Brown Sandra - Miłość bez granic.pdf - Brown Sandra - margor8

Sandra Brown

MIŁOŚĆ BEZ GRANIC

Rozdział 1

„Rada Miejska Denver głosowała dziś za podniesieniem podatków w

nadchodzącym roku podatkowym o sześć procent. Radni twierdzili, że...”

- Świetnie - gderliwie mruknęła Katherine. - Tego jeszcze nie było: nowy sposób

zasilania budżetu.

Do pedantycznie uporządkowanej szuflady włożyła szczotkę do włosów i sięgnęła

po flakonik na toaletce. Długą i kształtną nogę oparła na taborecie, po czym zaczęła

wcierać w nią emulsję. Ponownie skierowała uwagę na radio, stojące na nocnym

stoliku w sąsiedniej sypialni.

„Policja udaremniła próbę rabunku sklepu przez uzbrojonego mężczyznę. Grupa

interwencyjna otoczyła budynek po otrzymaniu informacji przez telefon...”

Wzrost podatków i przestępczość. Wspaniałe wiadomości na koniec dnia,

pomyślała ponuro Katherine, myjąc zęby.

Był to jeden z tych wieczorów, gdy z goryczą rozczulała się nad sobą. Zdarzało

się to rzadko, ale czasem pozwalała sobie na luksus melancholii.

Miło byłoby powiedzieć komuś dobranoc, dzielić z nim pokój, przestrzeń,

oddychać tym samym powietrzem, wsłuchiwać się w te same, dochodzące z daleka

odgłosy. Z „nim”? Dlaczego pomyślała akurat o mężczyźnie? Westchnęła. Życie w

samotności ma swoje zalety, ale czasem czuje się brak kogoś drugiego.

„Pogoda na jutro...”

Katherine skrzywiła się i spojrzała w stronę radia, zastanawiając się, czy prezenter

radiowy na nocnym dyżurze nie bywa zmęczony tym gadaniem do samego siebie.

Czy w ogóle czasem myśli o tych, do których mówi? Czy czuje ich samotność i

stara się im ulżyć swoją paplaniną?

Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer ( http://www.novapdf.com )

Głos miał przyjemny. Starannie modulowany, wyraźny, lecz jakby nieco...

wyblakły. Żartował od niechcenia, jednak te żarty były sztuczne, anonimowe,

bezosobowe.

Boże, ależ mam paskudny nastrój! - złajała się Katherine, wkładając szlafrok.

Może teraz, gdy Mary wyszła za mąż, powinnam również za kimś się rozejrzeć, za

kimś, kto mógłby dzielić ze mną mieszkanie, pomyślała, obchodząc dom przed

zgaszeniem światła.

Katherine kochała te stare kąty. Po śmierci ojca, który umarł, gdy miała zaledwie

sześć lat, matce udało się utrzymać dom i z pensji urzędniczki pocztowej

wychować, jak mogła najlepiej, Katherine i jej młodszą siostrę Mary. Nie było im

łatwo, lecz konieczność nauczyła je żyć oszczędnie.

Katherine sprawdziła, czy drzwi są zamknięte, i wyłączyła oświetlenie w living-

roomie. Jednocześnie wykluczyła pomysł przyjęcia kogoś na wspólne mieszkanie.

Matka umarła przed trzema laty, ale z Mary było im razem dobrze, były przecież

siostrami, a wesołe usposobienie Mary ułatwiało wspólne życie. Z kimś innym

mogło być całkiem inaczej. Mary. Kochana siostrzyczka. Jej życie na pewno nie

zmieniło się po ślubie.

Nie, dziękuję bardzo, pomyślała kwaśno Katherine. Pozostanie niezależna,

znosząc jakoś krótkie, choć przykre chwile samotności.

„A oto wiadomość z ostatniej chwili...”

Sięgnęła do radia, żeby nastawić budzenie, ale cofnęła rękę. Wpatrywała się w

pudełko z drewna zdobione chromem i słuchała, nie wierząc własnym uszom.

Dziś wieczorem Peter Manning, wybitny przedstawiciel biznesu w Denver, zginął

tragicznie. Stracił panowanie nad kierownicą swego sportowego wozu, wskutek

czego samochód uderzył w betonową ścianę oporową. Policja informuje, że wypadł

z trasy przy bardzo dużej prędkości. Pan Manning poniósł śmierć na miejscu. W

tym samym wypadku zginęła nie zidentyfikowana kobieta, która siedziała w wozie

Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer ( http://www.novapdf.com )

po stronie pasażera. Peter był synem...

Katherine podskoczyła, gdy tuż obok przeraźliwie zadzwonił telefon. Parę razy

głęboko odetchnęła, zanim sięgnęła po słuchawkę. Opadła na łóżko i przycisnęła ją

do ucha.

- Słucham? - spytała.

- Czy to panna Adams?

- Tak.

- Tu Elsie. Pracuję u państwa Manning. Ja panią znam...

- Tak, pamiętam cię, Elsie. Co z moją siostrą? - spytała szybko Katherine.

- Właśnie z tego powodu dzwonię, proszę pani. Czy pani słyszała o wypadku?

Nie tłumaczyła służącej, że oficjalnie nikt jej nie zawiadomił, potwierdziła tylko,

że wie o wszystkim.

- No więc tutaj jest teraz czyste szaleństwo - powiedziała Elsie. - Pani Manning

wpadła w histerię, płacze i szlocha. Z panem jest niewiele lepiej. Wszędzie pełno

reporterów i fotografów, z kamerami, mikrofonami, lampami błyskowymi...

- A Mary? - przerwała jej Katherine.

- Właśnie o tym chcę mówić. Kiedy przyszedł policjant z wiadomością o

katastrofie, wszyscy byli w living-roomie. A jak powiedział, że w samochodzie

była z panem Peterem jakaś kobieta i że ona też nie żyje, to pani Manning zaczęła

wrzeszczeć na panienkę Mary. Takie straszne rzeczy mówiła, proszę pani... że

jakby panienka była lepszą żoną, to pan Peter nie musiałby uganiać się po nocach...

- Elsie, powiedz mi wreszcie, co z moją siostrą?

- Bardzo źle, proszę pani, bardzo. Pobiegła na górę do swojego pokoju, żeby się

schować przed panią Manning. Nikt w ogóle nie zwracał na nią żadnej uwagi,

chociaż jest w tym stanie. Poszłam zobaczyć, jak się czuje, i zobaczyłam, że

krwawi.

- O Boże...

Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer ( http://www.novapdf.com )

- No właśnie, i zdaje mi się, że zaczęła rodzić. Pomyślałam, że pani powinna o

tym wiedzieć, ponieważ tu nikt się o nią nie troszczy. Wszyscy tylko myślą o...

- Elsie, posłuchaj, co ci powiem. Wezwij pogotowie. Odwieź Mary prosto do

szpitala. Ja zawiadomię jej ginekologa. Nie mów o tym nikomu. Jeśli będzie trzeba,

wynieście Mary ukradkiem przez drzwi kuchenne, koniecznie. Byleby wnieść ją do

karetki. Dobrze?

- Dobrze, proszę pani, zrobię, jak pani mówi. Zawsze lubiłam pani siostrę i

pomyślałam...

- Mniejsza teraz o to, Elsie. Dzwoń na pogotowie.

Katherine z trudem zapanowała nad rozdrażnieniem wywołanym gadulstwem

Elsie. Chodziło przecież o to, żeby Mary jak najprędzej znalazła się w szpitalu.

Skończyła rozmowę, przekartkowała gorączkowo książkę telefoniczną i

znalazłszy numer, zadzwoniła do lekarza. Po cichu klęła, że nie potrafi sobie

poradzić z porządkiem alfabetycznym. Dodzwoniła się do sekretarki lekarza i szyb-

ko przedstawiła jej stan siostry. Sekretarka obiecała natychmiast porozumieć się z

lekarzem i poprosić go, by zaraz udał się do szpitala.

Nie myśląc o tym, co robi, Katherine zdjęła szlafrok i nocną koszulę i sięgnęła do

szafy. Wkładając dżinsy, przeklinała Manningów. Zwłaszcza Petera. Jak śmiał?

Mało mu było, że zmarnował życie Mary, to jeszcze teraz upokorzył ją wypadkiem

samochodowym zjedna z tych swoich kobiet. Wiedziała, że znęcał się nad Mary

fizycznie, ale czyżby to właśnie stało się przyczyną przedwczesnego porodu w

siódmym miesiącu ciąży? Boże, zmiłuj się nad nią, modliła się Katherine. Włożyła

przez głowę koszulkę bez rękawów i wsunęła sandały.

Nie czesała się ani nie malowała. Wybiegła z domu, wsiadła do samochodu i

ruszyła do szpitala. Zmuszała się, by jechać wolniej, niż chciała. Nie pomoże Mary,

jeżeli się zabije.

Mary, Mary, czy nie wiedziałaś, jakiego rodzaju człowiekiem jest Peter Manning?

Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer ( http://www.novapdf.com )

Tak ślepo uwierzyłaś w uśmiech, który zdobił kolumny towarzyskie gazet, że nie

potrafiłaś dostrzec, kim był naprawdę?

Złotowłosy Peter Manning, syn jednej z najbogatszych prominentnych rodzin w

Denver, niewątpliwy dziedzic stanowisk dyrektorskich w bankach, firm sprzedaży

nieruchomości, towarzystw ubezpieczeniowych i wielu innych przedsiębiorstw,

przed rokiem został mężem Mary.

Dla Katherine było zagadką, dlaczego Peter zainteresował się właśnie Mary, którą

poznał w galerii sztuki, gdzie pracowała, by zarobić na lekcje rysunków.

Był uprzedzająco miły, sympatyczny, niesłychanie przystojny, miał dobre

maniery, wzbudzał zaufanie. Rozkochał naiwną, delikatną i ufną Mary, a potem

brutalnie ściągnął ją z obłoków na ziemię.

Dlaczego? To pytanie nurtowało Katherine od chwili, gdy zaczął się ten

dziwaczny romans. Mary jest śliczna, ale daleko jej do oszałamiająco pięknych

kobiet, którymi zwykł otaczać się Peter. Po co zawracał jej głowę? - zastanawiała

się Katherine.

Zatrąbiła ze złością na kierowcę, który przegapił zielone światło. Ale nie chodziło

o niego - jej gniew wzbudzał człowiek, który roześmianą, szczęśliwą, pełną

entuzjazmu młodą kobietę zmienił w zastraszony, apatyczny manekin.

Uważała stosunek Petera do żony za przesadnie czuły i nieszczery. W parę

miesięcy po ślubie wszystko gwałtownie się zmieniło.

Katherine wstrząsały kolejne łzawe opowieści siostry. Mąż znęcał się nad Mary

fizycznie i psychicznie. Wściekł się z powodu jej ciąży, a przecież zgwałcił ją

pewnej nocy i dlatego nie użyła środków antykoncepcyjnych. Ich małżeństwo stało

się koszmarem na jawie.

Ale na użytek świata Peter kreował obraz szczęścia małżeńskiego. Wobec

rodziców i przyjaciół klubowych okazywał Mary szaleńczą miłość. Ta obłuda

wydawałaby się czymś śmiesznym, gdyby nie była taka tragiczna.

Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer ( http://www.novapdf.com )

Brown Sandra - Miłość bez granic.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: