SIECIOCENTRYCZNY.doc

(997 KB) Pobierz

·          SIECIOCENTRYCZNY "IRYS 2000"

W ostatnich latach można zaobserwować intensyfikację prac związanych z problematyką wozów dowodzenia. Z uwagi na pilne potrzeby, Resort Obrony Narodowej chętnie widziałby tu gotowe rozwiązania przemysłu, które można by wybrać „z półki”. W ofercie wielu firm pojawiają się, więc propozycje zabudowy transporterów dla Sił Zbrojnych RP. Moda na mobilność elementów dowodzenia powoduje „owczy pęd” w kierunku jak najszybszego pokazania czegokolwiek, co da się zaklasyfikować jako wóz dowodzenia, niekoniecznie tworzących system z prawdziwego zdarzenia. Nierzadko oferuje się współpracę ze wszystkim, co możliwe, nawet z tym, czego jeszcze nie ma. Brak szczegółowych badań technicznych i weryfikacji przyjętych rozwiązań przez SZ RP powinien budzić niepokój. Rozwiązaniem wszystkich problemów jawi się sprzęt zamontowany na pojeździe, na którym możliwa będzie komunikacja TCP/IP i radiostacja szerokopasmowa. Ale czy tak jest na pewno?
Tymczasem Siły Zbrojne RP już dysponują sprawdzonym i w pełni funkcjonalnym systemem teleinformatycznym szczebla taktycznego, który od niemal ośmiu lat jest eksploatowany (jego elementy wchodzą w skład systemu łączności w misjach zagranicznych w Iraku i Afganistanie) i systematycznie rozwijany w kierunku zapewnienia pełnej kompatybilności z systemami dowodzenia NATO. Jest nim system „STORCZYK-R” i jego jądro systemowe: Rodzina Zautomatyzowanych Wozów Dowodzenia (ZWD) Systemu IRYS 2000, których producentem są Wojskowe Zakłady Łączności nr 2 w Czernicy Wrocławskiej.

Wóz dowodzenia ZWD-1 rodziny IRYS 2000

Budowa systemu została zainicjowana na zamówienie MON i został on wprowadzony na wyposażenie SZ RP. Następnie jego elementy były wielokrotnie udoskonalane, modernizowane i testowane przez Firmę KenBIT – w celu dostosowania go do potrzeb wojsk oraz zapewnienia właściwej mobilności i niezawodności. Jest to największy system w Wojskach Lądowych, liczący ponad 250 szt. wozów dowodzenia, którego jedyną bolączką mogą być same pojazdy, co jednak stosunkowo łatwo zmienić (przykładem może być WD na HMMWV). System IRYS 2000 osiągnął funkcjonalność umożliwiającą rzeczywistą realizację zadań systemu dowodzenia, w tym także w oparciu o najnowsze standardy NATO i stanowi platformę integracyjną dla innych systemów informatycznych, specjalizowanych dla zastosowań ogólnowojskowych, rozpoznawczych, artyleryjskich itp, co w dniu dzisiejszym jest już nie zamiarem, a faktem. Pragniemy przedstawić szerokiej rzeszy czytelników zarys historii powstawania tego systemu oraz jego aktualnie osiągniętą funkcjonalność, aby wyeksponować stan faktyczny, którym w chwili obecnej Siły Zbrojne RP mogą się pochwalić.

Wóz dowodzenia ZWD-2 rodziny IRYS 2000

IRYS 2000 wziął swoje początki w roku 1999 z przeprowadzonej dogłębnie analizy taktyczno – operacyjnej potrzeb w zakresie zapewnienia zintegrowanej łączności radiowo – radioliniowo – przewodowej Związku Taktycznego. Już wtedy u podstaw jego koncepcji znalazło się założenie pełnej integracji systemu radiowego z systemem łączności radioliniowo-przewodowej STORCZYK, w celu utworzenia jednej wspólnej platformy do wymiany danych dokumentalnych.

Wóz dowodzenia ZWD-3 rodziny IRYS 2000

Wyniki prowadzonych prac zostały ostatecznie zmaterializowane w zintegrowanej platformie sprzętowej rodziny wozów dowodzenia IRYS 2000 na posdwoziu BWP (ZWD-1), MTLB (ZWD-2) i Honker (ZWD-3) oraz w unikalnym oprogramowaniu Sieci Wymiany Danych Związku Taktycznego i abonenckim oprogramowaniu osób funkcyjnych (Zautomatyzowanych Miejsc Pracy) - umożliwiającym realizację funkcji wspomagania dowodzenia oraz zasilania informacyjnego nadrzędnych systemów dowodzenia bieżącą sytuacją na polu walki. Pojęcie Sieci Wymiany Danych Związku Taktycznego - pomimo pewnej ogólności - jest ściśle związane z systemami IRYS 2000 oraz STORCZYK-R i jest nazwą własną wprowadzoną przez zespół badawczy zajmujący się tym tematem.

Po wdrożeniu do SZ RP systemu STORCZYK-R i rodziny wozów dowodzenia IRYS 2000, dalszy rozwój i modernizacja jego elementów jest kontynuowany do dnia dzisiejszego przez Firmę KenBIT.

·          RADIODOSTĘP SIMPLEKSOWY UKF

Historycznie pierwszym elementem systemu STORCZYK – R, a co za tym idzie – zintegrowanej platformy systemowej IRYS 2000 był Jednokanałowy Radiodostęp Simpleksowy UKF (JRS UKF). Składa się on z dwóch elementów technicznych: Radiowego Punktu Dostępowego (RPD) zbudowanego w oparciu o radiostacje rodziny PR4G i Bloku Sprzężenia Radiowego (BSR) oraz Radiowego Punktu Abonenckiego (RPA) złożonego z radiostacji rodziny PR4G oraz terminala współpracującego w postaci wdrożonego do SZ RP Mikrotelefonu Wielofunkcyjnego (MTW) dla radiostacji PR4G lub terminala doręcznego w postaci palmtopa PDA.

Radiodostęp Simpleksowy UKF

Blok Sprzężenia Radiowego jest specjalizowanym komputerowym pojazdu (integratorem), który zapewnia w pełni zautomatyzowany interfejs pomiędzy sieciami radiowymi, a systemami przewodowymi STOCZYK, publicznymi systemami analogowymi oraz ISDN i systemami opartymi na sygnalizacji H.323 (VoIP). Do BSR można m.in. podłączyć 1-3 radiostacji UKF/KF, z których każda obsługuje oddzielną sieć radiową. Wykonane oprogramowanie i struktura BSR umożliwiają realizację połączeń fonicznych i transmisji danych pomiędzy abonentami przewodowymi dowolnego z podłączonych systemów centralowych i Radiowych Punktów Abonenckich - w obie strony. W systemach STORCZYK, ISDN i H.323 usługi są całkowicie automatyczne, w przypadku natomiast systemu analogowego są realizowane półautomatycznie w oparciu o menu głosowe osiągane po połączeniu na numer BSR.

Usługi transmisji danych w podsystemie Jednokanałowego Radiodostępu Simpleksowego to nie tylko możliwość połączenia punkt – punkt i jego funkcjonalność nie kończy się tylko na prostych usługach telefonicznych i transmisji danych. Podsystem JRS oferuje użytkownikowi pełną gammę funkcjonalności, często unikalnych i dedykowanych dla SZ RP jak np:
- przesyłanie wiadomości tekstowych z potwierdzeniem jej odbioru przez adresata, w tym również wiadomości sformalizowanych ADAT P-3,
- poczta głosowa - umożliwiająca podobnie jak w systemie komórkowym – pozostawianie na RPD wiadomości głosowych dla abonentów niedostępnych w momencie wywołania w wyniku np. utraty zasięgu radiowego,
- usługa przekierowania połączenia skierowanego do RPA - gdy ten jest niedostępny - na inny numer, np. numer telefonu przewodowego bądź numer innego RPA.
- usługa „połączeń po zwolnieniu” (automatyczne zestawienie połączenia, które zostało zapotrzebowane, ale w chwili wywołania nie mogło dojść do skutku),
- połączenia priorytetowe - co w realiach hierarchiczności systemu dowodzenia jest bardzo ważne,
- połączenia okólnikowych i konferencyjnych,
- usługi „przęsła radiowego” – polegająca na udostępnieniu kanału radiowego dla połączeń pomiędzy abonentami telefonicznymi, gdy nie jest możliwe połączenie droga przewodową. Ma to znaczący wpływ na mobilność wozów dowodzenia i zachowanie ciągłości usług dla ich abonentów.

Realizacja tych rozwiązań umożliwiła doprowadzenie usług telekomunikacyjnych tam, gdzie w związkach taktycznych łączność przewodowa, ze względu na mobilność, nie ma racji bytu, a więc do szczebla pojedynczego żołnierza poprzez szczebel drużyny, plutonu, kompanii, a także batalionu. W chwili obecnej dowódca rzeczywistej operacji bojowej ma możliwość zrealizowania połączenia z własnego miejsca pracy do najbardziej wysuniętych punktów ugrupowania w celu uzyskania natychmiast ważnych informacji rozpoznawczych, właśnie dzięki podsystemowi radiodostępu.

Aby JRS mógł nosić miano systemu zapewniono abonentom radiowym pełną mobilność względem Radiowych Punktów Dostępowych. Wymagało to opracowania całego systemu rejestracji (autoryzacji) RPA w RPD oraz mechanizmów testowania jakości sygnałów zasięgowych dla wyboru jakościowo najlepszego RPD. Wynik specjalnych opracowań autorskich i zaowocował powstaniem centrali CUT–1, a następnie CUT–1M, które zapewniły niezbędny zakres funkcjonalności. Jest dorobek, w ścisłym sensie naukowy, pracowników KenBIT. Aktualnie nie ma alternatywnych sposobów dowiązania wojskowych radiostacji UKF i KF sieci dowodzenia do innych systemów.

W obecnej, zmodernizowanej przez Firmę KenBIT wersji simpleksowego dostępu radiowego UKF, jego funkcjonalność została rozszerzona m. in. o zapewnienie abonentom RPA dostępu do sieci IP i korzystania z usług sieciowych, np. poczty elektronicznej.

W praktyce elementami dostępowymi (RPD) podsystemu JRS są wozy dowodzenia ZWD-1, ZWD-2 i ZWD-3 rodziny IRYS 2000. Posiadają one niezbędną infrastrukturę do realizacji usług oferowania dostępu radiowego. Były one również instalowane w aparatowniach RWŁC. Abonentami mogą być natomiast zarówno inne ZWD IRYS 2000 pracujące w ruchu, jak również abonenci indywidualni, wyposażeni w radiostacje plecakowe oraz specjalny mikrotelefon z klawiaturą MTW dla radiostacji PR4G/F@astNET lub terminal PC (PDA).

·          RADIODOSTĘP SIMPLEKSOWY WIELOKANAŁOWY UKF

Osiągnięty sukces w postaci pomyślnego wdrożenia podsystemu radiodostępu jednokanałowego do Sił Zbrojnych RP otworzył drogę do spełnienia wymagań NATO w zakresie dysponowania wielokanałowym dostępem radiowym w postaci jednej aparatowni zapewniającej, co najmniej sześć niezależnych kanałów radiowych. W ramach pracy STORCZYK – R powstała Aparatownia Wielokanałowego Radiodostępu Simpleksowego (AWRS), która udostępnia osiem kanałów wymiany informacji. Umożliwiło to zwiększenie efektywności wykorzystania możliwości teletransmisyjnych w stosunku do pojedynczego RPD. Dzięki odpowiedniej dyslokacji AWRS w systemie łączności umożliwia to osobom funkcyjnym szczebla korpusu swobodne przemieszczanie się w obszarze dyslokacji korpusu i utrzymanie łączności (dowodzenia). Zakres usług pozostał bez zmian. Użytkownik może niezależnie korzystać zarówno z systemu JRS, jak i z WRS – w zależności o lokalnej konfiguracji.

Mniej znaną właściwością AWRS jest możliwość zapewnienia przez nią usług telekomunikacyjnych na rzecz RPA w trakcie przemieszczania. Do tego celu opracowano specjalne anteny nadawcze do pracy w ruchu.

·          RADIODOSTĘP SIMPLEKSOWY KF

Opracowanie dostępu radiowego dla zakresu KF stało się konsekwencją wymagań zwiększenia zasięgu usług telekomunikacyjnych, zintegrowanych z systemami przewodowymi, w tym IP. Funkcjonalnie zasada działania dostępu radiowego KF znacząco odbiega od radiodostępu UKF. Główny ciężar usług położony został na usługi typu „abonent telefoniczny – abonent telefoniczny” realizowane poprzez sieć radiową KF. Natomiast w zakresie transmisji danych zaimplementowano STANAG 5066, w tym opracowano klientów i serwery usług HPOP, HMTP, FTP. Udostępniono na zewnątrz także warstwę bezpośrednią IP. Poza transmisją danych udostępniono również usługi telefonii fonicznej we wszystkich wymienionych już wcześniej systemach.

Pewną odmiennością zastosowanego rozwiązania jest to, że typową architekturą dla STANAG 5066 jest klient korzystający z dostępu do sieci poprzez radio KF. Choć w porównaniu z architekturą platformy pierwotnej IRYS 2000 STANAG 5066 ma znaczące ograniczenia w zapewnieniu ruchu w sieciach radiowych (jest zasadniczo wyspecjalizowany do pracy w kierunkach), to jednak stanowi dobrą alternatywną drogę komunikacji w systemie rozproszonym (jak np. w misjach stabilizacyjnych).

Oprogramowanie RPD KF umożliwia współpracę radiostacji RF 5000, RF 5200, RF 5800, a także z rodzimą radiostacją RKS 8000. W najnowszym rozwiązaniu radiodostępu jego zasadniczy element – BSR posiada zaimplementowane zarówno funkcje dostępu UKF jak i KF.

·          INTEGRACJA WARSTWY TELETRANSMISYJNEJ

Podsystemy dostępu radiowego zapewniają niezbędną interoperacyjność pomiędzy systemem łączności przewodowej i radiowej szczebla taktycznego, tworząc spójną platformę zapewniającą usługi telekomunikacyjne abonentom w ruchu i na postoju. Z punktu widzenia automatyzacji systemu dowodzenia szczebla taktycznego nie jest to jednak wystarczające. Niezbędny jest system transmisji danych wykorzystujący wszystkie dostępne środki łączności, dodatkowo spełniający szereg operacyjnych wymagań:

·         minimalna konfiguracja - system musi się konfigurować automatycznie,

·         wielodrogowość i automatyczne odtwarzanie w wyniku strat bojowych,

·         maskowanie systemu łączności, a więc automatyczny dobór mocy nadawania-praca na minimalnych możliwych mocach, transmisja danych o ograniczonej długości pakietu, w celu uniemożliwienia rozpoznania radioelektronicznego. Ważna jest również funkcja automatycznego wyboru pomiędzy drogami przewodowymi i radiowymi tak, aby minimalizować użycie środków radiowych do niezbędnego minimum,

·         automatyczne wyszukiwanie dróg dla wiadomości od źródła do docelowego ujścia danych oraz zaimplementowania systemu pokwitowań punkt – punkt,

·         terminowość dostarczenia wiadomości (wg kategorii pilności),

·         koherentne wykorzystanie kanału radiowego dla łączności fonicznej oraz transmisji danych.

W odniesieniu do ostatniego wymagania, brak korelacji sesji nadawania pomiędzy korespondentami w sieciach radiowych grozi całkowitym zablokowaniem wydolności sieci radiowej. Szczególnym problemem jest automatyczna transmisji danych pomiędzy wieloma źródłami w jednej sieci radiowej – co ma miejsce w systemach zautomatyzowanych. Transmisja danych w oparciu o system TDMA jest poprawna, jednak całkowicie eliminuje łączność foniczną (tak jest także w przypadku radiostacji F@STNET pracujących w systemie IP). Z kolei, jak wykazały badania, wykorzystanie protokołów IP w łączności radiowej jest możliwe jedynie na kierunku (pomiędzy dwoma abonentami).

Przeprowadzone eksperymenty zostały niezależnie potwierdzone w pracach jednej z grup roboczych NATO, w celu sprawdzenie możliwości replikacji baz danych w taktycznych sieciach łączności radiowej. W wyniku niepowodzenia prób ze standardowymi, dobrze znanymi i łatwymi do zaimplementowania protokołów stosu IP przystąpiono do rozwiązania zagadnienia wielopunktowej wymiany danych dokumentalnych w oparciu o protokoły specjalnie opracowane dla potrzeb wielopunktowej transmisji danych w sieciach radiowych. W efekcie, w tym samym czasie, w którym powstała pierwsza wersja STANAG 5066, opracowano w ramach IRYS 2000 stos protokołów nie zorientowanych połączeniowo, którego struktura i funkcjonalność była omawiana także w gronie międzynarodowym, na sympozjach użytkowników radiostacji PR4G, a samo rozwiązanie spotkało się z uznaniem i zainteresowaniem.

W efekcie szeregu prac merytorycznych realizowanych przez MON i kontynuowanych przez firmę KenBIT, stworzono uniwersalną infrastrukturę sprzętowo-programową wozu dowodzenia, znacznie odbiegającą od pierwotnych rozwiązań wozów IRYS 2000, złożoną z:

·         Radiostacji pokładowych UKF i KF,

·         Bloku Sprzężenia Radiowego UKF/KF (z softwarowym Serwerem Komunikacyjnym) – Integratorem pojazdu - skupiającego całą inteligencję zarówno dostępu radiowego jak i Sieci Wymiany Danych ZT,

·         Łącznico-krotnicy obiektowej z routerem IP (CUT-1M),

·         Zautomatyzowanych Miejsc Pracy (ZMP) z oprogramowaniem specjalistycznym Systemu Wspomagania Dowodzenia IRYS 2000,

·         Pokładowego Telefonu Wielofunkcyjnego KenTEL-1,

·         Radiotelefonu cyfrowego RTK-1 – będący wyposażeniem indywidualnym załogi, zapewniający łączność dla desantu.

Wyposażenie to połączone ze sobą tak, jak przedstawiono to na rysunku poniżej stanowi bazową infrastrukturę ZWD IRYS 2000 i może zostać posadowione na dowolnym podwoziu – np. KTO.

Infrastruktura ZWD IRYS 2000

W architekturze tej, dzięki Serwerowi Komunikacyjnemu Systemu Wymiany Danych ZT oraz abonenckim terminalom z oprogramowaniem specjalistycznym (ZMP), zautomatyzowany wóz dowodzenia (nie tylko IRYS 2000) stał się autonomicznym węzłem platformy teleinformatycznej, zapewniający jego osobom funkcyjnym (również poza pojazdem) możliwości wejścia w system łączności w każdy możliwy sposób. Serwer komunikacyjny realizuje m.in. funkcje dynamicznego wyszukiwania dróg pomiędzy abonentami systemu, oraz uwierzytelnienia abonentów do tego systemu wchodzących, możliwy jest dostęp abonentów (użytkownicy ZMP) do systemu poprzez dowolny SK SWD ZT. Na podstawie procedur kryptograficznych są oni uwierzytelniani i znani w systemie pod stałym adresem logicznym, właściwym dla funkcji osoby funkcyjnej w ugrupowaniu bojowym - niezależnie od fizycznego miejsca w systemie. Opracowana zunifikowana adresacja abonentów IRYS 2000 umożliwia wymianę danych pomiędzy abonentami przewodowymi, radiowymi oraz abonentami sieci IP. W ten sposób osiągnięto, właściwość systemu znaną dzisiaj pod hasłem „sieciocentryczność”.

Systemowe wykorzystanie bezprzewodowej łączności desantu

Na miano „sieciocentryczny” IRYS 2000 zasługuje również, dzięki udostępnieniu ujednoliconego interfejsu systemowego dla abonentów zewnętrznych systemów takich jak: Szafran ZT, Topaz, Przebiśnieg, Procjon – 3, Breń, KTRI TUJA, KTO ROSOMAK (wg założeń) i inne. Taki uniwersalny interfejs IRYS 2000 posiada zarówno dla systemów z grupy Linux, jak również Windows 2000/XP/VISTA. Umożliwia on zarówno współpracę systemów specjalistycznych poprzez platformę IRYS 2000 jak również współpracę na poziomie styku informatycznego z oprogramowaniem C3I IRYS 2000. W ramach funkcjonalności interfejsu systemowego IRYS 2000 zagwarantowano:
- wymianę sformalizowanych sygnałów alarmowania i powiadamiania,
- wymianę sformalizowanych dokumentów ADAT P-3 (STANAG 5500),
- wymianę sformalizowanych dokumentów STANAG 2014,
- wymianę niesformalizowanych danych plikowych (zdjęć z rozpoznania, szkiców sytuacyjnych, itp.),
- wymianę niesformalizowanych wiadomości tekstowych,
- replikację książek adresowych,
- różnicową rozproszoną replikację baz danych operacyjnych pomiędzy ZMP,
- różnicową wymianę zobrazowania bieżącego sytuacji taktycznej.

Ponadto, finalizowane są prace na implementacją autorskiego rozwiązania gateway’a MEM i DEM zgodnego z MIP, przygotowywanego to testów Combinet Endeavor. Wymienione mechanizmy wymiany danych MEM i DEM pozwolą zarówno na wymianę wiadomości sformalizowanych jak i bezpośrednią wymianę danych pomiędzy bazami tego typu. Rozwiązanie to pozwoli na pełną interoperacyjność zarówno w ramach NATO jak i narodowych systemów dowodzenia, których zintegrować w inny sposób nie można.

·          PRODUKTY OPARTE NA PLATFORMIE IRYS 2000

Zasadniczo celem budowy platformy IRYS 2000 jest stworzenie możliwości zapewnienia wymiany danych dokumentalnych pomiędzy osobami funkcyjnymi w każdych warunkach bojowych i za pomocą dowolnych z dostępnych środków łączności. Na bazie IRYS 2000 możliwe jest zbudowanie szkieletowej sieci łączności radiowej związku taktycznego, co powoduje, że system ten znajduje się w centralnym miejscu infrastruktury teleinformatycznej związku taktycznego od dywizji poczynając, a kończąc na pododdziałach, załogach, a nawet pojedynczych żołnierzach wyposażonych w indywidualne środki łączności i terminale doręczne.

Sztandarowym produktem opartym na platformie teletransmisyjnej IRYS 2000 jest rodzina Zautomatyzowanych Wozów Dowodzenia IRYS 2000. W jej skład wchodzą wozy dowodzenia ZWD-1 (BWP), ZWD-2 (MTLB) oraz ZWD-3 (HONKER). Wozy te zostały wprowadzone na uzbrojenie Sił Zbrojnych rozkazami Szefa Sztabu Generalnego w 2001 roku. Równolegle, na bazie ZWD – 3 produkowane są przez WZŁ nr 2 wozy aeromobilne przeznaczone dla lotnictwa wsparcia wojsk lądowych. W ramach platformy produkowane są również aparatownie WRS. Elementami współpracującymi, które z ww. platformą współpracują na zasadzie dostępu do funkcji abonenckich, są:

·         Szafran ZT,

·         WD krel systemu Przebiśnieg,

·         WD WRE systemu Procjon – 3,

·         ADK – 11 systemu Topaz,

·         WD bdsz HMMWV,

·         KTRI Tuja ( w opracowaniu).

Ponadto do grupy produktów wyposażenia indywidualnego żołnierza opartych na platformie IRYS 2000 zaliczają się: mikrotelefon wielofunkcyjny MTW dla PR4G oraz ostatnio opracowane oprogramowanie meldunkowo – komunikacyjne dla PDA. Znajdujący się od zeszłego roku w ofercie firmy KenBIT system klasy BMS „HEKTOR” na potrzeby mobilnych bojowych wozów piechoty szczebla batalion/kompania/drużyna, stanowi integralną część platformy IRYS 2000.

·          OPROGRAMOWANIE WSPOMAGANIA DOWODZENIA

Implementacja bazowej infrastruktury platformy IRYS 2000 na MMWV (bdsz) – producent WZŁ nr 2

Elementem integralnym platformy IRYS 2000 jest oprogramowanie wspomagania dowodzenia C3I IRYS 2000 dla osób funkcyjnych ZT. Jest to system informatyczny o rozproszonej architekturze. Jego zasadniczym i jedynym elementem infrastruktury są Zautomatyzowane Miejsca Pracy Osób Funkcyjnych przewidziane jako środki indywidualne – są to, więc laptopy wyposażone w oprogramowanie specjalistyczne - nie przywiązane do obiektu w postaci wozu dowodzenia. Tym samym dowódca może z systemu korzystać nie tylko na wozie, ale w dowolnym miejscu systemu, w czasie przemieszczeń stanowisk dowodzenia, zmian dyslokacji sztabu, itp. system umożliwia mu zachowanie ciągłości dowodzenia, także w momencie przełączania się np. z sieci IP na środki radiowe i odwrotnie.

Zautomatyzowane Miejsce Pracy ZWD platformy  IRYS 2000

Centralnym elementem struktury oprogramowania jest baza danych, która stanowi zbiór informacji koniecznych do funkcjonowania osoby funkcyjnej w systemie dowodzenia. Znajduje się w niej część definicyjna związana z formatami dokumentów meldunkowo – rozkazodawczych STANAG 5500, STANAG 2014, zbiór map cyfrowych i modeli terenu koniecznych do realizacji zadań bojowych, a także książki adresowe. Część operacyjna bazy danych przechowuje informacje o ugrupowaniu własnym i przeciwnika, powiązane z nimi dane zobrazowania graficznego oraz definicje relacji informacyjnych pomiędzy daną osobą funkcyjną, a jej współpracownikami, przełożonymi oraz podwładnymi. Ponadto przechowuje ewidencję wymiany dokumentów STANAG 5066 oraz ewidencje korespondencji pomiędzy osobami funkcyjnymi związku taktycznego.

Relacje informacyjne definiują korespondentów oraz zawartość automatycznego różnicowego przesyłania danych operacyjnych pomiędzy osobami funkcyjnymi. Jak wspomniano wcześniej, IRYS 2000 jest przeznaczony zasadniczo do zbierania danych z systemów sensorycznych oraz rozpoznania informacji o teatrze działań, przeciwniku i sytuacji własnej. Informacje te są doprowadzane do organów wykonawczych sztabów, gdzie na ich podstawie wypracowywane są decyzje i generowane dokumenty rozkazodawcze. Część z tych informacji, określana w trybie definiowania relacji informacyjnych, jest przesyłana pomiędzy ZMP poszczególnych osób funkcyjnych w trybie różnicowej replikacji baz danych.

IRYS 2000 współpracuje z C2IEDM, potocznie znanym jako MIP. Współpraca ta obejmuje możliwość dowiązania się do węzła MIP w celu replikacji danych operacyjnych z innymi systemami. W systemie łączności wewnątrzsystemowej IRYS 2000 dokonano odwzorowania różnicowego, którego forma wymaga znacznie mniejszych ilości informacji przesyłanych w kanałach radiowych. W efekcie wszystkie osoby funkcyjne powiązane relacjami informacyjnymi mogą na bieżąco otrzymywać graficzny obraz sytuacji na swoich mapach, aktualizowany na bieżąco, wraz z położeniami elementów własnych. Replikacji podlegają również alarmy generowane przez urządzenie SOL-1 firmy KenBIT, inicjowane przez sensory pokładowe opromieniowania laserowego, radiolokacyjnego, a także stężenia CO2 oraz skażenia chemicznego.

Oprogramowanie C3I IRYS 2000, poza samą wymianą dokumentów ADAT P-3 oraz STANAG 2014 posiada wielowarstwowe zobrazowanie sytuacji operacyjno – taktycznej na mapie cyfrowej dowiązane do bazy danych sytuacyjnych (moduł GIS). Zobrazowanie to jest sprzężone z modułem automatycznej generacji dokumentów ADAT P-3. Moduł GIS wyposażony jest w funkcje metrologiczne umożliwiające np. symulacje zalewania terenu, oszacowania zasięgu widoczności ze wskazanych punktów, generację przekrojów terenu oraz pomiary odległości i położeń we współrzędnych geograficznych, UTM, MGRS oraz w miarach artyleryjskich. Zobrazowanie mapowe, w zależności od wyboru, ma formę 2D oraz 3D. Wyposażone jest w narzędzia edycyjne umożliwiające tworzenie oleat w fazie przygotowań operacji oraz planowania dynamiki działań bojowych. W module GIS wyróżniona jest część planistyczna oraz operacyjna, czyli ta, która związana jest z automatyczną wymianą danych o sytuacji operacyjno – taktycznej.

Oprogramowanie wyposażone jest w moduł VoIP, którego zastosowanie umożliwia realizację wynosu z wozu dowodzenia, polegającego na dostępie do środków radiowych tego wozu, ale pełni również rolę telefonu VoIP do prowadzenia zwyczajnych rozmów telefonicznych w czasie pracy na ZMP. Możliwe jest również wywoływanie abonentów systemu STORCZYK oraz ISDN podłączonych do łącznico-krotnicy CUT-1M wozu dowodzenia. Moduł VoIP umożliwia także konferencyjną wymianę informacji pomiędzy wieloma użytkownikami ZMP.

Architektura oprogramowania jest otwarta i umożliwia implementację modułów specjalistycznych. W chwili obecnej istnieją opracowane i wdrożone rozszerzenia dla systemu rozpoznania radioelektronicznego Przebiśnieg i Procjon. Zawierają ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin