Co stanie się z kościołem kiedy kaznodzieje nie bedą już potępiać grzechu.pdf

KAZANIEWYGŁOSZONEKOŚCIELETIMESSQUAREWNOWYMJORKU 17 stycznia2005

WhatHappenstotheChurchWhenPreachersNoLongerPreachAgainstSin

COSIĘSTANIEZKOŚCIOŁEM,

KIEDYKAZNODZIEJENIEBĘDĄJUśPOTĘPIAĆGRZECHU

DavidWilkerson

Prawdopodobnie znacie historię króla Dawida i jego jednorazową aferę

cudzołóstwazBatszebą.TenincydentzaowocowałciąŜąBatszeby.Kiedytylkoona

sięotymprzekonała,wysłaławiadomośćdoDawida,mówiąc„spodziewamsię

dziecka”.KiedyDawidprzeczytałtęwiadomość,wpadłwpanikę.Jegoreputacja

bogobojnego i prawego człowieka była w niebezpieczeństwie. Oto był człowiek,

który napisał ponad 3000 psalmów i pieśni duchowych. Był równieŜ BoŜym

narzędziem w zwalczaniu wrogów Izraela oraz świadectwem dla świata, co to

znaczymiećwielkiesercedlaBoga.

TerazwstaniepanikiDawidmyślinietylkooswojejreputacji,alerównieŜo

Panu.Gdybyjegogrzechzostałujawniony,byłobytozniewagądlaimieniaBoŜego.

Dawid w myślach wyobraŜał sobie wielki skandal. Dlatego wymyślił plan

zatuszowania swojej afery z Batszebą. Zaczął od tego, Ŝe wysłał wiadomość do

Joaba,generałaswojejarmii.Tawiadomośćbrzmiała,„PrzyślijdomnieUriasza

Chetejczyka”(2Sam.11:6).

Uriasz był męŜem Batszeby i był młodym Ŝołnierzem w armii Izraelskiej.

PrawdopodobnieUriasznaleŜałdojednostkielitarnej,gdyŜPismoŚwiętewymienia

go, jako jednego z trzydziestu najdzielniejszych Ŝołnierzy Dawida (patrz 23:39).

KiedyJoabotrzymałwiadomośćodDawida,musiałsięzdziwić,znałbowiemserce

Dawida, włącznie z jego poŜądliwościami. Jednak ten generał wysłał Uriasza do

Jerozolimy,bydowiedziałsię,czegoDawidodniegochce.

Kiedy Uriasz przybył, Dawid przyjął go w swoim królewskim pałacu i

natychmiastzacząłrozmawiaćosytuacjinafroncie.Zapytał,„Jaktamidziewojna?

Ajakpowodzisiętwojemugenerałowi.Czyodnosiciezwycięstwa”?Uriaszmusiał

siędziwić,„Cotowszystkomaznaczyć?JajestemtylkomłodymŜołnierzem.Nie

zrobiłemnic,bykrólpoświęcałmityleuwagi”.MógłteŜbyćpodejrzliwyinawet

mógłsłyszećplotkiotejaferze(chociaŜBiblianiemówi,czytobyłopublicznie

znane).

Prawdajesttaka,ŜeUriaszbyłmanipulowanyprzezDawida.Królmyślał,Ŝe

jegoproblemzniknie,gdybytylkomógłnamówićUriasza,bytejnocyspałzeswoją

Ŝoną. Wtedy Uriasz mógłby pomyśleć, Ŝe to on jest sprawcą ciąŜy Ŝony. Dawid

11–Costaniesięzkościołem,kiedykaznodziejeniebędąjuŜpotępiaćgrzechu

powiedział do niego, „staczałeś cięŜkie walki i musisz być zmęczony. Idź i

odpocznijtejnocywdomu,ajawyślęcitamcośdobregodozjedzenia”.Jednak,

kiedy Uriasz wyszedł, nie poszedł do domu. Zamiast tego spał ze straŜą przed

pałacem..KiedyDawidnastępnegodniadowiedziałsięotym,przywołałUriaszai

zapytał,„dlaczegonieposzedłeśubiegłejnocydoswojejŜony”?

Uriaszodpowiedział,„MójdowódcaJoabiwojownicymojegopanaobozują

wotwartympolu,ajamiałbympójśćdomojegodomu,jeść,pićiobcowaćzmoją

Ŝoną? Jakoś Ŝyw i jak Ŝyje dusza twoja, Ŝe takiej rzeczy nie uczynię” (2 Sam.

11:11).Uriaszmyślałtylkooswoichwspółtowarzyszach.Jegolojalnośćmusiałabyć

jakrozŜarzonewęglenagłowieDawida.

Terazkrólzacząłpanikowaćjeszczebardziej.KazałUriaszowipozostaćw

Jerozolimiejeszczejednąnoc,byzrealizowaćinnyplan.Tegowieczorazaprosił

Uriasza,byjadłznimprzyjegostoleipodawałduŜowina,bygoupić.JeŜeliUriasz

upijesiędonieprzytomności,tozapomnioswoichwspółtowarzyszachnawojniei

pójdziespaćzeswojąŜoną.

Czy moŜecie sobie wyobrazić tego bogobojnego króla, kaznodzieję

sprawiedliwości,jakpróbujeupićswojegowiernegoŜołnierza?TakwłaśnieDawid

postąpił i ten plan zadziałał: Uriasz się upił. Wtedy Dawid rozkazał straŜy,

„Zabierzcie tego człowieka i zanieście go do jego łóŜka”. Jednak Pismo Święte

znowumówi,„Wieczorem(Uriasz)wyszedł,abysiępołoŜyćnaswoimposłaniuwraz

zesługamiswojegopana.Leczdoswojegodomunieposzedł”.(11:13).

Teraz juŜ panika Dawida doszła do szczytu. Wiedział, Ŝe musi podjąć

drastycznekroki.NapisałwięclistdoJoaba,rozkazującmu,bypostawiłUriaszana

samym przedzie frontu walki. Potem, kiedy nieprzyjaciel zaatakuje, Joab ma

wycofaćinnychŜołnierzy,zwyjątkiemUriasza.Krótkomówiąc,Dawidchciałzabić

Uriasza.

DawidwręczyłzapieczętowanylistUriaszowi,bytendoręczyłgoJoabowi.

Lojalny Uriasz nie wiedział, Ŝe przyniósł swojemu dowódcy wyrok śmierci na

samego siebie. Kiedy Joab przeczytał ten list, przejrzał podstęp Dawida, ale

wykonał rozkaz króla i wysłał Uriasza z misją samobójczą. Tak, jak Dawid

zaplanował,Ŝołnierztenzginąłwwalce.

AŜtrudnosobiewyobrazić,Ŝebogobojnyisprawiedliwyczłowiek,taki

jakDawidmógłpopełnićtakokropnygrzech.

Nawetobecnie,kiedymediadonosząogwałtach,przemocyimorderstwach,

historia Dawida wyróŜnia się, jako jeden z najgorszych upadków przywódców.

Dlaczego?BopopełniłtomąŜBoŜy,ktoś,ktobyłprawyisprawiedliwy.

Chybapamiętacie,costałosiępotem:Batszebaopłakiwałaśmiećswojego

męŜa przez siedem dni, zgodnie z zakonem. Potem Dawid wziął ją do swojego

pałacu,gdziedołączyładojegoharemuŜon(onjuŜmiałpięć).WreszcieBatszeba

urodziłaDawidowidziecko.PrzezcałyrokpotymmorderstwieDawidnieokazałani

śladupokutyzaswojeczyny.NawetusprawiedliwiałprzedJoabemśmierćUriasza,

mówiąc,ŜeUriaszzginąłnawojnie:„MieczpoŜeraraztego,razinnego”.(11:25).

11–Costaniesięzkościołem,kiedykaznodziejeniebędąjuŜpotępiaćgrzechu

Dawidpotraktowałswójgrzechlekko,aleBógnie.PismoŚwiętemówi,„Lecz

tenpostępek,którypopełniłDawid,niepodobałsięPanu”.(11:27).

DziękiBogu,Dawidmiałpastora,któryniebałsięczłowieka.

ProrokNatanbyłpastoremDawida.Onniebałsięujawniaćgrzechówswojej

trzody,nawetgrzechówsamegokróla.JapatrzęnaNatana,jakonabogobojnego

pasterza, który płacze nad grzechami swojego zboru. Musiało go to bardzo

zasmucić,ŜeDawid,człowiek,naktóregowszyscypatrzyli,jakonabogobojnegoi

sprawiedliwego,ukrywałswójgrzech.

Natan dobrze wiedział o wszystkim, co Dawid zrobił, gdyŜ objawił mu to

Duch Święty. Ten podobno sprawiedliwy król przestąpił trzy święte przykazania:

poŜądałŜonyswojegobliźniegoiukradłmują,popełniłzniącudzołóstwoidopuścił

sięmorderstwa,bytowszystkoukryć.JakNatanzachowałsięwtejsytuacji?Jak

tenkaznodziejaświętościnapomniałkogoś,ktoukrywałtakistrasznygrzech?

Wielumłodychpastorówzadawałomipodobnepytania:„Jakrozprawićsięz

grzechem w moim zborze? Tyle małŜeństw się rozwodzi, a inne Ŝyją w

cudzołóstwie.Wiem,ŜejestemodpowiedzialnyzagłoszenieBoŜejświętości,ale

teŜniechcęnikogowypędzaćzkościoła”.

Jazawszeodpowiadamtakimmłodymkaznodziejomtaksamo:„Zbórbędzie

słuchałwszystkiego,comaszimdopowiedzenia,jeŜelibędziesztomówiłprzez

łzy.NiemoŜeszichbićpogłowachtwoimkazaniem.OnimusząwiedziećŜetwoje

sercejestzłamane.Próbujichprowadzićdopokuty,głoszącBoŜałaskę.Tak,Jego

Słowo jest mieczem obosiecznym, ale musisz go uŜywać w pluszowych

rękawiczkach”.

Oczywiścieniewszyscykaznodziejesątacy.Jaregularnieotrzymujęlistyod

chrześcijan,którzymówią,„Musiałbyśsłyszećtakiegootokaznodzieję.Ontwardo

atakujegrzech”.Ajednakbardzoczęstokazaniatychpastorów,tonicinnego,jak

gniewnetyradyprzeciwrzeczomzewnętrznym.IchprzesłanierzadkozawieraBoŜe

miłosierdzielubłaskę.ZamiasttegokładąonicięŜkiebrzemionanabarkiswoich

owiec,asaminawetpalcemichniedotykają,byimulŜyć.

Jawierzę,ŜeNatandajenamwspaniałyprzykładtego,jakbogobojny

sługaujawniagrzech.

OnniewtargnąłprzedobliczeDawida,wymachującrękamiikrzycząc.On

niepokazywałwgniewiepalcemwtwarzDawidainiekrzyczał,„Jesteświnien”!

Nie, on przekazał BoŜe, niesamowite, obnaŜające grzech poselstwo z wielką

mądrością,mocąprzekonującąimiłosierdziem.UŜyłdotegopodobieństwa.

Natan powiedział do Dawida: „ Pewien ubogi człowiek miał jedną małą

owieczkę.Byłaonaulubienicącałegodomuikochaliją,jakczłonkarodziny.Ta

owieczka kładła się na kolanach kaŜdego i chciała, by ją głaskać. Człowiek ten

11–Costaniesięzkościołem,kiedykaznodziejeniebędąjuŜpotępiaćgrzechu

wychowywał ją, jak jedno ze swoichdzieci. Tenbiednyczłowiek miałbogatego

sąsiada,którymiałwieleowiec.Pewnegodniatenbogatyczłowiekmiałgościa.By

przygotowaćposiłek,wysłałswojegosługę,abyzabiłowieczkę.Powiedziałjednak

temusłudze,byniebrałtejowieczkizjegoduŜychstad,alebyukradłowieczkę

temusąsiadowi,zabiłjąiprzyrządziłposiłekdlagościa”.

KiedyDawidtousłyszał,wybuchnąłwielkimgniewemnaowegomęŜairzekł

do Natana: Jako Ŝyje Pan, Ŝe na śmierć zasługuje mąŜ, który tak postąpił. Za

owieczkęzapłaciwczwórnasób,dlategoŜetakąrzeczuczyniłiŜeniemiałlitości.

(2Sam.12:56).

W tym momencie Natan musiał juŜ mieć łzy w oczach. Z drŜeniem

powiedziałdoDawida,„TyjesteśtymmęŜem...tyodrzuciłeśprzykazaniaPana...

tyzabiłeśUriaszaChetejczykamieczemitywziąłeśjegoŜonę,bybyłatwojąŜoną”

(12:7,9).

Natan mówił, „Dawidzie, czy tego nie rozumiesz? Opowiadam ci twoją

historię.TymiałeśpięćŜon,ajednakukradłeśjedynąŜonęinnegoczłowieka.Nie

miałeśnadnimlitości.Wysłałeśgodowalki,byzginął,byśtymógłwziąćtęjego

owieczkę.StałeśsięcudzołoŜnikiem,mordercąizłodziejem.ZlekcewaŜyłeśSłowo

BoŜe”.NatanujawniłkaŜdyszczegółgrzechuDawida,aleniezrobiłtegowfurii,a

raczej mówił spokojnie i prosto do króla: „Natan powiedziaĀ do Dawida” (12:7,

pokreśleniemoje).

TouderzyłoDawidatak,Ŝezostałzłamany.KiedyczytamyPsalmyDawida

napisane odtego czasu, widzimy jego złamane serce: „Moje kości są słabe. Nie

mogęspać.KaŜdejnocyzlewammojeposłaniełzami”.ToDuchŚwiętypobudzał

serceDawidaiprowadziłgodopokuty.Dawidniepotrafiłuciecprzedmiłosiernym

BoŜymdziałaniem.

Kiedy czytałem tę historię, Duch Święty nie pozwolił mi odejść, aŜ

pokazałmiwniejpotęŜnąprawdę.

Kiedy przestudiowałem ten urywek, zacząłem wołać do Boga: „Panie, czy

będzieszdlamnieteŜtakmiłosierny,jakdlaDawida?Czypośleszdomniemocne,

ujawniającegrzechsłowotak,jakdoniego?BoŜe,proszę,gdybymkiedyśposzedł

na kompromis, napomnij mnie przez Bogobojnego proroka, który nie boi się

ujawniaćgrzechu”.

Wierzę,ŜejednymznajwiększychdarówBoŜychdlaJegokościołasąwierni

kaznodzieje,którzywmiłościujawniająnaszegrzechyinapominająnas.Dziękuję

Boguzatakich„kaznodziejówNatanów”,ludzi,którzyniebojąsięurazićstarszych,

diakonówlubbogatychczłonkówkościoła.TacystajątwarząwtwarzzkaŜdym,

kiedytrzebaobnaŜyćichnieprawości,alerobiątodelikatnieizmiłością.

Oczywiście,niewszyscychcątakiegonapominania.Niektórzynasiczytelnicy

napisali: „Nie lubię otwierać listów od ciebie, bo czytając je, zawsze czuję się

niewygodnie.Onemniedenerwują.JaniemogęsłuŜyćtakiemuBogu,jakty,który

zawszedotykamojejduszyicośujawnia.Musiszzmiękczyćtwojekazania,boja

ichnieznoszę”.

11–Costaniesięzkościołem,kiedykaznodziejeniebędąjuŜpotępiaćgrzechu

Jakomiłującypasterzwiem,ŜemuszęostroŜniedobieraćton,aleniemogę

przepraszać za głoszenie przekonującej prawdy. Mam pytanie, co stanie się z

kościołem, jeŜeli pastorzy nie będą juŜpokazywać ludziomichnieprawości?Jak

potoczyłobysięŜycieDawida,gdybyNatanniepokazałmujegogrzechu?

Musicie zrozumieć, Ŝe Natan był świadom, iŜ ten potęŜny król mógłby go

pozbawićŜyciawkaŜdejchwili.OnwidziałjuŜkilkarazyrozgniewanegoDawida.

To dlaczego Natan nie powiedział, „Chcę być przyjacielem Dawida. Będę się o

niegomodliłibędębliskoniego,kiedybędziemniepotrzebował.Ufam,ŜeDuch

Świętygoprzekona”.Cobysięwtedystało?

Wierzę, Ŝe bez przekonujących słów Natana, Dawida spotkałby

najcięŜszysąd,jakikiedykolwiekludzkośćwidziała.

Najgorszysądtotaki,kiedyBógoddaciępodpręgierztwojegogrzechui

zaprzestanieoddziaływaniaDuchaŚwiętegowtwoimŜyciu.Takdziejesięobecnie

w Ŝyciu wielu chrześcijan. Oni postanowili słuchać tylko miękkich, głaszczących

ciałokazań.Tam,gdzieniemaprzekonującegoSłowa,tamniemaBoŜegosmutkuz

powodu grzechu, atam, gdzienie ma smutku z powodu grzechu, nie moŜe być

pokuty.Tam,gdzieniemapokuty,jesttylkozatwardziałośćserca.

ApostołPawełnapisałdozboruwKoryncie:”Terazjednakcieszęsię,nie

dlatego, Ŝe byliście zasmuceni, ale Ŝe byliście zasmuceni ku upamiętaniu;

zasmuceni bowiem byliście po BoŜemu.... Albowiem smutek, który jest według

Boga,sprawiaupamiętanie”.(2Kor.7:910).Pawełpowiada,Ŝejegonapominanie

zpowodugrzechuKoryntianspowodowałosmutekpoBoŜemu,atodoprowadziło

ichdoopamiętania.Tozkoleispowodowałownichnienawiśćdogrzechu,święty

strachprzedBogiemipragnienie,byŜyćwłaściwie.Tobysięnigdyniestało,gdyby

onniegłosiłimostrego,przeszywającegoiosądzającegosłowa.

Powód dla którego Paweł mówił tak ostro do Koryntian był, „aby u was

wyszła na jaw gorliwość wasza o nas przed obliczem BoŜym” (7:12). Inaczej

mówiąc:„Janiechciałemwaszdenerwowaćanipotępić.Ujawniłemwaszgrzech,

byściewiedzieli,jakbardzowaskochamijakminawaszaleŜy.KiedyDuchŚwięty

puka do serca, czasem wydaje się, Ŝe to jest nieprzyjemne walenie, ale tak

naprawdętoBógokazujewamJegodelikatnąmiłość”.

Bez takiego słowa Dawida czekałby straszny sąd. On juŜ przeŜył cały rok,

zajętyswoimisprawami,nawetniemyślącotym,cozrobił.NiesłyszałŜadnych

słów napomnienia ani potępienia. Z kaŜdym dniem było mu łatwiej usuwać z

pamięcijegogrzech.Ponadtojegoarmiadalejodnosiładecydującezwycięstwa.Na

zewnątrzwydawałosię,Ŝewszystkoukładamusiędobrze.Alejajestempewien,

Ŝe Dawid nie mógł spać po nocach. Prawdopodobnie budził się kaŜdego dnia z

ciemną chmurą wiszącą nad nim. Prawda jest taka, Ŝe nikt, kto ma bliską

społecznośćzBogiem,niemoŜeczućsięwygodnie,jeŜeliŜyjewgrzechu.

Podam wam przykład: Udzielałem porady drogiemu chrześcijaninowi,

któregopodejrzewałemozdradęmałŜeńską.Kiedygootozapytałem,zaprzeczył

zdecydowanie. Jakiś miesiąc później, późnym wieczorem poprosił mnie o

11–Costaniesięzkościołem,kiedykaznodziejeniebędąjuŜpotępiaćgrzechu

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: