Aulonocara Jacobfreibergi.pdf

Aulonocara jacobfreibergi

Spo Ļ ród afryka ı skich piel ħ gnic, rodzaj Aulonocara obfituje w najbardziej widowiskowo ubarwione samce, które

zyskały dzi ħ ki temu przydomek pawi (na nieszcz ħĻ cie samice obdarzone s Ģ pod tym wzgl ħ dem o wiele

skromniej).

Ryby te nale ŇĢ jednocze Ļ nie do najłagodniejszych ze wszystkich

piel ħ gnic jezior Wielkiego Rowu Afryka ı skiego. Z tego wzgl ħ du ciesz Ģ

si ħ one du ŇĢ popularno Ļ ci Ģ po Ļ ród akwarystów. Z naukowego punktu

widzenia termin ‘pawi’ przylgn Ģ ł do ryb jednego tylko rodzaju

Aulonocara, mimo Ň e istniej Ģ pogl Ģ dy grupuj Ģ ce Aulonocary z

rodzajami Otopharynx i Trematocranus, z uwagi na podobie ı stwo w

wygl Ģ dzie i zwyczajach Ň ywieniowych. W artykule tym skoncentrujemy

si ħ jednak tylko na gatunkach nale ŇĢ cych do tego pierwszego rodzaju, a

zatem rzecz b ħ dzie si ħ miała o Aulonocarach - malawijskich pawiach.

Aulonocary pobieraj Ģ po Ň ywienie z piasku i dlatego spotka ę je mo Ň na w

rejonach piaszczystego dna jeziora Malawi. Poluj Ģ na Ň yj Ģ ce po Ļ ród podło Ň a bezkr ħ gowce przy pomocy

receptorów wra Ň liwych na zmiany ci Ļ nienia, a zlokalizowanych w ich ciele w okolicach szcz ħ k. Piel ħ gnice te

unosz Ģ si ħ ponad powierzchni Ģ piasku w odległo Ļ ci zaledwie kilku milimetrów. Wykorzystuj Ģ c niezwykle czułe

pory sensorów w dolnych partiach ich głowy s Ģ zdolne rejestrowa ę ruch bardzo drobnych form Ň ycia pod

piaskiem. Zawisaj Ģ nad podło Ň em nieruchomo do momentu wykrycia impulsu swojej przyszłej ofiary. Po nim

nast ħ puje błyskawiczny wyrzut pyska w powierzchni ħ piasku. Aulonocary s Ģ łatwe do identyfikacji w jeziorze,

gdy Ň widniej Ģ jako zawieszone w bezruchu sylwetki ponad równinami. Cz ħ sto te Ň wizytuj Ģ skalne nisze

zapewniaj Ģ ce im jak Ň e potrzebne schronienie przy ich stosunkowo niewielkich rozmiarach. W konsekwencji

niemal wsz ħ dzie od podwodnych skał po równiny piasków na gł ħ boko Ļ ci pomi ħ dzy 5 a 40 metrem jeziora

spotkamy przynajmniej jeden gatunek nale ŇĢ cy do rodzaju Aulonocara.

Wa Ň nym jest aby podczas urz Ģ dzania dla nich zbiornika wzi Ģę pod

uwag ħ Ļ rodowisko naturalne w jakim wyst ħ puj Ģ . Piasek lub bardzo

drobny Ň wir jest najlepszym wyborem substratu na podło Ň e. Nawet

je Ň eli ryby nie uracz Ģ nas demonstracj Ģ specyficznego i unikalnego

sposobu polowania w niewoli, ch ħ tnie b ħ d Ģ przesiewa ę drobiny piasku

po karmieniu. Samce lubi Ģ równie Ň kopa ę płytkie zagł ħ bienia w celu

odbycia tarła. Skały natomiast istotne s Ģ ze wzgl ħ du na zapewnienie im

schronienia. Samce lubuj Ģ si ħ w obieraniu, a nast ħ pnie bronieniu

niewielkiego terytorium pomi ħ dzy skałkami lub w ich pobli Ň u.

Aulonocary nie uszczkn Ģ ro Ļ lin akwariowych, tak jak uczyni Ģ to

Mbuna, ale powinni Ļ my doło Ň y ę stara ı aby zostały one dobrze

umocowane w podło Ň u (np.: w specjalnych doniczkach). W innym razie zostan Ģ wykopane podczas

przesiewania piasku w poszukiwaniu pokarmu.

W naturze pokarm tych ryb stanowi Ģ głównie bezkr ħ gowce takie jak artemia i zooplankton. Jednak Ň e w

akwarium ich diet ħ stanowi ę powinny dobrej jako Ļ ci płatki. Z do Ļ wiadczenia najlepsze efekty daje skarmianie

płatków spiruliny, pokarmów z zawarto Ļ ci Ģ artemii i paszy wybarwiaj Ģ cych w płatkach. Raz w tygodniu warto

poda ę im mro Ň on Ģ artemi ħ . Piel ħ gnice te karmione powinny by ę raz do dwóch razy w ci Ģ gu dnia ilo Ļ ci Ģ nie

wi ħ ksz Ģ ni Ň s Ģ one w stanie spo Ň y ę w ci Ģ gu dwóch minut. W przeciwie ı stwie do Mbuna, których agresja

determinuje konieczno Ļę karmienia kilkukrotnie w ci Ģ gu dnia, nasi bohaterowie nie s Ģ pod tym wzgl ħ dem tak

wymagaj Ģ cy ze wzgl ħ du na swój mnie zadziorny temperament. St Ģ d te Ň karmienie mo Ň e by ę rzadkie i bardzo

skromne.

Rozmna Ň anie gatunków z rodzaju Aulonocara nie nastr ħ cza specjalnych

trudno Ļ ci. Rytuały godowe s Ģ niezwykle widowiskowe i warte uwagi.

Samce ukazuj Ģ pi ħ kno swoich płetw i kras ħ swoich barw, szybkimi ruchami przecinaj Ģ c to ı wody i usiłuj Ģ c tym

samym zwróci ę uwag ħ upatrzonej partnerki. Wykopuj Ģ równie Ň zagł ħ bienie w podło Ň u staraj Ģ c si ħ zwabi ę w to

miejsce samic ħ , gdzie zło Ň y ona ikr ħ zanim we Ņ mie j Ģ do pyszczka. Mioty wi ħ kszo Ļ ci dorosłych osobników

zawieraj Ģ si ħ pomi ħ dzy 25 a 50 sztukami narybku. Piel ħ gnice te nale ŇĢ do g ħ baczy i inkubuj Ģ ikr ħ w pysku, co

trwa około 28 dni.

Aulonocary rosn Ģ stosunkowo wolno jak na piel ħ gnice i po równie długim czasie osi Ģ gaj Ģ dojrzało Ļę płciow Ģ .

Jedynie samce si ħ wybarwiaj Ģ , podczas gdy samice pozostaj Ģ w kolorze srebrnym b Ģ d Ņ srebrno-br Ģ zowym.

Jednak Ň e te pierwsze prezentuj Ģ si ħ kolorystycznie wyj Ģ tkowo okazale pi ħ knie ukazuj Ģ c Ň agle płetw, kiedy

Mbuna oraz nie-Mbuna decyduj Ģ si ħ na tego typu pokaz tylko w trakcie przepychanek lub zalotów.

Kolejnym cz ħ sto pojawiaj Ģ cym si ħ pytaniem jest „jaki gatunek Aulonocar pasuje do mojego akwarium?”.

Szcz ħĻ liwie wi ħ kszo Ļę z nich jest do Ļę pokojowa i nie szuka zwady,

niemniej jednak Aul. Jacobfreibergi potrafi by ę momentami zadziorna.

Tak czy inaczej w kwestii dopasowania do zbiornika agresja nie stanowi

czynnika znacz Ģ cego. Aspektem niezwykle istotnym za Ļ jest fakt, Ň e

ryby te wykazuj Ģ znaczne tendencje do mi ħ dzygatunkowego

krzy Ň owania si ħ . Wi ħ kszo Ļę z samic Aulonocar jest trudna do

rozró Ň nienia i je Ň eli dostatecznie si ħ o to nie zadba niepo ŇĢ dane

krzy Ň ówki s Ģ tylko kwesti Ģ czasu.

Hybrydyzacja nie stanowi problemu je Ň eli decydujemy si ħ na hodowl ħ

samych samców ale zbiornik taki nie ma przed sob Ģ wi ħ kszej

przyszło Ļ ci. Ze wzgl ħ du na brak potomstwa obsada nie b ħ dzie miała zabezpieczenia na przyszło Ļę w postaci

odchowanego narybku. Bezsprzecznie najwi ħ kszym ryzykiem krzy Ň owania si ħ gatunków jest ewentualne

przedostanie si ħ bastardów dalej. Sposobem na zaradzenie takiej sytuacji jest wybranie gatunków zdecydowanie

ró Ň ni Ģ cych si ħ od siebie i unikanie hodowli przedstawicieli tego samego gatunku pochodz Ģ cych z ró Ň nych

lokacji jeziora Malawi. Wiele Aulonocar wyst ħ puje bowiem w rozmaitych odmianach barwnych

sklasyfikowanych jedynie ze wzgl ħ du na miejsce wyst ħ powania. Przykładem niech b ħ dzie Aulonocara

stuartgranti wyst ħ puj Ģ ca w dziesi Ģ tkach odmian. Kolejnym z brzegu

tego typu przykładem jest Aulonocara jacobfreibergi . Eureka, Mamela,

Otter Point to tylko kilka wariantów tego gatunku.

NIE NALE ņ Y chowa ę ich razem ze wzgl ħ du na nieuniknione

krzy Ň owanie si ħ . Powinno si ħ trzyma ę wył Ģ cznie jedn Ģ odmian ħ barwn Ģ

danego gatunku w akwarium.

Przestrzegane te Ň powinno by ę trzymanie tylko jednego gatunku w

odcieniu niebieskim i/lub Ň ółtym w pojedynczym zbiorniku. Do

ubarwionych w ten sposób gatunków nale ŇĢ : stuartgranti, maleri,

baenschi i hansbaenschi . Przedstawicielami grupy, które mog Ģ by ę

hodowane z innymi Aulonocarami bez obawy o hybrydyzacj ħ s Ģ

Aulonocary tzw. typu Chitande. Nale ŇĢ do nich: Aulonocara ethelwynnae , Aulonocara gertrudae , Aulonocara

saulosi i wszystkie odmiany barwne chitande : kande, masinje, mozambique, nkhomo oraz chitande north.

Dla przykł Ģ du dobrze zaprojektowane akwarium z Aulonocarami mogłoby wygl Ģ da ę nast ħ puj Ģ co: A.

jacobfreibergi , A. sp. chitande "masinje" (lub A. saulosi ), A. stuartgranti (lub A. baenschi ) i A. Guentheri. Nie

powinno trzyma ę si ħ razem Aulonocar i pyszczaków z grupy Mbuna lub z innymi wojowniczymi z natury

piel ħ gnicami, jak chocia Ň by gatunki nale ŇĢ ce do rodzajów Labeotropheus, Petrotilapia, Maylandia , czy te Ň

Pseudotropheus. Dobrym towarzystwem b ħ d Ģ dla nich

osobniki Copadichromis sp., lub Ļ redniej wielko Ļ ci nie-Mbuna. Wymieni ę tu mo Ň na rodzaje takie jak:

Otopharynx i Protomelas .

Na zako ı czenie warto powiedzie ę kilka słów ku przestrodze. Podczas

nabywania urodziwych pawi do akwarium unika ę nale Ň y tych, które

przy małym rozmiarze prezentuj Ģ wybarwienie dorosłych osobników.

Aulonocary wybarwiaj Ģ si ħ pó Ņ no i jest to naturalne. Którykolwiek z

wybarwiaj Ģ cych si ħ młodych osobników jest albo skarłowaciały, albo

poddany został działaniu hormonów. W tym drugim przypadku ryba

ukazuje palet ħ swoich barw, która blaknie po miesi Ģ cu lub dwóch, a

osobnik taki mo Ň e ju Ň nigdy nie uzyska ę pełnej gamy barwnej jak Ģ obdarzyła go natura. Działanie hormonów

mo Ň e by ę przyczyn Ģ bezpłodno Ļ ci, a w skrajnych przypadkach prowadzi ę nawet do Ļ mierci zwierz ħ cia. Warto

te Ň wciela ę w Ň ycie zasad ħ kupowania Aulonocar (chocia Ň równie Ň wszystkich innych piel ħ gnic), które zostały

opisane pełn Ģ nazw Ģ łaci ı sk Ģ (i o ile to mo Ň liwe nazw Ģ miejsca wyst ħ powania). Na rynku znajduje si ħ ju Ň wiele

hybryd i niezidentyfikowanych gatunków, których zakupu, i dalszego niezamierzonego rozprzestrzeniania

uniknie si ħ post ħ puj Ģ c według tych wskazówek.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: