Czarny faraon - Jacq Christian.pdf - ebooki nowości - Tola13

CHRISTIAN

JACQ

CZARNY

FARAON

I ziemia zajaśniała zwiastując nowy dzień...

Stela Pianchiego

EGIPT, NUBIA I SUDAN

Na widok męża wracającego ze świątyni wójtowa zaczęła

sobie wmawiać, że niesie on na plecach worek ze zbożem.

Poprzedniego dnia obchodzili wspólnie urodziny córeczki i

dziewczynka bardzo się cieszyła z prezentu — gałganowej

laleczki, własnoręcznie zrobionej przez ojca. Teraz bawiła

się z rówieśnicami na środku drogi biegnącej przez Ptasią

Górkę, wioskę leżącą w środkowym Egipcie, w regionie

Herakloepolis.

Mężczyzna cisnął na ziemię pusty worek.

— Nie ma już nic! Śmierć głodowa grozi nawet kap-

łanom, a bogowie wrócą niebawem do siebie, do

nieba, bo tu nikt już nie przestrzega praw naszych

przodków. Nasi nowi panowie to kłamstwo,

przekupstwo i egoizm!

— Zwróć się do wezyra, a potem w razie potrzeby do

faraona.

— Nie ma już i faraona, są tylko przywódcy plemienni.

Żrą się między sobą i wydaje im się, że sprawują

najwyższą władzę. Północ kraju jęczy pod jarzmem

libijskich książąt, którzy wodzą się za łby i kochają

anarchię *.

— A Czarny Faraon?

— Faraon? Teby, gdzie rządzi Boska Adoratorka, jego

siostra, obsadził wojskiem, żeby broniło świętego

grodu

* Akcja powieści toczy się około 730 roku p.n.e.

Amona, a sam nie rusza się ze swojej stolicy Napaty w głębi

Nubii, tak daleko stąd, że już dawno zapomniał o Egipcie.

— Jestem pewna, że nam pomoże!

— Nic z tego, nie łudź się! Ma wprawdzie tytuł króla

Górnego i Dolnego Egiptu, ale jego władza nie sięga

poza tę głuchą prowincję i południowy bieg Nilu.

Resztę kraju zostawił na łasce losu.

— Należałoby mu donieść, że cierpimy tu straszną biedę,

że...

— Nie warto — stwierdził wójt. — Faraon myśli, że

rządzi, i to mu wystarcza. My dla niego nie

istniejemy.

— Mam jeszcze trochę suszonej ryby, ale tylko na kilka

dni.

— Ludzie powiedzą, że ten głód to przeze mnie. Jeśli nie

znajdę jakiegoś wyjścia, wszyscy pomrzemy. Jedyne,

co mogę uczynić, to zwrócić się o pomoc do księcia

Herak-loepolis.

— Przecież jest wierny Czarnemu Faraonowi!

— Jeśli i on odmówi, pójdę dalej na północ.

Wójtowa kurczowo wczepiła się w męża.

— Drogi nie są bezpieczne, wpadniesz w ręce libijskiej

milicji, mogą ci poderżnąć gardło! Nie, nie

powinieneś się stąd ruszać! Tu, w Ptasiej Górce, nic

nam nie grozi. Ci z Północy nie odważą się zapuścić

tak daleko.

— No, to umierajmy z głodu.

— Nie. Przestań ściągać podatki, gospodarujmy oszczęd-

nie i podzielmy się tym, co jeszcze mamy, z innymi

wioskami. W ten sposób wytrzymamy jakoś do

wylewu.

— Jeśli będzie niewielki, czeka nas zguba.

— Nie trać nadziei, módlmy się dniem i nocą do bogini

żniw.

Wójt zapatrzył się w dal.

— Jakaż czeka nas przyszłość? Szczęśliwe czasy minęły,

życie zaczyna ciążyć. Jak wierzyć w obietnice ludzi władzy?

Każdy myśli tylko o tym, żeby samemu się wzbogacić,

a ich piękne słówka zwiodą najwyżej ich samych.

Dziewczynki bawiły się lalkami w czarodziejskim świecie,

Czarny faraon - Jacq Christian.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: