Shute_Nevil_-_Ostatni_brzeg_(SCAN-dal_806).pdf

NevilShute

Ostatnibrzeg

(PrzełoŜyłaZofiaKierszys)

Wostatnimmiejscunaszychspotkań

chodzimypoomackurazem

iunikamysłów

tuzgromadzeninatymbrzegu

wezbranejrzeki...

Ototakkończysięświat

ototakkończysięświat

niezhukiemtylkozeskowytem

T.S.Eliot

Rozdziałpierwszy

PorucznikPeterHolmeszAustralijskiejKrólewskiejMarynarkiWojennejzbudziłsię

oświcie.DośćdługoleŜałsenny,rozmarzonymiłymciepłemśpiącejprzynimMary,i

patrzył,jakpierwszyblaskaustralijskiegosłońcarozjaśniakretonowezasłonywoknie.Kąt

padaniategoblaskupozwoliłmusięzorientować,Ŝedochodzigodzinapiąta;ladachwila

słońcezbudziJennifer,maleńkącóreczkę,itrzebabędziewstać,zacząćdzień.Narazie

jednakpośpiechuniema;jeszczetrochęmoŜnapoleŜeć.

Zbudził się z uczuciem zadowolenia, chociaŜ w pierwszej chwili nie wiedział,

dlaczego.Zpowodugwiazdkinie,boświętaBoŜegoNarodzeniaprzecieŜminęły.Jodełkaw

ogrodzie,którąozdobiłgirlandamikolorowychŜarówek,podłączonychprzedłuŜaczemdo

kontaktuprzykominkuwhallu,wyglądałajakminiaturawielkiej,oświetlonejchoinkiomilę

dalejprzedratuszemwFalmouth.Iwwieczórgwiazdkowypodejmowalimięsempieczonym

naroŜniekilkoroprzyjaciół,przyczymzabawabyławyśmienita.Świętawięcminęłyidzisiaj

myśljegopracowałapowolimusibyćczwartek,27grudnia.Poczuł,Ŝeskóranaplecach

jeszczegopieczepotymcałymwczorajszymdniunaplaŜyiwŜaglówce,gdybrałudziałw

wyścigach.Najmądrzejbyłobynawetnamomentniewkładaćdziśkoszuli.InaglejuŜwpełni

odzyskałświadomość,uprzytomniającsobie,Ŝeoczywiściedziśmusibyćcałkowicieubrany,

itowmundur.OgodziniejedenastejpowinienstawićsięwMinisterstwieMarynarki

WojennejwMelbourne.Tochybaoznaczanominację,pierwszezadanieodsiedmiumiesięcy.

Ktowie,czynienamorzu,jeŜeliszczęściedopisze,tam,dokądcorazbardziejsercego

ciągnie.

W kaŜdym razie praca. Uradowany tą perspektywą, zasnął wieczorem i radość

przetrwałanoc.Odsierpnia,pomimoŜeotrzymałwtedyawansnaporucznika,niemiał

przydziałuiwobecogólnejsytuacji,jakasięwytworzyła,zrezygnowałjuŜznadziei,Ŝe

kiedykolwiekznowubędziewsłuŜbie.Zministerstwadostawałjednakcomiesiącpełne

poboryiBoguzatodziękował.

Niemowlę się poruszyło, zaczęło gaworzyć i cichutko kwilić. Porucznik niemal

automatycznymruchemrękiwłączyłczajnikelektrycznyprzygotowanynatacyzfiliŜankami

doherbatyibutelkądzieckaiwtedyMaryobudziłasiętakŜe.Zapytała,któragodzina.

Powiedziałicałującjąwpoliczek,dodał:

Znówślicznyporanek.Usiadła,odgarnęławłosyzczoła.

Straszniespiekłamsięwczorajnasłońcu.Jennifernasmarowałamwieczoremmaścią

cynkową,aleniewiem,czyjestsensznówzniąjechaćdzisiajnaplaŜę.InagleonateŜ

sobieprzypomniała.Och...Peter,dziśczwartek,maszbyćwMelbourne,prawda?

Przytaknął.

Apowinienemdziśwłaśnieposiedziećwdomu,wcieniu.

Jachybasięzdomunieruszę.

Wstałiposzedłdołazienki.Gdywrócił,MaryjuŜnieleŜała;dzieckosiedziałona

nocniczku,onaczesałasięprzedlustrem.UsiadłnabrzegułóŜkawpromieniusłońcai

zaparzyłherbatę.Marypowiedziała:

OkropnyupałbędziedziśwMelbourne,Peter.MoŜejednakpojadęzJenniferdo

klubuokołoczwartej,atytamdonasprzyjedziesz,Ŝebytrochępopływać.Wzięłabymdo

przyczepkitwojekąpielówki.

WgaraŜustałichnieduŜysamochód,aleodkądtakrótkawojnasięskończyła,tojest

odroku,niejeździlinimwcale.PeterHolmesjednakmiewałdobrepomysłyipotrafił

posługiwaćsięnarzędziami,więcwykombinowałzupełniemoŜliwywehikułzastępczy.W

domubyłydwarowery,Maryijego.Skonstruowałdonichmałądwukołowąprzyczepkę,z

którąmoglijeździćnazmianęiktórasłuŜyłazawózekdladzieckaibagaŜnik.Trudność

sprawiałatylkodługajazdazFalmouthpodgórę.

Skinąłgłową.

Toniezłamyśl.Zostawięswójrowernastacji.

Którympociągiemmusiszjechać?

Dziewiątapięć.Łyknąłtrochęherbatyispojrzałnazegarek.Wypijętoizarazjadę

pomleko.

Wkrótcepotem,wszortachikoszulcegimnastycznej,wyszedł.Zajmowalinawzgórzu

nadmiasteczkiemparterstaregodomu,podzielonegonamieszkania;imprzypadłwtym

podzialegaraŜ,jakrównieŜsporaczęśćogroduiweranda.Nawerandzietrzymaliroweryz

przyczepką.Logiczniejbyłobysamochódzaparkowaćpoddrzewami,Ŝebyrowerystawiaćw

garaŜu,alePeterniemógłsięnatozdobyć.TenmałyMorrisbyłjegopierwszymwŜyciu

własnym samochodem i pamiętał czasy zaręczyn z Mary. Pobrali się w roku tysiąc

dziewięćsetsześćdziesiątympierwszym,nasześćmiesięcyprzedwojną,przedrozłąką,nie

takwszakŜenieskończeniedługą,jakmyśleli,gdyonodpływałwnieznaneaustralijskim

okrętemJejKrólewskiejMości.Rozpętałasięraptownietaoszałamiającokrótkawojna

wojna,którejdziejówniktniespisałiniktspisaćjuŜniemiał,iktóranatychmiastogarniając

całąpółkulępółnocnątaksamoraptowniesięskończyłazostatnimsejsmicznymwstrząsem

powybuchubombywtrzydziestymsiódmymdniu.PodkoniectrzeciegomiesiącaPeter

HolmeswróciłdoWilliamstownnapokładzie"Anzaca",goniącegoresztkąpaliwa,gdyjuŜ

męŜowiestanupółkulipołudniowejzjechalisiędoWellingtonwNowejZelandii,Ŝeby

omówićtęnowąsytuację,wjakiejnagleznalazłsięświat.ZWilliamstownwróciłdo

Falmouth,doMaryidoswegosamochoduMorrisMinor.Wzbiornikuzostałyjeszczetrzy

galonybenzyny;zuŜyłjenieopatrznie,takjakinastępnepięćkupionebeztrudunastacji

benzynowej,zanimAustralijczycysobieuprzytomnili,ŜebenzynęsprowadzasięprzecieŜz

półkulipółnocnej.

Zwerandywyciągnąłterazrowernatrawnikiprzymocowałdoroweruprzyczepkę;

czekałagoczteromilowadroga.Sammusiałjeździćpomlekoiśmietanę,bobrakśrodków

transportuuniemoŜliwiałdostarczanienabiałuzokolicznychfarmdodomów;masłojuŜoboje

sięnauczyliubijaćzapomocąrobota.Zjechałwdółszosąwciepłymporannymsłońcu,

słuchając, jak w przyczepce z tyłu grzechoczą blaszanki, dumając z zadowoleniem o

perspektywiepracy.

Bardzosłabyruchpanowałnaszosie.Środkiemwolnosunąłpojazd,którykiedyśbył

samochodem, a teraz bez silnika i przedniej szyby stał się po prostu krytym wozem

zaprzęŜonymwangusa.PoŜwirze,skrajemasfaltu,przekłusowaliostroŜniedwajjeźdźcy

konni.Peterniemarzyłnawetokoniu;terzadkie,delikatnezwierzętazmieniałyostatnio

właścicielizacenęconajmniejtysiącafuntów,więcniestaćgobyłonato,aleczasemmyślał,

ŜeprzydałbysięwółdlaMary.MorrisamoŜnabyłatwoprzystosowaćdozaprzęgu,chociaŜ

sercebysięprzytymkrajało.

Dojechałdofarmywciągupółgodzinyiposzedłprostodomleczarni.Farmer,

flegmatycznydryblas,kulawyodczasudrugiejwojnyświatowej,byłjegodobrymznajomym.

Siedziałterazprzywirówcewcichymszumiesilnikaelektrycznego,gdymlekospływałow

jednąmasielnicę,aśmietanawdrugą.

Dzieńdobry,paniePaulpowiedziałPeter.Jakpansięczuje?

Dobrze,panieHolmes.Farmerwziąłodniegobańkęinapełniłjąmlekiemzkadzi.

Upaństwawszystkowporządku?

Jaknajbardziej.JadędoMelbourne,doMinisterstwaMarynarki.Zdajesię,Ŝe

nareszciemającośdlamniedoroboty.

Ochpowiedziałfarmerwinszuję.TakieczekaniezzałoŜonymirękamimoŜe

człowiekawymęczyć.

Peterprzytaknął.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: