pocałunek archanioła_9.pdf

RaphaelprzyglądałsięElenie, gdytaweszładopokojuzpoharatanąrękąi

kulejącanogą,zastanawiającsięczyprzypadkiemniebędziemusiałzabićprzywódcy

swojejSiódemki

- Jagozabiję– powiedziała,opadającnakanapęwdużympokoju– Planujęsię

przytymdobrzebawić

Oceniającżądnykrwi wyraz na jej twarzy,postanowił, żezostawiDmitriegow

jejrękach– Czy twoja noga wymaga wizyty lekarza?

- Wydajesięsama sobie dobrze radzić– posłałamupytającespojrzenie– Moje

zdolności regeneracjisię zwiększyły?

- DopewnegostopniaZwykłezadrapaniaczyzwichnięcia zniknąłwprzeciągu

dnia,alebiorącpoduwagętwojąniedawnąprzemianę,złamaniazajęłybytygodnie

- Lepsze to, niżmiesiące– przesunęłazdrowąrękąpotwarzy– Zgaduję, że

byłeśzajętysprawamiarchaniołów

Patrzącnanią,zszarganąipobitą,wieluzobaczyłobysłabośćOnwidziałjednak

siłę,determinacjęiwolęktórejniktniejestwstaniezłamać– RozmawiałemzNoelem

- Copowiedział?– nieskończył mówić, wyraz jej twarzystałsięgrobowy– A

więcniemażadnegosolidnegośladuzaktórymmoglibyśmypodążyć

- NieNapadlinaniegogdybyłsamwjednejzmniejzamieszkałychczęściAzylu,

należącejdoterytoriumElijaha– przemieszczaniesiępomiędzy włościamiarchaniołów

było dozwolone, dopóki zostały zadośćuczynione pewne uprzejmości – Kazałem

Jasonowisprawdzić, czyistniejąjacyśświadkowie,jednakżadnychnieznalazł.

- A teren zasadzki?

- ZostałwystawionynadziałanieżywiołówJakikolwiekśladichobecnościjuż

dawnozniknął- Cojedynieświadczyłootymjakszczegółowybyłplan napadu. – A

Noel został tak zmasakrowany,żeniemożliwejest powiedzenie, czy ciktórzygonapadli,

pozostawili na jego ciele śladwłasnej krwi, czy potu.

Elenapotrząsnęłagłową– Niesądzębytaksięstało– inaczejwyłapałabymten

zapachwmomenciegdygozobaczyliśmy, a obszartenbyłwyjątkowonieskazitelny

jeżelichodziozapachAcozodciskamibutównajegoplecach?

- Zamałodetali,jegociałozaczęłosięjużuzdrawiać– Raphael byłpewien,iż

byłotoceloweNieukrycieśladuobuwia, przy jednoczesnym upewnieniu siębykawałki

szkłazostałygłębokozagrzebanewciele Noela powodując ogromnyból, gdy ten

odzyskaprzytomność

- Jak bardzo tozdarzenienaniegowpłynęło?

- Brutalnie.

Zacisnęła na kolanie zranionądłoń, którejścięgnazbielałynatleciemnegozłota

jejskóry– Wierzysz Elijahowi?

- Tojestjedyniepróbazabawieniasięmoimkosztem– GdybyElijahpostanowił

zabićRaphaela,nietraciłbyczasunagłupiegierki– Elijahniepożądazwycięstwatego

typu.

Elenanapotkałajegospojrzenie, a frustracja spowodowana brakiem poszlak

byłajaskrawowypisananajejciele. – Czymogęcośzrobić?

- Im silniejsza sięstaniesz,tymtrudniejbędziecięzranić

Wyrazjejtwarzystałsię poważnyizdeterminowany,jakgdybyusłyszałacośz

czegowypowiedzenianiezdawałsobiesprawy– Ta sprawa jest dla ciebie bardzo

osobista, tak jak dla Illium i innych.

- Nie pozwolę, by moi ludzie byli traktowani jako bezużyteczne i

bezwartościowepionki.

Zabije zzimnąkrwią każdego, ktochoćbyzbliżysiędoEleny

- Tak działają i łowcy Zaatakuj jednego, a występujesz przeciwko nam

wszystkim. – przytaknęłakrótkogłową– Mam przeczucie, żekogoś podejrzewasz.

- Nazarach ma ponad siedemset lat, i jakwieluwiekowychaniołów,bólstałsię

dlaniegoprzyjemnością– Nazarach podlegałrównieżRaphaelowiJeżeliokażesię

zdrajcą,tokarajakąmuwymierzy poniesie jego krzyk na wszystkiekrańceświata.

Elenabawiłasiępalcaminarękojeścisztyletu,któregowyjęcianie zauważył–

Tojestwłaśnietenmoment, kiedy wiesz, żeprzekroczyłeśtąostatniągranicę – uniosła

głowę,jejoczypełnedawnegostrachu– Kiedy przestajeszmiećwyrzutysumienia

- Ty nigdy nie przekroczysz tej linii. – powiedział,podchodząc iprzyciągającją

do siebie, tak by stanęła przynimMożeniebyćpewiensiebie,aleniemażadnych

wątpliwości, gdy dotyczy to Eleny.

- Skądwiesz?– jejtwarzbyłamaskąukrywającatysiącekoszmarów– Byłam

wdzięczna, kiedyUramzginąłByłamtakcholernieszczęśliwa, kiedy ten sukinsyn

zdechł.

- Czy odczuwałaś przyjemnośćzjegobólu?– wyszeptałwjejucho– Czy

uśmiechałaś siękiedykrwawił,kiedy jegociałopłonęło?Śmiałaśsię, kiedykończyłem

jegożycie?

Czuł jej zaprzeczenie, jeszcze nim potrząsnęłagłową,zaciskającmocnoręce

wokółjegociała – Czytysiętymkiedykolwiekmartwisz?

- TakOkrucieństwowydajesiębyćsymptomemwiekuipotęgi– pomyślało

Lijuan,którawskrzeszazmarłych,bawiącsięnimijakdzieckoswoimizabawkami–

Patrzęwmojeserceiwidzę otchłańodwzajemniającąspojrzenie

- Niepozwolęcisięzatrącić- niezłomnaobietnica

Trzymałjąblisko,jegonieśmiertelnaześmiertelnymsercem

Godzinępóźniej,wciążczującramionaRaphaelawokółswojegociała,Elena

weszładoklasyDziesięćparświecącychoczuprzyglądały sięjej w niemej fascynacji,

kiedyzajęłamiejscew półkoluElenarównieżsięprzyglądałaTobyłnajbliższykontakt

jakimiała znajmłodszymianiołami– wydawalisięznaczniesłabsi, niżmogłabyto sobie

wyobrazić,ichskrzydłabyłytakdelikatne, żekażdeznichmogłabyrozedrzećgołymi

rękami.

Wkońcu,mała dziewczynkazwłosamizwiązanymiwkucyki, orazskrzydłami

koloru jesieni izachodusłońca, odważyła sięprzemówić– Jesteśdzieckiem?

Elena zagryzławnętrzeustizmieniłaswojepołożenienawielkiej,sprężystej

poduszce – kujejdozgonnejwdzięcznościwroguznalazłataką w jej rozmiarze –

pełniącą funkcjękrzesła. – Nie. – odpowiedziała, czującjakpoprawiajejsięhumorw

sposóbw jaki nieoczekiwała,aszczególnieporozmowiezRaphaelem– Aleaniołemnie

jestem długo

Oczywiście,kiedy Dmitri poinformowałją,iż będziebrałaudziałwzajęciach by

jak najszybciej nauczyćsięanielskiejkultury– byjakpowiedział, uratować jąodjej

własnejignorancji– niedokońcategooczekiwała.

Szeptyukrytezauniesionymidłońmi,podawanezanioładoanioła – Byłaś

śmiertelniczką - powiedziała dziewczynkaomigdałowychoczach

- Tak. – pochyliłasiędoprzoduopierającłokcienakolanach

- Niepowinnaśtakrobić– wyszeptał,siedzącyzajej plecami z lewej strony,

chłopieczrozpuszczonymi, czarnymi lokami. – Jeżeli Jessamy cięzobaczy,będziesz

miałakłopoty

- Dziękizapodpowiedź– Elenausiadłaprosto, podczasgdychłopiec– który

wyglądałna czterolatka – kiwnąłgłowąwaprobacie– Dlaczegoniewolnomitakrobić?

- Botoźlewpływanatwojąpostawę

- Doskonale, Sam. – powiedziałdorosłygłoszzaplecówElenyMomentpóźniej,

wysokaiboleśniechudaanielica, ubranawdługą,niebieskąsuknięprzemknęłaz lewej

stronyEleny,kierującsięnaszczytpółokręguTo,pomyślałaElena,musibyć owa

przerażającaJessamy

- Widzę, że spotkaliście już naszą najnowszą uczennicę – powiedziała

nauczycielka.

Chłopiecuniósłrękę

- Słucham, Samie?

- Mogęjaoprowadzić

- Bardzomiłoztwojejstrony– błyskwtychsurowych,brązowychoczach,

ukryty za jednymmrugnięciem

Elenawidziałagojednak,isprawiłoto,żepolubiłatą kobietę

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: