Greene Jennifer - Przymusowe lądowanie.pdf - Greene Jennifer - glinka7-1987

Jennifer Greene

Przymusowe

lądowanie

Specjal Przebój lata

Tytuł oryginału: Summer Dreams

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Upał niemiłosierny, a klient idiota zażyczył sobie

spotkanka przy lunchu na świeżym powietrzu! Skąd mu

taki szalony pomysł przyszedł do głowy? Lato w Con-

necticut nigdy nie bywa, delikatnie mówiąc, chłodne. A

teraz jest już nie tylko gorąco - jest upalnie w najbardziej

wredny sposób. Od tygodnia temperatura nie spada po-

niżej czterdziestu stopni. Nie ma czym oddychać, czło-

wiek po prostu się dusi...

Jane Whitcomb z pasją szarpnęła za drzwi. Jak było

do przewidzenia, hol firmy Bentham, James, Lambrect i

Whitcomb powitał ją miłym chłodem, a także miłym,

gustownym wystrojem. I co z tego? Nic nie było w stanie

poprawić jej humoru, nawet fakt, że niezależnie od mor-

derczego upału, kiedy to człowiek oblewa się potem,

udało jej się zawrzeć wyjątkowo korzystną umowę.

Gdy maszerowała przez hol, kilku młodych aplikan-

tów, zgromadzonych koło dystrybutora wody, natych-

miast pospuszczało głowy i umknęło do swoich pokoi.

Jedna z pracownic zatrudnionych na czas określony

ukazała się w drzwiach damskiej toalety, ale na widok

Jane natychmiast cofnęła się do środka.

Jane nie po raz pierwszy zauważyła to zjawisko. Po-

czątkowo nie łączyła go ze swoją osobą, z czasem jednak

dotarło do niej, że to jej osoba wzbudza taki popłoch.

Wcale nie czuła się z tym dobrze. Owszem, przez ostat-

nich kilka miesięcy była w nieustannym galopie, zestre-

sowana i skonana. Na pewno nie najsympatyczniejsza.

Ale żeby doszło aż do tego... Przecież traktowali ją jak

najzwyklejszą jędzę!

Czyli kiedyś najpopularniejsza w szkole dziewczyna o

przezwisku Superlaska, wesoła, pełna energii i pomy-

słów, do której lgnęli wszyscy, zmieniła się we wredne

babsko. Jak to mogło się stać?!

Mogło, nie mogło, trzeba zabierać się do roboty.

Przerwa na lunch zaowocowała różowymi karteczkami

przy telefonie ułożonymi w zgrabną, półkilometrową

ścieżkę. Także stosem teczek - umowy Bakera, Spikasa,

Webstera i Baileya. Kalendarz przypominał, że jeszcze

dziś po południu ma sprawę sporną. Nie, dwie sprawy

sporne. A w związku z sytuacją kryzysową z pewnym

klientem wspólnicy domagają się natychmiastowego

spotkania. Proponują dziś o czwartej.

Szarpnęła jedną z szuflad i wyjęła kilka tabletek an-

tacydowych, jednocześnie łapiąc za słuchawkę. Kiedy w

drzwiach pojawił się jeden ze wspólników, John - krawat

jak zwykle przekrzywiony - machnęła niecierpliwie ręką.

A sio! I zabrała się do dzwonienia. Systematycznie,

jedna sprawa za drugą.

W połowie szóstej rozmowy zdarzyło się coś dziw-

nego i głupiego. Po prostu tik. Prawemu oku bez przerwy

chciało się mrugać. Nie bolało, żaden powód do niepo-

koju. Niemniej jednak wkurzające. A poza tym do ostat-

niej rozmowy potrzebna była pewna informacja z akt

Johnsona.

Te akta powinny być na jej biurku. Zaczęła więc ryć

wśród papierów i teczek, szybciej niż świstak kopiący

sobie norę. Ołówki fruwały, spinacze pokryły blat, kar-

teczki zlatywały na grubą niebieską wykładzinę.

Żadnych akt Johnsona.

Przymrużyła oczy i obszedłszy biurko, przemieściła

się do sąsiedniego pokoju. Za biurkiem asystentki, osoby

zatrudnionej na czas określony- ta sprawa też ostatnio

poszła nie tak- nie siedział nikt.

Co ta kobieta właściwie sobie myśli? Znowu odpo-

czywać! Miała przecież przerwę na lunch!

Jane przemaszerowała przez hol i energicznie otwo-

rzyła drzwi do toalety.

- Marcia ? Jest pani tutaj ?!

- Tak, pani Whitcomb - odpowiedział przytłumiony

głos z jednej z kabin.

- Gdzie położyła pani akta Jonsona?

- Proszę pani... Chwileczkę... Jestem w toalecie...

Zaraz wyjdę, dosłownie za minutę...

Hm... Jane pomaszerowała z powrotem do gabinetu,

żeby kontynuować gorączkowe poszukiwania, zastana-

wiając się w duchu, jak długo jeszcze to nieszczęsne

stworzenie będzie, pardon, sikać...

Nagle, ni stąd, ni zowąd, w jej głowie odezwała się

jakaś melodia. Dokładniej, piosenka. Tytułu nie pamię-

tała, słowa tylko wybiórczo. Ale kiedy piosenka już raz

zadźwięczała jej w głowie, nie chciała sobie stamtąd

pójść.

- Aruba... Jamaica... Key Largo... Montego.

Telefon zadzwonił. Kolejna rozmowa, zaraz potem

następna. W tym czasie Jane przeorała wszystkie szufla-

dy i zrewidowała szafę.

Jeszcze raz sprawdziła na biurku. Niestety, jak nie

było, tak nie ma.

- No dalej, ładna mamuśko...

Greene Jennifer - Przymusowe lądowanie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: