„Dziecię Elfów”

Autor: Hans Christian Andersen

Pewna kobieta bardzo chciała mieć dziecko, ale nie wiedziała skąd je wziąć. Czarownica dała jej ziarenko, kazała zasadzić w doniczce i czekać. Szybko wyrosła mała roślinka z podobnym do tulipana kwiatem. Zachwycona kobieta zaczęła całować kwiat. Płatki się rozchyliły i ....ukazała się śliczna dziewczynka. Była malutka, więc nazwali ją Odrobinka. Dziewczynka miała łóżeczko w łupince orzecha, lubiła bawić się na stole, pięknie śpiewała. Pewnej nocy wydarzyło się nieszczęście- porwała ją ropucha. Chciała aby Odrobinka została żoną jej wstrętnego syna. Łupinkę orzecha wraz ze śpiącą Odrobinką umieściła na liściu wodnej lilii, na środku strumienia. Postanowiła przygotować młodej parze mieszkanie w błocie. Gdy dziewczynka się obudziła i zobaczyła co się stało, zaczęła płakać. Nie chciała mieszkać u brzydkiej ropuchy. Uratowały ją rybki, które przegryzły łodyżkę liścia. Odrobinka popłynęła z prądem. Z listka porwał ją chrabąszcz. Jemu też spodobała się malutka dziewczynka. Jednak inne chrabąszcze uznały, że Odrobinka jest brzydka. Chrabąszcz posłuchał swoich doradców i odniósł ją na łąkę. Przeżyła tam samotnie aż do zimy. Niestety, gdy zrobiło się zimno nie mogła tam dłużej mieszkać. Zamieszkała w norce u polnej myszki. Któregoś dnia, odwiedził je sąsiad - kret, bardzo bogaty i uczony ale skąpy. Zakochał się w Odrobince, głównie dlatego, że mało jadła. Podczas wycieczki po krecich korytarzach znaleźli zamarzniętą jaskółkę. Odrobinka otuliła ją sianem, bardzo jej było żal ptaka. Okazało się, że jaskółka żyje. Odrobinka pielęgnowała ją przez całą zimę. Wiosną jaskółka odleciała. Kret poprosił o rękę Odrobinki. ślub miał się odbyć jesienią. Dziewczynka kochała słońce, kwiaty a kret lubił tylko ciemność swoich korytarzy. Odrobinka nie chciała zostać jego żoną ale była bezsilna. Wyszła na spacer ostatni raz pożegnać się ze słońcem. Wtedy pojawiła się jaskółka. Odrobinka usiadła na jej grzbiecie i poleciała do ciepłych krajów. Jaskółka postawiła dziewczynkę na najpiękniejszym kwiatku. Mieszkał w nim maleńki elf. Nosił złotą koronę bo był królem elfów. Oczywiście zakochał się w Odrobince od pierwszego wejrzenia. Odbyło się wesele, podczas którego uczynił ją królową elfów. A jaskółka śpiewała im piękną pieśń weselną.