Charakterystyka zapaleń gruczołu mlekowego u krów wywoływanych przez odżywnościowe patogeny człowieka.pdf
(
145 KB
)
Pobierz
untitled
Prace poglądowe
Characteristics of cows mastitis caused by
human foodborne pathogens
Charakterystyka zapaleń gruczołu
mlekowego u krów wywoływanych przez
odżywnościowe patogeny człowieka
Malinowski E.
1, 2
,
Gajewski Z.
2
, Department of
Pathophysiology of Reproduction and Mammary
Gland, National Veterinary Research Institute
Puławy, Division Bydgoszcz
1
and Department of
Clinical Sciences, Faculty of Veterinary Medicine,
Warsaw University of Life Sciences – SGGW
2
Edward Malinowski
1,2
, Zdzisław Gajewski
2
z Zakładu Fizjopatologii Rozrodu i Gruczołu Mlekowego Państwowego Instytutu
Weterynaryjnego – Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach, Oddział
w Bydgoszczy
1
i z Katedry Nauk Klinicznych Wydziału Medycyny Weterynaryjnej
w Warszawie
2
Numerous microorganisms causing mastitis in cows
are detrimental and dangerous for humans.
Staphy-
lococcus aureus, Escherichia coli, Streptococcus aga-
lactiae, Campylobacter jejuni, Pseudomonas aerugi-
nosa, Bacillus cereus, Listeria monocytogenes, Brucel-
la abortus, Brucella melitensis, Salmonella
Enteritidis
,
Yersinia enterocolitica, Streptococcus equi
subsp.
zooep-
idemicus,
and
Prototheca
spp
.
are among the frequent
milkborne pathogens.
Milk can also be the source
of
Mycobacterium paratuberculosis
and
Coxiella bur-
netii.
Most common are subclinical and chronic in-
fl ammations elicited by
S. aureus
that harbors genes
for several enterotoxins and TSST-1 as virulence fac-
tors and clinical mastitis caused by
E. coli
harboring
genes for Shiga toxin. Raw, non-pasteurized milk and
dairy products made from mastitic milk may cause
foodborne diseases, infections and/or intoxications.
The aim of this paper was to present hazards brought
by contaminated milk and dairy products for public
health. Prophylactic measurements, accurate diag-
nosis and carefully performed treatment of mastitis,
stringent hygienic measures for milking and rigorous
observance of procedures, can enable obtaining milk
and dairy products of highest quality. This is abso-
lutely essential to reduce the existing threat of food-
borne diseases outbreaks in humans.
mleka a wybuchem chorób spowodowa-
nych przez
Streptococcus zooepidemicus,
Listeria monocytogenes, Bacillus cereus,
Brucella melitensis, Salmonella typhimu-
rium, Salmonella javiana, Salmonella
Ora-
nienburg
, Salmonella
Dublin,
Salmonel-
la enteritidis, Salmonella anatum, E. coli
0157: H7 i
Campylobacter jejuni
. Oprócz
tego mleko jest transmiterem wielu innych,
niebezpiecznych dla człowieka drobno-
ustrojów, które znajdują się w organizmie
zakażonego zwierzęcia (11, 12, 13, 14). Źró-
dłem odżywnościowych drobnoustrojów
chorobotwórczych, takich jak
Campylobac-
ter jejuni, Salmonella
spp.
, Listeria mono-
cytogenes
oraz toksyczne (STEC) szczepy
E. coli
, może być sama krowa lub środowi-
sko, w którym przebywa. Drobnoustroje te
mogą przedostać się do mleka pośrednio
z otoczenia (niedostateczna higiena) oraz
bezpośrednio wskutek wydalania ich do
mleka przez zakażone zwierzę (8, 15). Wy-
kaz drobnoustrojów wywołujących
mastitis
u krów, które jednocześnie stanowią przy-
czynę chorób przenoszonych przez mleko
(milkborne diseases) zawiera
tabela 1
.
Zakażona żywność, w tym mleko i pro-
dukty mleczne, stanowi przyczynę pro-
blemów zdrowotnych, ważnych zarówno
z punktu widzenia pojedynczego człowie-
ka, jak też rodzin, populacji ludzkich czy
też krajów. Odsetek chorób przenoszo-
nych przez żywność w krajach rozwinię-
tych wzrósł w ostatnich 2–3. dekadach (16).
W USA oszacowano, że rocznie choroby
przenoszone przez żywność dotyczą 76
mln mieszkańców tego kraju (17). Czynni-
kami etiologicznymi tych chorób były wiru-
sy, bakterie i pasożyty. Wśród bakterii wy-
stępowały między innymi:
Staphylococcus
aureus
,
Streptococcus
spp.
E. coli, Bacillus
cereus, Yersinia enterocolitica, Campylo-
bacter
spp.,
Salmonella
spp. i
Shigella
spp.
We Francji (18) czynnikami etiologiczny-
mi chorób przenoszonych przez żywność
były w kolejności:
Salmonella
spp.,
Staphy-
lococcus aureus
,
Clostridium perfringens
,
Bacillus cereus
oraz inne bakterie (w tym
E. coli
i
Campylobacter
spp.). Na Tajwa-
nie (19) stwierdzono:
Vibrio parahaemo-
lyticus, Staphylococcus aureus, Bacillus
cereus, E. coli i Salmonella
spp. oraz w nie-
wielkim odsetku inne bakterie. W Polsce
przeważały salmonele, paciorkowce z gru-
py A i gronkowiec złocisty. Występowały
też:
E. coli, Campylobacter
spp
., Leptospi-
ra
spp. i
Listeria
spp. oraz
Brucella abortus
melitensis
(20). Oprócz wymienionych ga-
tunków do „foodborne pathogens” zalicza
się między innymi:
Streptococcus agalac-
tiae, Pseudomonas aeruginosa, Streptococ-
cus zooepidemicus, Mycobacterium avium
v. paratuberculosis i Coxiella burnetii
(11,
21, 22, 23, 24)
.
Zachorowania spowodować
może także
Prototheca
spp. (25). Wszyst-
kie wymienione drobnoustroje wywołują,
chociaż z różną częstotliwością, zapalenia
gruczołu mlekowego u krów. Procentowy
udział poszczególnych gatunków w choro-
bach człowieka przenoszonych przez mle-
ko jest jednak inny niż w wywoływaniu
mastitis
u krów. Choroby człowieka zwią-
zane z mlekiem i produktami mlecznymi
nie stanowią jednak najważniejszej grupy
wśród enteropatii pokarmowych.
Keywords:
milkborne pathogens, mastitis, milk safety.
roli czynników etiologicznych
ma-
stitis
występuje około 150 gatun-
ków drobnoustrojów (1), z których po-
nad 100 wyizolowano w Polsce (2). Rolę
dominującą w wywoływaniu zapaleń wy-
mienia mają gronkowce złociste i koagu-
lazo-ujemne, paciorkowce bezmleczności
i środowiskowe,
E. coli
i inne
coli
-podob-
ne oraz
Corynebacterium bovis
(3, 4, 5, 6).
Wśród drobnoustrojów, które wywołują
mastitis
u krów,
znajdują się gatunki pato-
genne dla człowieka (2, 4, 7, 8, 9). Związek
między obecnością patogennych drobno-
ustrojów w mleku a chorobami przenoszo-
nymi na człowieka przez żywność (food-
borne diseases – choroby odżywnościowe,
enteropatie pokarmowe) ma odzwiercie-
dlenie w piśmiennictwie.
Mleko, które pochodzi od krów z
ma-
stitis
oraz produkty otrzymane z takiego
surowca mogą być przyczyną chorób u lu-
dzi wskutek zakażenia i/lub zatrucia toksy-
nami bakteryjnymi. Boor (10) przytoczy-
ła dowody z piśmiennictwa na temat bez-
pośredniego związku między spożyciem
Charakterystyka zapaleń wymienia
wywoływanych przez drobnoustroje
chorobotwórcze dla człowieka
Staphylococcus aureus
Gronkowiec złocisty jest obecnie najczęst-
szym i najtrudniejszym do zwalczania pato-
genem
mastitis
u krów (3, 4, 5, 26). Z uwagi
na sposób szerzenia się w stadzie (z krowy
na krowę) zaliczany jest do tzw. drobno-
ustrojów zakaźnych (contagious). Zapa-
lenia spowodowane przez
S. aureus
z re-
guły są przewlekłe i przebiegają bez obja-
wów klinicznych. Patogenność gronkowca
złocistego jest skutkiem ekspresji szeregu
czynników wirulencji, które prowadzą do
adhezji, ucieczki przed systemem obron-
nym oraz rozprzestrzeniania się w orga-
nizmie gospodarza (4, 27, 28, 29, 30). Pra-
wie wszystkie szczepy wytwarzają enzy-
my i cytotoksyny, takie jak: hemolizyna,
nukleaza, proteaza, lipaza, hialuronidaza
oraz kolagenaza. Część szczepów wytwa-
rza także jedną lub więcej dodatkowych
290
Życie Weterynaryjne • 2009 • 84(4)
W
Prace poglądowe
egzoprotein, do których należą enterotok-
syny, toksyna zespołu wstrząsu toksycz-
nego (TSST-1), eksfoliatyny i leukocydy-
na. Enterotoksyny oraz TSST-1 należą do
pirogennych egzotoksyn i mają właściwo-
ści superantygenów. Prowadzą one do ma-
sywnej aktywacji limfocytów T i uwolnie-
nia dużej ilości cytokin odpowiedzialnych
za objawy wstrząsu toksycznego. Entero-
toksyny gronkowcowe są względnie sta-
bilnymi białkami, opornymi na działanie
enzymów trawiennych, które po podaniu
per os
wywołują intoksykacje pokarmowe.
Obecnie znanych jest ponad 20 antygeno-
wych typów enterotoksyn (4). Stwierdzono,
że 95% pokarmowych zatruć gronkowco-
wych ma związek z tzw. enterotoksynami
klasycznymi (SEA – SED), w tym głównie
z SEA (31), wzrasta też udział SED, SEH
i SEI (55). Badania własne wykazały, że
22,1% szczepów gronkowców wyizolowa-
nych z wydzieliny zapalnej wymienia krów
cechowało się zdolnością wytwarzania
jednej lub dwu enterotoksyn (32). Szcze-
py wywołujące
mastitis
cechowały się też
posiadaniem genów:
seg, seh, sei i sej
(29).
Odsetek enterotoksycznych szczepów
Sta-
phylococcus aureus,
wyizolowanych z
ma-
stitis
u krów, wahał się w różnych krajach
w granicach od 1 do 63% (33). Entero-
toksyczne szczepy gronkowców wykaza-
no w mleku surowym (34). Wyniki now-
szych badań nad wytwarzaniem entero-
toksyn przez „mastitogenne” gronkowce
złociste zawiera
tabela 2
.
Gronkowce odpowiedzialne są na za-
trucia pokarmowe, wstrząs toksyczny oraz
tzw. zespół skórny. Zatrucia toksynami
gronkowcowymi stanowiły drugą grupę
chorób (po
V.
parahaemolyticus
) przeno-
szonych przez żywność na Tajwanie (19),
jak też (po
Salmonella
spp.) we Francji (18)
oraz w Polsce (34). Ponad 32% zatruć gron-
kowcowych we Francji wiązało się z zaka-
żonymi produktami mlecznymi (37).
Tabela 1.
Udział bakterii zaliczanych do patogenów odżywnościowych w wywoływaniu mastitis u krów
Drobnoustrój
Postać mastitis
Odsetek krów/rok
Staphylococcus aureus
podkliniczna, przewlekła, ostra
5–50
Escherichia coli
nadostra, ostra, przewlekła podkliniczna
5–20
Streptococcus agalactiae
podkliniczna, przewlekła, ostra
2–25
Pseudomonas aeruginosa
ostra, przewlekła
<1
Bacillus cereus
ostra, przewlekła
<1
Listeria monocytogenes
przewlekła
<0,1
Pasteurella haemolytica
ostra
<0,1
Brucella abortus melitensis
podkliniczna, przewlekła, ostra
<0,1
Salmonella enteritidis
ostra, przewlekła
<0,1
Yersinia enterocolitica
ostra
<0,1
Campylobacter jejuni
ostra
<0,1
Streptococcus pyogenes
ostra
<0,1
Streptococcus zooepidemicus
podkliniczna
<0,1
Prototheca spp.
przewlekła, ostra
<1
Tabela 2.
Wytwarzanie enterotoksyn przez szczepy Staphylococcus aureus z mastitis u krów
Liczba zbadanych
szczepów
Liczba (procent)
ESA dodatnich
Toksyny lub geny (n)
Autor (pozycja
piśmiennictwa)
103
54 (52)
SEJ(17), SED+SEJ (21),
SEC+SEG+SEI+TSST-1(15),
SEA+SEC+TSST-1 (1)
Akineden i wsp. (27)
160
22 (13,7)
SEC (7), SED (12), SEC+SED (3)
Cenci-Goga i wsp. (35)
231
173 (74,9)
seg (167), sei (161), sec (109),
sell (103), selm (29), selo (14),
selm (8), seh (4), seb (3)
Hata i wsp. (28)
104
23 (22,1)
SEA (9), SEB (1), SEC (4), SED (7),
SEC+TSST-1 (2)
Kuźma i wsp. (29)
166
37 (22,9)
SEA (32), SEB (3), SEC (1),
SEA+TSST-1 (1)
Lim i wsp. (36)
obserwuje się najwięcej przypadków
co-
limastitis
. Ostre postacie częściej wystę-
pują w miesiącach letnich, kiedy zwierzę-
ta ulegają wpływom stresu termicznego.
Bardziej podatne na zakażenia są krowy
o wyższej wydajności.
Około 10% przypadków
colimastitis
ce-
chuje się nadostrym przebiegiem z silnie
wyrażonymi objawami ogólnymi (gorącz-
ka, drgawki, tracenie apetytu, porażenia)
i miejscowymi, co nierzadko kończy się
ograniczeniem wydzielania mleka lub na-
wet śmiercią zwierzęcia (40). Wymienione
zmiany spowodowane są przez uwolnioną
endotoksynę oraz mediatory stanu zapal-
nego, w tym TNF-α. Ostatnio obserwuje
się zapalenia przewlekłe, a nawet podkli-
niczne (39, 41).
Do tej pory nie brano pod uwagę związ-
ku
colimastitis
z zachorowaniami ludzi.
Szczepy wytwarzające toksynę typu Shi-
ga (STEC – Shiga toxin-producing
Esche-
richia coli
) izolowane są głównie z kału
krów (42) i to one stanowią przyczynę za-
każeń mięsa i produktów mleczarskich
(43). Obecność bakterii, jak też media-
torów procesu zapalnego w wydzielinie
z ćwiartek objętych ostrą postacią
colima-
stitis
nie jest brana pod uwagę z uwagi na
rygorystyczne przestrzeganie przez pro-
ducentów zakazu odstawiania (sprzeda-
wania) mleka zmienionego makroskopo-
wo. Problemem jednak mogą stać się za-
palenia podkliniczne, spowodowane przez
szczepy STEC. W Nowej Zelandii wykaza-
no obecność dziewięciu genów wirulencji
w 37,5% szczepów
E. coli
wyizolowanych
z wydzieliny zapalnej wymienia. Najczę-
ściej występowały geny
stx1
,
enf2
,
vt2e
i
eae
(44). Ostatnio, przy użyciu metody PCR,
przebadano w Polsce 100 szczepów
E. coli
,
wyizolowanych z wydzieliny zapalnej wy-
mienia krów, na obecność genów odpo-
wiedzialnych za produkcję odmian tok-
syny Shiga (
stx1, stx2, stx2c, stx2d, stx2e,
stx2f
). U 4 szczepów stwierdzono wystę-
powania genów:
stx2, stx2c i stx2e
(45).
Dane te, jak też wyniki badań innych au-
torów, zawiera
tabela 3
.
Szczepy shigatoksyczne odpowiedzial-
ne są za biegunki o lekkim przebiegu,
jak też za krwotoczne zapalenie okręż-
nicy oraz hemolityczny zespół moczni-
cowy (48).
Escherichia coli
Należy do tzw. patogenów środowiskowych
i obok innych bakterii z grupy
coli
odpo-
wiada za większość klinicznych przypad-
ków zapaleń wymienia, które ze względu
na charakterystyczny, ostry przebieg, okre-
ślono nazwą „
colimastitis
” (38). Oprócz
E. coli
, najczęściej izolowano gatunki z ro-
dzajów
Klebsiella
i
Enterobacter
(3, 39).
Drobnoustroje te wywołują około 30–40%
klinicznych, przeważnie ostrych, miejsco-
wych zapaleń wymienia. Żyją w oborniku,
w materiale służącym jako ściółka, w gle-
bie i w zanieczyszczonej wodzie. Najczę-
ściej do zakażeń (na drodze galaktogennej)
dochodzi na początku i pod koniec zasu-
szenia oraz w czasie porodu. Z tego po-
wodu bezpośrednio po porodzie, jak też
w okresie pierwszych 6 tygodni laktacji
Życie Weterynaryjne • 2009 • 84(4)
291
Prace poglądowe
Tabela 3.
Zdolność do produkcji toksyny shiga przez szczepy E. coli z mastitis u krów
pathogens”, a z przypadków chorobowych
u ludzi w USA izolowany był najczęściej
(17). Pojedyncze zachorowania notowa-
ne były także w Polsce (20).
Liczba zbadanych
szczepów
Odsetek
STEC-dodatnich
Geny
(procent wśród STEC +)
Autor (pozycja
piśmiennictwa)
80
30,7
stx1(31), stx2 (7,5), vt2e (6,25), eae (4)
Bean i wsp. (46)
100
4
stx2e (3), stx2+stx2c (1)
Kłossowska i wsp. (45)
Listeria monocytogenes
182
12,8
stx1, stx2, eae
Lira i wsp. (47)
Stanowi sporadyczną przyczynę poronień
lub zapalenia opon mózgowych u bydła
jako wynik skarmiania kiszonki złej jako-
ści (61). Powoduje też przewlekłe, śród-
miąższowe podkliniczne zapalenie gru-
czołu mlekowego, które prowadzi do zani-
ku zakażonej ćwiartki (62, 63). Do zakażeń
wymienia może dojść na drodze galakto-
gennej i hematogennej (64). Zapalenia są
trudne do wyleczenia, gdyż drobnoustrój
ten cechuje się wysoką opornością na ce-
falosporyny, streptomycynę, trimetoprim,
amicylinę, rifampicynę, rifamycynę i fl orfe-
nikol. Wrażliwość
in
vitro
wykazuje w sto-
sunku do amoksycyliny, erytomycyny, gen-
tamycyny, kanamycyny i wankomycyny
(65). Wymieniony drobnoustrój występuje
okresowo w kale krowy oraz w środowisku
jej życia i te źródła należy brać pod uwa-
gę na pierwszym miejscu w rozpatrywaniu
przyczyn zakażenia wymienia i/lub świe-
żego mleka (64, 66). Znalezienie w mleku
surowym
L. monocytogenes
lub nawet in-
nego gatunku listerii wskazuje na koniecz-
ność radykalnej poprawy higieny środowi-
ska i pozyskiwania mleka.
Listeria monocytogenes
jest ważną przy-
czyną chorób człowieka przenoszonych
przez żywność (67), w tym przez mleko
i produkty mleczne (10, 66). Powoduje
poronienia, przedwczesne porody, zapa-
lenie opon mózgowych i zakażenia nowo-
rodków (67, 68).
Streptococcus agalactiae
(ewolucyjnym). Jednak patogenne pacior-
kowce, które występują w populacji ludz-
kiej mogą zakażać i krążyć wśród krów, co
w konsekwencji stanowi źródło czynników
zakaźnych dla człowieka.
Innym paciorkowcem, który wywołuje
mastitis
u krów i stanowi przyczynę cho-
rób ludzi, jest
Streptococcus zooepidemi-
cus
. Stany zapalne wymienia są stosunkowo
rzadkie i przeważnie mają przebieg prze-
wlekły, podkliniczny. Wymieniony drob-
noustrój opisano jako przyczynę zapalenia
płuc, opon mózgowych, stawów oraz bak-
teriemii u ludzi, a źródłem zakażenia był
niewłaściwie pasteryzowany ser (50).
Drobnoustrój ten stanowi przyczynę
ostrych, przewlekłych oraz podklinicz-
nych zapaleń wymienia (5, 6, 9, 39) i nosi
nazwę patogenu zakaźnego. Jedynym re-
zerwuarem
Streptococcus agalactiae
jest
wydzielina (mleko) z zakażonych ćwiartek.
Drobnoustroje te można wykryć także na
powierzchniach, które w ostatnim czasie
miały kontakt z zakażonym mlekiem, ta-
kich jak wyposażenie dojarskie, ręce doja-
rzy i ściółka. Przenoszenie
Streptococcus
agalactiae
na ćwiartki zdrowe zachodzi
głównie podczas doju. Przy braku higieny
wymion oraz skutecznych działań profi -
laktyczno-leczniczych, bakteria ta może
się szybko rozprzestrzeniać wśród całe-
go stada. Niekompletne wydojenie zaka-
żonych ćwiartek może stanowić przyczy-
nę wzrostu przypadków o ostrym prze-
biegu. Jałówki mogą się zarazić podczas
wzajemnego ssania się w boksach grupo-
wych, szczególnie wtedy, kiedy otrzymują
do picia zakażoną siarę lub mleko.
Streptococcus agalactiae
w ogromnych
ilościach znajduje się w mleku zakażonej
ćwiartki. Wykazano, że jedna zakażona
ćwiartka w stadzie złożonym ze 100 krów
może zawierać w mleku zbiorczym powy-
żej 100 000 bakterii/ml. Zakażone ćwiartki
cechuje z reguły wysoka liczba, w granicach
od 1 do 10 mln/ml lub więcej komórek so-
matycznych, które w znaczny sposób pod-
noszą liczbę komórek somatycznych (SCC)
w mleku zbiorczym. Widoczną cechą jest
zmiana barwy mleka (zażółcenie), rozwod-
nienie oraz obecność domieszek (strzęp-
ki, kłaczki). Charakterystycznym objawem
klinicznym jest przerost ścian zatok i prze-
wodów wyprowadzających mleko oraz za-
nik tkanki wydzielniczej (6, 49).
Paciorkowce bezmleczności zaliczane są
do drobnoustrojów patogennych dla czło-
wieka. Stanowią przyczynę zapalenia płuc
i opon mózgowych u dzieci – noworodków
i osesków. Dawniej przyjmowano, że czło-
wiek zakaża się od krowy. Badania oparte
na biologii molekularnej dostarczyły jednak
dowodów, że
Streptococcus agalactiae
, który
zakaża człowieka, różni się od paciorkowca
bezmleczności wywołującego
mastitis
(22).
Leigh (21), na podstawie analizy przedmio-
towego piśmiennictwa doszedł do wniosku,
że bydlęcy i ludzki
Streptococcus agalactiae
tworzą w dużym stopniu samodzielne popu-
lacje o różnym pochodzeniu rozwojowym
Salmonella spp.
Pałeczki
Salmonella
mogą wywoływać
mastitis
u krów, chociaż zapalenia są nie-
zwykle rzadkie.
Salmonella enterica,
sero-
typ Typhimurium izolowano z krwi krów
z ostrą, ciężką postacią
mastitis (
31). War-
to dodać, że obecność tych drobnoustro-
jów w mleku stanowi poważne zagrożenie
dla zdrowia człowieka (51, 52). Salmone-
le wymieniane są obecnie jako pierwsza
(18) lub druga (17) grupa bakteryjnych
chorób związanych z żywnością. W Pol-
sce
Salmonella
spp. stanowi najważniejszą
grupę odżywnościowych drobnoustrojów
chorobotwórczych (20).
Izolowano je mię-
dzy innymi z kału dzieci z biegunką (53).
Salmonelozy u ludzi związane ze spoży-
ciem mleka i przetworów mleczarskich,
jak też gatunki pałeczek
Salmonella
, któ-
re były przyczyną zachorowań, przedsta-
wiła Molska (54).
Bacillus cereus
Pałeczki Gram-dodatnie, takie jak
Bacillus
cereus
i
Bacillus subtilis,
występują, chociaż
niebyt często, w roli czynników etiologicz-
nych zapalenia gruczołu mlekowego u krów
(5, 6). Wywołują zapalenia ostre, przewle-
kłe lub podkliniczne. Liczba komórek może
wynosić od 200 000 do 10 mln w 1 ml mle-
ka (38). Obecność
Bacillus
spp. stwierdzo-
no we krwi krów chorych na ostrą postać
mastitis
w czasie trwania laktacji (40). Bak-
terie te są rozpowszechnione w środowi-
sku, co obejmuje glebę, wodę, obornik, pa-
szę, w tym kiszonkę i młóto. Ich obecność
wykazywano w mleku zbiorczym (2, 69).
Należy dodać, że endospory
B.
cereus
są
oporne na pasteryzację (70).
Bacillus cereus
wykazywano w grani-
cach od 3,7 (18) do 20,8% (19) przypad-
ków wśród chorób człowieka przenoszo-
nych przez żywność. Drobnoustrój ten
produkuje toksyny, które odpowiedzialne
są za 2 rodzaje zatruć pokarmowych, które
noszą nazwę zespołów biegunkowego lub
Campylobacter jejuni
Wymieniona bakteria
jest stosunkowo rzad-
kim patogenem
mastitis
u krów. Zapalenie
może mieć ciężki, ostry przebieg z utratą
apetytu i wysoką gorączką (55). Ostre zapa-
lenie wymienia uzyskano też w warunkach
eksperymentalnych (56).
Campylobacter je-
juni
izolowano z mleka zbiorczego (57).
Zakażenia i zachorowania ludzi zwią-
zane były ze spożyciem mleka surowego,
którego nie poddawano pasteryzacji (58).
Przypadki
enteritis
spowodowane były
przez mleko pochodzące od krów z zapa-
leniem wymienia, naturalnie wywołanym
przez
C. jejuni
(59, 60). Meng i Dole (51)
podają, że w ostatnich 20 latach drobno-
ustrój ten należał do głównych „foodborne
292
Życie Weterynaryjne • 2009 • 84(4)
Prace poglądowe
wymiotnego. Zespół biegunkowy związany
jest z toksyną ciepłochwiejną, a zespół wy-
miotny z toksyną ciepłooporną (cyt. 70).
charakteryzuje się przewlekłym klinicznym
lub podklinicznym przebiegiem z okresa-
mi zaostrzenia. Zakażone ćwiartki mogą
stać się obrzękłe i twarde. Przeważnie nie
obserwuje się objawów ogólnych. Spada
wydajność mleczna, a zwiększeniu ulega
liczba drobnoustrojów i komórek w mleku
zbiorczym. Rozpoznanie opiera się na ba-
daniu laboratoryjnym i wykazaniu obecno-
ści charakterystycznych endospor w prób-
kach wydzieliny zapalnej (49, 79). Zasady
leczenia
mastitis protothecosa
nie zostały
opracowane. Jedynym sposobem eliminacji
Prototheca
spp. ze stada krów jest prawi-
dłowe rozpoznanie zakażenia oraz wybra-
kowanie krów zakażonych. Należy dodać,
że drobnoustroje te mogą przeżyć tempe-
raturę pasteryzacji (25).
Drobnoustroje z rodzaju
Prototheca
mogą wywołać u ludzi zapalenie skóry,
zapalenie łokciowej kaletki maziowej oraz
tzw. prototekozę rozsianą (przewodu po-
karmowego, płuc, krwi). Podatność na za-
każenie wymienionymi drobnoustrojami
jest następstwem osłabienia mechanizmów
obronnych (80). Do tej pory nie dowiedzio-
no związku
mastitis
u krów z zakażeniami
człowieka. Autorzy brazylijscy stwierdzi-
li jednak, że przyczyną prototekozy prze-
wodu pokarmowego u ludzi był ser zaka-
żony
Prototheca
spp. (cyt. 25).
Podsumowanie
Drobnoustroje wywołujące
mastitis
u krów
są rzeczywistymi lub potencjalnymi patoge-
nami bakteryjnych chorób przenoszonych
na człowieka przez mleko i jego produkty.
Zachorowania są przede wszystkim na-
stępstwem spożywania niepasteryzowane-
go mleka oraz niektórych produktów z nie-
go wykonanych (8). Ze stanem zapalnym,
nawet podklinicznym, ma związek wzrost
pozostałości antybiotyków, jak też zwięk-
szona liczba drobnoustrojów, których część
może okazać się oporna na pasteryzację (7).
Wpływ
mastitis
na zdrowie człowieka może
wyrazić się zarówno zakażeniem i/lub za-
truciem pokarmowym, alergią, słabszym
rozwojem wskutek zmniejszenia wartości
odżywczych, wzrostem antybiotykoopor-
ności wśród patogennych dla niego drob-
noustrojów, jak też zaburzeniami w ukła-
dach immunologicznym i hormonalnym
spowodowanymi przez aktywne związki
wyzwolone podczas procesu zapalnego.
Stany zapalne gruczołu mlekowego oraz
metody przeciwdziałania niektórym ich
skutkom prowadzą do ograniczenia obec-
ności w mleku aktywnych farmakologicz-
nie składników prozdrowotnych.
Należy zatem stwierdzić, że przestrze-
ganie zasad higieny podczas pozyskiwania
i przechowywania mleka surowego oraz
wytwarzania produktów mleczarskich, jak
też profi laktyka i terapia
mastitis
, zmniej-
szają ryzyko wybuchu chorób przenoszo-
nych przez mleko, a tym samym zwiększają
bezpieczeństwo zdrowotne żywności. Po-
stępy w mikrobiologii, opracowanie i wpro-
wadzenie do praktyki nowych, bardziej pre-
cyzyjnych metod rozpoznawania zakażenia
wraz z ograniczaniem tzw. presji infekcji,
na co składa się higiena środowiska krowy,
stanowią ważny składnik profi laktyki od-
żywnościowych chorób człowieka.
Brucella spp.
Zapalenie gruczołu mlekowego u krów
wywołuje
Brucella abortus bovis
oraz
Br.
melitensis
. Drobnoustroje te, a szczegól-
nie
Br. melitensis
, stanowią także przy-
czynę
mastitis
u owiec i kóz. Bruceloza
wymienia krów ma przebieg podklinicz-
ny lub niekiedy kliniczny – przewlekły.
Do zakażeń dochodzi na drodze hemato-
gennej, a drobnoustroje umiejscawiają się
głównie w tkance śródmiąższowej gru-
czołu mlekowego. Zakażone krowy i owce
ciągle wydalają drobnoustroje z mlekiem
(71). Mleko i jego przetwory, w tym głów-
nie mleko surowe (niepoddane obróbce
termicznej) i przetwory z mleka surowe-
go stanowią najczęstsze źródło zakażeń
człowieka (72, 73).
Pseudomonas aeruginosa
Drobnoustrój ten wywołuje zarówno kli-
niczne, jak też podkliniczne zapalenie wy-
mienia (74, 75). Objawy kliniczne są zróżni-
cowane, od łagodnych po nadostre, nawet
w połączeniu ze zgorzelą, co obserwowa-
no w zasuszeniu. Większość przypadków
przybiera postać przewlekłą, z zaostrze-
niami o stosunkowo łagodnym przebiegu.
Źródłem zakażenia jest zanieczyszczona
woda. Drobnoustroje te izolowano także
z mokrej powierzchni legowiska, ściółki,
ziemi, kału, kubków strzykowych, zanie-
czyszczonych preparatów antybiotykowych
i strzykawek, a nawet z niektórych środków
do dezynfekcji strzyków (76).
Pseudomonas
aeruginosa
jest patogenem chorób ludzi
i zwierząt (77). Opisano endemię zacho-
rowań dzieci wskutek spożycia zakażone-
go mleka (78). Drobnoustrój ten izolowano
z kału dzieci chorych z objawami biegun-
ki (53). Badania genetyczne szczepów wy-
izolowanych z
mastitis
u krów i szczepów
wyizolowanych z klinicznych zakażeń u lu-
dzi, nie potwierdziły bliskiego pokrewień-
stwa tych drobnoustrojów (77).
Coxiella burnetii
Zarazek ten izolowano z próbek mleka
krów, które wykazywały zaburzenia repro-
dukcyjne (14), jak też od seropozytywnych
w badaniach na nosicielstwo (81). Podczas
przewlekłej fazy zakażenia u krów drob-
noustroje osiedlają się głównie w maci-
cy i w gruczole mlekowym (82). Przeciw-
ciała dla
Coxiella burnetii
wykazano tak-
że w 21% próbek mleka zbiorczego (24).
W badaniach przeprowadzonych w USA
stwierdzono obecność tego drobnoustro-
ju w próbkach mleka z 94% stad (12). Za-
tem mleko wydaje się głównym transmi-
terem gorączki Q na człowieka.
Ważnym problemem zdrowotnym i eko-
nomicznym w hodowli bydła mlecznego
jest paratuberkuloza. Uważa się też, że
My-
cobacterium avium
ssp
. paratuberculosis
stanowi także przyczynę choroby Leśniow-
skiego-Crohna u ludzi. Drobnoustrój wy-
izolowano z różnych narządów i płynów fi -
zjologicznych organizmu, w tym z gruczo-
łu mlekowego i mleka krów (11). Z uwagi
na fakt, że pałeczki te mogą być wydala-
ne z mlekiem i mogą przeżywać tempera-
turę pasteryzacji, zachodzi podejrzenie,
że mleko od chorych krów może być źró-
dłem zakażenia dla człowieka (66). Istnie-
ją przypuszczenia, że drobnoustroje mogą
być chronione przez fagocytujące je ma-
krofagi mleka przed działaniem tempera-
tury pasteryzacji (13).
Piśmiennictwo
, 41-66.
2. Kłossowska A., Malinowski E.: Drobnoustroje patogenne dla
człowieka w mleku zbiorczym.
Medycyna Wet
. 2001,
16
, 28-33.
3. Bradley A.: Bovine mastitis: an evolving disease.
Vet. J.
2002,
57
, 116-128.
4. Fijałkowski K., Czernomysy-Furowicz D., Ferlas M.: Sta-
phylococcus aureus kontra układ immunologiczny.
Post.
Mikrobiol
. 2008,
Prototheca spp.
, 497–501.
5. Malinowski E., Lassa H., Kłossowska A., Smulski S., Mar-
kiewicz H., Kaczmarowski M.: Etiological agents of dairy
cows’ mastitis in western part of Poland.
Pol. J. Vet. Sci.
2006,
47
Czynnik etiologiczny
mastitis
u krów sta-
nowią bezchlorofi lowe glony z rodzaju
Pro-
totheca
, takie jak
Prototheca zopfi i
i
Pro-
totheca wickerhamii
. Drobnoustroje te
zakwalifi kowano do patogenów środo-
wiskowych, mimo że mogą przenosić się
z krowy na krowę w czasie doju. Źródłem
tych glonów jest zanieczyszczona woda
(w tym stawy, kanały, kałuże), gleba, feka-
lia, korytarze w oborach, poczekalnie przed
dojarnią, nowe zwierzęta wprowadzone do
stada i zanieczyszczona ściółka. Zapalenie
, 191-194.
6. Philpot N.W., Nickerson S.C.:
Zwyciężyć w walce z ma-
stitis.
Wyd. WestfaliaSurge, Polska, Bydgoszcz 2006.
7. Hogan J.: Human health risks associated with high SCC
milk: Symposium overview.
Proc. 44th National Mastitis
Council Annual Meeting
. Orlando, Florida 2005, s. 73-75.
8. Oliver S.P., Jayarao B.M., Almeida R.A.: Foodborne pa-
thogens in milk and the dairy farm environment: food
safety and public health implications.
Foodborne Pathog.
Dis.
2005,
, 115-129.
9. Oliver S.P., Jayarao B.M., Almeida A.A.: Foodborne pa-
thogens, mastitis, milk quality, and dairy food safety.
Proc.
National Mastitis Council Annual Meeting
. Orlando, Flo-
rida 2005c, s. 3-27.
2
Życie Weterynaryjne • 2009 • 84(4)
293
1. Watts L.J.: Etiological agents of bovine mastitis.
Vet. Mi-
crobiol.
1988,
164
9
Prace poglądowe
10. Boor K.J.: Mastitis and dairy food safety.
Proc. III Pan-
american Congress on Mastitis Control and Milk Quali-
ty.
Leon, Mexico 2006, s. 223-237.
11. Collins M.T.: Mycobacterium paratuberculosis: a potential
food-borne pathogen?
J. Dairy Sci.
1997,
35. Cenci-Goga B.T., Karama M., ERossitto P.V., Morgante
R.A., Cullor J.S.: Enterotoxin production by Staphylo-
coccus aureus isolated from mastitis cows.
J. Food. Prot
.
2003,
, 9–29.
62. Bourry A., Poutrel B., Rocourt J.: Bovine mastitis caused by
Listeria monocytogenes: characteristics of natural and expe-
rimental infections.
J. Med. Microbiol
. 1995,
153
, 1693–1696.
36. Lim S., Joo Y., Moon J., Lee A., Wee S., Koh H.: Molecu-
lar typing of enterotoxigenic Staphylococcus aureus iso-
lated from bovine mastitis in Korea.
J. Vet. Med. Sci.
2004,
66
66
, 3445-3448.
12. Kim S.G., Kim E.H., Laff erty C.J., Dubovi E.: Coxiella bur-
neti in bulk tank milk samples, United States.
Emerg. In-
fect. Dis.
2005,
80
, 125–132.
63. Winter P., Schilcher F., Bago Z., Schoedwer D., Egerba-
cher M., Baumgartner W., Wagner M.: Clinical and histo-
pathological aspects of naturally occurring mastitis cau-
sed by Listeria monocytogenes in cattle and ewes.
J. Vet.
Med.
B 2004,
43
, 619-621.
13. Stabel J.R.: Johne’s disease and milk: do consumers need
to worry.
J. Dairy Sci
. 2000,
11
, 581–584.
37. Haeghebaert S., Le Querrec F., Gallay A., Boovet P., Go-
mez M., Vaillant U.: Les toxi- infections alimentaires col-
lectives an France, en 1999 et 2000.
Bull. Epidémiol. Heb-
do.
2002,
, 1659-1663.
14. To H., Htwe K.K., Kako N., Kim H.T., Yamaguchi T., Fu-
kushi H., Hirai K.: Prevalence of Coxiella burneti infec-
tion in dairy cattle with reproductive disorders.
J. Vet.
Med. Sci.
1998,
83
, 176–179.
64. Vishinsky Y., Grinberg A., Ozery R.: Listeria monocyto-
genes udder infection and carcasses contamination.
Vet.
Rec.
1993,
51
, 105–109.
38. Hogan J., Smith K.L.: Coliform mastitis.
Vet. Res.
2003,
34
23
, 484–485.
65. Srinivasan V., Nam H.M., Nguyen L.T., Tamilselvam B.,
Murinda S.E., Oliver S.P.: Prevalence and antimicrobial
resistance in Listeria monocytogenes isolated from da-
iry farms.
Foodborne Path. Dis
. 2005,
133
, 859-861.
15. Oliver S.P., Murinda S.E., Nguyen L.T., Nam H.M., Alme-
ida R.A., Haendrick S.J.: On- farm sources of foodborne
pathogens: isolation from the dairy environment.
Masti-
tis in dairy production.
Wageningen Academic Publishers
2005, s. 665–670.
16. Käferstein F.K.: Actions to reverse the upward curve of
foodborne illness.
Food Control
2003,
60
, 507–519.
39. Malinowski E., Lassa H., Kłossowska A., Markiewicz H.,
Kaczmarowski M., Smulski S.: Relationship between ma-
stitis agents and somatic cell count in foremilk samples.
Bull. Vet. Inst. Pulawy
2006,
, 201–211.
66. Wiedmann M.: ADSA Foundation Scholar Award – An
integrated science-based approach to dairy food safety:
Listeria monocytogenes as a model system.
J. Dairy Sci.
2003,
2
, 349–352.
40. Wenz J.R., Barrington G.M., Garry F.B., McSweeney K.D.,
Dinsmore R.P., Goodell G.,Callan R.J.: Bacteremia asso-
ciated with naturally occurring acute coliform mastitis in
dairy cows.
J. Am. Vet. Med. Assoc.
2001,
50
, 101–109.
17. Mead P.S., Slutsker L., Dietz V., McCaig L.F., Bresee J.S., Sha-
piro C., Gri n P.M., Tauxe R.V.: Food-related illnesses and
death in United States.
Emerging Infect. Dis
. 1999,
14
, 1865–1875.
67. Farber J.M., Peterkin P.I.: Listeria monocytogenes, a fo-
od-borne pathogen.
Microbiol. Rev.
1991,
, 976-981.
41. Bradley A.J., Green M.J.: Adaptation of Escherichia coli
to the bovine mammary gland
. J. Clin. Microbiol.
2001,
39
219
, 476–511.
68. MacDonald P.D., Whitwam R.E., Boggs J.D., MacCormack
J.N., Anderson K.L., Reardon J.W., Saah J.R., Graves L.M.,
Hunter S.B., Sobel J.: Outbreak of listeriosis among Mexican
immigrants as a result of consumption of illicity produced
Mexican-style chese.
Clin. Infect. Dis.
2005,
55
, 607–612.
18. Le Loir Y., Baron F., Gautier M.: Staphylococcus aureus
and food poisoning.
Genet. Mol.
Res
. 2003,
5
, 1845–1849.
42. Kijima-Tanaka M., Ishihara K., Kojima A., Morioka A.,
Nagata R., Kavanishi M., Nakazawa M., Tamura Y., Ta-
kahashi T.: A national surveillance of Shiga toxin-produ-
cing Escherichia coli in food-producing animals in Japan.
J. Vet. Med.
B 2005,
, 63–76.
19. Pan T.M., Wang T.K., Lee C. L., Chien S.W., Horng C.B.:
Food-borne disease outbreaks due to bacteria in Taiwan,
1986 to 1995.
J. Clin. Microbiol.
1997,
2
, 677–682.
69. Holm C., Jepsen L., Larsen M., Jespersen L.: Predomi-
nant microfl ora of downgraded bulk tank milk.
J. Dairy
Sci.
2004,
40
35
, 1260–1262.
, 519–531.
20. Czarkowski M.P., Cielebąk E., Stępień E., Kondej B.: Cho-
roby zakaźne i zatrucia w Polsce w 2004 roku.
Biuletyn
PZH
, Warszawa, 2005.
21. Leigh J.A.: Are bovine Streptococcus agalactiae (GBS) a le-
ading cause of neonatal death?
Proc. National Mastitis
Council Annual Meeting
. Orlando, Florida 2005, 41-51.
22. Martinez G., Harel J., Higgins R., Lacouture S., Daignault
D., Gottschalk M.: Characterization of Streptococcus aga-
lactiae isolates from bovine and human origin by random-
ly amplifi ed polymorphic DNA analysis.
J. Clin. Micro-
biol.
2000,
110
, 230–237.
44. Cursons R.T., Williamson J., Bean A.: Shiga toxin genes
from Escherichia coli strains isolated from mastitic milk.
W:
Mastitis in Dairy Production
. Wageningen Academic
Publishers 2005, s. 671–676.
45. Kłossowska A., Malinowski E.: Shiga toksyczne szczepy
Escherichia coli wyizolowane z mastitis u krów.
Medycy-
na Wet
. 2007, 63, 1108–1110.
46. Bean A., Williamson J., Cursons R.T.: Virulence genes of
Escherichia coli strains isolated from mastitic milk.
J. Vet.
Med.
B 2004,
52
, 1151–1157.
70. Svensson B., Monthan A., Shaheen R., Andersson M. A.,
Salkinoja-Salonen M., Christiansson A.: Occurrence of
emetic toxin producing Bacillus cereus in the dairy pro-
duction chain. Inter. Dairy J. 2006,
87
, 740–749.
71. Tittarelli M., Diventura M., De Massis F., Scacchia M.,
Giovannini A., Nannini D., Caporale V.: e persisten-
ce of Brucella melitensis in experimentally infected ewes
through three reproductive cycles.
J. Vet. Med
. B 2005,
52
16
, 285–287.
47. Lira W.M., Macedo C., Marin J.M.: e incidence od Shi-
ga toxin producing Escherichia coli in cvattle with masti-
tis in Brazil.
J. Appl. Microbiol
. 2004,
51
, 403–409.
72. Mishal J., Ben-Israel N., Levin Y., Sherf S., Jafari J., Embon
E., Sherer Y.: Brucellosis outbreak: analysis of risk factors
and serologic screening.
Int. J. Mol. Med.
1999,
, 71–78.
23. Nuta M., Van der Giessen J.W.B.: Human exposure to
Mycobacterium paratuberculosis via pasteurized milk:
A modeling approach.
Vet. Rec.
1998, 143, 293–296.
24. Paiba G.A., Green E., Lloyd G., Patel D., Morgan K.L.:
Prevalence and antibodies to Coxiella Burnettii (Q fever)
in bulk tank milk in England and Wales.
Vet. Rec
. 1999,
144
, 861–866.
48. Altecruse S.T., Cohen M.L., Swerdlow D.E.: Emerging fo-
odborne diseases
. Emerg. Infect. Dis.,
1997,
97
, 655-658.
73. Namiduru M., Gungor K., Dikensoy O., Baydar I., Ekin-
ci E., Karaoglan I., Bekir N.A.: Epidemiological, clinical
and laboratory features of brucellosis: a perspective eva-
luation of 120 adult patients.
Int. J. Clin. Pract.
2003,
4
, 285–293.
49. Malinowski E., Lassa H., Kłossowska A.: Isolation of Pro-
totheca zopfi i from infl amed secretion of udders
. Bull.
Vet. Inst. Pulawy
2002,
3
57
, 519–522.
25. Melville P.A., Watanabe E.J., Benites N.R., Ribeiro A.R.,
Silva J.A.B., Garino F., Costa E.O.: Evaluation of the su-
sceptibility of Prototheca zopfi i to milk pasteurization.
Mycopathologia
1999,
46
, 295–299.
20–24.
74. Bannermann D.D., Chockalingam A., Paape M.J., Hope
J.C.: e bovine innate response during experimentally-
induced Pseudomonas aeruginosa mastitis.
Vet. Immu-
nol. Immunopathol.
2005,
50
Bordes-Benitez A., Sanchez-Onoro M., Suarez-Bordon P.,
Garcia-Rojas A.J., Saez-Nieto J.A., Gonzalez-Garcia A.,
Alamo-Antunez I., Sanchez-Marato A., Bolanos-Rivero
M.: Outbreak of Streptococcus equi subsp. zooepidemi-
cus infections on the island of Gran Canaria associated
with the consumption of inadequately pasteurized cheese.
Eur. J. Clin. Microbiol. Infect. Dis.
2006,
, 79–82.
26. Smith G. W., Lyman R.L., Anderson K.K.: E cacy of vac-
cination and antimicrobial treatment to eliminate chronic
intrammmary Staphylococcus aureus infections in dairy
cattle.
J. Am. Vet. Med. Assoc
. 2006,
146
, 201–215.
75. Kirk J.H., Barlett P.C.: Pseudomonas aeruginosa masti-
tis in a dairy herd.
J. Am. Vet. Med. Assoc.
1984,
107
184
, 242–246.
51. Meng J., Doyle M.P.: Emerging and evolving microbial fo-
odborne pathogens.
Bull. Inst. Pasteur
1998,
25
671-763.
76. Hicks C.R., Eberhart R.J., Erskine R.J., Spencer S.B.: In-
teractions between Pseudomonas aeruginosa and iodo-
phor germicides in milking parlor udder wash water sys-
tem.
Appl. Environ. Microbiol.
1991,
, 422–425.
27. Akineden O., Annemuller C., Hassa A.A., Lamler C., Wol-
ter W., Zschock M.: Toxingenes and other characteristics
of Staphylococcus aureus isolates from milk of cow with
mastitis.
Clin. Diagn. Lab. Immunol.
2001,
228
, 151-164.
52. Wells S.J., Ott S.L., Seitzinger H.A.: Key health issu-
es for dairy cattle – new and old.
J.Dairy Sci.
1998,
96
81
,
, 568–572.
77. Daly M., Power F., Bjorkroth J., Shhehan P., O’Connel A.,
Kolgan M., Korkeala H., Fanning S.: Molecular analysis
of Pseudomonas aeruginosa: epidemiological investiga-
tion of mastitis outbreaks in Irish dairy herds.
Appl. Envi-
ron. Microbiol.
1999,
57
, 959–964.
28. Hata E., Katsuda K., Kobayashi H., Ogawa T., Endo T., Egu-
chi M.: Characteristics and epidemiologic genotyping of
Staphylococcus aureus isolates from bovine mastitic milk
in Hokkaido, Japan.
J. Vet. Med. Sci.
2006,
8
3029-3035.
53. Rożkiewicz D., Zaremba M.L., Danilut F., Ściepuk M., Ku-
rzątkowska B., Oldak E.: Bakteryjne czynniki etiologiczne
w biegunkach u dzieci z regionu białostockiego hospitalizo-
wanych w roku 2003.
Post. Microbiol
. 2004,
, 165–170.
29. Kuźma K., Malinowski E., Lassa H., Kłossowska A.: De-
tection of genes for enterotoxins and toxic shock syndro-
me toxin-1 in Staphylococcus aureus isolated from bovi-
ne mastitis.
Bull. Vet. Inst. Pulawy
2003,
68
, supl. 1, s. 126.
54. Molska I.: Występowanie pałeczek Salmonella w mle-
ku i wybranych produktach mlecznych.
Post. Microbiol
.
1991,
43
, 2723–2729.
78. Gras-Le Guen C., Lepelletier D., Ddebillon T., Gournay
V., Espaze E., Roze J.C.: Contamination of a milk bank
pasteurizer causing a Pseudomonas aeruginosa outbre-
ak in a neonatal intensive care unit.
Arch. Dis. Child. Fe-
tal Neonatal Ed
. 2003,
65
, 33–43.
55. Gudmuntson J., Chirfi ni-Trejo J.M.: A cause of bovine
mastitis caused by Campylobacter jejuni.
Zentralbl. Ve-
terinärmed
. B 1992,
31
, 419–426.
30. McLauchlin J., Narayanan G.L., Mithani V., O’Neill G.:
e detection of enterotoxins and toxic shock syndrome
toxin genes in Staphylococcus aureus by polymerase cha-
in reaction.
J. Food Prot.
2000,
47
, 534–535.
79. Lassa H., Malinowski E.: Aktywność enzymatyczna droż-
dżaków i alg wyizolowanych z wydzieliny zapalnej gruczo-
łu mlekowego krów.
Medycyna Wet.
2005,
88
, 326–328.
56. Lander K.P., Gill K.P.: Experimental injection of the bovi-
ne udder with Campylobacter coli/jejuni.
J. Hyg.
(Lond.),
1980,
40
, 479–488.
31. Wieneke A.A., Roberts D., Gilbert R.J.: Staphylococcal
poisoning in the United Kingdom, 1969–90.
Epidemiol.
Infect
. 1993,
63
, 673-675.
80. Pfaller M.A., Diekema D.J.: Unusual fungal and pseudo-
fungal infections in humans.
J. Clin. Microbiol.
2005,
61
, 421–428.
57. Doyle M.P., Roman D.J.: Prevalence and survival of Cam-
pylobacter jejuni in unpasteurized milk.
Appl. Environ.
Microbiol
. 1982,
84
43
, 519–531.
32. Kuźma K., Malinowski E., Lassa H., Kłossowska A.: Wy-
twarzanie enterotoksyn oraz toksyny zespołu wstrząsu
toksycznego przez szczepy Staphylococcus aureus izolowa-
ne z mastitis u krów.
Medycyna Wet.
2005,
110
1495–1504.
81. Lorenz H., Jäger C., Willems H., Baljer G.: PCR detection
Coxiella burneti from diff erent clinical specimens, especial-
ly bovine milk, on the basis of DNA preparation with a si-
lica matrix.
Appl. Environ. Microbiol
. 1998,
, 1154–1158.
58. Schildt M., Savolainen S., Hanninen M.L.: Long-lasting
Campylobacter jejuni contamination of milk associated
with gastrointestinal illness in a farming family.
Epide-
miol. Infect
. 2006,
44
, 282-285.
33. Larsen H.D., Aaarestrup F.M., Jensen N.E.: Geografi cal
variation in the presence of genes encoding superantige-
nic exotoxins and beta-hemolysin among Staphylococcus
aureus isolated from bovine mastitis in Europe and USA.
Vet. Microbiol
. 2002,
61
, 4234-4237.
82. Maurin M., Raouilt D.: Q fever.
Clin. Microbiol. Rev
. 1999,
12
64
, 401–405.
59. Hutchinson D.N., Bolton F.J., Hinchliff e P.M., Dawkins
H.C., Horsley S.D., Jessop E.G., Robertshaw P.A., Coun-
ter D.E.: Evidence of udder excretion of Campylobacter
jejuni as the cause of milk-borne campylobacter outbre-
ak.
J. Hyg.
(Lond.), 1985,
134
, 518–533.
86
, 1865–1875.
, 61–67.
34. Bystroń J., Kosek-Paszkowska K., Molenda J.: Występo-
wanie gronkowców enterotoksycznych w mleku suro-
wym.
Medycyna Wet
. 2001,
85
Prof. dr hab. Edward Malinowski, Zakład Fizjopatologii Roz-
rodu i Gruczołu Mlekowego, Państwowy Instytut Weteryna-
ryjny – Państwowy Instytut Badawczy, Oddział w Bydgosz-
czy, Al. Powstańców Wlkp. 10, 85-090 Bydgoszcz, e-mail:
vetri@logonet.com.pl
, 205–215.
60. Orr K.E., Lightfoot N.F., Sisson P.R., Harkis B.A., Twed-
dle J.L., Boyd P., Carroll A., Jackson C.J., Wareing D.R.,
Freeman R.: Direct milk excretion of Campylobacter je-
juni in a dairy cow causing cases of human enteritis.
Epi-
demiol. Infect.
1995,
94
, 645–648.
34. Hussein H.S., Sakuma T.: Prevalence of shiga toxin-pro-
ducing Escherichia coli in dairy cattle and their products.
J. Dairy Sci.
2005,
57
88
, 450–465.
114
, 15–24.
294
Życie Weterynaryjne • 2009 • 84(4)
61. Low J.C., Donacie W.: A review of Listeria monocytoge-
nes and listeriosis.
Vet. J.
1997,
86
1969–90. Epidemiol. Infect. 1993,
38
Plik z chomika:
anex78
Inne pliki z tego folderu:
Choroby wewnętrzne zwierząt gospodarskich EGZAMIN.pdf
(1277 KB)
interna praktyczny(1).doc
(73 KB)
Cukrzyca bydła (diabetes mellitus bovis).docx
(17 KB)
MARTWICA KORY MÓZGOWEJ.docx
(12 KB)
PYTANIA Z PRZEDMIOTU CHOROBY WEWN. 2011.doc
(34 KB)
Inne foldery tego chomika:
●●● historie chorób
artykuły
Biostatystyka
Biostatystyka ćwiczenie 1
Biostatystyka(1)
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin