Piosneki dla dzieci (pogoda).pdf

POGODA

SŁONECZKO (sł.: M. Dehnel muz.: M. Bąk)

Słoneczko późno dzisiaj wstało

I w takim bardzo złym humorze.

I świecić też mu się nie chciało,

Bo mówi, że zimno na dworze.

Lecz gdy piosenkę usłyszało,

To się tak bardzo ucieszyło,

Zza wielkiej chmury zaraz wyszło

I nam radośnie zaświeciło.

Słoneczko nasze, rozchmurz buzię,

Bo nie do twarzy ci w tej chmurze,

Słoneczko nasze, rozchmurz się,

Maszerować z tobą będzie lżej. Oj!

Słoneczko nasze, rozchmurz pyska,

Bo nie do twarzy ci w chmurzyskach,

Słoneczko nasze, rozchmurz się,

Maszerować z tobą będzie lżej!

A kiedy ktoś z naszej gromady

Na wszystko dąsa się i chmurzy,

Możecie go ze słonkiem równać

I tę piosenkę mu powtórzyć.

A zaraz mu się zmieni mina

I uśmiech jego twarz rozjaśni,

Nawet w wesołka się przemieni

I zaraz wszystkim będzie raźniej.

Słoneczko nasze, rozchmurz buzię...

LATO, LATO (muz. W. Krzemiński, sł. L. Kern)

Już za parę dni, za dni parę,

Weźmiesz plecak swój i gitarę,

Pożegnania kilka słów,

Pitagoras, bądźcie zdrów,

Do widzenia wam, canto cantare.

Lato, lato, lato czeka,

Razem z latem czeka rzeka,

Razem z rzeką czeka las,

A tam ciągle nie ma nas.

Lato, lato, nie płacz czasem,

Czekaj z rzeką, czekaj z lasem,

W lesie schowaj dla nas chłodny cień,

Przyjedziemy lada dzień.

Już za parę chwil, godzin parę,

Weźmiesz rower swój no i dalej,

Polskę całą zwiedzisz wszerz,

Trochę rybek złowisz też,

Nie przyjmując się niczym wcale.

Lato, lato mieszka w drzewach,

Lato, lato, w ptakach śpiewa,

W słońcu każe okryć twarz,

Lato, lato jak się masz.

Lato, lato dam ci różę,

Lato, lato, zostań dłużej,

Zamiast się po krajach włóczyć stu,

Lato, lato zostań tu.

Dziadzio Mrok (E. Szelburg-Zarembina)

Pada, pada deszcz chlupu, chlupu, chlup!

Idzie dziadzio Mrok tupu, tupu, tup!

Idzie dziadzio Mrok człapu, człapu, człap!

Wyskoczyła noc, za połę go łap!

Zmyka dziadzio Mrok tupu, tupu, tup!

A noc za nim brnie chlupu, chlupu, chlup!

Sanna (M. Konopnicka)

Jasne słonko, mroźny dzień, a saneczki deń, deń, deń.

Aż koniki po śniegu zagrzały się od biegu.

Jasne słonko, mroźny dzień, a saneczki deń, deń, deń.

Zła pogoda

Zła pogoda, kapie woda, kapie z nieba - kap, kap, kap.

A w kaloszach, do przedszkola - idą dzieci człap, człap, człap!

Kap kap kap, kap kap kap! Idą dzieci człap, człap, człap! bis

Zła zima

Hu hu ha! Hu hu ha! Nasza zima zła!

Szczypie w nosy, szczypie w uszy, mroźnym śniegiem w oczy

prószy, wichrem w polu gna! Nasza zima zła, nasza zima

zla!

HU hu ha! Hu hu ha! Nasza zima zła!

A my jej się nie boimy, dalej śnieżkiem w plecy zimy,

niech pamiątkę ma. Nasza zima zła, nasza zima zła!

Zima

Zima, zima, zima, pada, pada śnieg.

Jadę, jadę w las saniami,

sanki dzwonią dzwoneczkami: dzyń, dzyń, dzyń.

Jaka pyszna sanna, parska raźno koń, śnieg umyka pod płozami,

sanki dzwonią dzwoneczkami: dzyń, dzyń, dzyń, dzyń,

dzyń, dzyń, dzyń, dzyń, dzyń.

Tak się zachmurzyło

Tak się zachmurzyło, słonko się zakryło.

Pada, pada śnieżek biały,

dawno go nie było! bis

Chodźmy na saneczki, chłopcy i dzieweczki.

Pozjeżdżamy wszyscy razem

z wysokiej góreczki. bis

Pędzimy, pędzimy nic się nie boimy!

Aż tu nagle - bęc na ziemię

i wszyscy leżymy! bis

JESIEŃ NA WSI (Anna Przemyska)

Świeci dobre słoneczko

Nad drewniana, nad chatką.

Wietrzyk goni nad rzeczką

Wesołe babie lato.

Pachną dymy na łąkach

Płyną z wiatrem obłoki.

Jesień polem się błąka

Maluje wierzby, głogi.

Czasem plucha się skrada

Ma parasol dziurawy.

Lubi siadać na kwiatach

W pióreczka dmucha trawy.

PANI JESIEŃ (Zofia Dąbrowska)

Przeszedł sobie dawno

śliczny, złoty wrzesień...

Teraz nam październik

Dała pani jesień...

Lecą liście z drzewa

różnokolorowe,

te są żółto-złote,

a tamte - brązowe.

Słono takie śpiące,

Coraz później wstaje,

Ptaszki odlatują,

hen, w dalekie kraje.

Jeszcze niby ciepło,

Słonko świeci, grzeje...

aż tu nagle skądeiś

wichrzysko zawieje.

W cieniu, pod drzewami

Cicho śpią kasztany,

każdy błyszczy pięknie,

niby malowany.

Chmur wielkich deszczowych

nazbiera, napędzi...

tak się pan listopad

nauwija wszędzie.

PRZYSZŁĄ JESIEŃ DO OGRÓDKA (Ludwik Wiszniewski)

Przyszła Jesień do ogródka. Przywołała Jagusię:

- Marchew zbierz,

rzepkę zbierz,

do piwniczki

wszystko znieś!

Znosi Jagusia do piwniczki jarzynki, znosi i znosi.

Jeden wór,

drugi wór -

do wieczora

trwał ten zbiór.

Wieczorem przybiegł do ogródka szary zajączek.

Chodził między zagonkami powolutku, powolutku.

- Marchwi brak,

rzepki brak!

Czemu tak?

Zauważyła zajączka jesień. Pogroziła mu paluszkiem.

- Coś tu chciał?

Tyś marchewkę,

rzepkę siał?

Uciekł zajączek do lasu.

Rad nierad

na mchu siadł,

zwiędły listek

brzozy zjadł...

__________________________________

___________________

_____________________________________________________

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: