TEMAT: NASZE WAKACJE Z PANEM JEZUSEM
Cel dydaktyczny: ukazanie Boga jako dawca czasu.
Cel wychowawczy: kształcenie umiejętności wyrażania wdzięczności Bogu za rok szkolny i pracę, którą mogliśmy w nim wykonać.
1.
Modlitwa:
2.
Sprawdzenie:
- Obecności
- Zeszytów
- Podręczników
- Wiadomości z ostatniej katechezy
3.
Zainteresowanie tematem:
Powiedzcie mi dlaczego ludzie kupują i noszą zegarki?
Posłuchajcie pewnego wiersza.
Słuchając zwróćcie uwagę o czym a stary zegar: (nag. 54)
„Stary zegar”
Tik - tak,
Tik - tak...
Stary zegar gada.
O czym opowiada?
O tym, że czas szybko płynie,
Że gdy jeden dzień przeminie,
To już nie powraca!
Gdy Cię czeka praca,
Nie odkładaj jej na potem,
Lecz uporaj się z kłopotem,
Bo nie czeka czas!
Tik – tak
Zegar uczy nas!
Więc o czym mówi nam stary zegar.
Popatrzcie teraz na kalendarz. On też odmierza czas - dni, miesiące, lata. Powiedzcie mi ile miesięcy spotykaliśmy się w tej klasie (10 miesięcy).
Co wydarzyło się w tym czasie?
Jakie zmiany zachodziły w przyrodzie?
Co robiliśmy przez czas tych dziesięciu miesięcy, od września do czerwca?
O czym uczyliśmy się?
Jaki temat udało się wam najbardziej zapamiętać?
Pogadanka i słuchowisko
Pokaz i pogadanka
Nagranie CD
Kalendarz
4.
Wymiar biblijny:
Posłuchajcie słowa które kieruje do nas Bóg.
Koh 3:1-11
1. Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem:
2. Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasądzono,
3. czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania,
4. czas płaczu i czas śmiechu, czas zawodzenia i czas pląsów, (…)
9. Cóż przyjdzie pracującemu z trudu, jaki sobie zadaje?
10. Przyjrzałem się pracy, jaką Bóg obarczył ludzi, by się nią trudzili.
11. Uczynił wszystko pięknie w swoim czasie, dał im nawet wyobrażenie o dziejach świata, tak jednak, że nie pojmie człowiek dzieł, jakich Bóg dokonuje od początku aż do końca.
Kto dał ludziom czas? (Pan Bóg)
Odczyt
Pismo św.
5.
Wymiar egzystencjalny:
Na każde zajęcia jest wyznaczony czas. Jest czas, gdy jesteśmy dziećmi i uczymy się, poznajemy świat, życie. Jest czas na to, byśmy stali się dorosłymi, mogli pracować i wykorzystywać to, czego się nauczyliśmy wcześniej. Czas jest darem dla nas. Szczególnym darem jest wieczność. Czas życia na ziemi kiedyś dla nas skończy się i przejdziemy do wieczności. Ten czas życia na ziemi powinniśmy dobrze spożytkować.
Dziesięć miesięcy w tej klasie to też dar Boży. Był to czas pracy; teraz zbliża się czas dwóch miesięcy wypoczynku.
Dziś właśnie porozmawiamy sobie troszkę o wakacjach
Monolog
6.
Wymiar liturgiczny:
Jako podziękowanie Panu Bogu za ten rok szkolny, proszę by każde z was napisało list do Pana Boga z podziękowaniem za dar czasu jaki nam ofiarował.
Analiza pracy.
List
Kartki
7.
Wymiar eklezjalny:
Jak myślicie czy można sobie zrobić wakacje od modlitwy?
A od niedzielnej Mszy Świętej?
A czy możemy powiedzieć, że przez wakacje nie będziemy słychać rodziców?
Dlaczego nie? Kto na nas patrzy?
Pogadanka
8.
Podsumowanie:
Dzisiaj na waszych twarzach widać wielką radość. Długo czekałyście na te chwile. Pamiętacie pierwszy dzień września? Wtedy przyszłyście, do kościoła, prosić Boga o to, aby ten nowy rok szkolny i katechetyczny był dobry i... szybko minął!
Przypomnijcie sobie, ile nowych rzeczy dowiedziałyście się chodząc do szkoły i kościoła, czego nauczyłyście się, ile przeżyłyście przygód w życiu i z bohaterami czytanych książek. Przekonałyście się, że są rzeczy, dla których warto żyć.
Może była jakaś lekcja, której nigdy nie zapomnicie?
A może znalazłeś przyjaciela, znalazłeś przyjaciółkę, która jest tobie wierna?
Może w tym roku w twoje życie w sposób szczególny wszedł największy Przyjaciel człowieka - Jezus? A więc każde z was z jakiegoś powodu, dobrze znanego tylko sobie, zapamięta ten rok.
Rok szkolny był także ważny dla mnie jako księdza. Nauczyłyście mnie dziecięcej wrażliwości. Będąc razem z wami poznawałem, jak potraficie być dzieckiem Bożym. Będę te chwile nosił w swoim sercu, nigdy ich nie zapomnę, gdyż jest w nim miejsce dla każdego z Was. Dlatego przez całe wakacje będę tęsknił za naszym wspólnym spotkaniem w nowym roku szkolnym.
Czas, który minął, był nam wszystkim bardzo potrzebny, byśmy stali się mądrzejszymi i lepszymi. Wy nie możecie zapomnieć o tych, którym to zawdzięczacie. Sami nie nauczylibyście się tak wielu rzeczy. Jesteście w wieku, kiedy w świat wprowadzają was dorośli przewodnicy. Każdy potrzebuje przewodnika, aby przejść przez nieznajomy las, zwiedzić daleki i obcy kraj, zobaczyć zabytki w obcym mieście, podziwiać piękne widoki wysokich i niebezpiecznych gór. Przewodnicy są wam potrzebni szczególnie podczas wakacji, aby nie zabłądzić, nie postawić fałszywego kroku, który sprowadzi was ze szlaku.
Przez rok szkolny szczęśliwie przeprowadzili was nauczyciele, rodzice - wszyscy ci, którzy chcą waszego dobra, a było ich wielu. Po rozdaniu świadectw będzie trzeba gorąco podziękować nauczycielom, którzy wprowadzali was w nieznany świat, nauczyli wielu mądrych rzeczy, ukazywali świat jeszcze piękniejszym niż do tej pory znałyście.
Za to przeprowadzenie was przez tajniki życia, za naukę i wskazywanie właściwych postaw musicie powiedzieć tym, którym się to należy, najpiękniejsze i znane na całym świecie słowo: „Dziękuję”.
A tutaj powiedzmy im wszystkim „Dzię-ku-je-my!” (potarzamy)
Pierwszym i najważniejszym waszym i moim przewodnikiem w całym roku był najlepszy Nauczyciel - Jezus. Jemu w pierwszej kolejności okażmy wdzięczność. Choć ty go nie widziałeś - był obok ciebie każdego dnia: w drodze do szkoły, gdy grałeś w piłkę, podczas zabawy, nauki... – „Dziękujemy Ci, Panie Jezu!” „Dziękujemy Ci, Panie Jezu!”
Niezastąpionymi przyjaciółmi są wasi rodzice, którym za wszystkie trudy, jakie znosili dla was w tym roku szkolnym, trzeba powiedzieć z całego serca: „Dziękuję wam kochani rodzice!” „Dziękuję wam kochani rodzice!”
Na koniec chcę wam powiedzieć coś ważnego. Szukajcie podczas wakacyjnych wędrówek śladów Boga na świecie. Miejcie szeroko otwarte oczy, zakątków świata i aby każdy umiał nasycić się dobrem stworzenia. Dziękujcie Bogu za świat - nie niszczcie go, nie zaśmiecajcie... Dbajcie o niego! aby wasze serca... „zrobiły zdjęcia”, czyli zapamiętały piękno
Refleksja
Muzyka medytacyjna
9.
Zadanie domowe:
10.
Modlitwa końcowa:
...
didonka