Betlejem święte miasteczko Betlejem święte, miasteczko wsławione Tyś przez proroków z dawna ogłoszone, Według proroctwa Micheaszowego, Z ciebie miał wynijść wódz ludu Bożego. To się już dzisiaj spełniło na tobie, posiadasz Boga w maluczkiej osobie. O, jakże wdzięcznie brzmią anielskie pienia, wyśpiewując hymny uwielbienia. Tych więc Aniołów i my naśladujmy, uczcijmy z nimi, z nimi się radujmy, wołając: Witaj, o, Panie nad pany, przez Twych proroków z dawna obiecany Izajaszu! wesel się wraz z nami, Coś przejrzał duchem, my widzim oczami: Oto Panienka porodziła Syna, Nie znając męża, jak wdzięczna nowina. I Baruch wiernych przyszłym cieszył cudem, Że Bóg na ziemi z Swym zamieszka ludem: Pełnią nadzieję, którą tęskność słodził, Dziś nam w Betleem Chrystus się narodził. Izajaszu! coś za ludem prosił, I głos do Pana zastępów podnosił, By dał baranka nam panującego, Pójdź do Betleem, tam masz złożonego. Co Patryarchom poprzysiągłeś Panie, Że ze krwi onych Mesyasz powstanie: Toś dzisiaj siścił, gdyś Dawida plemię, Uczcił synowstwem Zbawiciela ziemię. Pójdź pokolenie Judy, witaj Pana, Złóż mu twe berło, padnij na kolana: Bo oto woła Bóg Jakuba mową, Że wszystkich ludów Chrystus będzie głową. Już się proroctwo Dawida spełniło, Gdy ode Wschodu trzech Królów przybyło, Z wielkiemi darami, nizkiemi pokłony, U nóg dzieciątka składają korony. Dziś więc do Pana przybliżmy się społem, Cześć mu oddajmy i uderzmy czołem, Wołając: Panie, zmiłuj się nad nami, A nie racz gardzić naszemi prośbami.
Harnasiowe1