L. p.

Treść

Pomoce

Metody

Czas

1.

Modlitwa: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

(Katecheta czyta modlitwę)

Panie Jezu, Ty znasz wszystkie nasze troski i pragnienia. Proszę Cię chroń moją rodzinę – moich rodziców i rodzeństwo. Bądź zawsze blisko potrzebujących, biednych, chorych, głodujących i cierpiących. Okaż im swoją bliskość i obdarz nadzieją na lepsze życie.

(Następnie wszyscy odmawiamy modlitwę)

„Aniele Boży Stróżu mój...”

Modlitwa

1 min.

2.

Czynności wstępne:

Sprawdzenie:

- Obecności

- Zeszytów

- Podręczników

Dziennik

Zeszyt

Powitanie

4 min.

3.

Wprowadzenie:

Zainteresowanie tematem:

Na początku naszej katechezy podzielimy się na 5 grup. Każda grupa będzie musiała jak najszybciej rozwiązać krzyżówkę. Rozwiązanie krzyżówki będzie stanowić temat naszej katechezy.

-rozdaję krzyżówkę, dla każdej grupy jeden egzemplarz (załącznik 1)

Jakie otrzymaliście hasło? (Św. Teresa z Lisieux)

Zapisanie w zeszycie tematu lekcji:

„Od Świętej Teresy uczymy się kochać Jezusa”

–(zapis na tablicy: katecheza nr, data,temat, rozdanie obrazków z wizerunkiem św. Teresy do wklejenia po tematem. Katecheta prosi dyżurnych, aby rozdali obrazki całej klasie.)

Omówienie treści obrazka.

(Katecheta pyta dzieci), Co przedstawia obrazek?

Dzieci odpowiadają: Św. Treskę

K:, Co jeszcze?

Dz.: Pana Jezusa ukrzyżowanego, kwiaty

Katecheta uzupełnia: Tymi kwiatami są lilie, które, symbolizują czystość świętej Jej dziewictwo, oraz róże symbol łączności cierpienia świętej z cierpieniem Jezusa.

Katecheta pyta:, W co jest ubrana, św. Teresa?

Dz.: habit

K: Katecheta dodaje: jest to habit karmelitański.

K: Katecheta pyta: co, święta ma wokół głowy (aureole)

Krzyżówka

Przyczepiamy magnesami portret Św. Teresy z Lisieux do tablicy

Obrazki

Praca w grupach

Zapis na tablicy.

Zapis do zeszytu

Dialog

7 min.

4.

Przedstawienie postaci Św. Teresy.

Posłuchajcie teraz uważnie, kim była św. Teresa.

Uczniowie słuchają nagrania, które prezentuje życiorys Św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

(Nagranie CD nr 1.)

Uczniowie mają za zadanie uważnie wsłuchiwać się w nagranie, gdyż będą odpowiadać na pytania dotyczące życiorysu Świętej.

Treść nagrania:

Dziewczynce było na imię Teresa. Jej tato i mama bardzo kochali swoje dzieci. Teresa była najmłodsza, więc nawet trochę ja rozpieścili. Ale gdy miała cztery i pół roku, jej mama zmarła. Mała Treska bardzo mocno to przeżyła. Po jakimś czasie poważnie się rozchorowała. Potem, mimo że wyzdrowiała, wciąż płakała z byle powodu. Najpierw zadręczała wszystkich swoimi łzami, a potem szlochała z żalu, że przedtem kaprysiła. I tak w kółko. Było to męczące dla bliskich.

Gdy miała czternaście lat, czekała jak zwykle na bożonarodzeniowe prezenty, które wkładano dzieciom do bucików. Treska ustawiła swoje pantofle przy kominku i wchodziła na schody ze swoją starszą siostrą. Obie usłyszały, jak zmęczony ojciec powiedział na widok bucików córki: „Całe szczęście, że to już ostatni raz!”. Starsza siostra zobaczyła w oczach Treski łzy. Teresie było przykro, że tato tak potraktował jej oczekiwanie na prezent. Wciąż jeszcze była dziecinna. Siostra znała ją dobrze i wiedziała, że teraz znowu zacznie płakać, a atmosfera świąt będzie popsuta. Ku jej zdumieniu Treska opanowała się i zeszła na dół z promiennym uśmiechem. Radośnie, jakby nic nie słyszała, rozpakowała prezenty. Napisała potem, że po dziesięciu latach od śmierci mamy ogarnęła ją wtedy nowa, nieznana siła. Nie była już tą samą, nadąsaną z byle powodu dziewczynką.

Niedługo potem Teresa zapragnęła wstąpić do klasztoru sióstr karmelitanek i modlić się za grzeszników. Była jednak zbyt młoda. Nie miała jeszcze szesnastu lat. Postanowiła prosić o pozwolenie samego papieża.
Okazją po temu stała się pielgrzymka do Rzymu. Niestety Ojciec święty nie udzielił wyraźnej zgody. Na jej prośbę odpowiedział: „Wstąpisz, jeśli Pan Bóg tego zechce!”. Dla Teresy był to cios. Napisała w liście do swojej siostry: „Płakałam rzewnymi łzami [...], Moje serce jest tak uciśnione, tak zbolałe. Wiem jednak, że Bóg nie doświadcza nigdy nikogo ponad siły, toteż dodał mi odwagi i męstwa, abym mogła znieść tę próbę. Ona jest rzeczywiście bardzo wielka i trudna, ale wiesz przecież, Paulinko, że jestem piłeczką Dzieciątka Jezus, [...] zgadzam się chętnie na wszystko, co Ono zrobić zechce”.

Potem, gdy już wstąpiła do klasztoru, przyjęła imię zakonne Teresa od Dzieciątka Jezus. Widzimy jak święta realizowała swoja mała drogę do świętości. Wszystkie swoje cierpienia, przykrości, troski, pragnienia, modlitwy za potrzebujących ofiarowywała Panu Jezusowi i łączyła z Jego krzyżem. Zgadzał się z wolą Bożą i słuchała natchnień Ducha Świętego w spełnianiu dobrych uczynków, które Ją prowadziły do nieba. Nawet najdrobniejsze dobre uczynki, życzliwości, smutki czy szczere uśmiechy świętej Treski były bardzo miłe dla Pana Boga.

Uczniowie po wysłuchaniu życiorysu odpowiadają na pytania, zamieszczone w nagraniu.

Nagranie CD 1. c.d.

Pytania:

1.      Jak zachowywała się mała Teresa, czym sprawiała trudność swoim bliskim? (Była kapryśna i ciągle płakała)

2.      Kiedy i w jakich okolicznościach Teresa zmieniła swoje postępowanie? (Podczas rozdawania prezentów przez ojca pod choinkę nie okazała swojego rozkapryszenia)

3.      Co postanowiła szesnastoletnia Teresa i co uczyniła, aby spełniło się Jej marzenie? (Postanowiła prosić papieża o przyjęcie do zakonu)

4.      Jak brzmi zakonne imię św. Teresy? (Święta Teresa od Dzieciątka Jezus)

Magnetofon

Odsłuch

Pogadanka

i odsłuch pytań z CD

8 min.

5.

Ukazanie „małej drogi” Św. Teresy poprzez zabawę.

Wybieramy losowo osoby, które będą miały do wykonania proste polecenia mające na celu pokazać, że przez takie drobne uczynki św. Teresa zdobyła niebo.

Katecheta robi wprowadzenie do zabawy, wyjaśnia, na czym będzie polegać i przedstawia „Małą drogę do świętości”:

(Katecheta mówi:)

Św. Teresa uświęcała się przez drobne uczynki. Przypomnijcie mi jak Ona to robiła? Pamiętacie? Wżyciu św. Teresy takimi uczynkami były:pomoc rodzicom w pracach domowych, np. przy sprzątaniu domu, ozdabianiu domu kwiatami, pocieszała w smutnych chwilach swoją siostrę i była posłuszna swoim rodzicom. Spróbujmy to zobrazować na przykładzie zabawy. Wyobraźcie sobie skrzynie ze skarbami. W takiej skrzyni jest wiele kosztowności.

Katecheta zadaje dzieciom pytania: jakie mogą być kosztowności.(Złote naszyjniki, drogocenne perły, brylantowe pierścionki)

Katecheta kontynuuje:

Mam tutaj pudełko, które przypomina taka skrzynie skarbów.

W pudełku znajdują się jednak nie kosztowności, ale karteczki z poleceniami dobrych uczynków. Te wykonane dobre uczynki są naszymi skarbami duchowymi. Pan Bóg widząc, że czynimy dobro wynagradza nam je w tym życiu i w przyszłym.

Katecheta wyznacza osoby do zabawy.

Polecenie katechety: Teraz wasi koledzy wylosują polecenia i postarają się spełnić. Proszę pierwszą osobę o podejście i wylosowanie zadania.

Dzieci losują zadania.

1. Zmaż ładnie tablice.(uczniowie po kolei wyk. polecenia).
2. Poukładaj ładnie książki rozrzucone na biurku
3. Pomódl się za swoich rodziców krótką modlitwą.
4. Będę się grzecznie zachowywać do końca lekcji.
5. Przeczytaj z Pisma Świętego tekst 1P 1,14-16 Polecenia te znajdują się: (w załączniku nr. 2-zostaną pocięte w paski i złożone w losy tak, że dzieci nie będą wiedziały, jakie polecenie losują).

Pudełko z kartkami.

Skrzynka zadań.(5 osób losuje polecenia ze skrzynki i wykonuje je)

6 min.