GENEZA TRANSPORTU INTERMODALNEGO
nLata 50-te Pojawia się koncepcja tzw. przewozów bezpośrednich

nLata 60-te Poszukiwano nowych rozwiązań, przewoźnicy różnych gałęzi w porozumieniu ze spedytorami, zaczęli oferować usługi, których warunki były oparte na spedytorskich konosamentach na przewóz kombinowany;

nLata 60/70-te Podjęto działania na rzecz ujednolicenia warunków przewozu kombinowanego. Usprawnieniu uległy przede wszystkim czynności ładunkowe i organizacyjne, zmienia się również technika transportu;

Lata 80-te Pojawiają się nowe tendencje w rozwoju systemów transportowych, ukierunkowane ku idei kompleksowych usług transportowych.

GENEZA TRANSPORTU INTERMODALNEGO
 

n                    Lata 50-te Pojawia się koncepcja tzw. przewozów bezpośrednich

n                    Lata 60-te Poszukiwano nowych rozwiązań, przewoźnicy różnych gałęzi w porozumieniu ze spedytorami, zaczęli oferować usługi, których warunki były oparte na spedytorskich konosamentach na przewóz kombinowany;

n                    Lata 60/70-te Podjęto działania na rzecz ujednolicenia warunków przewozu kombinowanego. Usprawnieniu uległy przede wszystkim czynności ładunkowe i organizacyjne, zmienia się również technika transportu;

n                    Lata 80-te Pojawiają się nowe tendencje w rozwoju systemów transportowych, ukierunkowane ku idei kompleksowych usług transportowych.

PŁASZCZYZNY INTEGRACJI  TRANSPORTU INTERMODALNEGO

Ø                    techniczno-technologiczna– przystosowanie środków transportu z różnych gałęzi oraz urządzeń przeładunkowych i manipulacyjnych do obsługi tej samej, zunifikowanej jednostki ładunkowej,

Ø                    organizacyjna– jeden operator obejmuje pieczę nad całym procesem transportowym,

Ø                    dokumentacyjna– jeden dokument transportowy na całą trasę dostawy,

Ø                    cenowa – podobne lub takie same zasady kwotowania cen za przewóz jednostki ładunkowej środkami różnych gałęzi transportu aż do przedkładania klientowi jednej stawki obejmującej cały proces dostawy,

Ø                    prawna – jeden kontrakt obejmujący cały proces transportowy wraz z jednolitym systemem regulacji i odpowiedzialności.

Transport kombinowany: przewóz ładunku środkami transportowymi co najmniej dwóch gałęzi transportu.

Transport łamany: ma miejsce wówczas, gdy są zastosowane co najmniej dwa środki transportowe, ale pochodzące z tej samej gałęzi transportu.

Transport bezpośredni: oznacza przewóz ładunku od miejsca nadania do miejsca odbioru jednym środkiem transportu przez jednego przewoźnika.

Międzynarodowy transport intermodalny: oznacza przewóz towarów przy użyciu co najmniej dwóch różnych gałęzi transportu na podstawie umowy o przewóz intermodalny z miejsca położonego w jednym kraju, gdzie towar przejął w pieczę operator transportu intermodalnego do oznaczonego miejsca przeznaczenia położonego w innym kraju.

4 ISTOTNE ELEMENTY TRANSPORTU INTERMODALNEGO

Ø                  Konieczność użycia środków co najmniej dwóch gałęzi,

Ø                  Konieczność wystąpienia tylko jednej umowy o przewóz,

Ø                  Konieczność wystąpienia tylko jednego wykonawcy odpowiedzialnego za przebieg dostawy towaru,

Ø                  Konieczność zjednostkowania ładunku.

KLASYFIKACJA TRANSPORTU INTERMODALNEGO

ü                   ze względu na zasięg:

n        przewozy krajowe,

n        przewozy międzynarodowe,

n        przewozy kontynentalne,

n        przewozy międzykontynentalne,

ü                   ze względu na rodzaj użytych jednostek ładunkowych:

n        przewozy kontenerów,

n        przewozy naczep,

n        przewozy nadwozi wymiennych,

n        przewozy samochodów ciężarowych,

n        przewozy pojemników specjalnych,

ü                   ze względu na charakter użytych środków transportowych:

n        przewozy szynowo-drogowe,

n        przewozy drogowo-morskie,

n        przewozy drogowo-lotnicze,

n        przewozy szynowo-drogowo-morskie,

n        przewozy szynowo-drogowo-lotnicze,

n        przewozy szynowo-drogowo-rzeczne,

ü                   ze względu na charakter operatora:

n        transport bezpośredni – operatorem jest przewoźnik główny,

n        transport pośredni – operatorem jest przewoźnik pomocniczy,

ü                   ze względu na liczbę dysponentów/właścicieli środków transportowych:

n        transport jednopodmiotowy,

n        transport wielopodmiotowy,

ü                   ze względu na sposób ustalania cen i odpowiedzialności:

n        transport jednolity,

n        transport odcinkowy.

INFRASTRUKTURA PUNKTOWA
TERMINALE KONTENEROWE

 

Elementy bazy kontenerowej w porcie morskim:

n                    nabrzeże,

n                    place przeładunkowo-składowe,

n                    brama dla pojazdów samochodowych,

n                    kolejowe stanowisko przeładunkowe,

n                    magazyn zbiorczo-rozdzielczy,

n                    centrum dyspozycyjno-kontrolne,

n                    stanowisko do mycia i czyszczenia kontenerów oraz warsztat.

     Do urządzeń przeładunkowych i manipulacyjnych portowej  bazy kontenerowej zaliczamy:

- suwnice bramowe nadbrzeżne,

- samojezdne suwnice torowe,

- suwnice bramowe szynowe,

- wozy  podnośnikowe czołowe i boczne,

- wozy podsiębierne,

- żurawie kontenerowe.

              Do urządzeń przeładunkowo manipulacyjnych w terminalach lądowych należą:

-   samojezdne suwnice bramowe torowe,

-              suwnice bramowe jezdniowe,

-               samojezdne żurawie,

-               uniwersalne wozy podnośnikowe czołowe do obsługi nadwozi wymiennych, naczep i kontenerów.

SUWNICE

ŻURAWIE

WÓZ PODSIĘBIERNY I PODNOŚNIKOWY CZOŁOWY

TERMINALE SZYNOWO-DROGOWE

              Terminale lądowe

n                   znajdują się w pobliżu węzłowych stacji kolejowych, między którymi regularnie kursują pociągi towarowe,

n                   w przypadku przewozów wykonywanych techniką RoLa nie są wykorzystywane żadne urządzenia przeładunkowe, gdyż pojazdy samochodowe same wjeżdżają na wagony po pochylni przystawionej do ostatniego (pierwszego) wagonu,

n                   naczepy siodłowe można załadować na wagony w sposób poziomy (wykorzystując ciągnik manewrowy) lub pionowy (wykorzystując dźwig szynowy lub samojezdny)

              Terminal PKP w Małaszewiczach ma stałe połączenia m.in. z Bałtyckim Terminalem Kontenerowym w Gdyni, portami w Antwerpii i Rotterdamie, uczestniczy w transporcie kombinowanym nadwozi wymiennych na trasie Duisburg-Małaszewicze (przeładunek z wagonów na ciężarówki)-kraje WNP

Jednostki ładunkowe w polskich terminalach to głównie kontenery

Wyposażenie standardowe to suwnice bramowe o udźwigu 30-50 ton. Słabym punktem krajowych terminali jest brak urządzeń do przeładunku naczep samochodowych

                                                 Terminale promowe
przeładunek jest nieskomplikowany, samochody ciężarowe oraz ciągniki z naczepami wjeżdżają same na promy przez furtę rufową i wyjeżdżają przez furtę dziobową (lub odwrotnie)

TERMINALE LOGISTYCZNE

Centra logistyczne

n                    służą do obsługi obrotu towarowego

n                    są zlokalizowane przede wszystkim na zapleczu wielkich aglomeracji miejsko-przemysłowych, w pobliżu portów morskich lub dużych węzłów kolejowych

n                    wykorzystywane przede wszystkim do kształtowania optymalnych łańcuchów zaopatrzenia i zbytu

n                    to rozbudowane obiekty dysponujące przede wszystkim magazynami, powierzchniami składowymi oraz urządzeniami przeładunkowymi i manipulacyjnymi

n                    dokonuje się w nich składowania i dystrybucji materiałów, surowców oraz wyrobów gotowych, a także wykonuje się czynności związane z pakowaniem, znakowaniem itp. Odpowiednio przygotowane partie towarów są dostarczane do zakładu produkcyjnego bądź też do sieci detalicznych lub hurtowych.

INFRASTRUKTURA LINIOWA

PRZEWOZY LĄDOWE (linie kolejowe, drogi kołowe)

n                     muszą zapewnić szybki i bezpieczny transport ładunków

n                     linie kolejowe powinny być przystosowane do szybkości równej 120 km/h i być w dobrym jakościowo stanie technicznym, zapobiegającym wstrząsom i przechyłom w czasie jazdy

n                     dobry jakościowo stan techniczny jest wymagany również w transporcie drogowym, a szybkość przewozu jest tu wyznaczana przepisami kodeksów drogowych

n                     kłopot sprawiają przejazdy długich i ciężkich pojazdów przez ośrodki miejskie- wydłużony czas przewozu, dewastacja nawierzchni ulic- pożądane jest korzystanie z dróg szybkiego ruchu, autostrad i obwodnic

n                     ograniczenia w zakresie dopuszczalnej wysokości pojazdów drogowych i szynowych stwarzają mosty, wiadukty i tunele oraz sieci elektryczne.

Schemat realizacji przewozów szynowo-drogowych

Rodzaje transportu kombinowanego droga-kolej

FAZY ZESTAWIENIA POCIĄGU BIMODALNEGO

Pociąg bimodalny zaprojektowany w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Pojazdów Szynowych w Poznaniu: naczepa siodłowa skrzyniowa (z lewej), wózek wagonowy oraz adaptery bimodalne (w środku), cysterna (z prawej)
 

Niskopodwoziowy wagon 602 S typu Rollende Landstrasse do przewozu samochodów ciężarowych, pociągów drogowych i naczep siodłowych - z Fabryki Wagonów "Świdnica" S.A.

PRZEWOZY WODNE ŚRÓDLĄDOWE

n                   przeszkodą dla trójwarstwowego piętrzenia kontenerów na barkach jest niski prześwit mostów nad kanałami i dopływami wielkich arterii (potrzebny prześwit: 6,7-7,0m)

n                   rzeki i kanały, po których odbywa się transport kontenerów, muszą mieć odpowiednią głębokość i szerokość, powinny też być ...