tory (3).pdf

(91 KB) Pobierz
ŚK3-52-55.pdf.pdf
MAKIETA
Tory na makiecie (3)
Wpoprzednichodcinkachzapoznaliśmysięzteoriądotyczącąwyzna
czania łuków bez krzywych przejściowych iz krzywymi przejściowy
mi.Porazatemnapraktycznewykorzystanietejwiedzy.
a
Tor kole jowy, zarówno wor yginale jak
iwmodelu,jestukładanynatorowisku,na
przygotowanejwarstwiepodsypki.Zatem
zanimzabierzemysiędoukładaniamode
lowegotoru,musimyprzygotować–wzo
remoryginału–podtorzeidolnąwarstwę
podsypki (tę, która woryginale jest niewi
docznaiznajdujesiępodspodempodkła
dów). Jak już proponowałem na łamach
Świata Kolei (patrz nr 3/02) dolną war
stwę podsypki najlepiej wykonać zkarto
nu ogrubości 1,53 mm (dla skali H0).
Grubośćkartonuzależyodklasytoru,któ
ry chcemy naśladować wminiaturze. Dla
torów linii magistralnych ipier wszorzęd
nych grubość podsypki pod podkładami
powinna wynosić 3035 cm, zate m
wmodelu odpowiedni będzie kar ton
ogrubości ok. 3 mm. Na liniach drugo
rzędnych iwtorach głównych dodatko
wychwarstwapodsypkisięga2025cm.
Tam stosować można karton nieco cień
szy. Wreszcie na liniach znaczenia miej
scowego iwtorach bocznych gr ubość
warstwy podsypki wynosi ok. 1320 cm,
zatemodpowiedniebędziewykorzystanie
kar tonu ogrubości 1,52 mm. Powinni
śmy zaopatrzyć się wkarton dobrej jako
ści, spoisty ipozbawiony zanieczyszczeń.
Najlepiej nabyć kilka arkuszy wsklepie
zwyrobami dla ar tystów plastyków. Taki
karton jest co prawda dość drogi (58 zł
za arkusz formatu A0), ale za to jego ja
kość jest bez zarzutu.
Pierwszączynnościąbędziewytrasowa
nieositorunaarkuszukartonu,zgodniezza
sadamipodanymiwpoprzednichodcinkach
cyklu. Na rysunku (rys. 1a) widać, że nasz
przykładowyodcinekskładasięzfragmen
tu prostej, łuku nr 1 (o kierunku prawym),
wstawki prostej, łuku nr 2 (o kierunku le
wym) ikrótkiej prostej końcowej. Oś toru
należy wyznaczyć bardzo dokładnie inary
sować cienką linią na kartonie, używając
dośćtwardegoołówka.
Gdy oś zostanie naniesiona na karton,
należynarysowaćwodległościok.15mm
równolegledoniejdwiedodatkowe,równo
ległe linie. Będą to krawędzie dolnej war
stwypodsypki.Potychliniachnależydoko
nać–używającnp.ostregonożykalubskal
pela cięcia kartonu (rys. 1b). Otrzymamy
pasek zoznaczoną na nim pośrodku osią
projektowanegotoru.Terazmusimyprzygo
towaćarkusztwardejpłytypilśniowejogru
bości3mm.Będzietotorowisko.Używając
klejutypuwikolnaklejamynaniąprzygoto
wany pas kartonu (rys. 1c). Dociskamy go
silnieipodobciążeniem(np.książkami)po
zostawiamydowyschnięcia.
Kolejną czynnością będzie wytrasowa
nienastępnychdwóchliniirównoległychdo
projektowanejositoru.Tymrazemnarysuje
myjenapłyciepilśniowejwodległościoko
ło 2527 mm od osi toru (czyli ok. 10 mm
od krawędzi kar tonowego pasa). Będą to
brzegitorowiska.Wrzeczywistościsątokra
wędziekorpusuziemnego,zatemjeżelipod
b
c
d
e
Rys.3.Umieszczenieprzygotowanegotorowiska
na makiecie.
S przyjętaszerokośćtorowiska
H x obliczona wysokość klocka podpierają
cegotorowisko
Rys. 1. Wykonaniedolnejwarstwypodsypkiitorowiska
woparciu ozaprojektowany „plan” toru.
a) Wytrasowanieosiprojektowanegotorunaarku
szutektury (kartonie).
b) Wycięciekartonowegopaska–dolnejwarstwy
podsypki.
c) Naklejenie kartonu na płytę pilśniową twardą.
d) Wycięcie paska zpłyty pilśniowej – torowiska.
e) Gotowe torowisko zdolną warstwą podsypki
iwytrasowanąosiąprojektowanegotoru.
54
Świat kolei 3/2003
54
Świat kolei 3/2003
670629585.004.png 670629585.005.png 670629585.006.png
MAKIETA
a
czaswycinaniapłytypilśniowej(najlepiejstoso
wać wyrzynarkę elektryczną jak pokazuje to
rys. 1d) linie cięcia nie wyjdą idealnie równe,
to nic nie szkodzi. Wrzeczywistości brzegi to
rowiskaulegająwczasieeksploatacjiodkształ
ceniominigdyniesąidealnierówne(chyba,że
akurat ukończono naprawę główną podtorza
lubliniakolejowajest„świeżo”zbudowana).
Efektemnaszejdotychczasowejpracypo
winien być, pokazany na rys. 1e, pasek płyty
pilśniowej oszerokości 5055 mm znaklejo
nymnańpasemkartonu,naktórympośrodku
znajdujesięprecyzyjniewyznaczonaprojekto
wanaośtoru.
Kończąc sprawy związane zkształtowa
niem układu geometr ycznego toru wplanie
dodaćnależy,żezarównonaprawdziwejkolei,
jak iwmodelu – na makiecie istnieje czasa
mi potrzeba zastosowania kształtu toru nieco
bardziejskomplikowanegoniżpojedynczełuki
kołowe.Takimiukładamisąłukikoszoweiłuki
odwrotne.Wytyczenietakichukładówmożna
sprowadzićdotzw.„układupodstawowego”,tj.
zastosować opisane już metody wyznaczenia
„rozkładając” układ łuków na łuki pojedyncze.
Dlaporządkunależy,chociaższkicowo,przed
stawić schematy łuków koszowych iodwrot
nych (rys. 2). Łukami koszowymi nazywamy
stykającesięzesobąłukiotychsamychkierun
kach, lecz oróżnych promieniach. Mogą one
posiadaćkrzyweprzejściowelubnie.Łukiod
wrotnetotakżestykającesięzesobąłuki–tyle
tylko,żeokierunkachprzeciwnych.Jeżeliktoś
chciałby rozszerzyć swą wiedzę ogeometrii
toru kolejowego wplanie, to polecam lekturę
podręczników do technikum kolejowego
zprzedmiotudrogikolejoweimiernictwo.
Powróćmy jednak do pracy nad makietą.
Abyprzygotowanetorowiskozdolnąwarstwą
podsypki, posiadające kształt zgodny zzapro
jektowanym„planem”toruumieścićnamakie
cie,należyjeszczenadaćmuodpowiednipro
fil,czyliukształtowaćjeodpowiedniowpłasz
czyźniepionowej.Narysunku(rys.3)pokaza
nowsposóbschematycznyzasadę„podpiera
nia” torowiska drewnianymi klockami. Klocki
takie(oszerokościrównejszerokościtorowiska)
należyrozstawićcookoło1015cm.Najważ
niejszejestdobraniewysokościpodpór,tozna
czyokreśleniewymiaruH x .Jeżelitormaprze
biegać poziomo, wówczas problem praktycz
nie nie istnieje. Wszystkie klocki muszą mieć
taką samą wysokość. Jeżeli jednak chcemy
ułożyćtorzpewnympochyleniem(jakzregu
łymatomiejsceworyginale),tozadaniezaczy
na się komplikować. Jeżeli jeszcze pochylenia
mają się zmieniać na długości budowanego
segmentu makiety, to temat staje się jeszcze
bardziej skomplikowany iwymaga od nas po
siadania pewnej teoretycznej wiedzy okształ
towaniu układu geometrycznego toru wprofi
lu.Teteoretycznerozważaniabędąprzedmio
tem następnego odcinka. Do zapoznania się
znimizachęcamzamiesiąc.
b
c
d
Rys. 2. Układy łuków koszowych iłuków odwrotnych:
a) Łuk koszowy otrzech promieniach bez krzywych przejściowych.
b) Łuk koszowy odwóch promieniach ztrzema krzywymi przejściowymi.
c) Łuki odwrotne bez krzywych przejściowych.
d) Łuki odwrotne zkrzywymi przejściowymi.
Leszek Lewiński
Świat kolei 3/2003
55
55
Świat kolei 3/2003
670629585.007.png 670629585.001.png 670629585.002.png 670629585.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin