Dzieje Apostolskie, rozdział 2, wiersze 1-4
Tym razem będziemy rozważać fragment z Dziejów Apostolskich dotyczący wielkiego wydarzenia w życia Kościoła, jakim było zesłanie Ducha Świętego na Apostołów i Maryję. Po Wniebowstąpieniu Pana Jezusa przebywali oni w domu, gdzie odbyła się Ostatnia Wieczerza, i wspólnie się modlili. Przez wiele dni oczekiwali na zapowiedzianą przez Niego obietnicę. W dziesiątym dniu oczekiwania wszyscy otrzymali Ducha Świętego, który przyjął postać ognistych języków. I wtedy w ich sercach wydarzyło się coś nadzwyczajnego. Wszystko zrozumieli. Do tej bowiem pory Apostołowie niewiele rozumieli z ostatnich wydarzeń - począwszy od pojmania ich ukochanego Mistrza, przez Jego okrutną mękę i śmierć, a potem cud Jego powstania z martwych. Spotkanie ze Zmartwychwstałym Panem i Jego nauki, których udzielił uczniom idącym do Emaus, pomogły im trochę bardziej zrozumieć te niezwykłe wydarzenia, jednak wciąż byli pełni obaw i „trzymali drzwi zamknięte", jak mówi Pismo Święte.
Po otrzymaniu obiecanego przez Jezusa chrztu w Duchu Świętym stali się nowymi ludźmi. Przede wszystkim zostali uwolnieni od lęku. Święty Piotr zaraz przemówił do zebranych tłumów, głosząc z wielką odwagą i przekonaniem, że Jezus Chrystus jest zapowiadanym przez proroków Zbawicielem świata i naprawdę zmartwychwstał. Apostołowie otrzymali również dar języków, czyli zaczęli mówić i rozumieć języki, których nigdy wcześniej nie uczyli się. Jeśli będziecie kontynuować lekturę Dziejów Apostolskich, które opisują początki naszego Kościoła, odkryjecie jeszcze wiele innych darów, które wówczas otrzymali, a wszystko po to, żeby głosić Imię Jezusa i Jego Ewangelię po całym świecie.
Mali polscy misjonarze z PDMD od wielu miesięcy przygotowują się do wielkiego wydarzenia, jakim będzie jubileuszowy kongres Dzieła w Krakowie-Łagiewnikach. Będzie to wspólne trwanie na modlitwie, w jednym miejscu. Wszyscy uczestnicy kongresu mogą tam oczekiwać przeogromnej mocy z wysoka - mocy Ducha Świętego, trzeciej osoby Trójcy Świętej. Będą Go wspólnie wzywać modlitwami i śpiewami, aby uczynił z nich odważnych apostołów, którzy zawsze i wszędzie będą głosić, że Jezus Chrystus jest jednym Zbawicielem świata i że ukochał ludzi bardziej niż własne życie, które za nich ofiarował na drzewie krzyża.
Ten sam Jezus, którego znamy z kart Ewangelii, jest zawsze obecny w Najświętszym Sakramencie. Przez pozostałe do kongresu dni prośmy Ducha Świętego, aby napełnił nas swoją mocą i uczynił z nas odważnych misjonarzy.
Duchu Święty,
który w dzień Pięćdziesiątnicy
z zalęknionych Apostołów uczyniłeś mężnych misjonarzy,
napełnij nasze serca odwagą do głoszenia Ewangelii
i dawania świadectwa wiary.
Rozpal nasze serca miłością
do bliskich i dalekich braci,
byśmy chętnie pomagali sobie
jako jedna rodzina
dzieci Bożych. Amen
Elżbieta Wryk
Świat Misyjny 3(2008) s. 24 -25
AnetaMiriam