NEKROFILE – PROFIL
Kim są nekrofile? - profil
Sex z martwym facetemBadania nad nekrofilią Praca naukowa Rosmacka i Resnicka
Kim są nekrofile? - profil]
No cóż... Całkiem możliwe, że się teraz zastanawiacie, dlaczego podejmuję tu tą kwestię po raz kolejny, skoro w Kwaterze IV zostało już powiedziane kim są? No tak, ale tylko o paru z nich wiecie na teraz coś konkretnego. A co z pozostałymi?...Co z tymi, którzy nie będąc jednocześnie seryjnymi mordercami i pracownikami zakładów pogrzebowych rozwijają swe nekrofilne zapatrywania?...Kim Oni są?...Czym na codzień się zajmują?...Informacje zawarte w tej kwaterze mają udzielić Nam odpowiedzi na te pytania... Oczywiście nie będzie to łatwe nie mniej jednak postaram się w miarę możliwości wyczerpać temat. Posłużę się w tym celu informacjami, które zdobyłem na necie, a także obserwacjami i informacjami, które dostarczyło mi moje własne życie...A więc...
W czym problem?? Podstawowy problem jaki się tu nasuwa to - kto może być na tyle ...hmmm? 'chory' ( uwielbiam to słowo i nienawidzę jednocześnie...), aby 'bawić się' w takie rzeczy? No cóż... Właściwie to różni ludzie. Owszem wyłaniają się pewne trendy, która uważam za interesujące, jednak po raz kolejny muszę stwierdzić, że nie jest to sformalizowana klasyfikacja, a jej wiarygodność pozostaje w sferze relatywnie dużego błędu. Jedną z rzeczy, myślę, że dość istotnych na tym etapie rozważań jest fakt, że nekrofilia jest jedną z wielu seksualnych fantazji. Nie znalazłem różnic między kimś zainteresowanym nekro, a kimś innym, kto może być zainteresowanym, powiedzmy S&M lub asfiksjofilią(fantazje duszenia). Jeśli popatrzymy na seksualne fantazje i "dziwadła" w odpowiedni sposób to można stwierdzić, że istnieją pewne, godne uwagi...z braku lepszego słowa powiedzmy, demografie. Zważcie na to, że są to obserwacje innych i moje, a nawet na to, że są to generalnie trendy, a zatem nie powinny być postrzegane jako coś absolutnego i ostatecznego.
Ludzie, którzy wyrażają swe seksualne fantazje na chat'ach na necie są zazwyczaj otwartymi typami tylko w pewnym stopniu...i/lub pełnymi kreatywego wyrazu. Ich wyznania są bądź to bardzo okrojone tudzież nadzwyczaj przesadzone, jednak dostarczają wielu bardzo ciekawych, często zaskakujących informacji. Ludzie Ci przeważnie mają pracę w profesjach - lekarzy, prawników, nauczycieli, polityków, etc. Z reguły są to ludzie obdarzeni w pewnym stopniu zdolnościami manualnymi - pracują w charakterze artysty - graficy, ludzie od reklamy, programiści ( ci, którzy uznawani są za kreatywnych...nie ci siedzący cały dzień za komputerem i kodujący), ludzie wprowadzający prawo, profesji medycznych i różnego rodzaju przedsiębiorcy (ponieważ pełni ekspresji podejmują ryzyko działalności gosp.). Wygląda na to, że może istnieć związek z podstawowym poziomem stresu danej profesji i osobistym zapałem; chodzi tu o zawody, których cechą charakterystyczną są terminy. I odwrotnie, dla porównania, rzadko spotyka się przypadki ludzi z niebieskimi kołnierzykami, ludzi z handlu lub np. rozwiedzione kobiety z dwojgiem dzieci żyjących na polu przyczep kempingowych. Nekrofilia zwykła być głównie męską fantazją, myślę, że przeważnie dlatego, ponieważ mężczyźni potrzebują więcej wizualnej, seksualnej stymulacji do orgazmu...i z uwagi na fakt, że natura stworzyła nas bardziej dominujących seksualnie. Z drugiej strony, uważa się często, że kobiety są w dużym stopniu seksualnie zakompleksione i potrzebują w sposób bardziej bezpośredni fizycznej i emocjonalnej stymulacji do orgazmu...coś co po prostu "tam leży" nie powoduje kompleksów w przypadku wielu kobiet. Wracając do sprawy - natura stworzyła kobietę seksualnie uległą, więc czasami " po prostu tam leżący" może być stymulującym sam w sobie dla niektórych Pań. Jednak niestety jest wyraźny i zbyt widoczny związek pomiędzy kobietami ( i porównując także pomiędzy wieloma facetami...), które były wykorzystywane lub doznały jakiegoś ciężkiego przeżycia jak np. gwałt, które spowodowały zainteresowania ' wykraczające poza zwykłość'. W wielu przypadkach te seksualne zapatrywania manifestują się same w trochę bardziej skrajnych fantazjach, które sugerują pewien poziom własnej ulgłości i upokorzenia (S&M, fantazje gwałtu, tortur i śmierci, SNUFF); prawdopodobnie emocjonalny rozmiar samo-ukarania się za uczucie winy, uwolnione przez ciężkie przeżycie.Tak jak daleko idzie podział wiekowy, tak zaczyna wyłaniać się różnica pomiędzy mężczyznami i kobietami. Weźmy na przykład nekro...zdaje się być otwartym, pełnym ekspresji zainteresowaniem facetów od trzydziestki, poprzez facetów w granicach czterdziestki i dalej. U kobiet jest to wiek w granicach ich późnych lat dwudziestych, poprzez ich lata trzydzieste. Mówię tu o punkcie, w którym ludzie 'nie wchodzą w swe ciuchy' lub zaczynają pytać i zgłębiać swe uczucia - punkt ten to jedna z najdoskonalszych stacji w naszym życiu dla 'ekspresu' dewiacji...
Nastolatki są intresującą podgrupą do tego wszystkiego. Ich wiek to lata cudów jeśli chodzi o seks i zrozumienie własnej seksualności. Można mówić o pewnym "przebudzeniu" części nastolatek do fantazji sennego seksu...marzenie o kimś kochającym się z nimi, podczas gdy one śpią, a nawet o tym, że są gwałcone. Może ma to coś wspólnego z chęcią spróbowania seksu w momencie kiedy jest się pod presją rodziców lub społeczeństwa. Marzenia o seksie podczas snu lub o gwałcie mogą być sposobem pogodzenie się z podświadomą winą...kto wie. I znowu, wiele nastolatek, które były ofiarami ciężkich przeżyć także mogą pasować do tej kategorii. Nastoletnich chłopców zainteresowanych nekro lub skrajnymi fantazjami znajduje się generalnie dość mało albo po prostu trzymają to dla siebie. Doszedłem do wniosku, że poziom wybuchu ich hormonów wypycha co bardziej perwersyjne fantazje na bok, preferując bardziej fantazje 'bezpośredniego seksu' (dogłębna penetracja wszystkiego co możliwe, rzadziej gra wstępna) ...seks z koleżanką z klasy, seks ze starszą siostrą kumpla, seks z Britney Spears, seks z Miss Listopada etc.Czy istnieją etniczne lub rasowe trendy? Spekulacje to główne żródło informacji na ten temat, ponieważ mogą występować inne socjalno-ekonomiczne powody. Jednak istnieją takowe trendy - jest w tym spora część Azjatów i ludzi ze Wschodniej Europy. Czarnych 'siedzących w tym' rzadko się spotyka...hmmm? może jest to też kwestią kultury lub po prostu samej ekonomii.
Seks z martwym facetem?? Przecież...yyyyyy... nie za bardzo się da...? Jest to zasadnicze pytanie podczas dyskusji o nekrofilii, przede wszystkim jeśli to kobiety są zainteresowane stosunkiem z martwym facetem. Jeśli celem ostatecznym jest wsadzenie martwego penisa do żywej pochwy to można wyróżnić kilka sposobów, w jakie można to zrealizować. Pierwszy sposób w dużej mierze zależy od matki natury. Musicie rozważyć różnice pomiędzy "oklapłym" penisem, a pozornie "wciągniętym". Na przekór powszechnemu mniemaniu, mężczyźni nie są jednakowo stworzeni. U wielu facetów stan "oklapły" objawia się pewną długością, aczkolwiek nie prawdziwą erekcją. U innych, stan "wciągnięcia" przypomina czasami żółwia chowającego swą głowę do skorupy. Oczywiście Ci wszyscy martwi goście z odrobiną długości, chociaż "oklapli", posiadają pewną użyteczność w tym, co zasadniczo może być 'wsadzone' do środka. W niektórych przypadkach penis martwego mężczyzny może być w stanie erekcji, bo podczas takiego stanu znajdował się w momencie śmierci albo jeśli sposób i otoczenie, w którym umarł mężczyzna, spowodowały erekcję w momencie śmierci. W niektórych przypadkach utonięcie lub walka o oddech i asfiksja mogą powodować erekcję. Tak czy nie, erekcja jest podtrzymywana po tym jak serce już przestanie bić - uwarunkowanie tego faktu dotyczy wewnętrznego systemu konkretnego martwego mężczyzny. Krew niekoniecznie musi odpływać z penisa - chodzi tu przede wszystkim o brak ciśnienia krwi. W żadnym jednak wypadku, kiedy serce się zatrzyma, krew nie może całkowicie opuścić penisa, podtrzymując w ten sposób poziom erekcji po śmierci. Idea wpływu stężenia pośmiertnego na stwardnienie penisa nie jest tak naprawdę faktem (przede wszystkim w sensie dokonanym). Stężenie atakuje mięśnie ciała...powodując skurczenie i późniejszą sztywność stawów i okolic mięśni. Na tyle ile możemy sobie wyobrazić, penis nie jest 'typowym' mięśniem. Jak życie pokazuje, krew może zakrzepnąć w niektórych okolicach, dając wrażenie 'zesztywnienia' lub stwardnienia. Jest parę pomysłowych sposobów, dzięki którym można martwego i bezużytecznego penisa odpowiednio utwardnić, tak aby był zdatny do użytku. Jednym z prostych sposobów o którym słyszałem, jest zwiększenie ciśnienia pompy podczas wlewania płynów balsamujących (w Polsce raczej niepopularny... Bardzo mały odsetek zakładów pogrzebowych stosuje balsamowanie typu 'płynnego'...). Innym jest wstrzyknięcie płynu balsamującego bezpośrednio do martwego penisa ( chociaż kształt może być trochę dziwny i nieregularny...ale to może sprawić, że będzie lepszy w użyciu). W filmie Nekromantik, kobieta uwodzi mężczyznę, przywiązuje go do łóżka, potem rozgrzewa go do czerwoności kochając się z nim przy pozycji 'na górze'. W pewnym momencie tasakiem podcina mu gardło i ucina głowę. Bierze sznureczek i owija go wokół podstawy jego członka, ściskając go bardzo mocno. Co najważniejsze, ma ładnego, twardego penisa i martwego faceta. Hmmm..? Z pewnością kolejnym istotnym wyzwaniem jest doprowadzenie martwego faceta do ejakulacji. (!!??)
[Badania nad nekrofilią]
Seksualny pociąg do martwych ciał: psychiatryczne spojrzenie na nekrofilię
Jonathan P. Rosmack, i Philip J. Resnick
Autorzy badają 122 przypadki (88 pochodzi ze światowej literatury, 34 przypadki pochodzą ze spraw dotychczas niepublikowanych) manifestujące nekrofilne akty oraz fantazje. Dokonują rozróżnienia autentycznej nekrofilii i pseudonekrofilii, a także klasyfikują prawdziwą nekrofilię w trzech kategoriach: nekrofilne zabójstwo, "regularna" nekrofilia i nekrofilna fantazja. Psychoza, niedorozwój umysłowy czy też sadyzm nie wydają sie być w tej materii koniecznością. Najczęściej występującym motywem nekrofilnej działalności jest posiadanie nie przeciwstawiającego się i nie "odrzucającego' partnera. Nekrofile często decydują się na zawody, które umożiwiają im kontakt z martwymi ciałami. Niektórzy nekrofile pomimo zawodowego dostępu do zwłok dopuszczali się zabójstwa. Kwestie dynamiki psychicznej, mechanizmów obronnych oraz sposobu podejścia do tej rzadkiej "dolegliwości" są nadal na etapie dyskusji.
Nekrofilia, seksualny pociąg do martwych ciał, jest rzadką dysfunkcją znaną juz od czasów starożytnych. I tak nawiązując do Herodotusa(2), starożytni Egipcjanie przedsięwzięli środki ostrożności wobec nekrofilii stosując zakaz dostarczania ciał zmarłych żon wysokich urzędników do balsamistów zaraz po zgonie - w obawie o możliwość seksualnego wykorzystywania tych ciał przez tych balsamistów. Król Herod kochał się ze swoją żoną Marianną siedem lat po tym jak ją zamordował. (3,4) Podobne legendy mówią o królu Waldemarze i Charlemagne.(3,5) Kościół Katolicki nie tłumaczył nekrofilii kurestwem ani zezwierzęceniem, ale określał jako "profanację z tendencją do kurestwa".(6)
W bardziej nowszych czasach nekrofilia związana była z kanibalizmem i legendami o wampirach. Mityczny wampir, zromantyzowany swego czasu opowieściami o Drakuli, nabywał siły od swych ofiar, "jakbym odbierał im coś pełnego mocy". Kanibalistyczne plemienne rytuały bazują na przekonaniu o wzbogacającym w siłę fizyczną akcie konsumpcji części ludzkiego mięsa. Browne opisywał nawet "uzdrawiający nekrofilizm", mający miejsce w "pamiątkach, memoriałach z tych którzy odeszli, trzymanych w każdym domostwie". Temat nekrofilii został podłapany również przez kilku słynnych artystów. W klasycznym cyklu "Sleepieng Beauty" zawarte są nekrofilne fantazje, w których martwe ciało przywracane jest do życia. Szekspirowski "Romeo i Julia" przejawia podobną fantazję. Niektóre "heavy metalowe" piosenki traktują o nekrofilii.
Kilku autorów posłużyło się prostymi raportami spraw jako bazą do skonstruowania psychiatrycznych hipotez charakteryzujących nekrofilię. Oczywiście bardzo trudno jest przeprowadzić jakiekolwiek wnioskowanie na temat prawdziwej nekrofilii na podstawie pojedyńczych przypadków, nawet jeśil są to studia zdetalizowane w dość dyżum stopniu. Naszym celem było osiągnięcie większego zrozumienia sprawy nekrofilii poprzez analizę możliwie największej liczby przypadków. Jak dotąd zgromadziliśmy 88 przypadków z literatury światowej oraz 34 niepublikowanych raportów.
METODY
Każdy przypadek został zanalizowany pod kątem ilości występujących zmiennych. Ma miejsce oczywista inklinacja wobec przytaczania częściej pozytywnych aniżeli negatywnych danych. Przykładowo, jeżeli w opisie sprawy jest wzmianka o okaleczeniu, a bez wątpienia będzie miało to miejsce; autorzy nie wykazują tu skłonności do raportowania swego negatywnego stosunku odnośnie spraw typu okaleczenia. Z drugiej strony informacja dość jasno nawiązuje do sprawy. Autorzy bardzo często w sposób celowy unikają notek odnośnie mordów nawiązujących do nekrofilii. Analogicznie, "rasowi" fantaści zostają tu w sposób wybitny oddzieleni od tych "praktykujących" nekrofilii. Przytoczone wielkości procentowe zostały przeliczone według ilości spraw, dla których dostępne były pozytywne lub względnie negatywne dane w tym temacie. Ze względu na ograniczenie retrospektywnego wymiaru przypadków, analiza statystyczna danych nie została przeprowadzona. Dane pochodzą z różnych okresów, wielu krajów i pierwotnie występowały w wielu językach. Początkowo było wiele możliwości w raportowaniu metod. W późniejszym czasie problemy ubogiej bazy ocen i braku danych uwydatniły ryzyko nadinterpretacji.(51)
KLASYFIKACJA
Sklasyfikowaliśmy wzorce do dwóch głównych grup: (1) prawdziwa nekrofilia(N=54); (2) pseudo-nekrofilia(N=33). Niewystarczająca ilość danych spowodowała brak sklasyfikowania 33 przypadków. Prawdziwy nekrofil czuje stały pociąg do martwych ciał. Seksualny pociąg może być realizowany na drodze nekrofilnych fantazji jak i serii nekrofilnych aktów. Większa część tej grupy odpowiada diagnozie DSM-III-R Nieokreśloch Bliżej Parafilii (ang. Paraphilia Not Otherwise Specified).(52) Reprezentuje przypadki, w których ciało pełni rolę fetysza. Prawdziwych nekrofilów podzieliliśmy na trzy grupy, ze względu na naturę ich nekrofilnych aktów:
1) nekrofilne zabójstwo - morderstwo w celu obcowania z martwym ciałem (N-14),
2) regularna (prawdziwa) nekrofilia - wykorzystanie martwego już ciała w celu zaspokojenia potrzeb seksualnych (N=21),
3) nekrofilne fantazje - fantazjowanie na temat nekrofilnej aktywności, bez dokonywania nekrofilnych aktów (N=15).
(Nie wystarczające dane spowodowały brak sklasyfikowania czterech przypadków prawdziwej nekrofilii do wyodrębnionych trzech grup). Pseudonekrofil wykazuje przejściowy pociąg do martwego ciała, mimo to ciało to nie stanowi obiektu jego erotycznych fantazji. Preferuje kontakt seksualny z żywymy partnerem. Grupa ta reprezentowana jest przez sadystyczne, oportunistyczne oraz krótkotrwałe przypadki.
CHARAKTERYSTYKA PRZYPADKÓW
Przytoczone poniżej przypadki obrazują cztery wyodrębnione grupy.
1. Autentyczna nekrofilia
A.Nekrofilne morderstwo. Dwudziestopięcio-letni, biały mężczyzna, absolwent college'u, zaangażowany w konwencjonalny związek z dziewczyną. Posiadając nadzwyczaj duże potrzeby seksualne masturbował się (w przybliżeniu) siedem razy dziennie. Posiadał ogromnę kolekcję filmów porno, dokonywał aktów bestialstwa, urofilii i koprofilii. Był zaangażowany w nekrofilne akty ze zwierzętami, które zabił oraz ludzkimi martwymi ciałami w szpitalnej kostnicy, w której pracował jako dyżurny. Miał nieustające fantazje na temat wszelkich możliwych "rodzajów seksu" z martwym ciałem. Był przekonany o swym wyjątkowym przeznaczeniu, Antychrysta lub Mesjasza. Zamordował ośmioletnią dziewczynkę z sąsiedztwa, w celu zrealizowania swych seksualnych fantazji. (Rosman i Resnick)
B. Regularna nekrofilia. Dwudziestojedno-letnia, samotna, biała kobieta przez cztery miesiące zatrudniona była jako balsamistka. W trakcie tego odbyła ok.20-40 stosunków seksualnych z ciałami martwych mężczyzn. Zaangażowała się w nekrofilię, ponieważ nie osiągała seksualnego zadowolenia z żywą osobą. W wieku ośmiu lat była molestowana i zgwałcona przez nauczyciela w wieku czternastu lat. Bardzo dużo piła i wykazywała bardzo niską samoocenę. Traktowała swą osobę jako "martwą duchowo" już od roku czasu. Martwe ciała nadawały poczucie komfortu, jak i sens bycia zdolnym do dotyku i wyrażania siebie względem drugiej osoby. (Bromberg, osobiste zeznania)
C. Nekrofilna fantazja. Czterdziesto-letni, samotny, biały mężczyzna wymagający opieki psychiatrycznej z powodu ciągłych lęków o realizacji fantazji, powracającej już od 15 roku jego życia. Fantazja ta mówila o zamordowaniu przez Niego kobiety, zasztyletowaniu jej, wyciągnięciu organów wewnętrznych, a następnie masturbowaniu się podczas maczania rąk w jej krwi.
Człowiek ten był zawsze socjalnie wyizolowany. Często przyłapywany na publicznym masturbowaniu się i podglądactwie. Bardzo go równiez podniecały dławiące się prostytutki. Blisko trzydziestki otrzymał pracę w kostnicy - wszystko, aby być bliżej martwych ciał. Mimo to zrezygnował z kontaktów seksualnych z martwymi ciałami, gdyż odkrył źródło swego podniecenia przy rozcinaniu ich. Zabijał zwierzęta w celu realizacji swych poszczególnych fantazji. Zabijał zwierzęta bezboleśnie, nie znajdując przyjemności w samym akcie zabijania. Jego przyjemnosć wypływała z aktu okaleczenia ciepłego ciała. (Risen, osobiste zeznania)
2. Pseudonekrofilia
Trzydziestosiedmio-letni, samotny, biały mężczyzna wyszedł ze swoją 49-letnią dzewczyną do baru. Był mężczyzną, który bardzo dużo pił już od swych młodzieńczych lat. W drodze do domu strzelił dziewczynie w głowę(rzekomo przypadkiem). Podczas ukrywania ciała poczuł się bardzo podniecony. Odbył analny stosunek z ciałem i pozbył się go. O nekrofilii przeczytał w pornograficznych magazynach. (Bertschinger, osobiste zeznania)
Charakterystyki przykładu
W grupie pseudonekrofili wiarygodne informacje były jedynie dostępne w obrębie podgrupy dopuszczającej się morderstwa. Nasze przypadki dostarczył następujących demografii:
Wiek - wiek nekrofili był notowany na czas, w którym dopuszczali się swych nekrofilnych aktów; w przypadku fantastów, wiek notowany był na czas, w którym ujawniały się ich fantazje. Średnia wieku nekrofili wyniosła 34 lata (patrz Tab.1). Płeć - dziewięćdziesiąt dwa procent prawdziwych nekrofilów to mężczyźni (patrz Tab.2). Wszystkie zabójstwa były dokonane przez meżczyzn.
Inteligencja - dane traktujące o inteligencji pochodzą tylko z tych przypadków, w których iloraz inteligencji został udokumentowany. Wszyscy (N=13) mają IQ powyżej 80, a 69% (N=13) ma IQ powyżej 100.
TAB. 1 WIEK
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
N
Średnia wieku
Przedział
Nekrofile
36
34
17-59
Zabójcy
11
33
22-47
Regularni
13
17-54
Fantaści
10
31
19-48
Pseudonekrofilni zabójcy
22
29
16-52
Sumarycznie
68
16-65
TAB. 2 PŁEĆ
Mężczyźni
Kobiety
53
92% (49)
8% (4)
14
100% (14)
--
20
85% (17)
15% (3)
Fantasci
15
93% (14)
7% (1)
100% (33)
115
95% (109)
5% (6)
Orientacja seksualna - orientacja seksualna naszych wzorców porównywalna była do całej populacji: 79 procent (56) było heteroseksualnych; 13 procent (9) biseksualnych; 9 procent (6) homoseskualnych. Wśród prawdziwych nekrofili (N=40), 70 procent (28) było heteroseksualnych, 15 procent (6) biseksualnych i 15 procent (6) homoseksualnych. Grupa nekrofilnych zabójców (N=12) posiada najniższy procent heteroseksualnych - 58 procent (7); mordercy pseudonekrofilni (N=19) wykazują najwyższy procent heteroseksualnych - 84 procent (16) i żadnych przypadków biseksualnych.
Płeć martwego ciała - płeć matrwego ciała odpowiada orientacji seksualnej nekrofila. Z całości wzorców (N=91), 85 procent (77) wykorzystywało ciała płci przeciwnej, 10 procent (9) tej samej płci i 5 procent (5) wykorzystywało ciała obu płci. Wśród autentycznych nekrofili (N=43), 77 procent (33) wykorzystywało martwe ciała o płci przeciwnej, 16 procent (7) tej samej płci i 7 procent (3) obu płci. Nekrofilni mordercy (N=14) wykorzystywali najwyższy procent martwych ciał o tej samej płci - 50 procent (7).
Stan cywilny - w naszym wzorcu (N=78), 60 procent (47) było samotnych, 26 procent (20) w związku małżeńskim i 14 procent (11) rozwiedzionych lub w owdowiałych. Status małżeński prawdziwych nekrofili i pseudonekroili był podobny. Dziewięćdziesiąt procent (9) fantastów było samotnymi.
Historia aktów sadystycznych - w 64 procentach (27) przypadków (N=42) miały miejsce wcześniejsze akty sadystyczne. Wszyscy (11) pseudonekrofilityczni zabójcy przejawiają w swej historii akty sadyzmu, a wskaźnik ten w grupie prawdziwych nekrofili (N=29) wynosi 52 procent (15). Najwyższy poziom sadystycznych aktów zaobserwowano wśród nekrofili zabójców (78% (7), N=9); najniższy poziom wśród prawdziwych nekrofili zanotowano w grupie regularnych (30% (3), N=10). Historia sadystycznych aktów na poziomie 56 procent (5) ukształtowała się w grupie fantastów (N=9).
Pożycie nienekrofilne - większość (86%(31)) prawdziwych nekrofilów (N=36) utrzymywała nienekrofilne stosunki seksualne przed aktami nekrofilnymi lub fantazjowaniem; grupa pseudonekrofilitycznych zabójców (N=20) wykazuje największy procent (95% (19)). Część przypadków zaangażowanych było w udane związki w czasie realizacji swych nekrofilnych aktów. Wcześniejsze nienekrofilne kontakty zanotowane były na poziomie 91 procent (10) w grupie fantastów (N=11) i 75 procent (9) w grupie regularnych (N=12).
Psychopatologia
Sklasyfikowaliśmy przypadki według podstawowych diagnoz psychiatrycznych opartych na DSM-III-R.(52) Nasze dane ujawniły obecność jak i absencję psychoz oraz zaburzeń osobowości. Jakkolwiek, należy wziąc pod uwagę notoryczną nierzetelność poziomu diagnoz z różnych krajów i okresów. Psychoza - z całości przypadków (N=64), 17 procent (11) było psychotycznych. Tylko 11 procent (4) prawdziwych nekrofilów (N=36) było psychotycznych i żaden z tych przypadków nie dopuścił się morderstwa. Z drugiej strony trzy (14%) spośród pseudonerkofilnych mordów (N=21) były udziałem psychotycznych indywidualności. Dwa przypadki w grupie regularnych nekrofili (15%, N=13) i dwa w grupie fantastów (17%, N=12) były psychotycznymi osobowościami. Zaburzenia osobowości - połowa przypadków została zdiagnozowana z zaburzeniami osobowości (patrz Tab.3).
TAB. 3 DIAGNOZA ZABURZEŃ OSOBOWOŚCI
...
Torens79