Uczę się akceptacji.doc

Uczę się akceptacji

Cele lekcji

Uczeń powinien:

·         wiedzieć, że są ludzie, którzy nie wierzą w Boga lub należą do innych kościołów;

·         rozumieć, że swoim życiem można dawać świadectwo o Bogu tym, którzy Go nie znają;

·         umieć wymienić sposoby dawania świadectwa o Panu Bogu.

Metody

opowiadanie, rozmowa kierowana

Środki dydaktyczne

podręcznik

Przebieg lekcji

1. Modlitwa.

2. Uczniowie przyglądają się rysunkom znajdującym się w podręczniku po lewej i prawej stronie oraz odpowiadają na pytanie:

·         Czym różnią się te świątynie?

Tłumaczymy, że są to domy modlitw wyznawców różnych religii. Zastanawiamy się wspólnie, dlaczego nie wszyscy ludzie należą do jednego Kościoła.

3. W celu uzyskania odpowiedzi na powyższy problem odczytujemy opowiadanie „Droga na świętą górę"[1].

4. Pogłębiamy zrozumienie treści opowiadania poprzez następujące pytania:

·         Jaki zwyczaj panował w wiosce?

·         O co zapytał król swoich synów?

·         Czym różniły się rady synów?

·         Jaką drogą poszedł król?

·         Jaka rada okazała się najcenniejsza dla synów?

5. Podsumowując, zwracamy uwagę, że ludzie idą za głosem swojego serca, by znaleźć dla siebie najlepszą drogę.

6. Prosimy, by uczniowie przeczytali fragment z Pisma Świętego - J 14, 1-10 - i odpowiedzieli na

pytania:

·         Kto jest naszą Drogą?

·         Dokąd zaprowadzi nas ta Droga?

7. Tłumaczymy, że Kościół - wspólnota ludzi z Bogiem - może nas na drodze do domu Ojca wspierać i ostrzegać przed zagrożeniami. Modlitwa dziękczynna za wspólnotę Kościoła.

9. Razem zastanawiamy się, jaki powinien być nasz stosunek do ludzi innej wiary i osób niewierzących.

10. Zapraszamy uczniów, by w parach napisali pięć rad, wskazań nawołujących do akceptacji ludzi innych wyznań i do dawania świadectwa niewierzącym. Pomocą może być rysunek znajdujący się poniżej bloku refleksyjnego i tekst na marginesie.

1