Wróżki

Autor : Ch.Perrault

Pewna pyskata, nieuprzejma wdowa miała córkę Franię  bardzo leniwą , nie dobrą, naburmuszoną oraz pasierbicę uprzejmą, uśmiechniętą ,miłą, pracowitą, lubianą przez wszystkich. Wdowa kochała wyłącznie własną córkę a nienawidziła pasierbicy. Dawała jej najgorsze prace. Na przykład musiała nosić wodę z odległego strumienia do domu. Strumienie było ulubionym miejscem wróżek, w którym się kąpały i biegały po brzegu. Wróżki widziały jak często pasierbica pomagała przejść po kładce staruszkom, dzieciom, dla każdego miała dobre słowo, uśmiech. Miłe słowa są niczym klejnoty a wróżki  umiały je w nie zamieniać.. Pewnego razu jedna z wróżek zamieniła w staruszkę, chciała sprawdzić czy dziewczynka jest uprzejma. Podeszła do dziewczynki prosząc o picie. Pasierbica napoiła wróżkę. W nagrodę dostała cenny dar ,z ust posypały się róże i klejnoty. Pasierbica opowiedziała o tym wszystkim macosze a ta posłała na służbę swoją córkę Franię, ta była bardzo nieuprzejma, gdy spotkała wróżkę przebraną w staruszkę która poprosiła o picie ,powiedziała że ma sobie sama nabrać wody. Wróżka nagrodziła Franię z ust zaczęły padać węże i żaby. Wdowa znienawidziła jeszcze bardziej pasierbicę, wyrzucając ją z domu. Baśń kończy się szczęśliwie pasierbica spotyka młodego księcia który zakochuje się w dziewczynce i żyją długo i szczęśliwie.