Gerard Cindy - Czy pamiętasz Peggy Sue.pdf - Gerard Cindy - glinka7-1987

Cindy Gerard

Czy pamiętasz Peggy

Sue

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Cutter Reno opuścił miasto Sundown w stanie Montana

przed sześciu laty, ale wierzył, że pewnego dnia wróci. Miał tu

przyjaciół. Z miastem łączyły go lepsze i gorsze wspomnienia.

W sumie Sundown najbardziej ze wszystkich miejsc, w jakich

się znalazł w ciągu dwudziestu sześciu lat życia, odpowiadało

pojęciu „domu".

Nie przewidział jednego - że kiedy się tu w końcu zjawi,

znajdzie się w roli prowadzącego doroczną paradę w dniu 4

Lipca.

Nigdy też nie liczył na zwycięstwo w narodowych

mistrzostwach ujeżdżania w siodle. A to właśnie jego sława

mistrza sprawiła, że stary kumpel, Sam Perkins, wytropił go i

zaprosił do poprowadzenia parady.

Poprawił się w siodle i uśmiechnął do ludzi stojących

wzdłuż ulicy. Próbował nie myśleć o zawodach i pieniądzach,

które właśnie przechodziły mu koło nosa.

- Pół hrabstwa się zjedzie, żeby cię zobaczyć na tej

paradzie - powiedział Sam poprzedniego wieczora, kiedy

siedzieli w barze „Od Zmierzchu Do Świtu". - To będzie

ogromna impreza.

Cutter uznał, że jak na standardy miasta Sundown i jego

czterystu siedemdziesięciu trzech mieszkańców, była raczej

duża. Parada miała długość jakichś czterech przecznic -

według Sama był to nowy rekord - i maszerowała z wielkim

entuzjazmem wzdłuż ulicy Głównej. Jedną z atrakcji była

orkiestra dęta miejscowego liceum, licząca dwadzieścia jeden

osób.

- Mielibyśmy dwadzieścia dwie, ale Billy Capper ma

rozwalony nos po wczorajszym meczu. Joe Gillman przyłożył

mu kijem - poinformował Snake Gibson, który dosiadł się do

nich w barze.

Orkiestra chyba jakoś sobie radziła w okrojonym składzie.

Muzycy pocili się w czerwonych wełnianych mundurach,

rozpaczliwie usiłując zachować szyk i jeszcze grać przy tym

marsza. Pomyślał, że wręcz szkoda ich wysiłków, gdyż z

zażenowaniem odkrył, że cała publiczność patrzy na niego.

No, prawie cała, poprawił się, wspominając zdarzenie

sprzed sześciu lat, które dawno powinno było odpłynąć w

niebyt. Jak tylko zobaczył Peggy Sue Lathrop, zapomniał o

palącym słońcu.

Orkiestra, śmiechy, okrzyki tłumu - to wszystko nie miało

znaczenia. Cutter widział tylko rudowłosą kobietę, która szła

wzdłuż trasy, unikając jego spojrzenia.

- Co za uroczy kocurek. Peg Lathrop skrzyżowała ręce na

piersiach i rzuciła wymuszony uśmiech swojej przyjaciółce,

Krystal Perkins.

- Z kocurem to trafiłaś. Tym jest i tym pozostanie.

Peg uznała, że wcale się nie zmienił. Patrzyła, jak macha

do witających go ludzi, siedząc na wielkim gniadym wałachu.

Z trudem odwróciła spojrzenie od smukłego ciała i

uwodzicielskiego uśmiechu Cuttera Reno. Wmawiała sobie,

że jego widok wcale nie sprawił jej bólu. Chociaż łatwiej

byłoby mu wybaczyć, gdyby nie wiedział tak dobrze, jakie

wrażenie robi na kobietach. I czego od nich chce.

- Tylko popatrz - ciągnęła Krystal, z zachwytem kręcąc

głową. - Co za cudo.

Peg usiłowała właśnie nie patrzeć. Wyprostowała się i

spojrzała groźnie na Krystal.

- Sam zobaczy, jak się ślinisz na widok Reno, i wyrzuci

cię z domu.

Krystal roześmiała się i poprawiła trzymanego na biodrze

dwuletniego synka Granta, zajadającego lody.

- Popatrzeć zawsze można - oznajmiła beztrosko. Grant

rozmazał lody na bródce i na koszulce, po czym obdarzył

mamę lepkim uśmiechem. - Dopóki miłości szukam tylko u

tatusia mojego maleństwa, prawda, kochanie?

Ta wzmianka sprawiła, że Grant przypomniał sobie o

aktualnie ulubionych słowach.

- Gdzie tata? Gdzie tata?

- Tatuś jest na wozie strażackim, skarbie. Patrz. Zaraz się

pokaże. A mama na razie popatrzy na starego kocura, dobrze?

- A ty pamiętaj, żeby wyrosnąć na mężczyznę takiego jak

tatuś. - Peg czule poklepała chłopca po pleckach. - Takich jak

on ze świecą szukać.

A jeszcze trudniej zatrzymać, pomyślała, gdy jej wzrok

instynktownie odnalazł olśniewający uśmiech Cuttera Reno.

Zamarła, gdy ich spojrzenia się spotkały. Patrzyła w błękitne

oczy Cuttera, a jej serce waliło jak szalone.

Odwróciła wzrok i ścisnęła mocno dłoń swojej

pięcioletniej córki.

- Chodź, Shell. Widzę dziadka Jacka. Sprawdźmy, czy

znalazł dobre miejsce do oglądania fajerwerków wieczorem.

- Ale ja chcę zobaczyć paradę do końca - zaprotestowała

Shelby, wbijając czerwone kowbojskie buciki w ziemię.

Peg popatrzyła na swoje umorusane szczęście. Gładkie,

jasne włosy widoczne spod kowbojskiego kapelusza w kolorze

lawendy były mokre od potu i wymykały się z dwóch

warkoczyków. Żółte ubranko było poplamione lodami

czekoladowymi. Buzia aniołka była różowa od słońca, upału i

podniecenia. Intensywnie błękitne oczy lśniły determinacją.

- Na pewno będziesz widziała jeszcze lepiej, siedząc u

dziadka na barana.

Shelby ruszyła w stronę Jacka Lathropa, który stał przy

najbliższej przecznicy z grupą kolegów.

- Pożegnaj się z Krystal i Grantem - upomniała ją Peggy

Sue.

- Cześć, Krystal. Cześć, Grant! - zawołała Shelby przez

ramię.

Peg uniosła oczy do nieba i spojrzała przepraszająco na

Krystal. Jej uśmiech zniknął na widok zmarszczonego czoła

przyjaciółki.

- Co takiego?

- Zdecydowałaś już, czy się z nim spotkasz? Odkąd mąż

Krystal, Sam, przewodniczący komitetu

organizacyjnego, oznajmił radośnie, że jego stary

przyjaciel Cutter Reno zgodził się wziąć udział w paradzie,

Krystal nie dawała jej spokoju.

- Nie, jeśli uda mi się temu zapobiec. Krystal znowu

zmarszczyła czoło z naganą.

- Muszę lecieć - oznajmiła Peg, zanim Krystal zdążyła

rozpocząć wykład o powodach, dla których powinna

porozmawiać z Cutterem.

- Dobrze - powiedziała Krystal, widząc minę Peg. -

Starczy pytań, przynajmniej na temat Cuttera. Ale wciąż

jesteśmy umówieni na piknik przed fajerwerkami?

- Cutter tam będzie?

Krystal skinęła głową, nie spuszczając oczu z Peg.

- No to wybacz, ale chyba sobie daruję.

- Peggy...

- Nie. Nic nie mów - przerwała jej Peg, po czym

zawstydziła się swojego braku opanowania. - Wybacz. Daj już

spokój, dobrze? Muszę sobie z tym poradzić sama. Może się

zobaczymy po pokazie ogni. - Pożegnała się pośpiesznie. -

Dzięki za przypilnowanie Shell rano.

Ruszyła przez tłum w stronę dziewczynki trzymającej za

rękę mężczyznę, do którego Peg mówiła „tato", a Shelby

„dziadku". Jutro Cutter wyjedzie, a jej życie wróci do normy.

Śliczna Peggy Lathrop. Tak właśnie pomyślał Cutter,

obserwując, jak idzie wzdłuż ulicy. Wyładniała. Obcisłe,

Gerard Cindy - Czy pamiętasz Peggy Sue.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: