Scenariusz uroczystości I rocznicy śmierci Jana Pawła II.rtf

(34 KB) Pobierz
Scenariusz uroczystości I rocznicy śmierci Jana Pawła II

Scenariusz uroczystości I rocznicy śmierci Jana Pawła II

dla uczniów gimnazjum

 

 

1.      Piosenka na wstęp.

Szukałem Was Teraz Wy

do mnie przychodzicie …. Szukałem Was

( ze spotkania Lednica 2005r.)

 

2.      Osoba I: 02 kwietnia 2005r. przeszedł do wieczności nasz Wielki Rodak –Jan Paweł II Chyba Wszyscy przeżywaliśmy wspólnie ostatnie godziny jego ziemskiego życia, jego cierpienie, jego agonię, jego pogrzeb, w którym uczestniczyły tłumy wiernych z całego świata. Do tej chwili, jaką był powrót do Ojca, przygotowywał się Ojciec Święty przez lata. Już w 1979 roku w swoim Testamencie napisał: „ … ostateczne wezwanie nastąpi wówczas, kiedy Pan zechce. Pragnę, … aby wszystko, co składa się na moje ziemskie życie, przygotowało mnie do tej chwili. Nie wiem, kiedy ona nastąpi, ale tak jak wszystko, również tę chwilę oddaję w ręce matki mojego Mistrza.”

 

3.      Osoba II: wiedzieliśmy, że ostatecznie zwycięży miłość. Nam się wydawało, że miłość, trak jak ją pojmujemy domaga się, żeby wrócił do swojej pracy i służby. A tym czasem mądra Miłość zdecydowała inaczej (kard. Franciszek Macharski).

 

4.      Osoba III: Wiersz

 

Miłość mi wszystko wyjaśniła,

miłość wszystko rozwiązała

dlatego uwielbiam tę Miłość,             

Gdziekolwiek by przebywała.

A, że się stałem równiną dla cichego otwartą przepływu,

w którym nie ma nic z fali huczącej, nie opartej o tęczowe pnie,

ale wiele jest z fali kojącej, która światło w głębinach odkrywa

I tą światłością po liściach nie osrebrzonych tchnie.

Więc w takiej ciszy ukryty ja – liść,

oswobodzony od wiatru,

już się nie troskam o żaden z upadających dni,

gdy wiem, że wszystkie upadną.

                                          (Pieśń o Bogu ukrytym, Jan Paweł II)

 

5.      Muzyka lub piosenka o miłości.

 

6.      Słowa Ojca Świętego: Wychowaliście sobie Papieża (płyta CD z książki „Jan Paweł II Jestem z Wami” wydawnictwo Polwen).

 

7.      Osoba IV: Wiersz

 

Mamy bowiem oparcie w słowach wypowiedzianych kiedyś,

wypowiadanych nadal z wielkim drżeniem,

by nic w nich nie zmienić….

Czy tylko tyle?

Są z pewnością niewidzialne Ręce, które trzymają nas tak,             

że z wysiłkiem dźwigamy łódź, której dzieje nadają bieg

pomimo mielizn.

Czy wystarczy zagłębić się w źródła, nie szukając niewidzialnych Rąk?

(Źródła i ręce, Jan Paweł II)

 

8.      Muzyka lub piosenka o łodzi.

 

9.      Osoba V: Wiemy dobrze: śmierć nie jest końcem, ale początkiem – początkiem życia wiecznego, które Pan obiecał swoim sługom dobrym i wiernym. „Aby byli ze mną”. Dlatego śmierć przenosi człowieka który Ewangelię uczynił wzorem i pragnieniem swojego życia, tam, gdzie Chrystus: z Nim i obok Tego, który wraz z ojcem „obetrze łzę z ich oczu”. Zamyka się krąg ziemskiego życia, by otworzyć się w wiecznej miłości i chwale.

(Jan Paweł II)

 

10.  Wiersz: Osoba VI :

 

Kres jest tak niewidzialny jak początek.

Wszechświat wyłonił się ze Słowa i do Słowa też powraca.

W samym centrum Sekstyny artysta ten niewidzialny kres wyraził             

w widzialnym dramacie Sądu

i ten niewidzialny kres stał się widzialny jakby szczyt przejrzystości:

omnia nuda et perta ante oculos Eius!

Słowa zapisane u Mateusza, tutaj zamienione w malarską wizję:

„Pójdźcie błogosławieni… idźcie przeklęci”…

I tak przechodzą pokolenia

Nadzy przychodzą na świat i nadzy wracają do ziemi, z której zostali wzięci.

„Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz”.

To co było kształtne w bezkształtne.

To co było żywe – oto teraz martwe.             

To co było piękne – oto teraz brzydota spustoszenia.

A przecież nie cały umieram,

to co we mnie niezniszczalne trwa!

(Spełnienie – Apocalypsis, Jan Paweł II)

 

11.  Wiersz: Osoba VII :

Myśli nagle się odrywają od słów mówionych na głos,

od twarzy, na które cień pada z wysokich ścian.

Dźwiga się poziom ludzi, którzy nie dawniej jak wczoraj

wiedli ciche rozmowy

w nich brzmiało echo dalekich i tylu bliskich zmian.

Mnie wyłączyła z tych rozmów pierwsza chwila zdumienia,

która świadczyła o Tobie – o Synu mojej miłości!

Ta chwila się dotąd pogłębia,

całe życie w nią się przemienia -              

pęka w oczach gasnących jaki w kropli czystego wosku.

(Fragment wiersza „Słowa, które rozrastają się we mnie”, Jan Paweł II)

 

12.  Muzyka lub piosenka             

 

13.  Osoba VIII: Był inspiracją , człowiekiem wiary, godności i niezwykłej odwagi

Premier Wielkiej Brytanii Tony Blair

 

Osoba IX :Był niezmordowany orędownikiem pokoju.

Sekretarz generalny ONZ Kofi Annan

 

Osoba X: Zawsze uważałem Go za człowieka pięknego i szlachetnego. Był dla mnie wzorem człowieka. Marzyłem , żeby taki był cały ród ludzki, symbolizował to , co w człowieku najlepsze (…).

Pisarz Henryk Grynberg

 

Osoba V : Wspaniały człowiek z wielką charyzmą, który  w zasadniczy sposób wpłynął na przyszłe losy i polityczny porządek dzisiejszego świata.

Były prezydent Vaclav Havel

 

Osoba I : Papież był światłem w zamęcie , wskazującym drogę jak latarnia morska w ciemnościach i burzy

prymas Holandii , kardynał Adrianus Simonie

 

Osoba III : Jan Paweł II był humanistą numer jeden na naszej planecie .(…)

Były prezydent ZSSR Michaił Gorbaczow .

 

14.  Osoba XI: Jan Paweł II nie obłaskawiał młodych pochlebstwami, wysoko stawiał im poprzeczkę, a mimo to – a może właśnie dlatego – był dla nich autorytetem. 18 czerwca 1983r. na Jasnej Górze, podczas Apelu Jasnogórskiego z młodzieżą, Ojciec Święty wypowiedział słowa, które zapadły w serca i umysły młodego pokolenia lat 80. ubiegłego wieku: „Musicie od siebie wymagać nawet wtedy gdyby inni od was nie wymagali”.

 

15.  Piosenka

Szukałem Was Teraz Wy                                                                                                 do mnie przychodzicie …. Szukałem Was ( ze spotkania Lednica 2005r.)

3 x             

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin