Jude Deveraux - Klątwa.pdf - Deveraux Jude - glinka7-1987

Jude Deveraux

Klątwa

Wygladam jak torcik mokka - powiedziala Kady, spogladajac

w trójstronne lustro. Ciemne wlosy skojarzyly sie jej z czekolada,

a nieskazitelna biel obszernej sukni slubnej z bezami. - Albo jak

knedle ze sliwkami. Nie moge sie zdecydowac.

Debbie, która uczeszczala razem z Kady na kursy gotowania,

rozesmiala sie cicho, ale Jane byla najwyrazniej oburzona tym

porównaniem.

- Nie wolno ci tak mówic - zaprotestowala. - Slyszysz, Kady

Long? Ani slowa wiecej! Jestes piekna i doskonale o tym wiesz.

- A juz na pewno podobasz sie Gregory' emu - wtracila

Debbie, patrzac z podziwem na lustrzane odbicie przyjaciólki.

Debbie przyleciala do Wirginii z pólnocnej Kalifornii

poprzedniego wieczoru, a narzeczonego Kady zobaczyla po raz

pierwszy tego ranka i nadal byla pod jego wrazeniem. Gregory

Norman był niezwykle przystojnym mezczyzna. Wspaniale

zbudowany, ciemnowlosy, patrzyl na wszystkie kobiety, tak

jakby chcial powiedziec im wzrokiem, ze chce sie z nimi kochac.

Gdy zblizyl dlon Debbie do swych pieknie wykrojonych ust, na

policzki dziewczyny natychmiast wystapily rumience.

- Czy moge w tym isc do oltarza? - zastanawiala sie Kady,

unoszac lekko kraj sukni uszytej z co najmniej dwudziestu

metrów ciezkiego jedwabiu. - Popatrz na te rekawy! Sa wieksze

ode mnie! A spódnica? - Patrzyla z przerazeniem na otulajace ja

zwoje bialej materii wykonczonej haftem z perel.

- Kazda z tych sukien mozna przerobic - powiedziala wysoka,

szczupla sprzedawczyni takim tonem, jakby chciala dac Kady do

zrozumienia, ze ma do czynienia z szacownym salonem mody.

Ale Kady nie miala zamiaru nikogo obrazac.

- Nie chodzi o suknie, tylko o mnie. Szkoda, ze cialo ludzkie

nie jest ciastem, którego zawsze mozna troszke dodac albo ujac

w zaleznosci od potrzeb.

- Kady... - zaczela Jane ostrzegawczo.

Znala swoja najlepsza przyjaciólke od wczesnego dziecinstwa

i nie mogla zniesc zadnych krytycznych uwag na jej temat. Za

bardzo ja kochala.

Debbie zachichotala radosnie.

- Ciasto mozna tez wyciagac. Chetnie bym wydluzyla to, co

jest za krótkie, a tam gdzie trzeba, zostawila górki i dolki.

Kady rozesmiala sie glosno, co sprawilo Debbie ogromna

przyjemnosc. Uczeszczaly razem do szkoly kulinarnej w

Nowym

Jorku, a Debbie zawsze podziwiala Kady. Inni studenci uczyli

sie

pilnie, jak mieszac make i zapachy, a Kady od razu to wiedziala.

Wystarczylo, by popatrzyla na przepis, ajuz znala smak

potrawy.

Podczas gdy reszta kursantów wbijala sobie do glowy róznice

miedzy kruchymi ciasteczkami a biszkoptami, Kady wsypywala

skladniki do misy, mieszala je sprawnie, kladla na blache

i niedlugo potem wyjmowala prawdziwe smakolyki.

Oczywiscie,

nie trzeba dodawac, ze dzieki swym wrodzonym zdolnosciom

dziewczyna stala sie bardzo szybko ulubienica nauczycieli

i obiektem zazdrosci uczniów. Debbie poczula sie wrecz

zaszczycona,

gdy Kady zaproponowala jej kiedys wspólna wyprawe

do kina. W ten wlasnie sposób zaczela sie ich przyjazn.

Od tamtej chwili minelo piec lat. Obie byly juz po trzydziestce.

Debbie wyszla za maz, dochowala sie dwójki dzieci, a jej

zainteresowania kulinarne ograniczaly sie do kanapek z maslem

orzechowym i steków z grilla. Zycie Kady potoczylo sie zupelnie

inaczej. Po szkole podjela prace w "Onions" - kiepskiej smazalni

steków w Aleksandrii, czym zaszokowala nauczycieli oraz

kolegów. Wykladowcy usilowali ja przekonac, zeby przyjela

oferte w jednej z renomowanych restauracji w Nowym Jorku,

Los Angeles czy Paryzu. Wszyscy uwazali, ze tak utalentowana

dziewczyna nie powinna marnowac sie w nedznej knajpie.

Ale jak sie pózniej okazalo, Kady dokonala slusznego wyboru,

gdyz przeksztalcila "Onions" w trzygwiazdkowa restauracje.

Zjezdzali sie do niej goscie z calego swiata. Kazdy, kto mial do

zalatwienia interesy na wschodnim wybrzezu, wstepowal do

restauracji, o której krazyly legendy.

Caly swiat kulinarny najbardziej zazdroscil Kady tego, ze goscie

przychodzili do "Onions" glównie po to, by spróbowac potraw

przyrzadzanych przez panne Long. Sama restauracja wymagala

odnowienia, byla za mala, miescila zaledwie dwadziescia piec

osób

naraz i nie przyjmowala rezerwacji. Nie posiadala nawet stalego

jadlospisu. Ludzie czekaliw dlugiejkolejce na stolik,by

skosztowac

potrawy,jaka Kady zdecydowala sie danego wieczoru

przygotowac.

Debbie pomyslala, ze do konca zycia zapamieta migawke,

która tak bardzo rozbawila Petera Jenningsa, prezentera

wieczornych

wiadomosci. Pokazano w niej prezydenta Clintona w kolejce

do "Onions", pograzonego w rozmowie z królem jakiegos

afrykanskiego panstewka. Otaczali ich wyglodniali turysci i

mieszkancy

Aleksandrii, a agenci sluzb specjalnych obserwowali te

scene wyraznie zaniepokojeni.

Teraz, gdy Debbie patrzyla na przyjaciólke w sukni slubnej,

dostrzegala w niej tylko utalentowana, sliczna dziewczyne. Bo

poza zdolnosciami kulinarnymi Kady mogla sie jeszcze

poszczycic

sliczna buzia, gestymi czarnymi rzesami i ciemnymi lsniacymi

lokami.

- To kwestia odpowiedniej diety - mawiala w odpowiedzi na

komplementy.

Niestety, ta urocza istota cierpiala cale zycie z powodu figury.

Miala bowiem niecale sto szescdziesiat centymetrów wzrostu,

a jej talia byla nieproporcjonalnie cienka w stosunku do obfitego

biustu i szerokich bioder. Aby to zamaskowac, w szkole zwykle

nosila dlugi, dwurzedowy fartuch do kolan, ale na Halloween *

przebrala sie za prostytutke i wyeksponowala figure

przypominajaca swym ksztaltem klepsydre do mierzenia czasu.

Choc po balu kilku kolegów usilowalo umówic sie z nia na

randke, to potem - gdy skrytykowala ich suflety oraz nalesniki -

wszyscy dali jej spokój. Kady czesto mówila Debbie, ze czeka na

mezczyzne, którego moglaby pokochac równie bezgraniczna

miloscia, jaka darzy gotowanie.

I najwyrazniej go znalazla. Gregory Norman byl absolutnie

rewelacyjnym synem wlascicielki "Onions", kobiety na tyle

sprytnej, by zatrudnic Kady. Jak glosila plotka, wdowa Norman

podobno o malo nie zemdlala z przerazenia, kiedy sie

dowiedziala, ze Kady kazala czekac w kolejce prezydentowi

Stanów Zjednoczonych.

Od utraty przytomnosci uratowaly ja jednak sole trzezwiace.

Niedlugo potem dostala list pisany wlasnorecznie przez Billa

Clintona, w którym pan prezydent dziekowal zarówno pani

Norman, jak i Kady za wspanialy posilek. Dlatego tez wdowa

bez mrugniecia powieka zaplacila ogromny rachunek za trufle

zamówione przez Kady i nie zrobila nawet najmniejszej uwagi

na ten temat. Zlosliwi mawiali, ze skrywanie uczuc skróci jej

zycie.

* Halloween - wigilia Wszystkich Swietych. W dniu tym odbywaja się w Stanach

Zjednoczonych tradycyjne bale przebieranców.

Jude Deveraux - Klątwa.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: