie mógl ich dotykac z wyjatkiem Kuamoo.
Jednego dnia, pewna kobieta przybyla do domu Kuamoo w czasie jego
nieobecnosci. Slyszala o piórach Ekau i chciala na wlasne oczy zobaczyc, czy
dwa pióra splodzily mlode. Zona Kuamoo zapomniawszy o przestrodze meza,
przyniosla zawiniatko. Male piórka wylecialy. Gdy Kuamoo wrócil tego
wieczora, wyczul, ze cos jest nie w porzadku. Zdjal zawiniatko i otworzyl
je. Zamiast malych duze pióra odlecialy. Kuamoo zrozumial, ze kobieta
manipulowala przy piórach. Skarcil zone i powiedzial, ze pióra juz nigdy nie
wróca.

SWIETY KAMIEN KUKAPIHE

Kuamoo swoja potezna moc czerpal ze Swietego Kamienia Kukapihe. Ten kamien
pojawil sie u Kuamoo w nieznany mi sposób. Wierze, iz mógl znalezc sie w
posiadaniu Kuamoo w czasach Kamehameha II, gdy ten zniszczyl swiatynie i
starych bogów w 1820 r. W naszej rodzinie wierzymy, ze Kukapihe jest
kamieniem boga Kukailimoku przywiezionym z Tahiti w XII w. Byl on symbolem
hawajskiej duchowosci i tradycji kaplanskich. Kukailimoku
( Ku-ka-eelee-moku ) stal sie hawajskim bogiem wojny i byl zródlem zwyciestw
Kamehameha. Sam kamien trzymany byl w swiatyni. Stworzony zostal pierzasty
bóg do przenoszenia na czas bitwy. Duch Kukailimoku poprzez modlitwe
przechodzil do pierzastego boga, lecz rzeczywisty bóg nigdy nie opuszczal
swiatyni. Kuamoo nazwal kamien Kukapihe: Kamien Smierci Ke Ali'i ( Kay
Ah-lee-ee ), Boskiego Wodza.

Kukapihe jest zbiorem piesni zalobników po smierci wojownika. Imie bylo
przenoszone przez wielu, którzy zbierali sie by oplakiwac utrate wojowników
w czasie walk Kamehameha. Takie nadania byly tradycja na Hawajach. Nikt nie
zwracal sie do kamienia imieniem Kukailimoku tak, jak nikt nie uzywal
imienia Kamehameha w jego obecnosci. Byloby to w zlym guscie. Kamehameha byl
nazywany Ke Ali'i, Boski Wódz. Ludzie przeniesli to imie na wiele swoich
przedmiotów.

W ten sam sposób mówiono o Kukailimoku, bóg i moc z Kamehameha, jako
Kukapihe lub Ten Który Skupia Piesni Zalobników. Kukapiha jest pieknym
kamieniem o srednicy okolo 10 cm i owalnym ksztalcie. Sam kamien powstal z
bialego, twardego materialu. Z wygladu wydaje sie, ze zostal pokryty emalia
garncarska i wypolerowany po wyschnieciu. Ciemna emalia tworzy wiele
obrazów. Jesli trzymasz go w odpowiedni sposób, glazura jawi sie jako mapa
swiata. Trzymajac w innej pozycji zobaczysz uzbrojonego wojownika. Pod innym
katem dostrzezesz zwierzeta lub wielki oczy.
KSZTALCENIE KAHUNY: TRUDNA DROGA

Kuamoo, pierwszy mistrz kahuna, jakiego znalem, byl ksztalcony w czasach
starych metod nauki kaplanstwa. Te metody dzis nazywamy: Trudna Droga.

Maunakalika, matka Kuamoo, zauwazyla, ze jej syn posiada ike od urodzenia.
Posiadal on duchowa moc od bogów, która dawala mu mozliwosc przekazywania
jej innym. Jego matka nauczala go modlitw i praktyk kaplanskich znanych w
rodzinie Holoae. Modlitwy wyksztalcily w nim postrzeganie i inteligencje.
Powstaly one do zwiekszania jego ponadnaturalnych mocy, gdyz daly Kuamoo
mozliwosci kontaktu z bogami, jego zródlem ike.

Kuamoo nauczyl sie recytowania dlugich modlitw bez bledów. Mógl modlic sie
przez caly dzien i noc bez pominiecia czegokolwiek i bez bledu. Gdyby
pomylil sie, musialby zaczac wszystko od poczatku. Rozpoczynal od wezwania
wszystkich, znanych bogów w kolejnosci ich waznosci. Nie zaniedbywal
wezwania bogów zla, by nie obrazic ich. W koncu wzywal czterystu,
czterdziesci tysiecy i czterysta tysiecy, zeby nie pominac chocby jednego
boga. Gdy Kuamoo wzywal kazdego boga, wyszczególnial atrybuty boga i
okreslal odpowiednia ofiare, która mial do przekazania bogu. Jego propozycje
musialy byc stosowne, by bogowie nie poczuli sie obrazeni. Kuamoo musial
znac odpowiednie kapu lub nakazy kazdego boga. Ta starodawna metoda
ksztalcenia nazywana jest Trudna Droga, poniewaz nauka wszystkich modlitw,
poprawna recytacja i przestrzeganie wszystkich, starych zasad bylo ogromnym
wysilkiem.

HOOPAPA, WSPÓLZAWODNICTWO W WIEDZY

Zródlem mocy i wiedzy mistrza kahuny Kuamoo, kaplana z moca uzdrawiania, byl
jego kamien-bóg Kukapihe. Kuamoo trzymal kamien na honorowym miejscu w
pokoju goscinnym, w swoim domu Kohala. Lezal w czarze owinietej czerwonym
jedwabiem; sam byl udekorowany zóltym lei. Gdy wykonywal modlitwe ofiarna,
Kuamoo rozwijal swoja modlitewna mate od czola kamienia i kladl ofiary na
macie.

Pewnego dnia Kuamoo zobaczyl wspaniala tecze rozciagajaca sie od jego domu
do brzegu morza i wiedzial, ze przybywaja bardzo wazni goscie. Gdy sie
pojawili, poprosili o pokazanie kamienia-boga. Rozlozyli modlitewna mate
przed kamieniem i ulozyli ofiary. Kuamoo zdziwil sie slyszac prawidlowo
wypowiadane modlitwy i imiona bogów. W tym momencie nieznajomi przedstawili
sie jako kaplani z Kauai, opiekunowie podobnego kamienia, zenskiego
towarzysza boga Kukapihe. Starszy z kaplanów Kauai opowiedzial o snie, w
którym jego bogini polecila mu udac sie do Kohala, nabyc jej meskiego
towarzysza i przywiesc do Kauai. Kuamoo gral na zwloke. Nie chcial byc
niegrzeczny, takze nie chcial dzielic sie swoim bogiem. Kaplan Kauai
rozpoczal recytacje dlugiej piesni rozpoczynajacej wspólzawodnictwo hoopapa
( hoh-oh-pah-pah ). Wspólzawodnictwo hoopapa jest calkowicie nieznane dzis.
Kaplan Kauai zaprosil Kuamoo do recytacji i wykazania sie swoja wiedza.
Zwyciezca wspólzawodnictwa wezmie w posiadanie kamien-boga oraz, jak
wierzyli goscie, przejmie iki ( sile i madrosc ) zwyciezonego.

Gdy kaplan Kauai skonczyl swoja piesn, Kuamoo powtórzyl jego piesn i dodal
do niej inna. Kaplan Kauai powtórzyl piesn Kuamoo i dodal swoja. Zawody
trwaly przez dzien i noc. Kuamoo mógl kontynuowac wspólzawodnictwo, gdyz
wierzyl, ze jego bóg dal mu moc spiewania. O swicie, kaplan Kauai poddal sie
i uznal Kuamoo za zwierzchnika.

CWICZENIA KAHUNY KUAMOO

Gdy Kamehameha Wielkiego odwiedzali chrzescijanie i ponaglali do przejscia
na chrzescijanstwo, on mówil: "to sa moi bogowie, oni byli dla mnie dobrzy,
bede im wierny". Mistrz Kahuna Kuamoo, syn Kamehameha Wielkiego, równiez
pozostal przy wierze w starych bogów. Kuamoo znal chrzescijanstwo. Gdy po
raz pierwszy pojawilo sie w Kohala, gdzie on mieszkal, Kuamoo wzial udzial w
spotkaniu chrzescijan i sluchal uwaznie, lecz nie przeszedl na
chrzescijanstwo. Nie wyszydzal chrzescijanstwa ani chrzescijan. Jego bóg byl
dobry dla Kuamoo. Powiedziano mi, ze Kuamoo mial moc wskrzeszania z
martwych, jednakze ja nigdy tego nie widzialem.

Gdy Kuamoo mial w swoich rekach bardzo chorego pacjenta, do uzdrawiania
przygotowywal sie poszczac. W czasie postu napelnial swoje ike, moc duchowa,
przy pomocy modlitwy. Czasem post mógl trwac piec dni. W tym czasie Kuamoo
pil troche awa i mógl gromadzic duchowa sile zeskrobujac odrobine z trzciny,
która odziedziczyl po Kamehameha Wielkim, do szklanki z woda i wypijajac to.
Awa jest sfermentowanym napojem Hawajczyków uzywanym jako ofiara dla ich
bogów.

W dniu uzdrawiania, chora osoba przybywala do domu i byla zawijana w mate
smierci. Mata owijala chorego od stóp do glów i byla scisle zwiazana W
poludnie, chorego wynoszono na podwórze i ukladano tak, by slonce bylo na
nim. Kuamoo stojac modlil sie nad pacjentem trzymajac w reku laske swojego
ojca. W czasie modlitwy, uderzal chorego piec razy w kolejnosci od glowy do
stóp. Po krótkiej przerwie modlil sie i uderzal chorego kolejne piec razy.
Kazde uderzenie laski przenosilo na chorego pewna ilosc duchowej energii
zmagazynowanej przez Kuamoo. Na koncu ceremonii, Kuamoo zdejmowal z chorego
mate smierci, a pacjent odchodzil jako zdrowa osoba.

KSIEZNICZKA RUTH ZATRZYMUJE LAWE

Moja prawdziwa ciotka Kailianu ( Kah-eelee-ahnu ) byla kahunka w sluzbie
Ksiezniczki Ruth Keelikolani, przyrodniej siostry Kamehameha IV i V.
Ksiezniczka Ruth byla, prawdopodobnie, ostatnia ze staromodnych ali'i
ah-lee-ee ), które nigdy nie nauczyly sie angielskiego i pozostaly przy
swoich starych bogach. Nie uwazala siebie za osobe wladajaca duchowa sila do
czasu, gdy stala sie starsza pania w 1881 roku, gdy bogini wulkanu Pele
niemalze zniszczyla miasto Hilo plynaca lawa. Pamietajac, ze Ksiezniczka
Ruth byla wnuczka Kamehameha Wielkiego, ludzie blagali ja o zlozenie ofiary
Pele i powstrzymanie lawy. Proszacy byli przekonani, ze po swoim dziadku,
odziedziczyla przychylnosc bogów. Moja ciotka Kailianu byla jedna z tych,
którzy blagali o próby. Przyrzekla byc przy Ruth i uzyc odpowiedniej
modlitwy do Pele. Ksiezniczka zostala przekonana do podrózy do Hilo
( Hee-lo ), gdy luna od lawy byla widoczna w Honolulu ( 350 km od miasta ).
W Hilo, Ksiezniczka Ruth dowiedziala sie, ze lawa dotarla do studni w
Puuhalai, okolo 1 km od Hilo. Plynela przez siedem miesiecy. Ksiezniczka
wynajela jedynego w Hilo konia i wjechala na scene. Towarzyszylo jej okolo
dwudziestu ludzi i moja ciotka Kailianu, którzy szli za koniem. Ksiezniczka
prowadzila procesje do granicy lawy. W czasie drogi Ksiezniczka Ruth modlila
sie do Pele, proszac o znak. Moja ciotka Kailianu modlila sie do Pele w
sposób tradycyjny. Gdy dotarla do goracej lawy, Ruth zdjela z szyi czerwona,
jedwabna chuste i rzucila ja na dymiaca, czerwona powierzchnie. Zapalila sie
od razu, a Ksiezniczka wiedziala, ze Pele przyjela jej ofiare. Po tym wziela
stos trzydziestu czerwonych chust i ofiarowala je jedna po drugiej. Na
koniec rozbila na lawie butelke brandy. Tej nocy Ksiezniczka z kompania
czuwala w poblizu. Rankiem stwierdzili, ze lawa nie posunela sie nawet o
centymetr.

KAHUNA PRZEKAZUJE SWOJA MOC

Dzisiaj, ludzie czesto sa zdziwieni slyszac, ze niektórzy starzy wiesniacy
na Hawajach znaja czas wlasnej smierci oraz przygotowuja sie do niej. Dobry
kaplan kahuna wie kiedy smierc sie zbliza. On to wie, gdyz ma staly kontakt
przez modlitwe ze swoim aumakua ( ah-oo-mah-koo-ah ), duchowa istota, która
mozna nazwac rodowym aniolem strózem. Kaplan wierzy, ze w tym swiecie nic
nie ginie, ze dobro zyje, ze zlo moze byc pochowane na jakis czas, lecz w
koncu powróci do zycia.

Wczesnie dowiedzialem sie, ze kahuna moze przekazywac swoja moc czynienia
dobra, ta moc nazywana jest ike. Gdy mistrz kahuna Kuamoo mial 86 lat i
lezal na lozu smierci, przekazal swoja duchowa moc synowi Kaniho
Kah-nee-ho ). Nie chcial by jego moc umarla razem z cialem. Kuamoo wezwal
Kaniho przed swoje oblicze. Swoje dlonie polozyl na glowie Kaniho i modlil
sie by jego duchowa moc zostala przekazana Kaniho. W tym samym czasie dal
Kaniho swoje swiete przedmioty; wsród nich najwazniejsze byly: kamien-bóg
Kuakapihe i bambus Kauwila. Kuamoo odziedziczyl bambus po swoim ojcu
Kamehameha w momencie narodzin, a kamien pochodzil od jego kaplanskich
przodków. Nakazal strzec kamienia jak skarbu, jak by byl klejnotem wykonanym
z wlasnego ciala i krwi. " Uzywaj go do dobrych rzeczy Nigdy nie zlosc sie i
nie uzywaj go do wywolywania smierci czy niszczenia. Nigdy nie zasilaj go
krwia, zlymi myslami, nienawiscia, zazdroscia czy zadza", takie byly jego
zalecenia. Kuamoo zmarl szczesliwie. Jego sily zyciowe wyczerpaly sie, jego
wielka duchowa moc - ike - przeplynela na jego zyjacego syna, Kaniho. Kaniho
wiedzial, ze przyrzekajac swojemu ojcu prowadzenie czystego zycia, bedzie
mógl uzywac ike swojego ojca do konca swojego zycia. Wiedzial równiez, ze w
przypadku naduzycia swojej mocy lub porzucenia czystego zycia moc zostanie
mu odebrana.

ZRÓDLO MOCY KAHUNY

Chce, by czytelnik pojal zródlo mocy, które czynilo kahunów na Hawajach tak
poteznymi ludzmi, ze mogli oni dokonywac nadprzyrodzonych czynów. Spróbuje
wyjasnic to uzywajac prostych slów. Hawajczycy wierzyli, ze wszystkie rzeczy
na ziemi otrzymaly okreslona ilosc duchowej energii, pochodzacej od boskich
mocy, które istnieja w sferach niebieskich. Ta duchowa energia nazywana jest
mana ( mah-nah ). Mozna ja otrzymac z nieba i przekazywac, czyniac dobro lub
dokonywac nadprzyrodzonych czynów. Skala lub drzewo moze posiadac mane
podobnie jak czlowiek. Mane otrzymuje sie z nieba poprzez modlitwe. Czlowiek
nieustannie modlil sie i skladal codzienna ofiare swojemu wlasnemu aumakua,
przewodnikowi duchowemu, przewaznie duchowi przodka. Aumakua, bedac w
niebie, wysluchuje modlitw swego ziemskiego dziecka i wstawia sie u wielkich
bogów za tym boskim duchem. Dzialo sie to tak, gdyz niebo uwazano za
zbiornice duchowych mocy oraz uwazano, ze moc kahuny na ziemi jest
przekazywana przez aumakua. Im wiecej Kahuna modlil sie, tym wiecej duchowej
mocy otrzymywal. Jego osoba stawala sie mala zbiornica duchowej mocy.
Takiego kahune okreslano jako posiadajacego ike. Mógl on przekazywac swoja
duchowa moc innym ludziom. Gdy wyczerpywal swój zasób many, ponownie modlil
sie do swojego aumakua o kolejne napelnienie moca. Pele, bogini wulkanu,
byla wielkim aumakua z wieloma kahunami, poniewaz uwazano ja za boginie
ziemskiego pochodzenia, umieszczona tu, by wstawiala sie za swoimi
zwolennikami. Sama Pele nie posiadala mocy do napelniania mana kahuny.
Wstawiala sie u wiekszych niebianskich bogów i tym sposobem przynosila
duchowa moc swoim czcicielom. Byla jak swiety opiekun.

KANIHO, WNUK KAMEHAMEHA

...