montazpatron.doc

(47 KB) Pobierz
Scenariusz montażu poetycko- muzycznego z okazji Dnia Patrona-

Recytatorzy wchodzą na scenę . W tle utwór refleksyjny.

 

Narrator

 

Jakże szczęśliwy był dla Polski dzień 16 X 1978r., kiedy to w ten poniedziałkowy wieczór obwieszczono zdumionemu światu , że Najwyższym Kapłanem Kościoła Katolickiego został kardynał  Karol Wojtyła.

Agencje informacyjne przekazały błyskawicznie sensacyjną wiadomość na cały świat: Polak Papieżem!

I choć nie wszyscy byliśmy już wtedy na świecie, to z opowiadań dziadków, rodziców, dobrze wiemy, jak wzruszające to były chwile dla nas Polaków.

 

Recytator I

„ Święte oblicze Jana Pawła II”

 

Twym pragnienie było

Naśladowanie Chrystusa.

Twym pragnieniem była

Pomoc innym.

        Opuscileś swój dom rodzinny

        Swoją ziemię i ojczyznę.

        I jak Chrystus

        Opuściłeś ukochaną matkę.

Stoisz na czele Stolicy Apostolskiej

Tam, w Watykanie

Daleko od nas,

Daleko od najbliższych...

Lecz my o pamiętamy o Tobie:

         I chociaż jesteś o mile od nas

         W sercach Polaków zamieszkałeś wszystkich

         Tych małych i tych dorosłych

          Bogatych , jak i biednych.

Pamięć o Tobie wiecznie trwać będzie

W naszych rodzinnych domach i

Pokoleniach.

Dumni jesteśmy z Ciebie Ojcze Święty

Dumni jesteśmy,że Śtolicą Piotrową

Rządzi  Polak!

 

„Hymn papieski” w wykonaniu chóru.

Recytator II

 

„Z ziemi tej”

 

Z ziemi tej ukochanej,

Z ziemi poczciwej i starej.

Zasianej złocistym zbożem,

Na wiosnę kwieciem usłanej.

 

Z ziemi , skąd ojciec i matka

Uczyli swe dziatki pacierza

Z kraju, nad którym pieczę Bóg

Czarnej Madonnie powierza.

 

RecytatorIII

 

Gdzie nieraz miniesz na drodze

Stary krzyżyk drewniany

Pozostawiont kiedyś, przez kogoś ,

By otuchy dodać poddanym.

 

Z ziemi przesiąkłej krwią dzielnych

Tych, którzy pokazali,

Co znaczy prawdziwy Polak

I życie za kraj oddali.

 

Recytator IV

 

Wyszedł stąd Syn owej ziemi ,

By w długą wyruszył drogę

Wyruszył- nie zląkł się tego

I zasiadł w Stolicy Piotrowej.

 

Narrator

Polacy na całym świecie  poczuli się dumni  ze swego pochodzenia. Nas także rozpiera ogromna duma, gdy możemy uslyszeć na wszystkich kontynentach słowa następcy świętego Piotra, gdy oglądamy w telewizji relacje z jego licznych pielgrzymek.

 

Recytator V

 

„ Pielgrzym”

Ufasz, że pocałować Ziemię,

To jakby ją od nowa stworzyć.

Czujesz, że słowo pełne miłości  i prawdy

Niesie spokój i nadzieję.

Krzyz nie zawsze jest drewniany.

Od dawna już podpierasz na barkach

Ziemię- planetę ludzi.

I niesiesz w darze

Ciepło dłoni,

Biel włosa,

Szczerość uśmiechu.

 

Piosenka „ Na Wawelu”(2 zwrotki) w wykonaniu chóru.

 

Narrator

Niejednokrotnie chcielibyśmy znaleźć się w wiwatującym na jego cześć  tlumie . Nieważne , czy pojawia się w Afryce, Ameryce, Australii, Europie, czy też w Azji. Ludzie z całego świata przyjmują go z otwartymi  ramionami. W różny sposób okazują miłość , cieszą się, przynoszą kwiaty, wiwatują.

 

Recytator VI

 

Ten Pielgrzym to promień prawdziwy,

Posłany prosto od Boga.

Docierający do serc wszystkich ludzi,

Budzący w nich wiarę od nowa.

A Jego ziemia kochana...

Wciąż tęskni,

Wciąż kocha,

Wciąż czeka.

Bo wie, ze już wktótce przybędzie

Jej syn, zawsze wierny

... z daleka.

 

Recytator VII

 

Jak pięknie witać się z ziemią,

Która na świat ten wydała ,

Która tak wiele dobrego

Nam wszystkim ofiarowała.

Mieć w myślach każdą z tych chwil,

Które się tutaj zostały

Czuć ukojenie i spokój,

Idąc na spacer halami.

 

RecytatorVIII

 

I przybył Syn owej Ziemi

I spojrzal na góry kochane...

Bo taki Polak to skarb prawdziwy-

Dla Ziemi swej schorowanej.

 

Recytator IX

 

Jesteś tak wielki

A czuję Twoją bliskość

Otoczony kolorami tęczy

Patrzysz na mnie

 

Twoje ciepło

Delikatnie mnie dotyka

 

Nie tylko mnie

 

Szare cienie błądzą

Byś je odnalazł

Pokazał miłość

Otulił serca.

 

On daŁ ci moc pojednania

Choć jesteś człowiekiem

Światło jest ci posłuszne.

 

Narrator

 

Człowiek, któremu światło jest posłuszne został patronem naszej szkoły. Jesteśmy dumni z tego i godnie będziemy reprezentować Jego imę.

 

„Piosenka O Patronie” w wykonaniu chóru.

 

Narrator

 

W naszej epoce  Kościół i świat , bardziej niż kiedykolwiek , potrzebują „misjonarzy”. Świadomi  tego, my, młodzi dnia dzisiejszego i zarazem dorośli nowego tysiąclecia- pozwólmy się kształtować szkole Jezusa, szkole Ojca Świętego.

 

RecytatorX

 

Cieple promienie Jana Pawła II lecza moje rany słowami:

Czlowiek jest wielki

Nie przez to, co ma

Nie przez to, kim jest

Lecz przez to, czym się dzieli z innymi.

 

Recytator XI

Nie lekajcie się świetości.

Starajcie się odważnie dążyć do pełnej wiary człowieczeństwa.

Wymagajcie od siebie, choćby inni nawet od was nie wymagali.

 

Recytator XII

„Ojcze św. , chcę Ci powiedzieć...”

 

Ojcze święty

Bóg pobłogosławił Cię na czele swego ludu

I powierzył  stolicę Piotrową

A ludzie...

Chrześcijanie

I niewierzący

Z Północy , Południa

Wschodu i Zachodu

Nie rozumieją, nie pojmują,

Krążą w ciemnościach

Świata tego,

Aż chwieja się wszystkie podstawy Ziemi.

 

Recytator XIII

A Ty

Podnosisz dlonie

I błogosławisz wszystkich,

Wyciągasz rece do kalekich, tredowatych,

Naznaczonych piętnem choroby i grzechu.

Uśmiechasz się do ludzi

I niesiesz

Nadzieję,

Miłość,

Pokój

I mówisz:

„Jesteście dziećmi bożymi,

Synami Najwyższego

Do was należy Królestwo Niebieskie”.

 

Recytator XIV

Bądźcie pochodniami, które płoną pośrodku świata.

Tam, gdzie panuje noc niewiary, niech jaśnieje światło naszej wiary.

 

Recytator XV

Tam, gdzie unosza się opary nienawiści i zwątpienia,

Niech promienieje wasz optymizm i wasza nadzieja.

 

RecytatorXVI

Tam, gdzie panują ciemności egoizmu,

niech płonie ogień waszej miłości.

 

Recytator XVII

W mej pamięci

Uwieczniona chwila,

Gdy zobaczyłam Ojca Świetego

Stąpającego po krętych alejach

Rożanego ogrodu.

Spośród wielu ludzi On tylko

Siegnął po kwiat róży

I miłość wieczna ukazała się

W Jego świętych rękach,

A męki duszy starł

Czerwony płatek.

 

Recytator XVIII

I wszedł do małej kapliczki,

Upadł na kolana,

Podniósł głowę,

Spojrzał na krzyż

A z oczu blyszczących błękitem

Polały się obfite łzy.

Po czym wstał z ulgą w sercu,

Spojrzał na skromniutki ołtarz,

Na którym leżał malutki Jezusek.

 

Pieśń „ Na Wawelu” (III i IV zwrotka) w wykonaniu chóru.

 

RecytatorXIX

„Jan Paweł II”

 

Jaki On wspaniały i mądry

Słowami wyrazić się nie da.

Potrzeba czasu, potrzeba spokoju

I płaczu potrzeba...

By udał się ten jeden wiersz.

 

Jak dobry i troskliwy

Dla wszystkich bożych dzieci

Jeszcze nikt nie napisał tego

W żadnej księdze ani żadnym wierszu na świecie.

 

I mnie , choć tak bardzo bym chciała

Nie uda się tego opisać

Lepiej jest usiąść, otworzyć książkę

I Jego wiersze poczytać.

 

Narrator

 

Ojciec Święty jest dla nas wyjątkowym człowiekiem, który z prespektywy czasu wcale się nie zmienia. Zawsze pozostanie osobą, która zabiega o dobro świata, a w szczególności Polski, jako swojej ojczyzny.

 

Recytatorzy po kolei-XIV, XV,  XVI, XVII, XVIII,XIX

 

Tyś dla nas mocą , kiedy jesteśmy słabi!

 

Tyś naszymi oczami, kiedy niedowidzimy!

 

Tyś naszymi uszami, kiedy niedosłyszymy!

 

Tyś dla nas drogą, kiedy zbłądzimy!

 

Tyś naszymi rękoma, kiedy jesteśmy bezradni!

 

Tyś naszym aniołem, który dźwiga nasze cierpienia!

 

Wszyscy razem:

 

Bądź zawsze z nami!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin