Wyprawy wstydu.pdf

Wyprawy wstydu

Dawno temu na wyspie Manihiki ż y ł

do ś wiadczony ż eglarz o imieniu Here. Here

by ł ż onaty z Muhu, wspania łą i warto ś ciow ą

kobiet ą , która mia ł a kilkunastu braci.

Mieszka ń cy Manihiki mieli taki zwyczaj, ż e

mieszkali na wyspie dopóty, dopóki mieli tam

co je ść . Gdy zebrane plony ko ń czy ł y si ę , ludzie

wsiadali na ł odzie i odp ł ywali na wysp ę

Rakahanga, by szuka ć tam po ż ywienia. Gdy

ju ż zjedli wszystko na Rakahanga, wracali na

wysp ę Manihiki. Zanim wyruszyli z ka ż dej

wyspy, sadzili na niej warzywa i owoce, które

dojrzewa ł y podczas ich nieobecno ś ci.

Czynili tak od dawna.

Wyprawa z Manihiki do Rakahanga nie by ł a

ł atwa. Podejmowano j ą w tradycyjny sposób,

dzi ę ki czemu unikano niepowodzenia.

Przygotowywano i wi ą zano razem wielkie

ł odzie. Pojedyncza ł ód ź nie mog ł a wyruszy ć w

podró ż . Ż agle musia ł y by ć r ę cznie wyplatane,

nowe i mocne. Przodem p ł yn ęł y ł odzie

prowadzone przez do ś wiadczonych ż eglarzy,

na których zajmowa ł y miejsce rodziny

przywódców i m ę drcy. Oni pierwsi wysiadali

na l ą d i sprawdzali u ś wi ę con ą ziemi ę , robili

wszystko, co konieczne, by zadowoli ć wielkich

bogów. Potem m ę drcy og ł aszali, ż e Rakahanga

jest bezpieczna i pozwalali pozosta ł ym

pasa ż erom wej ść na wysp ę .

Pomimo tych zabezpiecze ń , zawsze kilka ł odzi

gin ęł o po drodze. Wielki ocean by ł bardzo

niebezpieczny.

Here by ł dumnym i ambitnym m ęż czyzn ą .

Zabiega ł o wzgl ę dy m ę drców, przepycha ł si ę

ł okciami przez ż ycie, a ż znalaz ł si ę w

przewodz ą cej grupie z Manihiki na

Rakahang ę . Rzeczywi ś cie zas ł u ż y ł na to, by

by ć w ś ród wa ż nych osobisto ś ci, bowiem by ł

wspania ł ym ż eglarzem. Stawa ł na

rozko ł ysanej ł odzi i bezb łę dnie wyczuwa ł

kierunek fal, a tak ż e potrafi ł okre ś li ć

przyczyn ę ka ż dego drgnienia ł odzi. Wiedzia ł ,

ż e ptaki w ci ą gu dnia odlatuj ą z wyspy na

posi ł ek i wracaj ą wieczorem na odpoczynek.

Wiedzia ł te ż , ż e gdy zapada wieczór, ł ód ź

p ł yn ą ca za lec ą cymi ptakami, mimo ż e mo ż e

trwa ć to wiele godzin, dotrze do wyspy.

Here by ł bardzo u ż yteczny i zas ł u ż y ł na to, by

by ć w ś ród najlepszych, ale nigdy nie zabiera ł

ze sob ą ż ony.

- Masz wielu braci – powiada ł do niej – P ł y ń z

nimi w ł odzi.

Nie chcia ł , by ż ona przeszkadza ł a mu, gdy

b ę dzie rozmawia ł z wa ż nymi lud ź mi.

Tak wi ę c, podczas pierwszej podró ż y po ś lubie,

Muhu zosta ł a z ty ł u i podró ż owa ł a z bra ć mi.

Here wyl ą dowa ł pierwszy na Rakahanga i

razem z m ę drcami odwiedzi ł ś wi ę te miejsca

oraz wzi ął udzia ł w wielkich ceremoniach.

Kiedy si ę sko ń czy ł y, poszed ł na pla żę i czeka ł

na przybycie Muhu.

- Przybywaj, przybywaj! – wo ł a ł , gdy

wspina ł a si ę na brzeg. – Chod ź do naszego

domu. Czeka ci ę tam wiele pracy.

Muhu posz ł a za swym m ęż em, ale czu ł a si ę

upokorzona.

Tak samo by ł o podczas podró ż y powrotnej.

Here nie prosi ł ż ony, by towarzyszy ł a mu na

jego ł odzi. P ł yn ęł a wi ę c zawstydzona z bra ć mi,

i czu ł a si ę niechciana.

Przez wiele lat Muhu próbowa ł a zadowoli ć

swego m ęż a najlepiej jak umia ł a. Mia ł a

nadziej ę , ż e wreszcie doceni on jej warto ść i

poprosi, by pop ł yn ęł a z nim w jednej ł odzi. On

jednak tego nie zrobi ł .

Podczas kolejnej podró ż y z Rakahangi na

Manihik ę , gdy wyprawa mia ł a si ę ku ko ń cowi,

a Muhu i jej bracia widzieli ju ż l ą d, Muhu

powiedzia ł a do nich:

- Odwi ąż cie moj ą ł ód ź od waszej. St ą d ju ż

bezpiecznie dop ł yniecie do brzegu. Chc ę

pop ł yn ąć dalej sama.

Bracia wiedzieli, ż e Muhu ju ż d ł u ż ej nie mo ż e

znosi ć wstydu. Oto postanowi ł a wyp ł yn ąć na

wielki ocean i zako ń czy ć ż ycie z dala od

pogardliwych u ś miechów. Gdy ma łą ł ódk ę

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: