009-manual-fokus-1.pdf

Ręczne ustawianie ostrości

Kiedy ustawiamy ostrość ręcznie (Manual Fokus).

Jest wiele sytuacji w których automatyczne ustawienie ostrości, czyli praca w trybie

Autofokus, ustawia ostrość nie na ten element kadru, który chcemy wyróżnić na zdjęciu. Typowym

przykładem sytuacji, w której autofokus nas zawiedzie to fotografowania ptaka na gałęzi drzewa,

jeżeli na linii aparat fotograficzny – ptak znajdują się inne gałęzie i do tego są znacznie bliżej nas

niż ów ptak. Aparat pracujący w trybie Autofokusa nastawi ostrość na te bliższe gałęzie a ptak

będzie nieostry. Ptaka na drzewie fotografujemy zazwyczaj z najdłuższą możliwą ogniskową, by

przybliżyć jego obraz a długa ogniskowa to mała głębia ostrości , co pogarsza sytuację gdyż daje

większe rozmycie obiektów poza przedziałem ostrości.

W tego rodzaju sytuacjach możemy zastosować jedno z dwóch wyjść

1. Wybieramy tryb punktowy ustawiania ostrości, w którym to trybie program ustawia ostrość

na obiekty widoczne w centrum kadru. Jeżeli obszar „ustawiania ostrości” jest odpowiednio

mały, czyli obejmuje tylko owego ptaka na gałęzi, to wszystko w porządku. Otrzymamy

zdjęcie, na którym ptak jest ostry a gałęzie z przodu są lekko rozmyte.

2. Przełączamy tryb ustawiania ostrości na ręczny i tak regulujemy długość ogniskowej , by

ptak w kadrze był możliwie najbardziej ostro widoczny. Owa regulacja długości ogniskowej

odbywa się w różny sposób w różnych modelach aparatów fotograficznych. W lustrzankach

i w niektórych kompaktach będzie to obracanie właściwego pierścienia na obiektywie. W

ogromnej większości aparatów kompaktowych będzie to naciskanie dźwigienki

umieszczonej na obudowie w jedną lub drugą stronę.

W przypadku 1. punkt a raczej obszar na który nastawiana jest ostrość może być, w lepszych

aparatach, przesuwany w dowolne miejsce monitora, co daje większą swobodę komponowania

zdjęcia. Możemy też wycelować aparat w obszar naszego zainteresowania, zablokować

ekspozycję i ostrość a następnie przesunąć oś obiektywu tak, by uzyskać kompozycję najbardziej

nam odpowiadającą.

W przypadku trybu ręcznego ustawiania ostrości aparaty z nieco wyższej półki pozwalają

powiększać obszar, na który nastawiamy ostrość. Przy fotografowaniu bardzo odległych obiektów

przydatna jest opcja ustawiania ostrości na nieskończoność . Nieskończona odległość dla

obiektywu o ogniskowej równoważnej 100mm to około 50 do 100m, zależnie od wartości

przysłony . Tak więc nie jest to odległość „astronomiczna”. Kiedy stosujemy takie ustawienie? Np.

fotografując widoczne daleko na horyzoncie statki.