s-r28-Strelau-Teorie emocji (tabelka).pdf

(100 KB) Pobierz
Teorie emocji
Teorie emocji
I. Klasyczne teorie emocji
Teoria Jamesa-Langego Teoria Canona-Barda
Aktywacyjne teorie emocji Dwuczynnikowa teoria emocji
Schachtera i Singera
Podstawowa
charakterystyka
Obwodowa teoria emocji -> za źródło
emocji uznaje działania, zmiany
napięcia mięśni i zmiany w narządach
wewnętrznych
Centralna teoria emocji -> talamiczna
teoria uczuć. Siedliskiem emocji są
ośrodki podkorowe. Ich pobudzenie
nadaje poznawczym czynnościom kory
emocjonalny komponent, gdyż we
wzgórzu organizują się reakcje
emocjonalne.
Opiera się na założeniu, że emocje są
stanem podwyższonego pobudzenia
oznakowanego afektywnie. Znak
afektywny może być dodatni lub
ujemny (przyjemny lub przykry)
Nawiązywała do koncepcji Jamesa-
Langego, że emocje pojawiają się jako
wynik spostrzegania własnego
pobudzenia, a także jego rozwinięciem.
Jak powstaje
emocja?
Spostrzeżenie bodźca -> zmiany
fizjologiczne - > spostrzeżenia zmian
fizjologicznych przez jednostkę ->
spostrzeżenie przekształcone w emocję
Wydarzenia -> informacja
przetwarzana przez wzgórze i
przesyłana jednocześnie do kory i do
ciała -> reakcja instrumentalna/ ocena
wy]darzenia przez korę -> emocja
Według Arnold proces emocjonalny
składa się z pięciu kolejnych faz:
1. Naturalna recepcja (np. obraz
na siatkówce)
2. Ocena – pojawia się znak
procesu emocjonalnego
3. pojawienie się tendencji do
działania – zbliżanie
się/unikanie
4. wystąpienie emocji; przeżycie
subiektywne z komponentem
wisceralnym
5. ,Pojawienie się działania
sterowanego przez emocję ->
stosunkowo duża dynamika
oraz ograniczony zakres
kontroli intelektualnej
Aby doszło do powstania stanu
emocjonalnego, muszą zaistnieć
następujące warunki – podmiot musi:
1) znaleźć się w stanie
pobudzenia
2) dokonać procesu poznawczej
analizy zaistniałych zmian
fizjologicznych oraz sytuacji
zewnętrznych, w jakich doszło
do wystąpienia tych zmian
3) oznaczyć werbalnie stan w
jakim się znalazł
Punkt wyjścia
James początkowo uwzględniał
zarówno rolę pobudzenia mięśni
poprzecznie prążkowanych, jak i rolę
pobudzenia narządów wewnętrznych.
Potem jednak, pod wpływem Lanego,
skoncentrował się na zmianach
sterowanych przez autonomiczny układ
nerwowy
Ośrodkiem emocji jest wzgórze, kora
natomiast działa jako struktura
hamująca emocje powstające we
wzgórzu.
Jeden wymiar emocji – jej
intensywność. Za intensywność emocji
odpowiedzialny jest poziom
pobudzenia ośrodkowego układu
nerwowego, czyli poziom aktywacji
Schachter i Singer swoją teorię
określają jako dwuczynnikową,
zakładając tym samym, że czynniki, o
których ta koncepcja mówi, są
niezależne od siebie.
Dalsza
charakterystyka
James akceptował ideę
specyficzności pobudzenia
fizjologicznego,
charakterystycznego dla różnych
Pobudzenie emocjonalne ma
charakter rozlany i niespecyficzny,
dlatego też nie może być źródłem
generowania różnorodnych stanów
Hebb -> choć emocje korelują
wprost z aktywacją, to nie są
identyczne. Istotną cechy emocji
są procesy myślowe. Hebb
Błędne wyjaśnianie i błędne
spostrzeganie własnego
pobudzenia fizjologicznego może
przyczynić się w pewnych
16429357.001.png
emocji.
Dla Jamesa znaczenie
pierwszoplanowe miały uczucia, a
nie emocje. Uczucia stanowią dla
Jamesa istotę myśli i świadomości,
a także dostarczają poczucia
tożsamości osobistej i nadają
znaczenie pojęciu samego siebie.
Istnieją uczucia wyższe, które
pojawiają się na poziomie odbioru
wrażeń wzrokowych lub
słuchowych, natomiast wrażenia
pochodzące z wnętrza organizmu
mają znaczenie drugoplanowe.
Uczucia dają poczucie naoczności
i bezpośredniości poznania: to
właśnie sprawia, że działania
podejmowane pod ich wpływem są
realizowane w dynamiczny i, rzec
by można, bezdyskusyjny sposób
Uczucia są siłą dynamizującą
zachowanie i najważniejszą
częścią osobowości człowieka.
emocjonalnych.
Uszkodzenie kory mózgowej
powoduje uwolnienie się wzgórza
spod jej funkcji kontrolnej, stąd też
zachoowanie sterowane jest w
znacznie większym stopniu przez
afekty.
pokazuje związki zachodzące
między poziomem aktywacji i
znakiem emocji. Przy bardzo
wysokiej i bardzo niskiej
aktywacji pojawiają się emocje o
znaku ujemnym, natomiast przy
aktywacji umiarkowanej – emocje
o znaku dodatnim. Bodźce, które
podtrzymują aktywność zespołów
komórkowych, wywołują emocje
pozytywne, natomiast bodźce,
które zmieniają ich aktywność, lub
wręcz doprowadzają do ich
rozpadu, wywołują emocje
negatywne.
Emocje są w koncepcji Hebba,
uwikłane w planowanie działania
wypadkach do zredukowania
intensywności przeżywanej emocji
(badanie u dentysty).
We wszystkich omówionych
eksperymentach warunkiem
powstania emocji było pobudzenie
fizjologiczne, którego pojawienie
się można było wyjaśnić
odwołaniem się do czynników
sytuacyjnych. Dane zebrane przez
R. Sinclara wskazują, że ludzie
potrafia wyjaśnic swoje
pobudzenie poprzez zwiększenie
dostępności pewnych mysli lub
wspomnień w wyniku torowania
(priming). Wynika stąd, że źródeł
swoich emocji ludzie mogą
dopatrywać się nie tylko w świecie
zewnętrznym, lecz także we
własnym wnętrzu.
Emocje są wynikiem interakcji
pewnych procesów występujących
wewnątrz organizmu z
informacjami docierającymi ze
środowiska oraz informacjami
zarejestrowanymi w
doświadczeniu jednostki.
Badania i
eksperymenty /
krytyka
Zmiany w narządach
wewnętrznych pojawiają się z
pewnym opóźnieniem w stosunku
do bodźca emotogennego.
Jeśli do mózgu nie docierają
informacje z narządów
wewnętrznych, jednostka nie
powinna odczuwać emocji
Badania Hohmana (1960) [s.400] ->
wyniki niezgodne z teorią Jamesa-
Lanego. Zwrotne rejestrowanie
aktywności narządów wewnętrznych
nie wpływa na powstawanie emocji.
Badania Oldsa i Minera (1954) -> w
mózgu szczurów występują
wyspecjalizowane ośrodki,
odpowiedzialne za przeżywanie emocji
pozytywnych i negatywnych.
Elizabeth Dufny (1962) ->zrezygnować
z pojęcia emocji, ponieważ aktywacja
jest takim pojęciem, które można łatwo
operacjonalizować i mierzyć.
Eksperyment Schachtera i Singera
(1962) – był nawiązaniem do idei
Jamesa-Langego, że emocje pojawiają
się jako wynik spostrzegania własnego
pobudzenia, a także jej rozwinięciem.
Eksperymenty Marnona
wstrzykiwał badanym adrenalinę i
pytał, czy odczuwają jakieś emocje.
Większość mówiła, że niespecyficzne
pobudzenie.
Badanie Yoounga, Hirschmana i Clarka
(1982) osobom bojącym się dentysty
pokazywano na filmie borowanie zęba.
Badani mieli rzekomo słuchać bicia
swojego serca. Stwierdzono, że u tych,
którzy słyszeli szybsze bicie serca, tętno po
jakimś czasie rzeczywiście wzrosło,
natomiast u tych, którzy słyszeli wolniejsze
Koncepcja Arnold wiele pytań
zostawiła bez odpowiedzi. Nie
wyjaśniła, na czym polega proces
oceny, pobudzenie.
16429357.002.png
– tętno spadło.
16429357.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin