Hydrologia_W4_zjawiska_hydrologiczne_cd.pdf

(3229 KB) Pobierz
Hydrologia W4 zjawiska hydrologiczne cd
Hydrologia
Zjawiska hydrologiczne
ciąg dalszy
Studia dzienne
Norbert Szmolke
Huragan
Huragan to wiatr, rodzaj cyklonu tropikalnego o prędkości powyŜej 33 m/s
występujący na Atlantyku i wschodnim Pacyfiku (czasami równieŜ na innych
morzach). Zwykle powoduje znaczne zniszczenia na powierzchni, nad którą
przechodzi. Siła huraganu jest definiowana m.in. za pomocą skali Saffira-
Simpsona.
Choć w ostatnich dziesięcioleciach nie zauwaŜono
wzrostu ogólnej liczby wszystkich huraganów, znacznie
zwiększyła się ilość tych najgwałtowniejszych, które w
pięciostopniowej skali Saffira-Simpsona są zaliczane do
4. i 5. kategorii.
Liczba huraganów 4 i 5 kategorii
SłuŜy ona do oszacowania potencjalnych szkód, powstałych w momencie wejścia
huraganu na ląd. Jest ona stosowana tylko w przypadku sztormów powstałych na
Oceanie Atlantyckim i północnym Pacyfiku na wschód od międzynarodowej linii
zmiany daty. W przypadku innych sztormów stosowane są odmienne metody
oceny.
W 2005 roku nad
ZatokąMeksykańskąi
wybrzeŜem Stanów
Zjednoczonych
przeszły huragany
Katrina i Wilma, z
których pierwszy był
najkosztowniejszym, a
drugi najsilniejszym w
dziejach.
16
Północny Atlantyk
25
36
Wschodni Pacyfik
49
24
Ocean Indyjski
50
85
Zachodni Pacyfik
116
1975-1989
1990-2004
www.biomasa.org/edukacja
47844292.053.png 47844292.064.png 47844292.075.png 47844292.086.png 47844292.001.png 47844292.004.png 47844292.005.png 47844292.006.png 47844292.007.png 47844292.008.png 47844292.009.png 47844292.010.png 47844292.011.png 47844292.012.png 47844292.013.png 47844292.014.png 47844292.015.png 47844292.016.png 47844292.017.png 47844292.018.png 47844292.019.png 47844292.020.png 47844292.021.png 47844292.022.png 47844292.023.png 47844292.024.png 47844292.025.png 47844292.026.png 47844292.027.png 47844292.028.png 47844292.029.png 47844292.030.png 47844292.031.png 47844292.032.png 47844292.033.png 47844292.034.png 47844292.035.png 47844292.036.png 47844292.037.png 47844292.038.png 47844292.039.png 47844292.040.png 47844292.041.png 47844292.042.png 47844292.043.png 47844292.044.png 47844292.045.png 47844292.046.png 47844292.047.png 47844292.048.png 47844292.049.png 47844292.050.png 47844292.051.png 47844292.052.png 47844292.054.png 47844292.055.png 47844292.056.png 47844292.057.png 47844292.058.png 47844292.059.png 47844292.060.png 47844292.061.png 47844292.062.png 47844292.063.png 47844292.065.png 47844292.066.png
Nazwa
Obszar występowania
Okres
Prędkość wiatru do
Wiatr ciągły
33–42 m/s
119–153 km/h
1
Potencjalne zniszczenia
Brak większych zniszczeń wśród budynków. Zniszczenia spowodowane głównie przez niezabezpieczone przedmioty, drzewa, przyczepy
kempingowe. PrzybrzeŜne podtopienia oraz niewielkie zniszczenia w portach i marinach.
Huragan Anita
USA, Meksyk
29.09 – 3.09. 1977
280 km/h
Przykładowe zjawiska o takiej s ile
Huragan Agnes, Huragan Danny, Huragan Gaston
Wiatr ciągły
43–49 m/s
154–177 km/h
Huragan Britta
Niemcy, Polska, Rosja, Szwecja, Dania
30.10 – 2.11. 2006
150 km/h
2
Potencjalne zniszczenia
Zniszczenie pokrycia dachów, drzwi, okien. PowaŜne zniszczenia roślinności, przyczep kempingowych, itp. Zniszczenia w portach i
marinach spowodowane podtopieniami. Niektóre jednostki mogą zerwać cumy.
Huragan Katrina
USA, Kuba, Wyspy Karaibskie
23.08 – 31.08. 2005
280 km/h
Przykładowe zjawiska o takiej s ile
Hurricane Bob, Huragan Bonnie Huragan Frances Huragan Juan
Wiatr ciągły
50–58 m/s
178–209 km/h
Huragan Rita
Bahamy, USA, Kuba, Belize, Meksyk, Nikaragua
17.09 – 26.09. 1977
290 km/h
3
Potencjalne zniszczenia
Niewielkie zniszczenia mniejszych budynków, z moŜliwością uszkodzeńścian działowych. Całkowite zniszczenie przyczep
kempingowych. Podtopienia w rejonie przybrzeŜnym moŜe spowodować zniszczenie mniejszych budynków i uszkodzenie większych
konstrukcji. MoŜliwość podtopienia terenów połoŜonych w głąb lądu.
Huragan Wilma
Jamajka, Kajmany, Haiti, Kuba, Honduras,
Nikaragua, Belize, USA, Bahamy, Kanada
15.10 – 25.10. 2005
295 km/h
Przykładowe zjawiska o takiej s ile
Huragan Great New England z 1938, Huragan Fran, Huragan Is idore, Huragan Jeanne
Wiatr ciągły
59–69 m/s
210–249 km/h
4
Potencjalne zniszczenia
DuŜe zniszczenia ścian działowych, moŜliwość całkowitego zerwania dachów z mniejszych budynków. DuŜa erozja nadbrzeŜa.
MoŜliwość podtopienia znacznych obszarów w głąb lądu.
Przykładowe zjawiska o takiej s ile
Huragan Galveston z 1900, Huragan Charley, Huragan Hugo, Huragan Iris
Wiatr ciągły
≥70 m/s
≥250 km/h
5
Potencjalne zniszczenia
Całkowite zerwanie dachów domów, budynków uŜytkowych i przemys łowych. Całkowite zniszczenie niektórych budynków z
moŜliwością całkowitego rozwiania mniejszych konstrukcji. Powodzie na duŜym terenie. Niekiedy wymagana całkowita ewakuacja
ludności.
Przykładowe zjawiska o takiej s ile
Huragan Camille, Huragan Gilbert, Huragan Andrew, Huragan Dnia Pracy z 1935 roku, ; Huragan Katrina
Huragan Katrina nad Nowym Orleanem
• Czas trwania od 23 sierpnia do 31 sierpnia 2005
• Dotknięte kraje: Stany Zjednoczone, Kuba, wyspy karaibskie
• NajwyŜsza prędkość wiatru:280 km/h
Skutki przejścia huraganu Katrina nad Nowym Orleanem wywołały jedną z największych
katastrof naturalnych w historii Stanów Zjednoczonych, i przy okazji największą, w historii
tego kraju, ewakuację ludności.
30 sierpnia, kiedy huragan o sile 4 w skali Saffira-Simpsona osiągnął ląd, ponad 80% obszaru
miasta zostało zalane, nawet do wysokości 6 metrów.
W wielu miejscach nastąpiło uszkodzenie wałów przeciwpowodziowych, a bardzo wysoka
fala sztormowa wdarła się w głąb lądu.
Główną przyczyną zatopienia tak znacznego obszaru było zapadnięcie się terenu południowej
Luizjany, połoŜonej w delcie Missisipi. Spowodowane było to jej erozją oraz zmniejszeniem
osadzania się nowych warstw mułów rzecznych, na skutek sztucznej regulacji i przegrodzenia
w wielu miejscach rzeki. Dodatkowo, mimo wielu badań dowodzących konieczności
wzmocnienia wałów przeciwpowodziowych, problem ich rozbudowy został zignorowany.
Dodatkowo Nowy Orlean leŜy głównie poniŜej poziomu morza.
Zginęło 1209 osób. Straty materialne oszacowano na pow. 20 mld. dolarów
Przerwanie wału przeciwpowodziowego
47844292.067.png 47844292.068.png 47844292.069.png 47844292.070.png 47844292.071.png 47844292.072.png 47844292.073.png
Tsunami
Tsunam i to - fala oceaniczna, wywołana podwodnym trzęsieniem ziemi,
wybuchem wulkanu bądź osuwiskiem ziemi (lub dzieleniem się
lodowców); rzadziej w wyniku upadku meteorytu. Rozchodzą się
pierścieniowo od miejsca jej wzbudzenia.
Na pełnym morzu przejście fali tsunami, poruszającej się z wielką prędkością
(do 900 km/h), moŜe być nawet niezauwaŜone, jako Ŝe długość tych fal
dochodzi do kilkuset kilometrów, ale ich wysokość nie przekracza
kilkudziesięciu centymetrów.
Dopiero w strefie brzegowej moŜe ona osiągnąć wysokość kilkudziesięciu
metrów niszcząc nadbrzeŜne miejscowości. Najczęściej występuje w
basenie Oceanu Spokojnego. MoŜe osiągać brzeg jako łamiąca się fala,
ściana wody lub podobnym do przypływu zalaniem.
Przerwanie ciągu kanału
Rodzaje tsunami
Historyczne tsunami
•17 lipca 1998 - trzęsienie ziemi u wybrzeŜy Papui-Nowej Gwinei, 2200 zabitych,
•27 marca 1964 - "trzęsienie wielkopiątkowe" wywołuje tsunami, które niszczy
zachodnie wybrzeŜe Ameryki Północnej,
•1960 - trzęsienie ziemi w Chile wywołuje jedno z najwyŜszych fal tsunami, które
docierają do wybrzeŜy Japonii,
•1946 - trzęsienie ziemi na Aleutach, tsunami atakuje Hawaje i Alaskę, 196 ofiar, po tej
katastrofie powstał system ostrzegania przed tsunami na Pacyfiku, dlatego, Ŝe
Hawajczycy uznali doniesienie o tym, Ŝe wkrótce ma się pojawić tsunami za Ŝart prima
aprilisowy,
•1883 - wybuch wulkanu Krakatau wywołuje fale tsunami na Oceanie Indyjskim i
Spokojnym,
•1755 - trzęsienie ziemi w Lizbonie i wywołane przez nie tsunami niszczy stolicę
Portugalii,
•ok. 1450 p.n.e. - wybuch wulkanu na greckiej wyspie Santoryn,
•6100 p.n.e. i wcześniej - osuwiska Storegga wywołują kilka tsunami w północnej części
Atlantyku.
RozróŜnia się trzy rodzaje tsunami
• lokalne - miejsce wzbudzenia fali znajduje się blisko
wybrzeŜa, a czas jej przybycia wynosi do pół godziny,
• regionalne - fale mogą zagrozić większemu obszarowi
przybrzeŜnemu, czas przybycia do 5 godzin od wzbudzenia,
• ponadregionalne (pacyficzne) - mogą objąć wiele obszarów po
obu stronach Pacyfiku, czas przybycia fali od kilku do
kilkunastu godzin w zaleŜności od odległości.
Najsłynniejsze (najtragiczniejsze) tsunami z 26 grudnia 2004 -
trzęsienie ziemi na Oceanie Indyjskim - zniszczyło wybrzeŜa
kilku krajów Azji i Afryki; ok. 290 tys. zabitych,
47844292.074.png 47844292.076.png 47844292.077.png 47844292.078.png 47844292.079.png
Mechanizm trzęsienia Ziemi
•Podwodny wstrząs tektoniczny
•Nagłe osunięcie lub wypiętrzenie fragmentu dna
•Erupcja podwodnego wulkanu
•Asteroida uderzający w ziemię
ruchy tektoniczne.asx
Trzęsienia ziemi pojawiają się, gdy
wzajemny ruch dwóch płyt
tektonicznych zostaje zablokowany- po
jakimś czasie zgromadzona w uskoku
energia zostaje wyzwolona przez
gwałtowne ruchy skorupy ziemskiej.
•Płyty mogą przesuwać się względem siebie
równolegle, trąc o siebie wzdłuŜ uskoku
•Płyty mogą oddalać się od uskoku
•Jedna płyta moŜe być wciągana pod drugą
47844292.080.png 47844292.081.png 47844292.082.png 47844292.083.png 47844292.084.png 47844292.085.png 47844292.087.png 47844292.088.png 47844292.089.png
Przekrój poziomy przez obszar stykania się płyt
tektonicznych
Między trzęsieniami Ziemi
Jedna z wielu p ł yt , która tworzy zewn ę trzn ą pow ł ok ę Ziemi wsuwa si ę pod
kolejn ą . Kiedy p ł yty przesuwaj ą si ę nagle, w miejscu gdzie zwykle nie ma
ruchu, dochodzi do trz ę sienia Ziemi.
Kiedy jedna z p ł yt si ę przesuwa, p ł yta która jest nad ni ą zostaje ś ci ś ni ę ta.
Jej kraw ę d ź jest zawijana w dó ł , podczas gdy pozosta ł y obszar wypi ę trza
si ę ku górze. Ten ruch nast ę puje przez dziesi ą tki lub setki lat, powoli
buduj ą c napr ęŜ enie p ł yty.
Podczas trzęsienia Ziemi
Parę minut później…
Wzd ł u Ŝ kraw ę dzi, gdzie przez lata gromadz ą si ę silne napr ęŜ enia,
nast ę puje p ę kni ę cie i dochodzi do ich roz ł adowania w postaci wstrz ą sów o
Ŝ nej intensywno ś ci. Grunt mo Ŝ e p ę ka ć , unosi ć si ę i zapada ć . To
roz ł adowanie napr ęŜ enia powoduje wyprostowanie si ę p ł yty i podniesienie
poziomu dna oceanu, tym samym oczywi ś cie wody nad nim. To daje
pocz ą tek tsunami. Chwil ę potem to wypi ę trzenie opada, obni Ŝ aj ą c w tym
miejscu poziom dna.
Cz ęść mknie w kierunku l ą du nieopodal, staj ą c si ę coraz wi ę ksz ą , zbli Ŝ aj ą c
si ę do l ą du. Inna cz ęść przemierza ocean w kierunku odleg ł ych brzegów.
47844292.090.png 47844292.091.png 47844292.092.png 47844292.093.png 47844292.094.png 47844292.095.png 47844292.096.png 47844292.002.png 47844292.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin