KODEKS HONOROWY ŻOŁNIERZA ZAWODOWEGO WOJSKA POLSKIEGO.pdf

Dziennik Urzêdowy

Ministra Obrony Narodowej z 2008 r. Nr 5

565

Poz. 55

Za³¹cznik do obwieszczenia

Ministra Obrony Narodowej

z dnia 3 marca 2008 r. (poz. 55)

Honor s³u¿by jest jak sztandar,

z którym ¿o³nierz rozstaje siê wraz z ¿yciem

JÓZEF PI£SUDSKI

KODEKS HONOROWY

¯O£NIERZA ZAWODOWEGO WOJSKA POLSKIEGO

SI£Y ZBROJNE RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ s³u¿¹ ochronie niepodleg³oci pañstwa i niepodzielnoci

jego terytorium oraz zapewnieniu bezpieczeñstwa i nienaruszalnoci jego granic.

Zawodowa s³u¿ba wojskowa jest powo³aniem i wiadomym wyborem. Stawia ¿o³nierza w szczególnej dys-

pozycji wobec Ojczyzny, obrony jej niepodleg³oci i bezpieczeñstwa z gotowoci¹ poniesienia ofiary ¿ycia w³¹cznie.

¯o³nierze zawodowi pe³ni¹ s³u¿bê wojskow¹ dla dobra Rzeczypospolitej Polskiej. S³u¿ba ta wymaga zdy-

scyplinowania, lojalnoci i powiêcenia.

Podstawy powinnoci ¿o³nierskich okrela Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawa o s³u¿bie

wojskowej ¿o³nierzy zawodowych.

GODNOÆ I HONOR

¯O£NIERZA ZAWODOWEGO

1. Godnoæ ¿o³nierza zawodowego, to wartoæ wyp³ywaj¹ca z szacunku dla samego siebie, poczucia dumy

z przynale¿noci do spo³ecznoci wojskowej i podjêcia szczególnych zobowi¹zañ wobec Ojczyzny.

2. Honor ¿o³nierza zawodowego to postawy i dzia³ania, które znamionuj¹ uczciwego i prawego cz³owie-

ka. Jest ród³em jego czci oraz moralnych wartoci rodowiska zawodowego.

3. Fundamentalnymi cnotami ¿o³nierza zawodowego s¹: patriotyzm, mêstwo, uczciwoæ, odpowiedzial-

noæ, sprawiedliwoæ, prawdomównoæ i solidarnoæ zawodowa.

Dziennik Urzêdowy

Ministra Obrony Narodowej z 2008 r. Nr 5

566

Poz. 55

4. ¯o³nierz zawodowy otacza szczególn¹ czci¹ god³o, barwy narodowe i hymn pañstwowy. Jest wierny

przysiêdze wojskowej i sztandarowi. Szanuje mundur wojskowy, który uosabia uwiêcone tradycj¹ wartoci orê¿a

polskiego.

5. Uto¿samia siê z tradycjami i dobrym imieniem macierzystej jednostki wojskowej.

6. Respektuje normy prawne i spo³eczne. Szanuje instytucje pañstwa i spo³eczeñstwa.

7. Cechuje go szczeroæ i szacunek dla innych. Stawia zawsze dobro s³u¿by ponad ambicje osobiste. Dba

o wizerunek wojska i etos s³u¿by, z którymi siê uto¿samia.

8. Nie dopuszcza siê czynów, nara¿aj¹cych na uszczerbek jego honoru i dobre imiê wojska. Czynami nie-

godnymi ¿o³nierza s¹ w szczególnoci: zdrada Ojczyzny, tchórzostwo na polu walki, ob³uda, prywata, niewy-

wi¹zywanie siê z przyjêtych zobowi¹zañ.

¯O£NIERZ ZAWODOWY W S£U¯BIE

1. Jest gotów do spe³niania obowi¹zków wobec Ojczyzny nawet za cenê w³asnego ¿ycia.

2. Jest wiadomy, ¿e swoim postêpowaniem zawsze reprezentuje pañstwo polskie i jego si³y zbrojne.

3. Kszta³tuje pozytywne cechy charakteru i podnosi kwalifikacje zawodowe.

4. W stosunku do prze³o¿onych przejawia szacunek, szczeroæ oraz gotowoæ do realizacji zadañ.

5. Zawsze poczuwa siê do odpowiedzialnoci za podjête decyzje i dzia³ania. Nie obarcza win¹ innych.

6. Jako prze³o¿onego w ka¿dej sytuacji obowi¹zuje go kultura dowodzenia.

7. Rozkazy i polecenia zawsze podporz¹dkowuje dobru s³u¿by. Rozkaz wydane z innych pobudek jest

nieetyczny.

8. W relacjach z podw³adnymi i wspó³pracownikami wyra¿a szacunek dla drugiego cz³owieka i jego god-

noci osobistej, kieruje siê poczuciem sprawiedliwoci oraz d¹¿y do umacniania wiêzi kole¿eñskich.

¯O£NIERZ ZAWODOWY W SYTUACJACH BOJOWYCH

1. W sytuacjach bojowych postêpuje zgodnie z normami miêdzynarodowego prawa humanitarnego kon-

fliktów zbrojnych.

2. Na polu walki cechuje go mêstwo, odwaga i roztropnoæ. Swoj¹ postaw¹ daje przyk³ad innym ¿o³nierzom.

3. Wykazuje szczególn¹ troskê o wspó³towarzyszy broni, a w sytuacjach zagro¿enia ¿ycia jest gotów do

niesienia im pomocy.

4. W postêpowaniu z jeñcami wojennymi i ludnoci¹ cywiln¹ kieruje siê zasadami humanitaryzmu i po-

szanowania wartoci ¿ycia cz³owieka.

5. W niewoli zachowuje siê godnie i dochowuje wiernoci przysiêdze wojskowej. Nie podejmuje i nie uczest-

niczy w dzia³aniach, mog¹cych szkodziæ Ojczynie i wspó³towarzyszom broni.

¯O£NIERZ ZAWODOWY POZA S£U¯B¥

1. W rodowisku spo³ecznym prezentuje najwy¿sze wartoci moralne i obyczajowe. Jest wzorem kultury

osobistej i dobrego wychowania.

Dziennik Urzêdowy

Ministra Obrony Narodowej z 2008 r. Nr 5

567

Poz. 55

2. D¹¿y do umiejêtnego ³¹czenia potrzeb s³u¿by z trosk¹ o dobro swojej rodziny.

3. Odnosi siê z szacunkiem i zrozumieniem do obowi¹zków i potrzeb rodzinnych swoich podw³adnych

i kolegów.

4. D¹¿y do integracji swojego rodowiska zawodowego, a w kontaktach towarzyskich prezentuje posta-

wê otwartoci.

5. Nie jest obojêtny wobec negatywnych postaw i poczynañ. Udziela pomocy potrzebuj¹cym i wystêpuje

w obronie pokrzywdzonych.

6. Nie podejmuje dzia³alnoci, która narusza³aby jego dobre imiê i dobre imiê Si³ Zbrojnych RP.

POSTÊPOWANIE W SPRAWACH HONOROWYCH

1. W sprawach objêtych Kodeksem Honorowym ¿o³nierz ma prawo do publicznego prezentowania swoje-

go stanowiska na w³aciwym zebraniu (zgromadzeniu) korpusu zawodowego.

2. Potêpia wszelkie zachowania, naruszaj¹ce honor i godnoæ ¿o³nierza zawodowego.

3. W uzasadnionych sytuacjach wystêpuje w obronie innych ¿o³nierzy zawodowych.

4. ¯o³nierz zawodowy, naruszaj¹cy honor i godnoæ ¿o³niersk¹, podlega odpowiedzialnoci honorowej.

5. W sprawach o naruszenie godnoci osobistej ¿o³nierze zawodowi powinni d¹¿yæ do polubownego za-

³atwienia sporu zaistnia³ego miêdzy nimi.

6. Do prowadzenia mediacji uprawniony jest m¹¿ zaufania zebrania ¿o³nierzy zawodowych, w³aciwy dla

¿o³nierza, któremu postawiono zarzut.

7. Mediacjê prowadzi siê na wniosek pokrzywdzonego. W postêpowaniu mediacyjnym uczestnicy sporu

powinni dzia³aæ poprzez swoich przedstawicieli.

8. W sprawie honorowej ka¿dy ¿o³nierz ma prawo z³o¿yæ wniosek o jej rozpatrzenie przez w³aciwe ze-

branie korpusu zawodowego (zgromadzenie).

9. Je¿eli charakter sprawy tego wymaga, w celu ustalenia odpowiedzialnoci za naruszenie zasad hono-

ru i godnoci, zebranie (zgromadzenie) w³aciwe dla ¿o³nierza, któremu postawiono zarzut powo³uje zespó³

arbitrów. Zespo³owi przewodniczy odpowiednio m¹¿ zaufania lub dziekan korpusu zawodowego.

10. Z przeprowadzonego postêpowania zespó³ arbitrów sk³ada zebraniu (zgromadzeniu) sprawozdanie wraz

z wnioskami.

11. Zebranie (zgromadzenie) po rozpatrzeniu sprawozdania zespo³u arbitrów mo¿e podj¹æ uchwa³ê:

1) o uznaniu wniosku o rozpatrzenie naruszenia za bezzasadny;

2) o odst¹pieniu od dalszego postêpowania w razie uznania przez sprawcê winy i naprawienia skutków

naruszenia.

Uchwa³ê podejmuje siê bezwzglêdn¹ wiêkszoci¹ g³osów.

12. W razie uznania wniosku za uzasadniony zebranie (zgromadzenie) podejmuje uchwa³ê w sprawie rodka

zmierzaj¹cego do naprawienia krzywdy b¹d przeciwdzia³aj¹cego dalszym naruszeniom, a w szczególnoci:

1) zobowi¹zuje do przeproszenia pokrzywdzonego;

2) zobowi¹zuje do naprawienia wyrz¹dzonej szkody;

3) zobowi¹zuje do przestrzegania w przysz³oci zasad postêpowania honorowego;

4) wy³¹cza na czas okrelony z udzia³u w zebraniach ¿o³nierzy korpusu zawodowego (pododdzia³u, jednostki,

instytucji wojskowej);

5) przekazuje uchwa³ê do wiadomoci rodowiska ¿o³nierzy korpusu zawodowego ¿o³nierza (pododdzia³u,

jednostki, instytucji wojskowej);

Dziennik Urzêdowy

Ministra Obrony Narodowej z 2008 r. Nr 5

568

Poz. 55

6) przekazuje uchwa³ê organowi kadrowemu celem do³¹czenia do akt osobowych ¿o³nierza.

Uchwa³ê podejmuje siê bezwzglêdn¹ wiêkszoci¹ g³osów w g³osowaniu tajnym.

13. W przypadkach uzasadnionych dotychczasowym zachowaniem ¿o³nierza zebranie (zgromadzenie) mo¿e

udzieliæ porêczenia w tocz¹cym siê wobec niego postêpowaniu.

POSTANOWIENIA KOÑCOWE

1. Kodeks Honorowy wchodzi w ¿ycie z dniem podjêcia uchwa³y przez zgromadzenie Mê¿ów Zaufania Si³

Zbrojnych RP.

2. Zmiany postanowieñ Kodeksu Honorowego wymagaj¹ uchwa³y Zgromadzenia, o którym mowa wy¿ej

w pkt 1, bezwzglêdn¹ wiêkszoci g³osów.

3. W sprawach, dotycz¹cych wyk³adni zastosowanych w Kodeksie Honorowym definicji lub postanowieñ,

rozstrzyga uchwa³¹ Konwent Dziekanów Korpusu Oficerów Zawodowych Wojska Polskiego.

KONWENT DZIEKANÓW

KORPUSU OFICERÓW

ZAWODOWYCH WP

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: