Clark Mary Jane - Zatańcz ze mną.pdf - ♥MIŁOŚĆ I SENSACJA - akinorew12

Prolog

rak możliwości widzenia wyostrzy) pozostałe zmysły,

Pogrążona w całkowitej ciemności, słyszała jedynie

nieustający ryk Oceanu AUantyck-iego w oddali, a nad głową

delikatne trzepotanie skrzydeł. Nozdrza jej drgnęły, gdy w po-

wietrzu wyczula woń stęcblizny. Pod bosymi stopami miała

zimną, wilgotną ziemię. Zacisnęła pałce na mokrym piasku,

Coś musnęło jej kostkę, zaczęła się modlić, by była to tylko

mysz.

Spędziła w tym wilgotnym pomieszczeniu już trzy doby.

Czuła, że jeszcze chwila, a postrada zmysły, Z drugiej strony,

kiedy ją odnajdą, jak to sobie cały czas wyobrażała, policja

na pewno będzie ją o wszystko wypytywać. Jeśli przeżyje,

musi być w stanie opowiedzieć ze szczegółami o tym, co

zaszło,

Powie, że zostawił ją samą na całe wieki. I że zanim wyszedł.

zakneblował ją, żeby nikt nie słyszał jej krzyków, 1 że opuszczał

knebel tylko po to, żeby przyciskać usta do jej ust.

Policja na pewno będzie chciała wiedzieć, co do niej mówił.

Będzie musiała się przyznać, że już na drugi dzień po porwaniu

przestała zadawać mu pytania, bo i tak nie odpowiada!. Jeśli

czegoś chciał, wyrażał to dotykiem. Dokładnie opowie, jak ją

pieścił i podnosił w górę, jak przygniatał ją swoim ciałem i

dawał do zrozumienia, jak ma się poruszać.

Próbując poskładać wszystkie informacje, jakie musi przeka-

zać policji, usłyszała znajome burczenie w brzuchu. Zjadła

bardzo niewiele ze skąpych zapasów, ale wcale się tym nie

przejmowała. Głód był jej starym znajomym. Wiedziała, że

umiejętność zaspokojenia łaknienia minimalną porcją pożywię-

nia była jej silną struną, choć rodzice wcale tak nie uważali.

Podobnie jej dawni przyjaciele, nauczyciele oraz terapeuci z oś-

rodka zdrowia, robiący wszystko, by zawrócić ją z drogi, którą

obrała. Nie dostrzegali tego, co jej wydawało się oczywiste -

niejedzenie było idealnym sposobem kontrolowania własnego

życia,

Nasłuchując gołębia gruchającego gdzieś nad jej głową, myś-

lała o swoich rodzicach. Musieli umierać z niepokoju. Marna

pewnie płakała, ojciec krążył po salonie i, jak zawsze, gdy był

/denerwowany, co chwilę strzelał kostkami. Ciekawe, czy całe

miasto zaczęło już je j szukać. Modliła się w duszy, żeby tak było.

Miała nadzieję, że wszyscy, którzy ją w jakikolwiek sposób

skrzywdzili, urazili czy zranili, zamartwiali się teraz o nią,

Próbowała się uspokoić, kołysząc się w miarowym rytmie

przypływów fal. Wszystko będzie dobrze. Musi być. Powie

poJicji, co się mlo, jak bez słowa podciągnął ją, żeby wstała.

Nie odzywał się do niej, tylko pokazał, czego od niej chciał.

poruszając się luż przy jej ciele. Musiała tańczyć dla niego

w ciemności. Cały czas tańczyła, desperacko próbując go zado-

wolić. Tańczyła o życie.

o dwudziestej drugiej, więc prawie wszystkie światła były już

zgaszone. Słońce, upał i słone powietrze skutecznie usypiały

letników.

Ochroniarz dotarł do końca ulicy Mt. Carmel, przeszedł na

skróty po trawniku, żeby ostatni raz sprawdzić drzwi Świątyni

i Wielkiej Auli. Ogromne drewniane budowle w wiktoriańskim

stylu byty zamknięte na cztery spusty. Oświetlony krzyż na

duchu auli, wskazujący drogę przepływającym obok statkom.

rozjaśniał mrok nocy i sygnalizował, że wszędzie panował

spokój.

Z zadowoleniem stwierdzi!, że wszystko było w porządku.

ale do oficjalnego końca służby wciąż pozostawał mu cały

kwadrans. Nie daj Boże, żeby coś się wydarzyło przed drugą

w nocy, a jego nie było na posterunku! Na pewno straciłby

natychmiast robotę. Ta zaginiona dziewczyna nie mieszkała na

terenie, który patrolował, ale gdyby jakiś wariat zamierza!

uprowadzić jeszcze kogoś z Ocean Grove, to na pewno nie

podczas jego zmiany!

Rany. ależ gorąco! George marzy! o szklance zimnej wody.

Oświetli! latarką zabytkową drewnianą altankę, osłaniającą stu-

dnię Bersabee, pierwszą, jaką wywiercono w Ocean Grove i

nazwano na cześć biblijnej studni jakubowej, opisywanej w

Starym Testamencie. Woda z owej studni była dobra dla

Izraelitów, a z tej w Ocean Grove czerpali założyciele miasta.

Wprawdzie George wolał pić wodę butelkowaną, ale altanka

wydawała się całkiem dobrym miejscem, by tam doczekać

końca zmiany.

Od oceanu nie wiała nawet najlżejsza bryza, nocne powietrze

po prostu stało w miejscu. Ochroniarz oświetlił trawnik i nie

spiesząc się, szedł przed siebie. Miał jeszcze trochę czasu do

zabicia. Zauważył, że rozwiązała mu się sznurówka, więc po-

chylił się, by ją zawiązać, Kiedy odkładał latarkę na trawę,

usłyszał szelest, coś jakby drapanie.

Włoski na spoconym karku stanęły mu dęba. George skiero-

* *■ *

Cztery godziny pobitej. Ocean Grove. New Jersey

George Croft ochroniarz podniósł rękę i oświetlił zegarek na

nadgarstku. Do końca zmiany została mu jeszcze godzina. Pora

na ostatni patrol.

Ruszył na obchód pustymi alejkami. Z kieszeni munduru

wyjął chusteczkę i wytarł spocone czoło i kark. Gdyby nie

upiornie wysoka temperatura, ta noc niczym nic różniłaby się

od innych w spokojnym i cichym miasteczku nad oceanem. Od

czasu do czasu z mijanych domków dobiegało chrapanie. Prze-

pisy obowiązujące na terenie ośrodka wprowadzały ciszę nocną

wal latarkę w stronę, skąd dobiegał hałas. Zmrużył oczy. próbu-

jąc zidentyfikować 10. co widna!. W altance, na podłodze leżało

coś duiego i, jak sic wydawało, nieruchomego.

Podszedł bliżej. W tym momencie kształt poruszył sie i jesz-

cze raz usłyszał ten sam szelest. Zbliżał się powoli i bardzo

ostrożnie, w końcu światło latarki odbiło się od bladej twarzy.

Na podłodze leżała kobieta, zakneblowana i /. przepaska, na

oczach.

-1 -

ianę, idąc pospiesznie Columbus Avenue. przez podeszwy

tiulów czDla rozgrzany chodnik. Kropelki potu spłynęły jej

po skroniach, gdy otarła wilgotne czoło, zaprzepaszczając tym

samym dwadzieścia minm. które spędziła przed lustrem w

łazience, układając włosy. Świeżo wyprana, baweł-jm na

bluzka przylepiła jej stię do pleców, a wykrochmalony

kołnierzyk zaczynał .smętnie opadać na ramiona. Dzień jeszcze

sie na dobre nie zaczął, a ona już się topiła.

Jak zwykle, denerwowała sie. że sie spóini. Zaczynała żało-

wać. że przyrzekła sobie chodzić pieszo do pracy. Przejście

dwudziestu przecznic było ostatnio jedyną formą wysiłku fizy-

cznego. którego tak potrzebowała. Kiedy jej karnet na siłownię

wygasł, nie przedłużała go, bo i tak nie korzystała z sali regular-

nie. Nie ini.iła na mc czasu, a jeśli już go trochę znalazła.

uważała, źe powinna spędzać go z dziećmi.

W gorącym powietrzu unosił się ohydny zapach śmieci, które

od rana smażyły stę rta słońcu, czekając, aż ktoś zbierze je

zchodnika. Dianę z ulgą pomyślała o zbliżającym stę dwutygo-

dniowym urtopie. Będzie cudownie wyrwać się z miasta, byle

dalej od tego zabójczego upału, hałasu, wiecznego pośpiechu

i Stresu. Ostatnie miesiące były dła nich wszystkich naprawdę

ciężkie, wręcz brutalne.

Czasami czuła się lak. jakby nic się nie siało, jednak rzeczy-

wistość szybko o sobie przypominała. Wystarczyło, że spoj-

rzała na obgryzającą paznokcie Michelłe czy na zgarbione

pJeey A.nthony'ego. wpatrującego się w stojące na pianinie

zdjęcie ojca. albo gdy w środku nocy jej dłoń trafiała na pustkę

* wielkim łóżku."

Przeszła przez dziedziniec Lincoln Center, zatrzymując się

na moment przy dużej fontannie, w nadziei, że orzeźw i ja. powiew

wilgotnego powietrza. Niestety, powietrze stafo w miejscu.

Poprawiła torebkę i ruszyła dalej. Nieważne. Wkrótce ona i

jej dzieci będą gdzieś indziej, w miejscu, gdzie powietrze nie

Mnierdzi. a woda jest zimna i czysta. Cóż. nie będzie to dokład-

nie to, co wcześniej planowali, ale pojadą na te wakacje. Za-

służyli na nie. Potrzebowali ich po tym wszystkim, co przeszli.

W końcu trzeba żyć dalej, nawet bez Philipa. Dianę popchnęła

ciężkie drzwi obrotowe i weszła do holu, z ulgą poddając się

Tali zimnego powietrza. Uśmiechnęła się do umundurowanych

strażników i sięgnęła do torebki po metalowy łańcuszek, na

którym nosiła identyfikator. Wsunęła kartę w czytnik, który

cicho piknął, co oznaczało, że drzwi do siedziby kanału

informacyjnego KEYInfo były otwarte. Wielu korespondentów

oburzało się, że muszą pokazywać identyfikatory. Uważali, że są

na tyle znani, że nie powinno się tego od nich wymagać.

Dianę zupełnie to nie przeszkadzało. Ochroniarze nie mieli tu

lekkiego życia, a dla niej wyjęcie identyfikatora nie było

żadnym wysiłkiem. Nie zgodziła się jedynie nosić lego

czegoś na szyi przez cały dzień.

W sklepiku kupiła herbatę i banana. Podchodząc do długiego

rzędu wind, minęła duże, podświetlone zdjęcia dziennikarzy i

korespondentów działu wiadomości w stacji KEY info, po-

grupowane według programów, w jakich pracowali. Z plakatu

Wieczornych wiadomości KEY uśmiechała się Eliza Blake.

Constance Young i Harry Granger szczerzyli zęby w uśmiechu

pod logo porannej audycji Oto Ameryka. Zrobione rok wcześ-

niej zdjęcie z programu Pod lupą przedstawiało Cassiego Sheri-

dana w otoczeniu reporterów wiadomości. Dianę nawet nie

spojrzała na swoją uśmiechniętą twarz, z dużymi niebiesko-

szarymi oczyma i nosem, który, jak na jej gust. mógłby być

nieco prostszy. Zmieniła się. Stres i nerwy, jakie towarzyszyły

jej przez kilka ostatnich miesięcy, dawały o sobie znać. Drobne

zmarszczki w kącikach oczu pogłębiły się, a wokół ust pojawiły

się nowe. efekt nieświadomego marszczenia się. Dianę zauwa-

żyła. że od jakiegoś czasu używała korektora nawet kilka razy

dziennie, żeby zatuszować cienie, jakie pojawiły się jej pod

oczami.

Jeszcze jeden powód, dla którego należało wyjechać na

urlop, pomyślała, naciskając guzik przywołujący windę. Gdyby

tylko mogła wyjechać i choć przez chwilę się zrelaksować, od

razu zaczęłaby lepiej wyglądać. Wszystkie reporterki dobrze

wiedziały, że w tej pracy Uczy się wygląd. Oczywiście męż-

czyźni też zwracali uwagę na swój wygląd, tyle że oni mogli

sobie pozwolić na siwe włosy, drobne zmarszczki, kilka dodat-

kowych kilogramów. Kobietom absolutnie to nie uchodziło.

Doskonale zdawały sobie sprawę, że to się tak prędko nie

zmieni, więc mogły co najwyżej ponarzekać na ten temat.

Owszem, u prezenterek telewizyjnych liczyło się doświadcze-

nie zawodowe, ale to młodość i urodę stawiano na piedestale.

Brzęknął dzwonek i drzwi windy otworzyły się na szóstym

piętrze. Dianę udała się prosto do łazienki. Z wiszącego na

ścianie pojemnika wyjęła papierowe ręczniki i delikatnie, by nie

zniszczyć makijażu, osuszyła twarz i wytarła tusz z kącików

oczu. Gdy próbowała doprowadzić fryzurę do ładu, usłyszała,

że otworzyły się drzwi kabiny za jej plecami.

- Cześć. Susannah - przywitała się Dianę.

Młoda kobieta podeszła do sąsiedniej umywalki i wycisnęła

na dłoń odrobinę mydła w płynie.

- Hej, Dianę. Też ci tak gorąco?-Susannah uśmiechnęła się

krzywo do odbicia Dianę w lustrze.

Dianę miała ochotę ponarzekać na swoje oklapnięte włosy

i upiorną drogę do pracy, ale się powstrzymała. Wiedziała, że

byłby to nietakt. Susannah oddałaby wszystko, żeby być na jej

miejscu.

- Dzięki ci. Boże, za klimatyzację. - odparła Dianę, usuwa

jąc ze szczotki kilka długich włosów w kolorze popielatego

blondu. Schowała szczotkę do torebki i wyjęła z kosmetyczki

Clark Mary Jane - Zatańcz ze mną.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: