azymut.pdf

RANGER SURVIVAL CLUB

MARSZE

NA AZYMUT

INSTRUKCJA SKRÓCONA

Zatwierdzam Instrukcję Skróconą „Marsze na azymut” do stosowania w Stowarzyszeniu Ranger Survival Club.

Za Zarząd Stowarzyszenia

( )

Grzegorz Miszkiewicz

( )

Marcin Morawski

( )

Krzysztof KałuŜa

WPROWADZENIE

Zdolność szybkiej, prawidłowej i bezbłędnej orientacji w terenie jest podstawowa umiejętnością kaŜdego Ŝołnierza.

Zwiadowcy, jako elita kaŜdej armii, powinni być mistrzami w nawigacji lądowej, radząc sobie nawet w

najtrudniejszym terenie, w nocy i w najbardziej niesprzyjających warunkach atmosferycznych.

Nie sposób bowiem wyobrazić sobie realizacji jakiegokolwiek, nawet najprostszego zadania bojowego, jeśli

pododdział nie potrafi dotrzeć do miejsca jego realizacji.

Niniejsza instrukcja w prosty i przystępny sposób uczy techniki marszu na azymut.

Tym niemniej nabycie praktycznej umiejętności nawigacji lądowej wymaga częstych ćwiczeń w terenie z

wykorzystaniem kompasu i mapy.

WYZNACZANIE AZYMUTÓW

AZYMUT kąt zawarty między północą a kierunkiem

marszu

Aby maszerować na azymut potrzebujemy:

1. ustalić kierunek północny

2. wyznaczyć wartość kątową azymutu

3. znać miejsce swojego przebywania

4. wyznaczyć kierunek marszu

1. Ustalenie kierunku północnego

Najprościej i najdokładniej jest wyznaczyć kierunek północny przy pomocy kompasu lub busoli. W braku tego

urządzenia, moŜna wyznaczyć północ następującymi metodami:

a. metoda zegara słonecznego

Jest to prosty i w miarę dokładny sposób wyznaczania kierunków:

• wbij pionowo w ziemię długi prosty kij

• zaznacz miejsce, w którym kończy się jego cień

• poczekaj około pół godziny

• zaznacz drugie miejsca zakończenia cienia

• połącz oba te punkty linią prostą

• stań na wyznaczonej prostej plecami do kija – lewa ręka wskaŜe zachód, prawa wschód a na wprost masz

kierunek północny

b. metoda słońca i zegarka

Jest to równieŜ w miarę dokładna metoda, jednakŜe w lecie jej dokładność zmniejsza się (w czerwcu w Polsce ta

metoda daje błąd około 2025º). Im dalej na południe, tym dokładność jest mniejsza, zaś stosowanie jej w lecie na

obszarach podzwrotnikowych jest całkowicie niecelowe. Metoda ta wymaga zegarka ze wskazówkami – jeśli

dysponujesz zegarek z wyświetlaczem cyfrowym, musisz wyobrazić sobie lub narysować aktualny wygląd tarczy

wskazówkowej.

Ustaw zegarek tak, aby wskazówka godzinowa skierowana była na słońce (moŜesz ustawić pośrodku tarczy zapałkę

lub słomkę i wówczas jej ceń będzie przedłuŜeniem wskazówki). Następnie kąt pomiędzy wskazówką godzinową o

godziną 12 podziel na pół linia prosta podziału wskaŜe kierunek północ – południe.

Wyznaczanie północy przy pomocy zegarka

c. według gwiazdy polarnej

Gwiazda Polarna wskazuje północ na półkuli północnej. Błąd we wskazaniu nie przekracza 1 º, jednakŜe na północ od

koła podbiegunowego sposób ten jest bezuŜyteczny – gwiazda znajduje się zbyt wysoko na niebie, prawie pionowo nad

głową.

Wyszukaj charakterystyczny gwiazdozbiór Wielkiego Wozu i poprowadź prostą od dwóch ostatnich gwiazd, odcinając

pięć długości pomiędzy nimi.

d. według słońca

Dla Polski moŜna przyjąć, ze słońce znajduje się

połoŜenie słońca III, IV, IX, X V, VI, VII, VIII XI, XII, I, II

wschód

około 06.00

około 07.00

nie widać*

południe

o 12.00

zachód

około 18.00

około 17.00

nie widać*

*słońce wschodzi na kierunku południowowschodnim a zachodzi na południowozachodnim; maksymalne odchylenie

na południe przypada na dzień 22 grudnia

e. obserwacją przedmiotów terenowych:

• mech rośnie bardziej po północnej stronie drzew i kamieni

• korony oddzielnych drzew są bardziej rozwinięte w kierunku południowym

• śnieg szybciej topnieje na południowych stokach

• na ściętych pniach oddzielnie stojących drzew słoje roczne od północy są bardziej skupione, a od południa

szersze

• mrowiska są bardziej rozbudowane od strony południowej

• stare kościoły mają prezbiteria (części z ołtarzem) skierowane na wschód

Uwaga: metody te mogą wskazywać północ jedynie w sposób bardzo przybliŜony.

2. Wyznaczenie wartości kątowej azymutu

Wartość kątową azymutu wyznacza się w stopniach, w okręgu o wartości 360º, przy czym kierunek północny znajduje

się na kącie 0º (360º). Wartość kątowa przyrasta zgodnie z ruchem wskazówek zegara – kierunek wschodni to 90º,

południowy to 180º, zachodni 270º.

Azymuty wyznacza się z mapy przy pomocy kątomierza w następujący sposób:

• połącz punkt początku marszu z punktem docelowym linią prostą

• przyłóŜ kątomierz tak, aby jego środek znajdował się na punkcie początkowym, zaś wartość kątowa 0º była zgodna

z pionowymi liniami siatki kilometrowej mapy

• odczytaj wartość azymutu na kątomierzu

• odczytaj z mapy i oblicz odległość od punktu wyjścia do punktu docelowego

Opracowując drogę marszu naleŜy zawsze dzielić ją na mniejsze odcinki i wyznaczać azymuty do punktów pośrednich

(najlepiej określonych, charakterystycznych dozorów – np. skrzyŜowanie, róg lasu, szczyt wzgórza). Pamiętaj, Ŝe

marsz na azymut zawsze obciąŜony jest błędem – zarówno na etapie wyznaczania jak i samego marszu. Im dłuŜszy

odcinek marszu, tym większy jest końcowy błąd. Dlatego im krótsze odcinki, tym realizacja marszu dokładniejsza.

Wyznaczanie azymutu z punktu A do punktu B na mapie przy pomocy kątomierza

Przygotowując się do marszu na azymut sporządź szkic w formie notatek:

• zapisz azymuty i odległości pomiędzy punktami pośrednimi (przelicz odległości na parokroki – 1 parokrok = 1,5

• zapisz cechy charakterystyczne punktów

• zapisz szczególne cechy terenu pomiędzy punktami (przeszkody, rodzaj terenu – las, bagno, łąka, znaczne zmiany

nachylenia)

JeŜeli otrzymałeś azymuty w rozkazie bojowym, sprawdź je z mapą. W razie potrzeby uzupełnij notatki do marszu o

swoje uwagi.

W terenie wyznacza się azymuty do poszczególnych dozorów (np. po to aby dotrzeć przez las do widocznego z daleka

punktu). W tym celu:

• zorientuj się w terenie wyznacz kierunek północny

• wyceluj na kierunek dozoru i odetnij tę prostą na kartce lub bezpośrednio na tarczy busoli

•

Wykonuj obliczenia powoli i dokładnie.

Zwykły błąd rachunkowy moŜe zniweczyć długie przygotowania do

realizacji zadania bojowego.

3. Określenie miejsca przybywania

Aby w ogóle rozpocząć wyznaczanie azymutów musisz wiedzieć gdzie obecnie się znajdujesz – mówiąc inaczej skąd

ten azymut ma być wyznaczony. MoŜe to być miejsce znane (np. brama bazy) albo teŜ określone punktowo na mapie

(np. skrzyŜowanie, most, osobne drzewo, wieŜa itp.). Jeśli tak nie jest naleŜy ustalić dokładny punkt swojego stania

przy pomocy metody wcięć:

• zorientuj mapę z busolą w kierunku północnym (aby pionowe linie siatki kilometrowej odpowiadały ruchomej

strzałce busoli)

• wyceluj na charakterystyczne punkty terenowe i wrysuj na mapie proste cięć

• miejsce przecięcia prostych jest miejscem, gdzie stoisz

Innym sposobem jest tzw. metoda Bołotowa – do której nie potrzeba mapy w momencie dokonywania pomiarów:

• weź kawałek kalki lub folii

• wceluj ma co najmniej trzy dozory i wrysuj linie

• połóŜ kalkę (folię) na mapie i dopasuj linie celowania do odpowiednich dozorów

•

Wyznaczanie miejsca stania metodą wcięcia wstecz

odczytaj odcięty azymut

oznacz na mapie wyznaczone w ten sposób miejsce stania (punkt przecięcia się linii)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: