Ekosystem.doc

(33 KB) Pobierz

Ekosystem

 

EKOSYSTEM – jednostka ekologiczna obejmująca biocenozę – zbiór populacji zamieszkujących jakiś teren i biotop – środowisko tych populacji. Zachodzi w nim obieg materii i przepływ energii. Charakteryzuje się miedzy innymi swoistą strukturą gatunkową, troficzną i przestrzenną. Powstaje i ulega zmianom dzieki przekształceniom środowiska przez jedne gatunki, co wpływa na możliwość egzystencji innych – SEKCESJA.

ZALEŻNOŚCI MIĘDZY ORGANIZMAMI W EKOSYSTEMIE.

UZALEŻNIENIE ORGANIZMÓW OD WIELU CZYNNIKÓW ŻYWYCH I MARTWYCH POWODUJE POWSTAWANIE NIEZWYKLE Z OŻONEJ SIECI POWIĄZAŃ POMI€DZY ORGANIZMAMI A ŚRODOWISKIEM, W KTÓRYM ŻYJĄ.

Współzależności biotyczne między gatunkami są bardzo różnorodne. Oddziaływanie na siebie dwóch gatunków może być dodatnie, ujemne lub naturalne. Klasyfikacja ta oparta jest na korzyściach lub szkodach, jakie odnosi jeden lub oba gatunki.

Do stosunków NEGATYWNYCH, ANTAGONISTYCZNYCH zaliczamy:

- AMENSALIZM – gdy populacja jednego gatunku hamuje rozwój drugiej populacji, nie czerpiąc z tego żadnych korzyści; np.: grzyby produkujące antybiotyki (penicylinę) działają hamująco na rozwój bakterii; brzoza oddzialowuje hamująco np. na sosnę.
- KONKURENCJA – zachodzi między osobnikami zajmującymi jedną nisze ekologiczną. Najostrzej zauważalna jest między organizmami tego samego, lub blisko spokrewnionych gatunków; np.: żaba wodna i trawna, lub między osobnikami różnych gatunków o podobnych wymaganiach; np.: zwierzęta roślinożerne: antylopa, zebra, bawół.
W wyniku konkurencji dochodzi do wyeliminowania słabszego, mniej przystosowanego gatunku oraz do rozdzielenia gatunków blisko spokrewnionych, a w konsekwencji do wypierania słabszego gatunku przez silniejszy.
- DRAPIEŻNICTWO – ZACHODZI W UKLADZIE DRAPIEŻCA – OFIARA. Drapieżca zabija i zjada osobnika innego gatunku, będącego ofiarą. Jest to jeden z mechanizmów regulujących liczebność zwierząt w biocenozie. Pojawiające się spadki i wzrosty liczebności ofiar i drapieżcy są zjawiskiem cyklicznym: np.: lis i zając.
- PASOŻYTNICTWO – negatywny typ zależności między pasożytem a żywicielem, gdzie pasożyt żyje kosztem i działa na szkodę€ gospodarza równocześnie nie mogąc bez niego utrzymać się przy życiu. Dzielimy je na zewnętrzne i wewnętrzne.

NEUTRALIZM to typ obitego pod względem ekologicznym współżycia populacji jednej obok drugiej; np.: sikorka i bocian.

Wśród oddziaływań POZYTYWNYCH, NIEANTAGONISTYCZNYCH wymienia się:

- KOMENSALIZM – typ współżycia między dwoma gatunkami, w którym jeden czerpie korzyści, nie przynosząc szkody ani korzyści drugiemu; np.: rekin i podnawka.
- PROTOKOOPERACJA – współżycie dwóch gatunków czerpiący korzyści jeden od drugiego, a jednocześnie nie będących całkowicie uzależnionych od siebie. Każdy z nich jest zdolny do życia bez drugiego; np.: pustelnik i ukwiał; nosorożec i ptaki bąkojady.
- MUTUALIZM – (symbioza obligatoryjna) nieodzowna, ścisła współzależność dwóch gatunków czerpiąc obopólną korzyść, z tym, że jeden nie jest zdolny do życia bez drugiego; np.: rośliny motylkowe i bakterie brodawkowe wiążące azot; termity i wiciowce rozkładające celulozę.

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin