Stanisławek - Rehabilitacja oka manupresurą.doc

lek. med. Jerzy Stanisławek

Rehabilitacja oka manupresurą

JERZY STANISŁAWEK

REHABILITACJA

OKA MANUPRESURĄ

ZAMOŚĆ   1995 R.

OD WYDAWCY

Książka ta nie jest całkowicie powtórzeniem akupresury wschodu. Wno­si nowe spojrzenie na rehabilitację akupresurą i stara się zunifikować pojęcia do wspólnej terminologii europejskiej. Spojrzenie na rehabilitację manupresurą bardziej zrozumiałym językiem bez definiowania. Bardzo dużo jednostek chorobowych przerzuca się na podział strefowy, masaż segmentarny, narządoiuy. Z każdej strefy podaje zestawienia punktów kolejnych w układzie alfabetycznym i numerycznym porządkoicym, bądź anatomicznym. Rozszerza masaż klasyczny, strefowy, segmentarny, punk­towy, powięzi, okostnowy, mięśni oraz naczyniowy.

Podaje zbiór haseł, które mogą być włączone w metodyczne leczenie po indywidualnym opracowaniu przez każdego, kto osiągnie podstawowe wiadomości i praktykę w akupresurze, przez wprowadzenie do nich punk­tów dodatkowych, a zwłaszcza przez rehabilitantów, masażystów, bioener­goterapeutów, czy też samych chorych. Pomija opis topograficzny punk­tów, gdyż są opisane w wielu książkach klasycznych o akupresurze i nie dałby przejrzystości dla tylu jednostek chorobowych. Polecamy to wydanie jako nowość ujęcia od anatomii aż do parapsychologii.

3

SŁOWO WSTĘPNE

Masaże jako zabiegi manualne wykonywane różnymi technikami od wczesnego okresu starożytności w wielu kulturach nabierały znaczenia leczniczego- Wyszedł on z zakresu rytuału religijnego i przeszedł do me-dycyny ludowej, często służył profilaktyce, to jest dzisiejszej rehabilitacji, a obecnie zaliczany jest do naturalnych metod leczenia. Często czynności masażu oczyszczającego przeplatały się z czynnościami kultowymi % magią. Poza masażem bezkontaktowym, stosowano masaż kontaktowy.

W Indiach nie tylko w zabiegach kosmetycznych wiele uwagi poświę­cano samym oczom, ale i twarzy. Trzecie oko hinduskie ma znaczenie rytualne i lecznicze. To podwójne znaczenie ma również spełniać zaos­trzenie zmysłu obserwacji, wyczulić i pogłębić odruchy i odczucie wib­racji na niskie częstotliwości, jakie są przenoszone z podłoża systemem Yin do zatok zwiększając rezonans. Przechodząc przez układ kostny w spo­sób podświadomy zwiększają wrażliwość, subtelność i mają poprawiać syl­wetkę kobiecą, percepcję wzrokową, intuicję, oraz zapobiec bólom głowy szczególnie często występujących u hindusek. W Mezopotamii święcono kult oka, umiano podkreślać jego wdzięk^ stosowano skuteczne leczenie wielu chorób, stosowano tam masaż oka.

Zaostrzone widzenie nocne może powstać przy rzadkiej irndzie braku soczewek- W Egipcie człowiek z taką wadą był czczony jak święty kot, dzięki nocnemu postrzeganiu. Oko na wizerunku miało specyficzny kształt — symbolikę. Masaż oczu do czasów średniowiecza stosowali w Europie w magii egzorcyści. Stosowano go w odpędzaniu złych duchów, zamawia­niu chorób, a rękoczyn był stosowany w celach leczniczych w legionach rzymskich, przez gladiatorów.

Medycyna oficjalnie pomimo skuteczności akupresury nie jest zainte­resowana masażem narządu wzroku. Nie wykorzystuje conajmniej siedem­dziesięciu odruchów oczno-somatycznych oraz fenomenów jakie kryje wzrok. Gałka oczna wraz z całym aparatem ruchowym jest analizatorem około 170 bitów — bodźców trafiających na siatkówkę, na jeden analizator,

5

6

a tylko jeden z nich ma szansą dotrzeć do centralnego układu nerwowego-Mało pacjentów wie, że pojemność wkraplanych leków może pomieścić około trzech centymetrów sześciennych płynu, lub płynnej maści w obręb oczodołu.

W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie mniej znanymi i rzadziej stosowanymi sposobami leczenia rehabilitacyjnego. Celem niniejszego sup­lementu jest wskazanie zabiegów somoobsługi. Obecny renesans dotyku tkwi w przeniesieniu pewnych technik i metod na refleksoterapię, zadzia­łanie dotykiem w punktach spustowych, na odruchy proste, narządowe, trzewne, na całą sferę, segment, póle, w polach pobudzenia, blokowania lub wygaszenia czynności. Częste stosowanie bodźców podprogowych pro­wadzi do wygaszania chorób. Jest to metoda najmniej inwazyjna i może być stosowana w każdych warunkach ekstremalnych rękoczynami osób drugich lub przez siebie samego prawie na całej dostępnej powierzchni ciała.

Nadmienić trzeba, że wszelkie techniki masażu oka wymagają dużej wiedzy fachowej i odpowiedzialności. Od kiedy wkroczyła do diagnostyki iridiologia, fascynacja okiem zakończyła mroczną niewiedzę i poszerzyła zakres leczenia. Rehabilitacja dotykiem obejmuje wszystkie choroby na­rządu wzroku w okresie przewlekłym.

ZASADA RZUTOWANIA I PROJEKCJA OBRAZÓW PIERWOTNYCH I UTRWALONYCH U NOWORODKA

Noworodek po urodzeniu ma doznania poczucia światła, zanim nauczy się postrzegać i pamiętać, a następnie różnicować obrazy, upływa długi okres czasu. Poszczególne zmysły rozwijają się, a uszeregowane odruchy w odpowiedniej kolejności dokonują tego procesu fizjologicznego. Nie­współmierną rolę w tym procesie wnoszą odruchy dotyku.

I. Pierwotne odruchy

1.              Pierwotne odruchy:

—   pierwszym odruchem jest wi­dzenie zarysu twarzy matki, oczu, nosa,

—   początkowo wzrok nie fiksuje.

2.              Obraz świata wewnętrznego:

—   biernie postrzega przedmiot,

—   nie analizuje, patrzy na całość a dostrzega fragmenty,

—   jego doznania są subiektywne i niepodzielone,

—   nie analizuje treści psychicz­nych należących do Jaźni. Wy­obrażenia i obrazy które pow­stają nie są wytwórcze, a ws­pomnieniowe,

—   obrazy niezależne pozostawia­ją postrzeżenia.

3. Grupa obrazów wewnętrznych nie jest kategorią wyobrażeń ob­razów. Jaźń ich tkwi na poziomie płatów potylicznych:

II. Utrwalone odruchy

1.              Utrwalone odruchy:

—    fikacja wzroku tworzy obrazy poprzez odruchy obrazu nieru­chomego analizę całości, potem fragmenty,

—     jest to odruch poszukiwawczy.

2.              Kierowanie   osi   plamki   żółtej
na plan twarzy:

—    posiada utrwalony odruch po­szukiwawczy,

—    obserwuje, rejestruje, analizu­je,

—              obraz świata zewnętrznego jest
odbiciem w jego świadomości
konkretnego przedmiotu, ana­
liza zewnętrzna spostrzeżeń
tworzy w Jaźni obrazy obiek­
tywne. Przez postrzeganie —
obraz postrzegany tworzy pro­
ces spostrzeżenia, składa się ze
swej strony z poszczególnych
czuć zmysłowych.

7

— obie grupy postrzeżeń integru­ją półkule mózgu.

4.        Powstają nadmierne obrazy wytwórcze, coraz intensywniejsze i żywsze mogą stać się halucynac­jami, które rzutują wówczas na świat zewnętrzny, jako niezgodne z pierwszymi sądami. Tworzą nie­uporządkowany haos. Dziecko ha-lucynuje.

5.        Przez obraz rozumie się grupo­we świadome zespolenie znaczenia wrażeń zmysłowych, przy istot­nym współdziałaniu istniejących już w mózgu pierwotnych śladów engramów (wzorców).

3.      Grupa obrazów świata zew­nętrznego należy do kategorii spo­strzeżeń.

4.      Przedmiot jako obraz jest wy­raźnie zarysowany, ma większą głębię, formę, ma swoje konturo­wanie, czyli wyraźną granicę faz, czas i przestrzeń.

5.      Nadmierna patologia obrazu biorczego i wytwórczego powstaje:

—              w uszkodzeniu konarów móz­
gu,

—• w uszkodzeniach skroniowych, ciemieniowych oraz móżdżko­wych,

—              lub na raz w dwóch równoleg­
le współzależnych ze sobą zmy­
słów.

MASAŻ I ROŻNE TECHNIKI ODDZIAŁYWUJĄCE NA NARZĄD WZROKU W UKŁADZIE ANATOMICZNYM

Masaż metodą rękoczynów Brocq'a i uzupełnienia własne

Wskazania mające za zadanie:

—    pobudzenie ukrwienia trzewioczaszki, gałki ocznej oraz aparatu słu­chowego oka,

—    pobudzenie ukrwienia skóry, tkanki podskórnej, mięśniowej, naczyń i nerwów,

—    pobudzenie odruchów skórno-narządowych,

—    zwiększenie oddychania skóry i tkanek, usunięcie zastoju z tkanek powstałe z wadliwej przemiany materii poprzez naczynia limfatyczne.

—    poprawienie poszczególnych funkcji wzroku, zmniejszenie wady wzro­ku i wszelkich dolegliwości podatnych na masaż.

Stosowane techniki, noszące nazwę „chwytów":

1.              Gniecenie (petrissage):

—              trzema palcami chwytamy fałd skóry i rozciągamy skórę okolicy
oczodołu, oraz tkankę padskórną okolicy oka.

2.              Uruchamianie (mobilisation):

—              przesuwamy w różnych kierunkach skórę okolicy oka, przytrzy­
mywaną płasko położonymi palcami, wykonując zabieg jedną lub
obiema rękami.

3.              Wyciskanie (expression):

— jednocześnie z gnieceniem wyciskamy zawartość gruczołów łojo­wych i potowych.

4.              Nacieranie (friction):

—              wykonuje się brzuścami palców ruchy półkoliste, masując skórę
a następnie zwiększamy nacisk i uruchamiamy okostną oraz brzegi

mięśni.

5.              Głaskanie (effleurage):

—              wykonujemy brzyścami palców głaskanie przeważnie jednokierun­
kowe, w okolicy oka od kąta zewnętrznego w kierunku kąta wew­
nętrznego, z powieki górnej i brwi przechodząc na czoło i promie­
niście wzdłuż przebiegu włókien mięśniowych, na powiece dolnej
z przejściem na boczną powierzchnię nosa. Palce powinny z lekka
przypominać ruch ślizgowy i lekko przylegać do tkanki skórnej.

6.              Klepanie (tepotage):

—              są to rękoczyny wykonywane II i III palcem dość silne uderzenia
jak na okolicę oczną. Uderzenia wykonujemy palcami części dło­
niowej, uderzenia powinny być płaskie.

7.              Młoteczkowanie (stacato):

—              wykonujemy lekko zgiętymi paliczkami szybko uderzając blisko

siebie (przypomina to pukanie). Zabieg jest również skuteczny w zastosowaniu w tej okolicy.

8.              Wibracje ruchy wibracyjne (masage eu tourbillon)

—              palcami środkowymi od zewnętrznych powierzchni okolicy ocznej
do wewnętrznych powierzchni wykonujemy ruchy nacisku dość
szybkie i bez odrywania opuszek palców od podłoża.

9.              Wibrowanie (vibration):

—              polega na szybkich po sobie naciskach, uciskając gruczoły potowe
i zakończenia nerwowe.

10.   Potrząsanie (tepotment):

—              ruchem zbierającym namarszczamy skórę a następnie staramy się
szybko potrząsać fałdami skórnymi.

Na twarzy dermatomy mają wyrazisty przebieg i możemy wykonywać masaż segmentarny według tzw. linii Vigta.

Metarnery — miotomy prawie pokrywają się ze sobą, lecz można wy­różnić rozszczepienie ich z podziałem na przebieg pierwotnych łuków skrzelowych trzewioczaszki, mózgoczaszki, noso-gardzieli i mięśni poły-kowych. W części oralnej istnieje bardzo dużo oczno-oralnych współ-ruchów. Pbla odruchowe na twarzy trzewno skórne Heada są rzadkością, z okiem związany jest odruch wątrobowo-oczny. Ból wątroby może być dodatkowo leczony refleksoterapią (naciskiem) w punkcie tuż pod okiem prawym.

MASAŻ OCZU W/G WŁASNEGO ZESTAWIENIA

1.    Masaż oka zaczynamy od kąta zewnętrznego lub jego okolic idąc do kąta wewnętrznego.

2.    Masaż rozpoczynamy od prawego oka, jeżeli jest chore, lub zdrowe, albo gdy oba oczy są chore.

9

Ćwiczenie   11

Okrężne rozcieranie mięśnia marszczącego brwi

podtrzymujemy brew palcami II-V, kciukiem zaś okrężnie masujemy mięśnie czoła oraz mięsień marszczący brew,

—     stosujemy naprzemienny nacisk, raz dość silny a następnie słaby,

—     ...