Scarrow Simon - Orly Imperium 01 - Orly Imperium.pdf
(
1481 KB
)
Pobierz
SIMON
SCARRO
ORŁY
IMPERIUM
STRUKTURA RZYMSKIEGO LEGIONU
W II Legionie — podobnie jak we wszystkich innych w tym czasie
— służyło około pięciu i pół tysiąca ludzi. Centurią, podstawową
jednostką taktyczną liczącą osiemdziesięciu żołnierzy, dowodził podoficer
zwany centurionem
(centurio),
jego zastępcą był
optio.
Centuria dzieliła się
na ośmioosobowe drużyny — każda zajmowała jedno pomieszczenie w
koszarach albo jeden namiot podczas kampanii. Sześć centurii tworzyło
kohortę, a dziesięć kohort legion, z tym że stan osobowy pierwszej
kohorty był dwukrotnie większy niż pozostałych. Każdemu legionowi
towarzyszyła jazda składająca się ze stu dwudziestu ludzi podzielonych
na cztery szwadrony. Pełnili oni rolę kurierów i zwiadowców.
Hierarchia wojskowa przedstawiała się następująco:
Legionem dowodził legat
(legatus legionis),
zwany też czasem
generałem. Mógł nim zostać jedynie przedstawiciel arystokracji.
Zazwyczaj był to człowiek trzydziestokilkuletni. Pełnił swą funkcję nie
dłużej niż pięć lat — w tym czasie starał się odnieść znaczące sukcesy
militarne, które stanowiłyby solidne podwaliny pod przyszłą karierę
polityczną.
Prefektem obozu
(praefectus castorium)
zostawał zwykle jeden z
weteranów, wcześniej będący dowódcą pierwszej kohorty legionu.
Awans
był ukoronowaniem kariery zwykłego zawodowego żołnie-
rza. Na barkach prefekta spoczywało dowodzenie legionem podczas
nieobecności albo niedyspozycji legata. Człowiek mianowany na to
stanowisko musiał mieć ogromne doświadczenie i cechować się
bezwzględną uczciwością.
Starszych oficerów legionu nazywano trybunami wojskowymi
{tribuni militi).
Zazwyczaj byli to ludzie dwudziestokilkuletni, dopiero
rozpoczynający służbę w szeregach armii — zdobywali oni
doświadczenie potrzebne do objęcia niższych stanowisk w admi-
nistracji cywilnej. Zupełnie inaczej wyglądała sytuacja starszego
trybuna
{tńbunus laticlavius)
— w przyszłości miał on objąć ważny
urząd państwowy lub dowodzić własnym legionem.
Trzon legionu stanowiło sześćdziesięciu niezwykle zdyscyplino-
wanych i znakomicie wyszkolonych centurionów (setników). Do tego
stopnia awansowano wybranych żołnierzy, którzy wykazali się
talentami organizacyjnymi i wielką odwagą na polu walki. W szere-
gach dowódców
tej rangi
śmiertelność była najwyższa. Pierwszą
centurią pierwszej kohorty dowodził najstarszy i najbardziej do-
świadczony centurion
(primus pilus).
Ten najczęściej odznaczany
żołnierz cieszył się wielkim szacunkiem przełożonych i podwładnych.
Na czele szwadronu jazdy
(ala)
stał dekurion
(decurio)
— miał on
szansę na stopień dowódcy jazdy
(magister eąuitum).
Optio, zastępca centuriona, odpowiadał za sprawy administracyjne
i wykonywał niektóre obowiązki dowódcy. Zwykle awansował
dopiero wtedy, gdy ginął jego przełożony.
Zwykli legioniści zaciągali się do wojska na dwadzieścia pięć lat.
Teoretycznie w armii mogli służyć jedynie obywatele Rzymu, ale
wstępowali do niej także mieszkańcy podbitych ziem — podpisując
kontrakt, otrzymywali rzymskie obywatelstwo.
Na samym dole hierarchii wojskowej znajdowali się żołnierze
kohort pomocniczych, rekrutowani zazwyczaj w najodleglejszych
prowincjach Rzymu. Walczyli w szeregach jazdy i lekkiej piechoty, a
także wykonywali wszelkiego typu prace specjalistyczne. Obywa-
telstwo rzymskie dostawali dopiero po dwudziestu pięciu latach
służby.
Plik z chomika:
geding
Inne pliki z tego folderu:
Nie zawsze musi być mięso.PDF
(12617 KB)
Kurs_taca_elzajaczek_Tango_argentyskie.rar
(121103 KB)
Edukacja środowiskowa - Rośliny leśne, polne i ogrodowe.pdf
(19523 KB)
Ubiory w Polsce 1200-1795 - Matejko Jan Alojzy.zip
(57924 KB)
U. Fischer, B. Siemund - Borelioza. Poradnik dla pacjentow.rar
(3710 KB)
Inne foldery tego chomika:
Andrzej Ziemiański
Jacek Piekara
Łysiak Waldemar
malcolm gladwell punkt przełomowy
Terry Pratchett
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin