Paśupata Brahmana Upaniśad.doc

(26 KB) Pobierz

 

Paśupata Brahmana Upaniśad
 


Aum ! O Dewie [ Lśniący, czyli Bóstwa ], niech słyszymy swoimi uszami to, co jest pomyślne;
Niech widzimy oczami to, co jest pomyślne, o Wy ! godni oddawania Wam czci !

Niechaj cieszymy się okresem życia, wyznaczonym przez Dewów,

Sławiąc Ich swoimi mocnymi ciałami i ich narządami !

Niech sławny Indra błogosławi nas !
Niech wszechwiedzący Suurja błogosławi nas !
Niechaj Garuda, ten piorun na zło, błogosławi nas ! 
Niech Brihaspati obdarzy nas pomyślnością!
                                                        Aum! Śantih (Niech będzie Pokój we mnie)!

                                                        Śantih (Niech będzie Pokój w moim otoczeniu)!

                                                        Śantihi (Niech będzie Pokój wśród sił, co działają na mnie)!



Siwa, Który jest Paśupathim (Panem wszystkich istot), jest zawsze świadkiem wszystkiego. Umysły ludzi są jedynie pod Jego panowaniem i jedynie przez Niego wysyłane do różnych zagadnień. Dusza działa z Jego powodu. Słowa mówią z Jego powodu. Oczy widzą kształty z Jego powodu. Uszy słyszą wszystko z Jego powodu. Nawet inne części [ciała] wykonują wyznaczone im działania jedynie z Jego powodu. To Jego działanie nie jest spowodowane istotą [naturą], ale złudzeniem. To, czego nauczono stworzenia jako "Co sie słyszy?" zostało tak nauczone przez Siwę, Który jest Paśupathim i On daje istotę tego "Co się słyszy?"  On wchodzi do umysłów dusz, siada tam jako jego istota [tego umysłu] i daje mu stanowisko umysłu. On jest różny od wszystkich rzeczy, które są nam znane poprzez narządy. Spośród wszelkiej wiedzy uczonej różne narządy, On jest tym, Który tam jest, przyjmując odpowiednie postaci i daje danemu stworzeniu stosowne doświadczenie. Dlatego też oczy, mowa i inne narządy nie idą do Jego wspaniałej, samoistnie świecącej postaci. Ów blask duszy, który nie powstaje w wyniku jej działania, jest spowodowany samą duszą, a nie jej narządami. Zakładając, że odrzuciliśmy zasady logiki, można powiedzieć, że ten kto rozumie Brahmama, sam staje się wielkim znawcą Brahmama.

Ten rodzaj wiedzy zewnętrznej zdobyć można poprzez prawdę, pokutę i inne zasady życia, nakazywane przez celibat i drogę wskazaną przez Wedantę.  Ludzie w których nie ma wad widzą prawdziwy obiekt ja świecący w ich własnym ciele. Inni go nie widzą. Poprzez dyscyplinę w nawykach żywieniowych, rozwija się dyscyplina umysłu. Poprzez dyscyplinę umysłową osiąga się mądrość. Krok po kroku, rozwiązywane są problemy w umyśle. .Poprzez znajomość postaci Brahmama, kiedy świat staje się tym, czym należy się cieszyć, zjada postać, którą jest on sam. Nie ma nic innego niż własne ja. Uczony, znający Brahmama, gdykolwiek widzi świat, nie widzi go jako coś różnego od siebie. To jest ta Upaniśada.

Aum ! O Dewie [ Lśniący, czyli Bóstwa ], niech słyszymy swoimi uszami to, co jest pomyślne;
Niech widzimy oczami to, co jest pomyślne, o Wy ! godni oddawania Wam czci !

Niechaj cieszymy się okresem życia, wyznaczonym przez Dewów,

Sławiąc Ich swoimi mocnymi ciałami i ich narządami !

Niech sławny Indra błogosławi nas !
Niech wszechwiedzący Suurja błogosławi nas !
Niechaj Garuda, ten piorun na zło, błogosławi nas ! 
Niech Brihaspati obdarzy nas pomyślnością!
                                                                      Aum! Śantih (Niech będzie Pokój we mnie)!

                                                                      Śantih (Niech będzie Pokój w moim otoczeniu)!

                                                                      Śantihi (Niech będzie Pokój wśród sił, co działają na mnie)!


Tu kończy się Paśupata-Brahmanopaniśad, zawarta w Atharwa-Wedzie.

-------------------------------------------

Na angielski przetłumaczył  P. R. Ramachander
                            Udostępnione przez celextel.org, następnie www.astrojyoti.com

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin