Intronizacja Lucyfera w Capella Paolina.pdf

Strona Mirosława Dakowskiego - Intronizacja Archanioła Lucyfera w Cap...

http://dakowski.pl//index2.php?option=com_content&task=view&id=60...

INTRONIZACJA ARCHANIOŁA LUCYFERA W CAPELLA PAOLINA

Wpisał: Malachi Martin

05.04.2012.

Intronizacja Archanioła Lucyfera w Capella Paolina

[ ukazała się w ANTYKU najważniejsza książka Malachi Martina o Papieżach i obecnym Katolicyzmie. Oto

wyjątek.

Dom smagany wiatrem

Malachi Martin Powieść watykańska Dedykowane papieżowi Piusowi V na

cześć Maryi Królowej Różańca Świętego

-----------------------------------------------------------------------------------------------

1963, Capella Paolina, Watykan

- Wierzę, że Książę tego świata zostanie tej nocy

intronizowany do Starożytnej Cytadeli i z tego

miejsca stworzy Nową Wspólnotę.

I przyszła odpowiedź, robiąca przerażające wrażenie

nawet w tym upiornym otoczeniu:

- A imię jej będzie Powszechny Kościół Człowieka.

Intronizacja upadłego Archanioła Lucyfera dokonała się w Cytadeli Kościoła

katolickiego 29 lipca 1963 roku. Był to " właściwy czas" dla spełnienia się

historycznej przepowiedni. Główni aktorzy tej ceremonii doskonale wiedzieli, że

tradycja satanistyczna już dawno przepowiedziała, że Czas Księcia nadejdzie

wówczas, gdy papież przybierze imię Apostoła Pawła . Warunek ten - Znak,

że nadszedł właściwy czas - został spełniony dokładnie osiem dni temu przez

wybór najnowszego następcy św. Piotra.

W tym krótkim czasie, jaki upłynął od elekcji papieża, nie dało się ukończyć

skomplikowanych przygotowań; Najwyższy Trybunał zdecydował jednak, że

trudno o lepszy czas na Intronizację Księcia niż ten uroczysty dzień bliźniaczych

książąt Cytadeli, świętych Piotra i Pawła. I nie było stosowniejszego miejsca niż

Kaplica św. Pawła w Watykanie, usytuowana tak blisko Pałacu Apostolskiego.

1 z 17

2012-04-08 19:49

Strona Mirosława Dakowskiego - Intronizacja Archanioła Lucyfera w Cap...

http://dakowski.pl//index2.php?option=com_content&task=view&id=60...

Skomplikowane przygotowania podyktowane były głównie naturą mającego się

odbyć Wydarzenia Ceremonialnego . Ochrona budynków watykańskich, pośród

których leżał klejnot w postaci Kaplicy św. Pawła , była tak staranna, że z

pewnością nie uda się ukryć uroczystego ceremoniału. Jeśli przedsięwzięcie

miało zostać uwieńczone sukcesem - jeśli Wejście Księcia miało się dokonać we

Właściwym Czasie - każdy element celebracji ofiary kalwaryjskiej musi zostać

postawiony na głowie w przebiegu tej drugiej, przeciwstawnej celebracji. Sacrum

musi zostać sprofanowane. Bluźnierstwo adorowane. Bezkrwawa reprezentacja

ofiary Bezimiennego Słabego musi być zastąpiona przez najwyższą i krwawą

deprawację godności Bezimiennego. Wina musi stać się niewinnością. Cierpienie

musi dawać radość. Łaska, skrucha, przebaczenie muszą być utopione w orgii

przeciwieństw. A wszystko to musi być wykonane bezbłędnie. Sekwencja

wydarzeń, znaczenie słów, waga czynności - wszystko to musi być opatrzone

perfekcyjnie wykonanym świętokradztwem, ostatecznym rytuałem zdrady.

Cała ta delikatna operacja została złożona w doświadczone ręce zaufanego

STRAŻNIKA Księcia w Rzymie. Mistrz skomplikowanego ceremoniału Kościoła

rzymskiego, dostojnik o granitowej twarzy i cierpkim języku, był jeszcze większym

mistrzem książęcego ceremoniału ciemności i ognia. Wiedział, że bezpośrednim

celem każdego ceremoniału jest oddanie czci "obeldze rozpaczy". Lecz obecnie

istniał jeszcze dalszy cel polegający na przeciwstawieniu się Bezimiennemu

Słabemu w jego bastionie, opanowania Cytadeli Słabego we właściwym czasie,

zapewnienie wejścia Księcia do Cytadeli jako nieodpartej siły, wyparcie Strażnika

Cytadeli , przejęcie pełnej władzy nad kluczami wręczonymi strażnikowi przez

Słabego.

STRAŻNIK próbował zmierzyć się z problemem bezpieczeństwa. Takie

niewinne elementy, jak pentagram, czarne świecie i odpowiednie draperie ujdą

jako rzymski ceremoniał. Lecz pozostałe rubryki - Misa z Piszczelami i Rytuał

Din na przykład, zwierzęta ofiarne i sama Ofiara - tego byłoby już za wiele. Musi

się więc odbyć dwie równoczesne celebracje. Koncelebracja mogłaby być

dokonana z równym skutkiem przez braci w Autoryzowanej Kaplicy Celującej.

Gdyby wszyscy uczestnicy w obu miejscach "wzięli na cel" każdy element

wydarzenia w Kaplicy Rzymskiej, wówczas wydarzenie w całej swej pełni

dokonałoby się w sposób szczególny w obszarze docelowym. Byłoby to tylko

sprawą jedności serc, tożsamości intencji i perfekcyjnej synchronizacji słów i

czynności pomiędzy kaplicą celującą a kaplicą docelową. Żywa wole i myślące

umysły uczestników skoncentrowałyby się na Przybytku Księcia, odległość

przestałaby mieć znaczenie.

Dla człowieka tak doświadczonego jak STRAŻNIK wybór kaplicy celującej nie

nastręczał najmniejszych trudności. Wystarczyło zadzwonić do Stanów

2 z 17

2012-04-08 19:49

Strona Mirosława Dakowskiego - Intronizacja Archanioła Lucyfera w Cap...

http://dakowski.pl//index2.php?option=com_content&task=view&id=60...

Zjednoczonych. W ciągu tych wszystkich lat wyznawcy Księcia w Rzymie

osiągnęli doskonałą jedność serc i i taką samą jedność intencji z przyjacielem

STRAŻNIKA Leonem, biskupem Kaplicy w Południowej Karolinie.

Imię Leon nie było prawdziwym imieniem tego człowieka, lecz raczej opisem

jego wyglądu. Srebrna grzywa na wielkiej głowie każdemu, kto na niego patrzył,

kojarzyła się z rozwianą grzywą lwa. Od kiedy jego ekscelencja, gdzieś w latach

czterdziestych, ustanowił tę kaplicę, okazał się niezrównanym mistrzem operacji -

dzięki liczbie i znaczeniu Uczestników , jakich potrafił przyciągnąć, dzięki częstej

i szybkiej współpracy z tymi, którzy uznawali jego przekonania i ostateczne cele.

Obecnie jego kaplica cieszyła się powszechnym szacunkiem inicjatów jako

kaplica matka Stanów Zjednoczonych.

Wiadomość, że jego Kaplica została autoryzowana jako Kaplica Celująca w tak

wielkim wydarzeniu, jakim miała być Intronizacja Księcia w samym sercu

rzymskiej Cytadeli, przyjęta została przez Leona z najwyższą satysfakcją. A co do

spraw praktycznych, to jego ogromna wiedza i doświadczenie w przeprowadzaniu

ceremoniału oszczędzi im obu wiele czasu. Nie było na przykład potrzeby

przypominania mu o wadze zasady sprzeczności, na której opiera się cała

struktura kultu Archanioła . Nie mogło też być najmniejszych wątpliwości co do

jego pragnienia włączenia się w ostateczną strategię tej bitwy, której celem był

koniec Kościoła rzymskokatolickiego jako instytucji papieskiej, jaką była od chwili

założenia jej przez Bezimiennego Słabego.

STRAŻNIK nie musiał mu nawet wyjaśniać, że ostatecznym celem operacji nie

była w sensie dosłownym likwidacja rzymskiej organizacji katolickiej. Leon

doskonale rozumiał, że byłoby to posunięcie znamionujące brak inteligencji i

najzupełniej nieekonomiczne. O wiele lepiej było zamienić tę organizację w coś

naprawdę użytecznego, zhomogenizowanie jej i przystosowanie do wielkiego

światowego porządku ludzkości. Postawienie przed nią uniwersalnych

humanistycznych - i tylko humanistycznych - celów.

Dwaj identycznie myślący eksperci - STRAŻNIK i amerykański Biskup -

ograniczyli więc konieczne ustalenia dotyczące bliźniaczych wydarzeń

ceremonialnych do listy nazwisk i inwentarza rubryk.

Lista STRAŻNIKA - uczestników w kaplicy rzymskiej - zawierała imiona ludzi

najwyższego kalibru, wysokich rangą dostojników kościelnych i liczących się

prawników. Byli to oddani słudzy Księcia w Cytadeli. Niektórzy zostali wybrani,

dokooptowani, przeszkoleni i wypromowani w ciągu dziesięcioleci w ramach

falangi rzymskiej, pozostali reprezentowali nowe pokolenie gotowe rozwijać

program Księcia przez kolejne dziesięciolecia. Wszyscy doskonale rozumieli

potrzebę pozostania w ukryciu. Reguła mówiła bowiem jasno : "Gwarancją

naszego jutra jest przekonanie ludzi dzisiejszych, że my nie istniejemy".

Grafik Leona obejmujący mężczyzn i kobiety, którzy zdobyli sobie znaczącą

3 z 17

2012-04-08 19:49

Strona Mirosława Dakowskiego - Intronizacja Archanioła Lucyfera w Cap...

http://dakowski.pl//index2.php?option=com_content&task=view&id=60...

pozycję w biznesie, rządzie i życiu społecznym, był imponujący, ku pełnemu

zadowoleniu STRAŻNIKA. A Ofiara - dziecko - jak powiedział jego ekscelencja,

będzie prawdziwym majstersztykiem złamania niewinności.

Lista rubryk potrzebnych do wykonania równoległej ceremonii sprowadzała się

głównie do elementów, które będą zrealizowane w Rzymie. Co się zaś tyczyło

Kaplicy Celującej Leona, to musi ona mieć kilka naczyń zawierających Ziemię,

Powietrze, Ogień i Wodę. Załatwione . Musi mieć Misę z Piszczelami. Załatwione.

Czerwone i czarne Filary. Załatwione . Tarczę. Załatwione . IW ten sposób

przeszli do końca listę niezbędnych rekwizytów. Załatwione . Załatwione .

Sposób synchronizacji ceremonii w obu kaplicach nie był Leonowi obcy. Jak

zwykle zostaną przygotowane wydruki, przez niewierzących nazywane mszałami,

do użytku uczestników ceremonii w obu kaplicach. Jak zwykle będą to teksty w

nieskazitelnej łacinie. Po obu stronach Gońcy Ceremonialni będą pilnować

połączenia telefonicznego, tak by uczestnicy mogli wykonywać swoje części w

doskonałej harmonii z braćmi współ-celebrującymi.

W trakcie trwania wydarzenia serce każdego uczestnika musi być doskonale

wypełnione nienawiścią zamiast miłości. Zadośćuczynienie bólu i konsumacja

muszą się wypełnić w sposób doskonały w kaplicy celującej pod przewodnictwem

Leona. Autoryzacja, instrukcje i dowody - końcowe i kulminacyjne momenty

właściwe na tę okazję - będzie miał honor osobiście zaaranżować w Watykanie

STRAŻNIK.

A jeśli każdy wypełni dokładnie to, czego wymaga reguła, Książę nareszcie

skonsumuje prastary odwet nad Słabym, Bezlitosnym Wrogiem , który przez

wieki paradował w przebraniu Najwyższego Miłosiernego, który widział wszystko

nawet w najciemniejszych mrokach.

Leon mógł sobie wyobrazić resztę. W wydarzeniu Intronizacji w sposób

niewidoczny i bezkolizyjny dokona się doskonałe nałożenie ceremonii, w wyniku

którego Książę stanie się oficjalnie utajonym członkiem Kościoła w rzymskiej

Cytadeli. Intronizowany w ciemności, Książę będzie mógł pogłębiać tę ciemność,

jak nigdy dotąd. Będzie to dotyczyło w jednakim stopniu przyjaciół i wrogów.

Wola pogrąży się w tak głębokiej ciemności, że omroczy nawet oficjalny cel

istnienia Cytadeli: wieczną adorację Bezimiennego . W samą porę - i nareszcie

- Kozioł wyprze Baranka i wejdzie w posiadanie Cytadeli. Książę zawładnie

Domem - Domem pisanym dużą literą - który do niego nie należy.

- Pamiętaj o tym, przyjacielu - biskup Leon drżał z niecierpliwości. -

Dokona się niedokonane. Będzie to przypieczętowanie mojej kariery.

Wydarzenie przypieczętowujące los dwudziestego wieku.

4 z 17

2012-04-08 19:49

Strona Mirosława Dakowskiego - Intronizacja Archanioła Lucyfera w Cap...

http://dakowski.pl//index2.php?option=com_content&task=view&id=60...

Leon nie bardzo się pomylił.

Była noc. Strażnik wraz kilkoma akolitami pracował w ciszy nad

przygotowaniem wszystkiego w Kaplicy Docelowej - św. Pawła w Watykanie. Na

wprost ołtarza ustawiono półkolem klęczniki. W pięciu świecznikach stojących na

ołtarzu pyszniły się eleganckie czarne ogarki. Na tabernakulum umieszczono

srebrny pentagram i przykryto go krwawoczerwoną zasłoną. Po lewej stronie

ołtarza umieszczony był tron - symbol Księcia Panującego. Ściany pokryte

ślicznymi freskami wyobrażającymi sceny z życia Chrystusa i Apostołów zostały

zasłonięte czarnymi draperiami bramowanymi złotem w kształcie figur

symbolizujących historię Księcia.

Kiedy zbliżyła się wyznaczona godzina, oddani słudzy Księcia poczęli

wypełniać Cytadelę. Byli to członkowie Rzymskiej Falangi . Pośród nich

znajdowało się kilku najwybitniejszych członków kolegium kardynalskiego,

hierarchii i biurokracji Kościoła rzymskokatolickiego. Byli też pośród nich świeccy

reprezentanci Falangi, równie znakomici, jak członkowie Hierarchii.

Weźmy choćby tego Prusaka, który właśnie ukazał się w drzwiach. Pokazowy

egzemplarz nowego narybku prawniczego. Nie miał nawet czterdziestu lat, gdy

zaczął odgrywać znaczącą rolę w pewnych krytycznych wydarzeniach

transnarodowych. Nawet światła czarnych świec odbijały się w jego okularach w

stalowej oprawie i łysinie, jakby go chciały wyróżnić. Wybrany jako Delegat

Międzynarodowy i Nadzwyczajny Pełnomocnik na ten Akt Intronizacji, Prusak

zaniósł na Ołtarz skórzany mieszek zawierający list Autoryzacyjny i Instrukcję, a

następnie zajął miejsce na jednym z klęczników.

Jakieś pół godziny przed północą wszystkie klęczniki były już zajęte przez

aktualne pokłosie tradycji Księcia, która została zasiana, zaszczepiona i była

kultywowana w starożytnej Cytadeli w ciągu ostatnich osiemdziesięciu lat.

Jakkolwiek na razie ograniczona liczebnie, grupa ta pozostawała w ochronnym

mroku jako ciało obce i duch pozaziemski w swym Gospodarzu i zarazem

Ofierze. Przenikali do urzędów i działań podejmowanych przez rzymską

Cytadelę, rozsiewając swoje symptomy w krwiobiegu Kościoła Powszechnego

niby podskórna infekcja. Symptomy te to cynizm i indyferentyzm, przestępstwa i

partactwo na wysokich posadach, lekceważenie prawdziwej doktryny, odrzucenie

osądu moralnego, utrata czujności w sprawach świętych, zamazywanie

podstawowych zasad tradycji oraz wyrazów i gestów, które ją przywołują.

Tacy to ludzie zgromadzili się w Watykanie na uroczystość Intronizacji. I taka

była ich tradycja, którą utwierdzali w kwaterze głównej światowej administracji - w

rzymskiej Cytadeli. Trzymając w ręku kartki z wydrukowanym Ceremoniałem, z

oczami utkwionymi w ołtarz i tron, skupiając umysł i wolę, czekali w ciszy, aż

5 z 17

2012-04-08 19:49

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: